Column: Waarom zo bang voor je digitale footprint?
Het Financieele Dagblad besteedde in zijn weekspecial van afgelopen week aandacht aan de digitale sporen die je op het web achterlaat. Het is tegenwoordig wel heel gemakkelijk om iemands ware aard te achterhalen. De gevaren die je zou kunnen lopen werden breed uitgemeten, want journalisten, verkopers en marketeers weten: niets werkt beter dan een appèl op angst, onzekerheid of twijfel. Dus: horrorverhalen over identiteitsdiefstal, online persoonverwisselingen en recruiters die misbruik van je privacy maken.
Toch ben ik van mening dat de informatie die over mensen te vinden is op het internet veel eerder een kans is dan een bedreiging. Als je tenminste bent wie je wilt zijn!
In eerste instantie best even slikken hoe makkelijk gegevens op internet te vinden zijn. Als ik mezelf op wieowie.nl in typ ligt mijn volledige profiel op straat. Dat gaat wel erg makkelijk….
Maar in tweede instantie ben ik er juist blij mee. Mensen hoeven mijn gegevens maar in te typen op het net en ze zien precies wie ik ben, waar ik voor sta en wat ik voor ze kan betekenen. Da’s ook wel lekker makkelijk. Vroeger moest je daar brochures voor laten drukken, flyers versturen, adverteren. Dit is een stuk eenvoudiger.
En de kansen zijn legio: Zo werd ik deze week gebeld door een vriendinnetje van de middelbare school, die mij via internet was tegengekomen en wellicht mogelijkheden binnen haar bedrijf ziet. Vanmiddag een afspraak met Andre, schrijver van een interessant boek met wie ik via LinkedIn een afspraak had gemaakt. Ik sprak vandaag met een nieuwe contactpersoon bij een klant, die vast mijn naam op Google intypt om wat achtergrondinformatie in te winnen.
Voorwaarde om de kans te zien en niet de bedreiging, is natuurlijk dat je bent wie je wil zijn. En dat je dus niets te verbergen hebt. Ik hoorde deze week het verhaal van iemand die zijn bijbaan als DJ verzweeg voor zijn werkgever, omdat ie dacht dat het niet goed zou vallen. Regelmatig ontmoet ik mensen die professioneel een heel ander leven leiden dan prive. Mensen die een deel van hun persoonlijkheid achterlaten voordat ze het kantoor binnenstappen. Ik kan me voorstellen dat je dan met kromme tenen je naam op Google intypt. Want je wil toch niet dat mensen zie wie je echt bent? Maar als je niets te verbergen hebt, een professioneel leven leidt in het verlengde van je persoonlijke interesses, hobbies en passies, kan het internet je een enorme dienst bewijzen.
Volgens mij zijn er steeds minder mensen die professioneel een totaal andere rol willen spelen dan privé. Wie wil er nou niet zijn wie je echt bent? In al je facetten tot je recht komen in je werk? Ik denk dat dat de enige en snelste manier is om succesvol en gelukkig te worden. En daar kan het internet je enorm mee helpen. Want, je bent wie google zegt dat je bent. Geen smoesjes. Geen verhalen. Gewoon, transparantie. Wil je wat van me weten? Google me maar!
Omdat je vriendin, Femke, vaak met jou op een bootje stapt (Nog steeds in Utrecht, of al in Amsterdam?). Je neefje Arno het leuk vindt dat zijn oom hyves heeft (vind je nichtje Laura dat ook?). Hij en zij jou kunnen bereiken op 06 2462 8710.
Ik weet niet of ik mijn prive zo op straat wil hebben. Niet iedereen wil een bekende nederlander zijn of worden.
Leuk dat je Wieowie.nl noemt in je stuk 😉
Omdat een bekende van me vragen kreeg van de belastingdienst hoe hij in het jaar 2005 een aankoop van een bepaald computer product op marktplaats had gedaan want dat strookte niet met de privéboekhouding die ze hadden doorgekeken bij de controle van z’n privéholdingadministratie.
En of hij even kon vertellen waarom hij z’n auto op marktplaats had verkocht en waarom en hoe hij het mobieltje had gekregen waarmee hij op een foto op hyves stond.
Daarom dus oppassen met je internetsporen 😉
LoL, wat er van mij te vinden is, is echt minimaal en/of zijn niet MIJN gegevens, maar die van iemand met dezelfde naam. Dat terwijl ik toch al minimaal 8 jaar actief ben op internet, meerdere weblogs beheer(de) (persoonlijk en professioneel) en voor de grootste gamesite van NL schreef. Bizar.
Ik vind dat je het wel mooi benadert Huub. Zo wordt het maar zelden bekeken. Zelf heb ik tussentijds ook vaak afwegingen gemaakt in dit kader. Een paar jaar terug werkte ik met louter anonieme accounts en nu is het weggummen eigenlijk geen optie meer.
Toch ben ik steeds iets verder gegaan. Toch maar dat profiel, toch maar die wat straffere mening en vooruit, ook maar met een fotootje dan.
Tot op heden heeft het vooral tot goede dingen geleid. Mensen weten je inderdaad te vinden en als ze ook daadwerkelijk de moeite nemen om meerdere bijdragen te lezen zijn ze toch sneller geneigd om je te benaderen.
Maar inderdaad: dit neemt niet weg dat veel mensen niet aan de gevaren denken en dat het tij ook kan keren als fragmenten uit hun context worden gerukt…
@Anoniem: tja, als je ware aard oplichter is, zoals die bekende van je, dan wil je natuurlijk zoveel mogelijk verbergen. Als je gewoon open en eerlijk omgaat met zaken heb je dat niet. De belastingdienst mag alles van mij checken online, scheelt me veel zaken twee keer uitleggen aan ze, ik doe gewoon eerlijk aangifte (en heb een hele goede accountant die weet wat ik wel en niet mag en kan doen).
@Logfather: dat is het grootste probleem op dit moment in recruitment. Persoonsverwarring. En helaas, erg helaas, schijnen we ons daar in dit land totaal niet van bewust te zijn.
@Bas: die bekende van me loopt juist aan de leiband van zijn accountant. Hij doet alles volgens de regels en heeft als stelregel “als ik veel belasting betaal heb ik tenminste ook veel verdiend”.
Bij de belastingdienst is dat schijnbaar een vreemde houding en ze zijn als bloedhonden op z’n online “sporen” gedoken. Een storting van 300 euro van 3 jaar terug op z’n privérekening moest hij uitleggen/verantwoorden omdat er in een bedrijf waar hij eigenaar van is in dezelfde week 500 euro gepind was om aankopen te doen. (bij een bouwmarkt waar de pinapparatuur niet werkte)
Dan maar helemaal niets online wat gezeik op kan leveren. Ik controleer regelmatig of er niet dingen over me online te vinden zijn die me niet bevallen en tot op heden loopt dat goed. Reden waarom ik ook niet op Hyves zit bijvoorbeeld. 🙂
@Anoniem: tja, de belastingdienst zijn natuurlijk niet de meest prettige mensen om mee te werken eenvoudig weg omdat je ze niet als klant kan verlaten. Maar goed, ik weet dat men dingen online controleert maar ik ben zo goed van vertrouwen dat ik nog steeds ervan uit ga dat als ik me netjes gedraag, zij dat ook doen.
@Ewout: eens dat er risico’s zijn, maar ik geloof nog steeds in de zelf zuiverende werking van alles.
Hallo Huub, long time no see.
Dit zijn ook zo de argumenten als de overheid ons vertelt dat het helemaal niet erg is dat ze alles van ons willen vastleggen: u heeft toch niets te verbergen… Dat is iets anders dan dat ik graag wil dat iedereen alles over iedereen weet. Ik mis ook het heilig geloof in de goede bedoelingen van onze (toekomstige) bestuurders, zo ook van mensen die data combineren en daar bijvoorbeeld business modellen bij gaan bedenken.
Daarnaast, waarom zou je niet in verschillende sferen verschillende aspecten van jezelf belichten? Waarom moet alles transparant, altijd hetzelfde, 1-dimensionaal zijn?
Los daarvan, op basis van al die gecombineerde profiel en surfgegevens wordt straks de (online) omgeving voor mij ingericht. Waarschijnlijk door een marketeer die op basis van mijn gegevens mijn wensen/ behoeften denkt te kunnen inschatten. Ook daar heb ik weinig zin in.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!