Kinderen immuun voor banners?

Het cliché van het kind als tovenaar op de computer die kinderlijk eenvoudig op het web zijn weg vindt en zelfs zijn ouders aan het handje neemt, is fout. Kinderen tussen 8 en 12 jaar lezen nauwelijks online, zijn zeer ongeduldig en verlaten een site als die te onduidelijk is. Zoeken op internet gaat ze slecht af. Wel zijn ze zeer gespitst op reclame. Ze negeren buttons en banners. Dat blijkt uit ‘Klik en klaar’, een onderzoek naar surfgedrag en usability bij kinderen door Stichting Mijn Kind Online en 2C Usability. Het is het grootste usability-onderzoek met kinderen in Europa tot dusver.

Onderzoeks-opzet

Om inzicht te krijgen in het surfgedrag van Nederlandse kinderen en hun omgang met specifieke websites, is een onderzoek uitgevoerd bestaande uit drie delen:

• een online enquête (onder 600 kinderen);

• groepsgesprekken (met vijf groepen van telkens acht andere kinderen);

• 50 individuele observaties / interviews.

De kinderen kregen op 24 populaire kinder-websites zoekopdrachten, die ze met wisselend succes voltooiden. Ogenschijnlijk simpele taken als ‘zoek op de website van het Jeugdjournaal de uitzending van gisteren op’, speelden ze niet klaar.

Kinderen negeren reclame

Opvallend resultaat is dat kinderen allemaal reclame negeerden. De usability-onderzoeker Jakob Nielsen constateerde in 2002 dat kinderen klikken op alles wat maar knippert en beweegt, dus ook op praktisch alle reclame-banners. In 2008 lijken kinderen inmiddels al bijna net zo immuun voor banners te zijn geworden als volwassenen. Bannerblindheid heeft in deze leeftijdsgroep wortel geschoten.

Ze schieten wel dóor in hun bannerblindheid. Zo zijn zó op reclame gespitst, dat ze soms ten onrechte denken dat iets reclame is. Met name afbeeldingen aan de rechterkant op een pagina worden als advertenties bestempeld en daarom genegeerd. Ook normale plaatjes op een pagina met veel tekst zien kinderen vaak als advertentie-uiting. Ze kunnen geen onderscheid maken tussen datgene wat wel en geen reclame is.

Afbeelding: De informatie in deze blokjes wordt door alle kinderen voor reclame aangezien (www.zozitdat.nl)

Reclame die gerelateerd is aan het onderwerp van de site, beschouwen de meeste kinderen niet als reclame (bijvoorbeeld reclame voor Disney-koekjes op de website van Donald Duck, of reclame voor Honig Jungle Pasta van Zoop op de website van Zoop).

Op veel websites waar kinderen regelmatig naar kijken, staat ‘volwassenen’-reclame, zoals voor Monsterboard, Intermediair, KLM en Bertolli. Deze reclame wordt door alle kinderen herkend als commerciële boodschap. Dat is anders wanneer die reclames melding maken van de mogelijkheid om spelletjes te spelen, of als de reclame zelf in de vorm van een spelletje gegoten is. Dan wordt de reclame niet of nauwelijks herkend.

Afbeelding: Reclame voor Telfort – ziet eruit als een spelletje en wordt door kinderen tijdens de tests niet als reclame herkend (www.spelletjes.nl)

Op kinder-websites raakt, in het algemeen, reclame steeds meer verweven met redactionele inhoud, werd eerder al geconstateerd in het dossier ‘Gratis! (maar niet heus)’, Dat maakt het voor kinderen moeilijk om reclame te herkennen. Het huidige usability-onderzoek bevestigt dat.

Kinderen vinden internet-reclame ‘stom’, maar ze begrijpen wel dat je niet zonder reclame kan ‘omdat de website anders niet kan bestaan’. Advertenties zijn impopulair omdat ze ‘in de weg zitten’. De frustratie ontstaat doordat kinderen per ongeluk op reclame klikken. Dat gebeurt bijvoorbeeld als ze denken te klikken op de link ‘ga direct naar het spelletje’ maar klikken op de advertentie die er direct boven staat.

Het rapport ‘Klik en Klaar’, waarin ondere andere usability-aanbevelingen voor makers van sites voor kinderen, wordt maandagmiddag 19 mei om twee uur gepresenteerd in de Hortus Botanicus in Amsterdam. Wilt u een exemplaar, dan kunt u een mail sturen naar {encode=”redactie@mijnkindonline.nl” title=”redactie@mijnkindonline.nl”}.