Uitgevers tweaken niet
Het blijft tobben met online businessmodellen. Dat is voor uitgevers van kranten en tijdschriften niet anders. Kijk maar naar de stukken hier op Marketingfacts, over onderzoek naar businessmodellen voor websites van dagbladen en het einde van het abonneemodel voor de krant op internet. Toch zijn de meeste uitgevers doordrongen van de noodzaak om ook online financieel gezond te worden. Gelukkig hoeven ze het allemaal niet alleen te doen, bedrijven zoals die waar ik werk denken graag mee.
Dat uitgevers het begrip ´cost voor de baet´ niet hebben uitgevonden is algemeen bekend. Ook tijdens E-Factor (video), het pitchevent van Emerce tijdens e.day, kreeg ik van jurylid Kees Zegers te horen dat uitgevers geen leergeld willen betalen, ze willen meteen verdienen (en daar het liefst niks voor betalen). Omdat wij met onze microblogs de uitgeverij als belangrijke doelgroep zien een gegeven dat tot nadenken stemt. Zeker nu we na Metro ook binnenkort Zibb live zetten krijgen we steeds meer vertrouwen in ons product. Hoe nu verder?
In een e-mailwisseling gaf Piet Bakker, Lector Cross Media Content aan de Hogeschool Utrecht, mij zijn visie op deze situatie. Citaat uit mijn openingsmail: ´Uitgevers die we spreken zijn bijna zonder uitzondering enthousiast (over ons microblog – kk), zien de voordelen, maar houden de hand op de knip. […] Kunt u hier misschien iets over zeggen?´ Met Bakkers toestemming geef ik hier een samenvatting van zijn inzichten:
Aangezien betaalmodellen (voor uitgevers – kk) niet echt lijken te werken moet er altijd voor een alternatief gezorgd worden, waarbij die meestal niet indrukwekkend zijn. Maar met een “long tail” benadering en lage kosten is er soms wel uit te komen.
Mijn idee is voor jullie techniek, dat zoiets het best tot z’n recht zou komen in een totaal-benadering, dwz wanneer uitgevers, nieuwsmerken de total overhaul doen en alles weer eens herzien.
(ik vroeg hier om een toelichting omdat ik niet wist wat overhaul betekent)
Het idee is dat uitgevers nooit zo bezig zijn met tweaken, dwz kleine dingetjes aanpassen en bijschaven. Daar is jullie concept net te groot voor. Maar als er sprake is van een ingrijpende verandering, dan hebben ze veel meer oog voor allerlei nieuwe opties. Dan zijn de barrieres voor nieuwe dingen over het algemeen lager.
(hierop stelde ik de vraag: Dus we moeten het huidige concept ´groter´ verkopen, is dat wat u bedoelt?)
Wellicht in een pakket, samen met anderen of met andere diensten. Ik heb het natuurlijk niet meteen concreet voor ogen maar als het net te groot is (qua functionaliteit, maar ook qua kosten) voor een ‘normale’ aanpassing van een website en net te klein om zomaar tussen neus en lippen te doen, zou dat een optie zijn.
Het lijken misschien open deuren, maar mij hebben deze uitspraken wel aan het denken gezet. Blijkbaar hoeven uitgevers niet zozeer ´veel voor weinig´, ze willen in de eerste plaats ´veel´. Of zoals Bakker zegt: uitgevers tweaken niet. Wat is jullie ervaring op dit gebied?
Ik werkte tien jaar bij de grote uitgevers van Nederland. In 2001 ben ik voor mezelf begonnen, als zelfstandig webmarketeer en freelance auteur. Op internet zijn zoekmachines mijn grote passie. Zo voer ik voor grote en kleine klanten Google AdWords-campagnes. Begin 2005 heb ik Feeder, de Nederlandse RSS zoekmachine, gelanceerd.
niet alles hangt van de prijs af, maar het lijkt me wel degelijk een optie om ernstig rekening mee te houden, gooi m.a.w. je ‘microblogtool’ eens open mbt prijsstelling;)
Pixites, over die prijsstelling hoef ik niet geheimzinnig te doen: voor de standaardmodule betaalt de klant eenmalig 750 euro voor setup, installatie en communicatie. En een maandelijkse vergoeding voor o.a. hosting & onderhoud (v.a. 250 euro).
zou graag eens rainchecken over deze materie
Wordt het ondertussen geen schaamteloze zelf promotie voor dit produkt hier op de website?
In reactie op oude topics kom ik zelfs het microblog tegen van de metro. Nu dit topic…
@martin Ik vind dat zelf eigenlijk wel meevallen. Als je mijn stukje goed leest zou ik ´t nou niet gelijk een PR-verhaal voor onze diensten willen noemen. Spammen doe ik wel op Twitter.
@karel: ik moet @martin gelijk geven; dit bericht is best interessant ware het niet dat ik me inmiddels ongelooflijk irriteer aan je zinloze reacties her en der naar de metroblog. Wat wil je daar nu mee bereiken?
@peter & martin ik staak bij deze mijn verwijzingen naar metroblog in de reacties hier op mf. Het werd teveel van het goede.
Dit artikel vind ik echter nog steeds geen spam.
Marco, helemaal mee eens en juist het reserveren van budget voor innovatie, het aannemen van skilled personeel die kunnen innoveren, zijn onderbelichte zaken in uitgeverslandschap. Te vaak wordt nog gedacht vanuit het papier wat op 1 op 1 vertaald wordt naar het internet.
Uitgevers willen inderdaad veel en het liefst veel voor weinig, maar als je een goed produkt ter ondersteuning van een nieuw concept bij de uitgever hebt waar deze ook brood inziet, zal de prijs niet de grootste belemmering zijn.
Voor de leverancier geldt ook, wees een partner en niet de zoveelste dozenschuiver.
Het is mijn ervaring met grote uitgevers dat zij gewoon de kat uit de boom kijken en dat dit toch een succesvolle methode lijkt te zijn. Er zijn namelijk genoeg kleine particuliere initiatieven om de kunst van af te kijken. Een grote organisatie hoeft zijn processen helemaal niet te verstoren met experimenten, ze zien iets opkomen bij een kleine concurrent, evalueren dat na een jaar of drie en als het concurrentje dan nog bestaat nemen ze het over of passen het op een projectmatige manier in, in hun eigen organisatie. Tegen die tijd is het lekker overzichtelijk, geen poespas etc.
Je hoeft niet altijd de eerste te zijn.
Mooi voorbeeld is natuurlijk het weblog. Bestaat nu denk ik een jaar of tien en wordt nu pas sinds een jaar geadopteerd door uitgeverijen.
Lijkt me wel frustrerend, want hoe goed je idee ook wel niet is, je zal er nooit snel de grote partijen mee bereiken en het is de vraag of je er ooit rijk van zal worden omdat je links en rechts ingehaald zal worden voordat jouw idee echt overgenomen wordt.
Het grote issue bij de dagbladuitgevers is simpelweg dat ze bezig zijn met de krant van morgen, die is simpelweg het allerbelangrijkste. In volgorde van prioriteit volgt daarna de krant van overmorgen en dan die van de dag daarop etc.. In organisaties waar deze zorg het allerbelangrijkste is en de grootste inkomstenbronnen ook nog steeds van deze extensie komt, is het akelig moeilijk om neuzen de kant op te krijgen voor een richting, waarin gratis de grootste concurrent is en schaarste (muv het volledige printproces) geen item meer is.
De vermenging van redactie en commercie, waar de niet-traditionele digitale mediamensen minder moeite mee hebben, is een extra hobbel, die moet worden genomen. Die scheiding is vaak zo verkokerd dat er mijns inziens een generatie overheen zal gaan, voordat de kloof is beslecht.
Eerst gratis uitproberen en dan beslissen over meer is volgens mij de enige remedie om uiteindelijk een goede verhouding te krijgen tussen enerzijds on- en off-line en anderzijds succesvolle business-cases te kunnen creeeren.
@martijn mooie schets, zit veel waars in. Heb dat ook wel zien gebeuren (en als de uitgever echt geen zin heeft om de concurrent over te nemen dan duwt ie m gewoon de mat af). Ben jij zelf werkzaam bij/voor een uitgever? Daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
@vincent ook raak. Je wilt de kip met de gouden eieren geen dag te vroeg slachten om het vrijkomende geld in iets onzekers als bijv. online te steken. De oeroude ´voet tussen de deur´ methode lijkt dan de aangewezen weg: gratis spaarrekening met 10% rente en dan na 2 maanden bellen om te zien of je écht zaken kunt gaan doen.
@Karel, yup, ik werk bij een boekenuitgever en volgend jaar gaan we voor het eerst digitale boeken leveren. Ik bedoel maar.
@Marco mbt verdienmodel, een uitgever moet in dat geval een informatie service provider worden, je sluit dan abonnementen af waarin je je als partij verbind aan het leveren van regelmatige en relevante informatie. Dat werkt nu bijvoorbeeld bijzonder goed voor medische en juridische uitgeverijen zoals Kluwer. Die sluiten abonnementen af met rechtbanken en ziekenhuizen en zij zetten altijd zo snel mogelijk de nieuwste artikelen en gerechtelijke uitspraken in hun database, met commentaar en relevante noten.
Maar werkt dat ook voor dagbladen? Heeft iemand financieel gewin bij zo´n abonnement? Als ik zie waaraan nu dus geld wordt verdient )zie bovenstaande’ dan is dat puur en alleen bedrijfsinformatie en informatie die direct om te zetten is in financieel gewin.
Ik denk dat daar de omslag en de hobbel in zit.
@martijn aha, duidelijk. succes met de digiboeken!
“als het concurrentje dan nog bestaat nemen ze het over”
Ik hoor ze ten kantore van Google , Microsoft en Yahoo al hard lachen. Want dat zijn de “concurrentjes” die er met de advertentieinkomsten van kranten en dagbladen vandoor gaan.
“Ik hoor ze ten kantore van Google , Microsoft en Yahoo al hard lachen. Want dat zijn de “concurrentjes” die er met de advertentieinkomsten van kranten en dagbladen vandoor gaan.”
volgens mij zijn dat de voorbeelden van bedrijven die juist nieuwe bedrijfjes opkopen…
En het gaat in verdienmodellen volgens mij niet meer om bannerreclame-inkomsten. De laatste jaren schieten de gratis door reclame gesponsorde krantjes en magazines als paddestoelen uit de grond, maar het lukt nog maar moeilijk om een druk bezocht weblog met banners in de lucht te houden.
Ik werk sinds anderhalf jaar bij een middelgrote B2B uitgeverij waar ze wekelijks 4 kranten uitgeven. Tracht hen te helpen in de verschuiving van publishing, sales en marketing naar ‘online’. An sich gaat online best prima qua groei, maar voor wat betreft verdienmodellen is het nog steeds erg hard vechten voor inzicht, budget en kennisoverdracht.
Waar ik tegenaan loop, is dat men (de redactie) nog heel vaak denkt dat online publishing kannibaliseert op de abonnee-aantallen, en dat sales veel moeite heeft met andere modellen dan (bijvoorbeeld) CPM. De collegae van Sales hebben hun contracten met vaste klanten en trachten elk jaar meer milimeters in de krant te verkopen. En ‘online’ doen ze er eigenlijk ‘een beetje erbij’.
@rick m. hoe herkenbaar dit. Toen ik in 2001 bij Kluwer wegging was de precies al net zo, nu dus nog steeds. Verkopers (ik was er zelf één) kregen uitdagende targets voor de kiezen. Wat doe je dan? Laaghangend fruit eerst. Dus: eerst proberen alle lopende contracten een beetje te upsellen. En inderdaad, ook ik had altijd wat bannertjes (die ik zelf maakte met Paint!) als wisselgeld op zak. Er waren online totaal geen proposities en tijd om daar zelf over na te denken had je niet. En zo verandert er weinig.
What gives Muslims to demand respect and equal treatment in other countries when they their leaders can say the worst things about other religions and have no place for nomn-uslims in countries where they are in majority? 1.3 billion is the often quoted number of Muslims. But that figure includes a big number of people not considering them Muslims but afraid to speak out.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!