Privacy? Leuk voor bejaarden…
In New York Magazine staat een lang maar prachtig stuk over hoe ‘de jeugd van tegenwoordig’ tegen privacy aankijkt. Iets wat, dankzij het internet, voor hen simpelweg nooit bestaan heeft.
In essence, every young person in America has become, in the literal sense, a public figure. And so they have adopted the skills that celebrities learn in order not to go crazy: enjoying the attention instead of fighting it—and doing their own publicity before somebody does it for them.
Verplicht leesvoer voor alle ‘ouwe lullen’ onder ons (lees: iedereen ouder dan pakweg 25).
Voor ‘connected kidz’ is privacy een bejaard begrip. Sterker nog, het is iets om grappen over te maken. Een vriend van de 19-jarige Xiyin maakt bijvoorbeeld ‘stalker snapshots’ van mooie meisjes, en plaatst deze met hun namen getagd online. Het vinden van zo’n paparazzi picture met jou in de hoofdrol is vervolgens een positieve kick voor je ego en imago. Iets om trots op te zijn.
Verder heeft de nieuwe generatie een erg hoog tolerantieniveau voor ‘what used to be personal information now splashed in the public square’. Paris Hilton geeft hen daarvoor de benodigde tips en truuks:
The biggest issue of living in public, of course, is simply that when people see you, they judge you. It’s no wonder Paris Hilton has become a peculiarly contemporary role model, blurring as she does the distinction between exposing oneself and being exposed, mortifying details spilling from her at regular intervals like hard candy from a piñata. She may not be likable, but she offers a perverse blueprint for surviving scandal: Just keep walking through those flames until you find a way to take them as a compliment.
Ook opmerkelijk is de stap van de 24-jarige Casey Serin, om zijn complete financiële debacle rauw online te plaatsen.
Serin simply decided that airing his bad investments could win him helpful feedback—someone might even buy his properties. “A lot of people wonder, ‘Aren’t you embarrassed?’ Maybe it’s naïve, but I’m not going to run from responsibility.”
Het artikel Kids, the Internet, and the End of Privacy: The Greatest Generation Gap Since Rock and Roll biedt teveel om op te noemen; klikken, lezen, printen en bewaren, dus!
Leuk artikel Carl,
Grappig dat je in veel (met name web analytics) voorspellingen voor 2007 juist leest dat Privacy de grote uitdaging wordt. Ik had zelf het idee dat mensen er steeds meer aan gewend raken om gegevens online achter te laten en bijvoorbeeld de voordelen van cookies inzien. Ik had al een tijd lang niets meer gehoord over cookie deletion (tot er vandaag op MF weer over gediscussieerd werd), terwijl dit voor mijn gevoel pakweg 2 jaar geleden aan de orde van de dag was.
Online privacy bestaat niet. Als je je privacy wilt waarborgen, doe dan één ding NIET: het internet op..
In 2006 is er al een begin mee gemaakt, maar in 2007 gaat ‘behavioural targeting’ het helemaal worden in de online advertising. Gewoon een cookie die een gedetailleerd profiel van je surfgedrag maakt, en op basis daarvan weet met wie het te maken heeft. “Kijk, daar is Pietje, jong volwassen en gek op voetbal en dan vooral Ajax! Laat hem maar een flitsende banner van het nieuwe Ajax-shirt en van Adidas zien!”
Gevoelige persoonsgegevens worden in dit geval niet gebruikt, maar ook de online Big Brother is watching you!
@ Carl,
Jij bent eigenlijk best belangrijk (zelfs een gesponsorde link) ;-). Nog even terugkomend op de uitdaging. Zolang de wetgever privacy nog steeds hoog op de agenda heeft staan, blijft er natuurlijk wel een uitdaging over. Wellicht dat we het over 10 jaar over een echt ‘jaren 00’ probleem hebben, maar nu is het toch een puntje van aandacht.
Die ouwe lullen willen nog weleens moeilijk doen. Ik heb vandaag alle foto’s op Flickr die ik heb genomen op het bedrijf waar ik zit afgeschermd. Sommige mensen vonden het ongewenst om met naam en toenaam googlebaar te zijn.
Ik begrijp het wel en niet tegelijkertijd. Privacyschending is tegenwoordig veel meer gedemocratiseerd dan vroeger en de mensen die worden ingehaald door de realiteit reageren schrikachtig.
Als je echt bang bent voor je privacy dan kun je niks meer doen. Niet meer pinnen, niet meer chippen, niet meer tanken met de pas, niet meer mobiel bellen, niet meer vast bellen, geen openbaar vervoer meer, geen winkels met cctv meer in.
Man, schitterend. Lekker de hele dag met je geitenwollen sokken door het bos hobbelen.
Grosso modo vind ik het nog armoe troef qua behavioural targeten. ‘Kijk, daar is Van Ogtrop, op weg naar de veertig, gek van golf en reizen. Laat hem maar die zonnige banner van dat resort aan de Costa del Golf zien, en die banner met het geluid van de nieuwe Callaway 850cc!”
Wat nou, reisbanner op maat. Val me niet lastig. Ik ben net op vakantie geweest. Ik heb een prima driver die over drie jaar aan vervanging toe is en tegen die tijd zien we wel of ik hem via mijn televisie, laptop, pda, mobiel, horloge, binnenkant van mijn bril of beslagen spiegel in de douche bestel. Of gewoon in de winkel.
Dat is geen behavioural targeten. Dat is mij lastig vallen op basis van veronderstellingen dat de illusie dat het maatwerk is. Dat is domme vooringenomenheid.
Maar het kan wel. Ik stoor me niet aan de suggesties van Amazon. Die zijn voor een groot deel afgeleid van mijn gedrag, sluiten vaak aan bij mijn interesses en weten me regelmatig te verrassen. Relevant is heel anders voorspelbaar.
Gekopieerd en geprint; gaat zo mee de trein in als verplicht leesvoer voor vandaag!
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!