ICT Barometer: tijdsbesteding privézaken op werk rijst de pan uit
We hebben hier op Marketingfacts zo langzamerhand een traditie opgebouwd in het besteden van aandacht aan de ICT-barometer van Ernst & Young. Lees onder anderen:
- ICT barometer: lage acceptatie mobiel internet en ontevreden klanten
- Minder dan de helft ICT-projecten volledig succesvol
- Communicatie op de werkvloer via email
- Email belangrijkst in contact met klant
- Rabobank hoogste score met internetbankieren
De belangrijkste conclusie uit de jongste ICT-barometer (van gisteren, pdf) haalde zelfs het acht uur journaal. ‘Na jaren van afname is het privé mailen, bellen en surfen onder werktijd het afgelopen jaar onverwacht tot ongekende hoogte gestegen. Waar vorig jaar nog 3,9 uur per week besteed werd aan oneigenlijk gebruik van bedrijfsmiddelen, is dat dit jaar toegenomen tot 4,9 uur.’
De hoeveelheid privé-tijd die aan werken voor de baas besteed wordt (mailen en internetten) is gelijk gebleven: 2,4 uur per week. Privé surfen is het meest populair onder de respondenten: van de 4,9 uur besteden ze hier 2,2 uur per week aan. Het zijn vooral vrouwen en jongere werknemers (35-) die zich hier ‘schuldig’ aan maken.
Jacob Verschuur, als altijd verantwoordelijk voor de ICT-barometer, trok in het NOS journaal van gisteravond zelfs de vergelijking met het stelen van een pak printpapier. ‘Daar kun je wél gewoon voor vervolgd worden,’ zei Verschuur. In het persbericht zegt hij: ‘Het lijkt wel nu de arbeidsmarkt weer groeiende is mensen zich meer wangedrag op de werkvloer permitteren. Stel dat je een bedrijf runt van 100 mensen, dan komt dit per maand neer op 1000 uur arbeidsproductiviteitverlies. Dit is geen kinderspel meer, maar een serieus probleem dat direct moet worden aangepakt.’
Slechts een derde van de ondervraagden zegt dat er gecontroleerd wordt op surfen onder werktijd. Hoe groter het bedrijf, hoe vaker er regels worden opgesteld. Ook naar de mogelijkheid van het afsluiten van bepaalde websites (in het persbericht noemt E&Y YouTube als voorbeeld) wordt nog wel eens gebruik gemaakt bij grote bedrijven, bij kleine bedrijven nauwelijks.
Van april 2007 tot juni 2011 was ik freelance editor/ communitymanager / hoofdredacteur bij Marketingfacts. Tussendoor werkte ik bij Insites Consulting, IDG Nederland, Saatchi&Saatchi;/Leo Burnett (voor Samsung) en voor onderzoeksbureau WUA. Vanaf 1 november 2021 vorm ik samen met Luuk Ros de hoofdredactie van Marketingfacts.
Uhm, maar vinden wij fantastische marketeers trouwens niet dat de grens tussen werk en privé steeds meer verdwijnt? Waarom zouden bijvoorbeeld LinkedIn en Hyves geblokkeerd moeten worden? Hoort dat zogenaamde privégebruik (goede marketingstunt trouwens zo eind van het jaar om je ‘wisten we al’-rapport nog snel even te verkopen) niet bij het geestelijke welbevinden van je personeel? Is de productiviteit niet al gigantisch gestegen door diezelfde electronische middelen? Al met al een leuke weergave van het NOS-journaal, terug naar een wat meer journalistiek stuk…..
Moet eerlijk zeggen dat ik gisteren ook even dacht, slim gedaan die PR-stunt van E&Y. Het is een eeuwigdurende discussie die bij ieder nieuw communicatiekanaal weer wordt gevoerd (telefoon, internet, email en nu im en social networks). Persoonlijk vind ik het een bekrompen visie van het management als dit soort communicatiekanalen wordt verboden.
Er wordt dus minder tijd besteed aan het werk op het werk? En dat terwijl de economie maar blijft doorgroeien. We werken dus steeds efficienter. Een groot compliment voor werkend Nederland!
Ik werd zelfs een beetje boos bij het journaal gisteren. Verschuur ging wel heel erg tekeer.
Ik ben het helemaal eens met het sentiment van de andere comments….toen ik het las ergerde ik me enorm aan de bevindingen, maar met name de toon waarop deze werden gepresenteerd. Ambterlijke bekrompenheid op zijn best/slechts.
Beetje jammer dat ze zo over rug van de minder ingelichte bedrijven geld proberen te verdienen door hen angst in te boezemen en zo de innovatie van dit soort media en platformen te remmen.
Jammer dit soort onderzoeken. Het zegt meer over hoe E&Y in het internet leven staat dan dat het inhoudelijk iets toevoegt. Wat is privé gebruik en wat is zakelijk? Grenzen vervagen voortdurend.Hoe meet je het verschil dan echt? Wanneer mijn mensen op YouTube met een filmpje bezig zijn over ons bedrijf en vervolgens iets met een privé filmpje doen, juich ik dit alleen maar toe als werkgever: blijkbaar heeft YouTube dan een “onbewuste” plek gekregen in het communicatie denkpatroon van die medewerker. Bespaar ik me een dure cursus “nieuwe media”, een hele boel “verander” interim managers en een heel duur “standard practice & procedure internal controlling adjustment” advies van E& Y.
Als mijn baas zich druk zou maken over dit soort zaken zou ik als werknemer gauw wegwezen!
De smalende reacties hierboven lijken voorbij te gaan aan het feit dat die privé uren betaalde uren zijn.
Los van de economische schade voor het bedrijf lijkt het ook vooral een besmettelijk virus te zijn die zichzelf in stand houdt. “Als mn collega zoveel tijd voor zichzelf neemt dan zie ik geen reden dat ook ik geen gebruik maak van de gelegenheid.”
Het gelegenheidsargument dat het de prijs van cursussen uitspaart en bijdraagt aan een “communicatie denkpatroon” is alleen van toepassing op een hele kleine groep “media” bedrijven. Voor alle andere bedrijven geldt dat privé surfen veelal niets bijdraagt aan de productiviteit en dus betaalde vrije tijd is.
De gedachte dat op deze wijze werk en privé samensmelt, vind ik een prachtig utopische gedachte zolang het aandeel werk maar constant blijft of stijgt. En daar zit em de kneep. Het aandeel werk lijkt te verkleinen. Het privé surfgedrag is veelal alleen te verklaren als WOG-gen (Werk Ontwijkend Gedrag).
Gerrit-Jan Doorneweerd vrijdag 28 december 2007, 11:11
“Voor alle andere bedrijven geldt dat privé surfen veelal niets bijdraagt aan de productiviteit en dus betaalde vrije tijd is.”
Je kunt het net zo goed omdraaien en stellen dat mensen door deze vrijheid en dit soort relaxmomenten juist productiever zijn omdat ze zich beter voelen. En dat is het probleem ook met dit onderzoek: het laat buiten beschouwing of mensen hun doelen behalen en het linkt internetten in de baas zijn tijd aan verspilling. Mijn werkgever staat me o.a. toe om laat te beginnen (10 uur) als ik ’s ochtends maar ff mijn mail check en de urgente zaken wegwerk, om thuis te werken als de werkzaamheden dat toelaten, eerder naar huis als het niet druk is en om prive te internetten. De enige eis is dat het werk maar afkomt. En dat werkt overigens ook de andere kant op: als het druk is dan wordt ook van mij verwacht dat ik geen 9 to 5-mentaliteit tentoonspreid.
Het vergt eigen verantwoordelijkheid van de werknemers, maar uiteindelijk betekent het feit dat je je medewerkers hun eigen tijd laat managen imo dat je ze het beste gemotiveerd houdt en dus dat je de beste resultaten krijgt.
@Gert-Jan.
wat een ouderwetse gedachte. Ik heb naast een internetbedrijf een bureau voor kennis ontwikkeling en 4 vergader-en congrescentra. Bij deze laatste bedrijven werkt ca. 80% van mijn personeelsbestand.Toch geld voor mij als werkgever dat gezien de veranderende communicatieprocessen binnen elke organisatie je medewerkers gewoon over andere vaardigheden moeten gaan beschikken. Maar mischien loopt ik, komende vanuit een traditionele bedrijfstak, wel voor de troepen uit…
@ Dirk,
Je geeft exact aan waar het probleem ligt. Voor degene die een heldere taakverplichting hebben, zal de vrijheid om privé en werk te vermengen geen probleem zijn. Het gaat vooral om de overgrote meerderheid van de werknemers die een gewone tijdverplichting hebben. De vrijheid die jij krijgt, is dus geheel op zijn plaats. Het lijkt me een illusie te denken dat onbeperkte vrijheid voor degene die een tijdverplichting hebben, alleen maar positief zal uitpakken.
@Ronald
Het is me niet duidelijk welke mening van mij ouderwets is. Dat werkgevers grenzen (mogen) stellen aan privé surfgedrag/klussen als dit het bedrijfsbelang schaadt?
ik moet zeggen dat mijn eerste reactie ook is dat ik het zeer bekrompen vind en dat de grenzen tussen werk en prive vervagen (voor de een wat meer dan voor de ander, hangt af van werkinstelling).
Echter heeft Gerrit-Jan wel een punt dat dit wellicht wat makkelijk praten is vanuit onze situaties/functies. Mensen in een callcenter bijv. die van 9 tot 5 werken en dan prive gaan internetten, tsja..das toch weer een andere situatie…
Wat ik niet snap in dit soort onderzoeken is dat ze ook niet gelijk onderzoeken hoeveel werk er in prive tijd wordt gedaan. Thuis even een mail beantwoorden of een presentatiemaken in eigen tijd… In veel beroepen is werk en prive niet strict te scheiden en kun je dus net zoveel prive surfen als je wilt als je maar net zoveel werk thuis doet en nee dat is niet te checken…
@Gerrit Jan:
Onder ouderwets versta ik het allen maar alles proberen te relateren aan directe kosten. Zaken als “welzijn” blijven hierbij onderbelicht. Gezien de schaarste op de arbeidsmarkt is het heel belangrijk dat mensen het naar hun zin hebben. De ene surft “ruim” op het internet, dan andere gaat met z’n collega’s stappen. Je mag als werkgever dat best faciliteren.
Daarnaast dienen medewerkers gewoon over hele andere vaardigheden te beschikken dan waar men vaak voor is opgeleid. Als je de talenten van je mensen exploreert, leidt dat vaak tot onverwachte positieve ontwikkelingen: werknemers innoveren spontaan processen, gaan functioneel hele andere dingen doen in het bedrijf, gaan zelfs ondernemen. Daarmee is je organisatie veel sneller in staat tot het aanpassen aan de steeds sneller veranderende marktontwikkelingen en consumenten wensen. Het leiderschap faciliteert hier processen en controleert niet meer.
Het onderzoek doen naar, in mijn optiek, verouderde normen als “urenproductiviteit” zegt meer over de onderzoeker, dan over wat er momenteel binnen succesvolle bedrijven speelt.
regel 1 in mijn bovenstaande reactie: “allen” moet natuurlijk zijn “alleen”…
@Edwin: dat is er wel gedaan (wel het onderzoek ook bekijken). Daaruit bleek dus dat mannen gemiddeld een uur meer privé in werktijd doen dan werk in privé tijd en vrouwen gemiddeld 5 uur meer privé in werk dan omgekeerd. Vergeet niet, het ‘even mail checken’ en ‘even presentatie afmaken thuis’ is minder gebruikelijk dan velen denken. Ik doe het ook altijd en verbaas me ook altijd er over dat mensen zeggen: tja, op maandag ben ik tot de lunch bezig met het wegwerken van mail. Ik had dat altijd zondag al gedaan, maar het is minder gebruikelijk dan je zou zeggen.
Hoe erg is het? Volgens mij is dit geen probleem, zolang de resultaten maar gehaald worden en medewerkers bereikbaar zijn voor hun professionele verantwoordelijkheden tijdens kantooruren. Het verschil in resultaten tussen mannen en vrouwen kan heel goed te maken hebben functies die vervuld worden, daarover wil ik nu niet teveel uitspraken doen. Ik wordt zelf overigens ook echt wel tijdens vakanties, s avonds of in weekenden gebeld voor werkzaken. Vooral in organisatie waar de prikklok toegevoegde waarde heeft, is ook prive mailgedrag op het werk een issue. Voor de rest, laten we elkaar op output aanspreken.
Wat nog interessant is om te vermelden:
Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat zo’n 63 procent van bedrijven met meer dan 1.000 werknemers regelmatig de uitgaande e-mail van zijn werknemers scant.
Vraag je dus af of je zelf wel wilt dat collega’s meekijken…
Sorry. ik ben dit weekend mijn roze bril kwijt.
Ja, werknemers moeten optimaal gemotiveerd worden door de werkgever en ja, ze moeten uitgedaagd worden en ja, ze moeten welzijn krijgen en ja, sommige werken thuis ook en ja, zo kunnen ze zich optimaal ontplooien.
Maar de meeste werknemers blijken al snel de eigen persoonlijke en zakelijk doelstellingen te vergeten als er een emailtje binnenkomt van een vriendje met een leuk filmpje. Ik maak mezelf niets wijs want ook ik trap dagelijks in diezelfde val. Er is natuurlijk niets aan de hand als medewerkers er – binnen de perken – mee omgaan. Maar het ene perkje is de andere niet. Er zijn medewerkers met een groot sociaal netwerk dat onderhoud nodig heeft, ook overdag tijdens werktijd. De gedachte dat deze werknemers ook thuis met de zaak bezig zijn wordt door Bas zelf met enige zelfspot verworpen dat tot zijn verbazing veel van zijn collega’s pas maandagochtend de email afwikkelen.
De juridische kanttekening vond ik ook buitengewoon interessant. Maar daarin wordt alleen aandacht gegeven aan de privacy aspecten, niet op de tijdbesteding. De vrijheid voor een werkgever om dat in te perken en te controleren blijft volgens mij gewoon bestaan.
De discussie wat wel en niet onder privé valt, laat ik langs me heen glijden; die lijkt me in 95% van de gevallen glashelder.
Dus werkgevers moeten inderdaad al die goede adviezen van iedereen opvolgen maar ze zouden wel gek zijn als ze iedereen ongecontroleerd zelf laten bepalen hoeveel werktijd er opgebruikt wordt voor privé bezigheden.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!