Cozzmoss haalt bakzeil bij de rechter
Het is al een hele tijd stil rondom de rechtszaak die Cozzmoss aanspande tegen blogger Joffrey Vermeule.
Op 10 december deed de kantonrechter in Arnhem dan eindelijk uitspraak. Joffrey is veroordeeld tot het betalen van 365 euro en dat is maar een fractie van de bijna 5000 euro die Irene van den Berg eiste. Die 365 euro staat eigenlijk gelijk aan het bedrag wat betaald had moeten worden voor het niet vermelden van de bron. Joffrey zag zelf ook wel in dat hij een fout had gemaakt. Per saldo zijn er alleen verliezers. Beide partijen betalen de eigen proceskosten, waarmee het hele bestaansrecht van een bureau als Cozzmoss wel verdwenen is, zo’n bedrijf dat volgens de rechter “op commerciële basis auteursrechten exploiteert en daartoe op internet speurt naar overtredingen”. Het complete vonnis is hier te downloaden.
Ik feliciteer Joffrey, maar ook heel internettend Nederland met deze uitspraak. Ook vind ik deze uitspraak een opsteker voor onze, nog steeds verse, stichting Copyright & Nieuwe Media. Zonder de bemoeienis van, inmiddels voorzitter, Ronald van den Hoff was het waarschijnlijk nooit tot een rechtszaak gekomen.
Update: De Stichting Copyright en Nieuwe Media heeft inmiddels een officiële reactie gepubliceerd.
Petra is sinds 1993 eigenaresse van Slijterij Wijnhandel de Vuurtoren te Breskens, blogt sinds 2003 op Meisje van de Slijterij en schrijft sinds medio 2005 een themaweblog over dranken. Naast altijd op zoek naar nieuwe (digitale) uitdagingen en er vast van overtuigd dat dit zakelijk ook interessant is, is ze samen met haar man de trotse ouder van twee prachtzoons.
Maandag a.s. komt Arnoud Engelfriet met een uitleg en de gevolgen van deze uitspraak als officiële reactie van onze Stichting.
Maar als eerste reactie: mijn weekend en dat van mijn collega bestuurders, maar vooral dat van Joffrey is natuurlijk goed begonnen!! 🙂
Super!
Eerste deel van je reactie inmiddels als update toegevoegd aan posting.
Helemaal goed dit en inderdaad, weekend kan niet meer stuk!
Ik interpreteer dit vonnis anders. Vermeule heeft een schikking aangeboden gekregen, die hij heeft geweigerd, maar waartoe hij nu door de rechter is veroordeeld (met rente en incassokosten). De hoogte van het door Cozzmoss geboden schikkingsbedrag was in retrospect dus heel redelijk.
Cozzmoss heeft geen bakzeil gehaald, maar heeft zijn schikkingsvoorstel door de rechter bekrachtigd gezien.
Hulde voor de redelijkheid en het succes van Cozzmoss. Foei voor de auteursrechtschender die na zijn schending ook nog eens een redelijk schikkingsvoorstel heeft geweigerd en ons rechtssysteem en de benadeelde partij met dit gedoe heeft belast.
Leg mij eens uit hoe een tarief dat BN/De Stem als grote professionele partij heeft betaald, een redelijk schikkingsvoorstel is voor een kleine private blogger??? Kom nou toch.
Verder is er nogal gezwalkt met de schadeclaim: van 540 naar 365 naar 1400 naar 4585 (inclusief proceskosten)!
Dat de kantonrechter het destijds laagste geboden schikkingsbedrag billijk acht staat letterlijk in het vonnis. Je mag het natuurlijk met de kantonrechter oneens zijn Arnoud, maar ik vind dat Cozzmoss niets valt te verwijten als ze een oplossing voor een conflict hebben voorgesteld die de kantonrechter nu overneemt.
Met andere woorden, beste K. de Walle, zijn alle hogere claims en vorderingen afgewezen, zodat scrabbleclaims van 1050 euro (drie maal de woordwaarde) door de rechter zijn afgeserveerd. Door het sturen van claims van drie maal de woordwaarde en het aanbieden van een schikking (bij betaling binnen twee weken) van de helft van het bedrag is de rechter niet akkoord gegaan.
Dit is echter wel de standaard berekeningsmethode van Mevrouw van de Berg waarmee ze kleine niet-commerciële bloggers de stuipen mee op het lijf jaagt.
In mijn ogen haalt ze wel degelijk bakzeil, anders had de kantonrechter wel een andere uitspraak gedaan.
Het schikkingsvoorstel van Cozzmoss is redelijk bevonden, het tegenvoorstel van de blogger in kwestie (€150) is door de kantonrechter als onvoldoende onderbouwd afgeserveerd. Daarmee haalt de schender bakzeil en moet hij alsnog het bedrag betalen dat Cozzmoss destijds voorstelde.
Als Cozzmoss destijds niet die schikking had aangeboden en van begin tot eind op een drievoudige vergoeding had gestaan, en de rechter dan tot het enkelvoudige bedrag komt, dan zou ik je gelijk geven. Maar dat is niet gebeurd.
Ik begrijp de vreugde van Joffrey persoonlijk, voor hem is dit een vrij stressvol en onzeker gebeuren geweest. De vreugde van de overige betrokkenen begrijp ik geheel niet. Immers bijkomende eisen tot bijna 5000 euro zijn puur en alleen opgestapeld door weigeringen van Joffrey, om deze zaak maar naar de rechter te krijgen. In het vonnis wordt het zelfs expliciet als tikje op de vingers aangegeven, de gedaagde had zich de gang naar de rechter kunnen besparen. Je kan toch niet menen blij te zijn dat kosten die er aanvankelijk niet waren, er nu opnieuw niet zijn?
Daarnaast blijkt ook nog eens uit dit vonnis dat omstandigheden geen enkele rol spelen. Van Joffrey mag niet verwacht worden dat hij kennis had over intellectueel eigendom, er wordt verondersteld dat hij niet uit kwader trouwe heeft gehandeld, schade wordt niet aangetoond en Joffrey wordt zelfs geprezen om zijn goede gedrag in deze. Toch dient betaald te worden voor het overnemen en vergeten van naamsvermelding. Oftewel: Cozzmoss kan gewoon doorgaan met najagen van juist de kleine, ontwetende blogger die zich rot schrikt. Ze passen de tekst met betrekking tot de voorwaarden iets aan en de extra inkomsten blijven fijn doorbestaan.
Dat is toch geen reden om internettend Nederland te feliciteren. dat is een enigzins teleurstellende uitkomst, anders dan gehoopt.
Hoewel het me ook verbaast dat de rechter de schade van plaatsing op een minuscuul blog kennelijk gelijkwaardig vindt aan plaatsing in een medium als BN/De Stem, limiteert dit de bandbreedte van de claims wel aanzienlijk. Er is nu jurisprudentie waarmee de gigantische claims van tafel zijn en het geeft kleinere partijen meer ruimte om onder die 365 te gaan zitten met schikkingsvoorstellen. Ik lees namelijk in het vonnis dat de rechter de onderbouwing van het schikkingsvoorstel van gedaagde (de 150 E) te summier vond. Wellicht kan de gedaagde zijn onderbouwing voor die 150 in deze discussie plaatsen?
Ik ben blij om te zien dat het “opstapelen” van hoge claims expliciet afgewezen is. Het is namelijk een gebruikelijke tactiek: betaal nu 500 euro of we gaan naar de rechter en vragen 5000 (inclusief werkelijke proceskosten). Die aanpak vind ik bijzonder storend en ik ben blij om te zien dat dat niet toegelaten werd.
Eén kantonrechter maakt nog geen zomer, pardon jurisprudentie maar het is wel hoopvol.
Natuurlijk ontkom je niet aan de hoofdconclusie: overnemen van andermans tekst mag niet zonder toestemming, en als je dat toch doet, dan moet je schadevergoeding betalen. Dat is nu eenmaal de wet, en hoewel ik persoonlijk wil dat die wet anders wordt, heb je daar als blogger op dit moment mee te leven.
Met al deze commentaren vind ik dit een verhelderende en evenwichtige analyse geworden. Nu nog even de tendentieuze kop van dit bericht vervangen door een burgerjournalistieke en het is helemaal top.
Ik ben net als K. de Walle verbaasd over de toon van het artikel en over de juichende reacties.
De rechter heeft geoordeeld dat het schikkingsvoorstel van Cozzmos redelijk was. De weigering van Joffrey om dat schikkingsvoorstel te accepteren heeft hem alleen maar veel tijd en geld gekost. Ik zie goed niet in wat hij te juichen heeft.
Net zo min zie ik in waarom Cozzmos geen bestaansrecht meer zou hebben. Integendeel, ze hebben hiermee een uitspraak in handen om voor elk gekopieerd artikel honderden euro’s te claimen. Dat lijkt me dikke kassa. “Nee, want ze betalen hun eigen proceskosten”? Mwoah, welke blogger gaat nog naar de rechter stappen als ie toch zal verliezen?
Waar ik – tot mijn verbazing, eerlijk gezegd – nog niemand over heb gehoord is dat de rechter het feit dat er geen bron was genoemd, in het geheel niet heeft meegenomen in zijn overweging. Zijn toekenning van de vergoeding is puur gebaseerd op het feit dat het artikel zonder toestemming is overgenomen.
Dus nogmaals, hoezo heeft Cozzmos geen bestaansrecht? Alleen al op het Nederlandse internet zwerven honderdduizenden artikelen die zonder toestemming zijn overgenomen. Daar is bakken met geld te halen. Ik voorspel dan ook dat er meer partijen in die markt zullen stappen
Als kop boven dit artikel had dan ook beter gepast: “Webloggers halen bakzeil: de tijd van het ongebreideld kopiëren is voorbij”.
@Henk W Ongebreideld kopiëren is iets wat nog nooit heeft gemogen.
Er is echter wel een groot verschil tussen het beschermen van de rechten van een auteur of deze rechten ook commercieel exploiteren.
Door deze uitspraak, waarin ook duidelijk de scrabbleclaims verworpen worden, zijn we wel degelijk een stap verder.
Ja, we zijn inderdaad een stap verder. De rechter heeft namelijk bepaald dat een partij als Cozzmos wel degelijk auteursrechten op commerciële basis mag exploiteren, dat het daartoe doelbewust het internet af mag zoeken en dat het niet relevant is hoeveel lezers/bezoekers het medium van de overtredende partij heeft. Alle argumenten van Joffrey zijn genadeloos van tafel geveegd.
Ben het met je eens dat het goed is dat natte-vinger-verhogingen door de eiseren door de rechter zijn afgewezen maar dat is voor de verdediger ook het enige goede nieuws.
Geen kennis van de wet hebben is nooit een excuus de wet te mogen overtreden. Als je als blogger zegt: ja, wist ik niet dat ik geen artikelen integraal mocht overnemen, is dat niet relevant natuurlijk. Dat is hetzelfde als ik voor de rechter zou zeggen: sorry, maar ik heb dat bord met 80km per uur niet gezien, ik dacht dat je hier 120 mocht.
Arnoud heeft gelijk, dat de wet misschien vreemd is in deze tijd wil niet zeggen dat je je er niet aan moet houden of er kennis van moet hebben.
Ik ben blij dat de opstapeling en het dreig gedrag nu is afgewezen. Het is op zich jammer dat er een schadeclaim is toegewezen voor zo’n klein blog, maar bonvermeldingen moet je gewoon altijd doen en teksten integraal overnemen eigenlijk nooit. Dan zit je redelijk safe, toch?
“Eén kantonrechter maakt nog geen zomer, pardon jurisprudentie maar het is wel hoopvol.”
Inderdaad, ook dat is wel een belangrijk punt. Er zijn inmiddels twee Swordstone zaken die aanzienlijk hoger uitgevallen zijn en waar de proceskosten van de eiser bij de gedaagde terecht zijn gekomen. Aangezien Robert Engel (1.920 plus zes weken ‘rectificatie’ – ik mag niet stelen, zaak is in beroep) niet erg populair is hier zal ik de tweede noemen, een vijftien-jarige jongen die voor 2.420 euro plus kosten eiser á 1.647,93 euro het schip in is gegaan (LJN: BF9979). In die zaken worden scrabblevoorwaarden wel geaccepteerd. Overigens betreft het hier een foto, geen artikel.
Het lijkt er vooralsnog vooral op dat kantonrechters nogal wisselend beslissen. Een ding hebben ze echter wel gemeen, de wet wordt strikt genomen en de claimcultuur niet ontmoedigd. Ik meen dat dat laatste onder andere doelstelling was waar de Stichting uit voort is gekomen.
Precies, Bas. Volgens mij heeft niemand verdedigd dat integraal overnemen op dit moment al zou mogen, laat staan dat Joffrey zonder een cent hier vanaf zou komen. Het vonnis laat m.i. wel zien dat het tijd wordt om regels in te voeren waarmee het zou moeten mogen, maar dat is een politieke en geen juridische kwestie.
En de hele Cozzmoss kwestie ging (wat mij betreft) niet zozeer over dat er overgenomen was, maar dat Cozzmoss met drie-maal-woordwaardeclaims (“scrabbleclaim”, TM CiNNeR) langsging zonder onderbouwing. Bovendien werd de indruk gewekt dat Cozzmoss haar businessmodel had gemaakt van het incasseren van zulke grote vorderingen. Het lijkt me niet de bedoeling dat een bedrijf kan bestaan enkel en alleen door geld van inbreukmakers op auteursrechten te incasseren.
@CiNNeR: bij de Cruijff-zaak waar jij naar verwijst, is niet betwist dat de scrabbleclaim toegewezen zou moeten worden. Bij de rechter geldt, wat je niet betwist wordt als waar aangenomen. Een gemiste kans, want ik geloof er werkelijk niets van dat dat overeind had kunnen blijven.
@Arnoud: de term scrabbleclaim komt bij mijn weten van Petra af hoor 🙂 Ik kan mij echter herinneren dat bij de start van dit gebeuren het tevens de bedoeling was te bekijken in hoeverre een claimcultuur normaal gevonden zou worden. En dat blijkt zeer normaal gevonden te worden. Ongeacht of het gaat om uitgeputte informatie, een vergissing, een hobbyblog etcetera, mag onmiddelijk het bedrag van het artikel geclaimed worden en zal dat toegekend worden. Precies het principe waar Cozzmoss op vaart en mee door kan gaan.
Bij de Cruijff zaak is de verdediging van de vijftien jarige niet goed geweest idd. Robert Engel heeft de driemaal woordwaarde wel betwist maar is uberhaupt tegen een in mijn ogen volkomen absurde uitspraak opgelopen. Alleen al de rectificatie ‘ik mag geen foto’s stelen’ is volslagen bizar als je het mij vraagt.
Maar goed buiten dat, punt is dat geen van de claimende partijen ook maar aangekeken wordt op het ontwikkelen van de claimcultuur en er dusdanig variatie in de verschillende vonnissen zit dat er gfeen precedent mee geschapen wordt. (En dat daarmee internettend Nederland feliciteren in mijn ogen nogal ver strekt)
Het woord Scrabbleclaim verzon ik inderdaad vorig jaar, waarvan akte (voor het geval het woord ooit de Dikke van Dale gaat halen) 🙂
Vreemd om te zien hoe enge, echt heel erg enge, geniepige braafborsterige lijntrekkers als De Walle en Henk W, stiekem blij zijn dat er voor cryptofascisten als Irene van den Berg nog steeds markt is. En dat dan onder het motto: “Content overnemen is gemeen en stout!”.
Ja, heel stout. Het leven kan soms erg gemeen zijn. Huil maar even flink uit knul, die dertig blogbezoekertjes die jouw teksten illegaal hebben gelezen maken natuurlijk dat je nachtenlang wakker ligt.
Maar dit artikel klopt echter wel: Cozzmo$$ HAALT bakzeil. Die 350 pop die deze jongen moet lappen is natuurlijk peanuts. Daar kan geen gefrustreerde wannabe schrijver als Van den Berge van leven. Die had liver een exorbitante schikking gezien. En vernederende bannertjes op een nauwelijks bezochte site. Niet voor de winst maar voor het zuigen. Zo zijn de Van den Bergjes ook wel weer.
De kantonrechter heeft nu juist bepaald dat er op het illegaal kopiëren een boete staat. Een boete die in verhouding staat tot het misdrijf, en dus geen boete waar foute jokers als Van den Berge van dromen: peperdure boetes die niet in verhouding staan tot het misdrijf.
Elke blogger die nu nog nog wordt aangeschreven door cowboys, jokers en CDA-stemmende lijntrekkers met de vraag of er even een paar duizend euri voor een stukkie gekopieerde tekst gelapt kan worden, of geschikt voor nog steeds te veel poet, weet nu dat een gang naar de rechter heel gezond is.
Ongevraagd kopiëren is fout. Een boete daarvoor betalen is gezond. Maar zolang de rechter die boete oplegt en niet “ondernemers” van het kaliber “ik zuig uit omdat bureautafelproleten en frusties als Henk W. dat moreel goedkeuren”, is er dus helemaal niets aan de hand.
Cozzmo$$ heeft nu wel erg veel bakzeil moeten halen. Als elke blogger nu naar de kantonrechter gaat en niet ingaat op schikkingsvoorstellen, heeft Ireentje Lucifer van den Berg straks geen cent meer om haar te dikke tekstschrijvertjesreet mee te krabben. Er blijkt namelijk, dankzij de kantonrechter, geen enkele markt te zijn voor dit soort pesterijtjes.
Toedeliedokie zuigertjes en gajes, Het recht zegeviert.
De Stichting Copyright & Nieuwe Media heeft bereikt dat de rechter bevestigt dat het ongevraagd overnemen van andermans content onrechtmatig is, dat daarvoor een schadevergoeding moet worden betaald en dat de buitengerechterlijke incassokosten voor rekening van de inbreukpleger zijn. Gewoon een hele simpele toepassing van het auteursrecht. Het enige punt waarop de stichting scoort is de hoogte van de schadevergoeding, omdat de rechter de 3 x woordwaarde redenering niet volgt.
Let wel dat de rechter tevens aangeeft dat partijen zich een hoop moeite hadden kunnen besparen. Als Cozzmoss en andere contentdetectives in de toekomst een schadevergoeding eisen die wat minder buitensporig is, kan het fenomeen van kopijdiefstal prima bestreden worden. Uitgangspunt van het auteursrecht blijft: je kan samenvatten en citeren, maar je mag niet kopiëren. Doe je dat toch, dan moet je dokken!
Dat vind ik altijd wel leuk van dit soort discussies: iedereen heeft verstand van voetbal en van horeca. Blijkbaar nu ook over het interpreteren van een vonnis…. 🙂
@Bert Brussen – ik weet niet hoor, lieverd, maar heb ik jou iets misdaan of zo? Ben ik geniepig omdat ik vind dat je geen content van anderen mag jatten? Ben
“Elke blogger (…) weet nu dat een gang naar de rechter heel gezond is.”
ik weet niet hoor, Bert, maar het enige dat Joffrey weet is dat hij zich heel veel geld, tijd en moeite had bespaard als hij de schikking van 365 euro had aanvaardt. Een schikkingsvoorstel dat door de rechter op alle punten als redelijk is beoordeeld. Hoezo dan, Joffrey heeft gewonnen? Al zijn argumenten zijn genadeloos van tafel geveegd door de rechter. Wat is daar gezond aan, Bert? Wat is de reden om te vieren dat je complete argumentatie om het schikkingsvoorstel te weigeren, aan flarden is geschoten?
De argumentatie van de Stichting Copyright & Nieuwe Media is opmerklijk kortzichtig.
Gaat het om één artikel, dan heeft de Stichting gelijk. Maar het merendeel van de bloggers die artikelen copy-pasten doen dat structureel (of ze zich nou bewust zijn van het schenden van de Auteurswet of niet). En bij drie artikelen vallen de incassokosten alweer mee, bij tien artikelen spelen ze nauwelijks een rol meer.
Laat even heel duidelijk zijn: ik vind de uitspraak qua hoogte van de schikking bijzonder teleurstellend voor de blogosfeer. 365 euro voor een artikel dat door slechts 20 mensen in totaal minder dan 3 minuten is bekeken, vind ik in geen verhouding staan tot de schade die door de auteur is geleden. Ik vind de uitspraak dan ook een enorme nederlaag voor de goedwillende bloggers en snap niet goed waarom hier namens diezelfde bloggers zo juichend op wordt gereageerd.
Heb je 30 artikelen gekopieerd die bij elkaar minder dan 1 uur zijn bekeken, dan mag je een dikke 10.000 euro ophoesten. Wat is daar zo goed aan, Bert? Leg dat eens uit? Wie haalt er in dat geval bakzeil? Cozzmos of de goedwillende blogger? Ik weet het wel. Jij – en de stichting – blijkbaar niet. En daar kan ik met mijn pet niet bij.
Die reactie van de stichting, is dat de uitleg van Engelfriet? En wat is het verschil tussen een gewone reactie en een ‘officiële’ reactie?
@Ronald: Opvallend in het ‘officiele standpunt’ van de Stichting is dat niet vermeld wordt dat het aanvankelijke schikkingsaanbod door de rechter is toegekend. Het komt op mij over dat nogal de moeite genomen wordt te doen alsof de gang naar de rechter iets aan financieel gewin heeft opgeleverd, waar dat in werkelijkheid niet zo is. Om niet voorbarig het mijne ervan te denken, vraag ik me af: waarom die moeite?
Persoonlijk zou ik mensen met een krappe beurs die onwetend tegen een claim aangelopen zijn niet aanraden geld en moeite te steken in een rechtzaak nav dit vonnis. Buiten het risico wat zij lopen (met het oog op andere zaken die niet best verlopen), lijkt het me sympathieker te adviseren een zo laag mogelijke schikking aan te gaan. Alleen bij exhorbitant hoge claims is er wat voor te zeggen een gang naar de rechter aan te raden. Ik begrijp niet waarom een aantal mensen daar zo moeilijk over doet als zijn ze persoonlijk verantwoordelijk voor het vonnis. Soms behaal je nu eenmaal niet geheel het beoogde resultaat.
@Cinner: het was ons helemaal niet te doen om enig “geldelijk” gewin, maar om de handelswijze die de eiser hanteerde aan de kaak te stellen en eens te laten beoordelen. Want dat begon, zoals je zelf weet, links en rechts behoorlijk de spuigaten uit te lopen. Dat is heel goed gelukt.
Dat geldelijk risico voor de “gedaagde” was overigens afgedekt, dus die liep hierbij geen enkel risico.
Een volgende stap is nu om het “auteursrecht” en “amateur-niet commercieel gebruik” eens een andere vorm te geven.
Wordt vervolgd!
@Toine: er zijn meer mensen in het bestuur die enige juridische kennis en ervaring hebben… Arnoud heeft op zijn eigen blog vandaag een eigen verhaal…
@Ronald: We verschillen van mening of dat heel goed gelukt is en dat verschil van mening zit hem denk ik in hoe we aankijken tegen het bedrag wat uit het vonnis is gerold. Met ‘geldelijk gewin’ bedoel ik dat er een gunstigere uitkomt zou zijn dan het schikkingsvoorstel wat op tafel lag, en dat is onder de rechter niet gebeurd. Immers de rechter heeft uiteindelijk het schikkingsvoorstel gehonoreerd (ondanks dat Joffrey niet geacht werd de benodigde kennis te bezitten, er niet ontkracht is dat feitelijk geen bezoekers het artikel geheel heeft gelezen en Joffrey gecomplimenteerd werd met zijn handelen).
Lees je de officiele verklaring van de Stichting wordt simpel een andere indruk gegeven. Het schikkingsbedrag wordt niet genoemd, alleen het eerste hogere schikkingsbedrag staat vermeld. Waardoor mensen de impressie krijgen dat het bedrag wat de rechter heeft toegekend lager is dan de door Cozzmoss geboden schikking. Enigzins misleidend en ik vraag me nog steeds af waarom de Stichting dat zo heeft gedaan. Krijg er de indruk van dat men mensen wil motiveren naar de rechter te stappen om het Cozzmoss vervelend te maken (maar corrigeer me gerust).
In dit geval is Joffrey dor jou/jullie ondersteund dus voor hem maakt het gelukkig niet uit hoeveel kosten er mee gemoeid zijn geweest. Voor de gemiddelde mens die het zelf zal gaan ophoesten is het echter wel een ander verhaal en dan lijkt het nuanceverschil mij niet onbelangrijk. Als die mensen dan uitkomen op hetzelfde bedrag wat ze al geboden was maar door de gang naar de rechter vermeerderd met adminisrtatiekosten, rente en de eigen proceskosten, zullen ze zich eerder in de zeik genomen voelen denk je niet.
Wat bedoel je verder met ‘amateur-niet commercieel gebruik’ een andere vorm geven?
Overigens ze ik dit ook met oog op andere rechtzaken. De Stichting geeft onderhand de indruk dat dit de rechtzaak van het jaar is wat betreft auteursrechten. Maar in mijn mail zitten er veel meer en die komen er allen vooralsnog beroerder vanaf (en sommigen zien wel de drie keer woordwaarde bevestigd). In mijn optiek is dit vonnis dan onvoldoende sterk voor de blogger om werkelijk tegenwicht te gaan bieden.
Daarnaast kan men de tactiek voor de claimcultuur nog steeds gebruiken. Aangifte doen blijkt niet mogelijk, meer dan een vingertikje levert het bij de rechter verder niet op en de claim wordt toch toegewezen. Het ontkracht dus de claimcultuur geheel niet, hooguit wordt die enigzins genuanceerd.
@Cinner. Je boosheid begrijp ik, maar wij doen helemaal niet of dit de “rechtzaak van het jaar ” is. Dat maken jullie er zelf van door allerlei comments en andere zaken ter berde te brengen. Prima hoor, graag zelfs, hoe meer lawaai, hoe beter.
Als je de illusie hebt dat met een rechtzaak(je) heel auteursland op de kop gaat? Die verwachting hebben wij als Stichting zeker niet.
Wat die andere zaken betreft: wellicht met de juiste mensen het juiste pad volgen…ook daar hebben wij de Stichting voor bedoeld….dus: meldt u zich maar aan!
Wordt vervolgd.
Och mijn hemel, we gaan toch niet nu al vervallen in onzinnigheden hoop ik. Er is bij mij geen boosheid, er heerst bij mij wat onbegrip – waar geen normaal antwoord op te krijgen is begrijp ik inmiddels. En voor dat ‘lawaai’ kunnen enkelen in de spiegel kijken, ik ben niet degene die ‘heel internettend Nederland’ feliciteert met dit vonnis.
Jammer dat je nergens op in wenst te gaan, wellicht verloopt de discussie bij Arnoud wat genuanceerder.
@Cinner. Ik zag je eerdere bericht niet. Nog 1 antwoord en dan moet ik echt verder aan het werk…
Nogmaals: het ging ons helemaal niet om het schikkings- en /of andere bedragen: we wilden alleen de werkwijze van Cozzmoss afremmen, teneinde op korte termijn bij veel bloggers de schade in ieder geval te beperken. Dat is gewoon gelukt. Punt.
De mismatch zit hem in het feit, dat de oorspronkelijke auteurswet is neergezet in een tijd dat internet/doorplaatsen/berichten overnemen etc. nog helemaal niet bestond. Enerzijds zegt een van de kampen “overtreding = overtreding” . terwijl het andere kamp zegt “doorplaatsen, niet-commercieel, moet kunnen”…
Op de scheidslijn van die 2 gedachten gaan we de komende jaren echt nog wel heel wat beleven…
Advies: schade beperking, oppassen, Creative Commons stimuleren en nog wat andere zaken…
@Ronald: toch nog een antwoord, dat is fijn om te zien. Al blijven we er iets anders naar kijken (moet kunnen). Ik was/ben in de veronderstelling dat het laten aankomen op een rechtzaak mede bedoeld was om de claimcultuur (pogen) tegen te gaan. Aangezien de het originele schikkingsbedrag is toegekend, zie ik dat als een toegekende claim. Men wordt immers niet op de vingers getikt dat er als eerste optie met een hoop kabaal geclaimed wordt, Joffrey werd op de vingers getikt dat hij de moeite nam naar de rechter te stappen. In die zin zou ik er niet aan verbinden dat de opzet geheel geslaagd is en daar een punt achter zetten.
Blijf het verder wat warrig vinden wiens advies het ‘correcte’ is. Nu lees ik ‘schade beperken’ waar ik me prima in kan vinden, maar nog vaker lees ik ‘massaal naar de rechter stappen’ en dat is van leden van dezelfde Stichting afkomstig.
Als het claimcultuur versus copycultuur is, is deze uitspraak bemoedigend voor iedereen die tegen kopiëren zonder toestemming is. Suggestie aan de Stichting is te bemiddelen tussen al die bloggers, beroepsschrijvers en fotografen die 350 euro willen incasseren bij knippers die hun site ongevraagd vullen met andermans werk. Stop 50 euro bemiddelingsvergoeding in een fonds en gebruik dat om bloggers te attenderen op het auteursrecht en auteurs op Creative Commons.
Bevorder delen; bestrijd stelen!
@Toine,
Je haalt precies de doelstellingen van de stichting aan; voorlichten en agenderen zijn daar onderdeel van. Voorlichten van (onwetende) internetters over het auteursrecht, maar ook van de “oude” media over bv creative commons.
Daarnaast willen we dit onderwerp op politieke agenda’s plaatsen. Het is de politiek die de auteurswet 3e millenium proof moet maken.
De rechter houdt zich aan die wet, die duidelijk op verschillende manieren te interpreteren is.
Ook willen we graag een verschil tussen commercieel en niet-commercieel gebruik/overtredingen. We zijn nu voor ons gevoel een stap(je) verder en zoals Ronald al aangaf, meld je aan bij ons en laat zien dat je de initiatieven van de Stichting steunt. De lobby’s in Den Haag bestaan alleen uit “oude” structuren en de gemiddelde internetter wordt daar nog steeds niet vertegenwoordigd. Ook dat willen wij veranderen.
@Petra,
Een alcoholist die voor niet-commercieel gebruik jenever steelt van het meisje, geef je die ook juridische bijstand? De rechter interpreteert de wet niet op verschillende manieren; hij past alleen de strafmaat aan.
@Toine Dat is een erg rare vergelijking en dat weet je zelf ook wel.
Alcoholisten zijn trouwens geen criminelen maar zijn ziek, daarvoor bel ik zelden politie.
Die eindigen vaak aan mijn proeftafel voor een goed gesprek, maar dat is een heel andere discussie en hier niet relevant.
Je weet best dat de auteurswet stamt uit 1912, nog lang voor er internet en digitale publicaties bestonden, en gebaseerd is op gedrukte publicaties.
@Petra
Toch staan jullie te juichen als de rechter die wet toepast en daarbij alle argumenten van de verdedigende partij van tafel veegt. “Het recht heeft gezegevierd” lees ik hier zelfs herhaaldelijk. “Cozzmos heeft bakzeil gehaald”.
Waarom moet een wet volgens jullie worden veranderd als diezelfde wet volgens jullie nu het recht doet zegevieren?
@Henk W
In deze zaak is de schending van het auteursrecht nooit betwist, wel het hanteren van scrabbleclaims door commercële bedrijven die van die oude auteurswet een businessmodel maakte.
De scrabbleclaims zijn niet toegekend en haalt daarmee het businessmodel onderuit.
De wet moet veranderd worden in onze ogen door een duidelijk verschil tussen commerciële en niet commerciële schendingen mogelijk te maken, maar dat staat los van deze uitspraak waar we de praktijken van een bureau als Cossmozz aan de orde gesteld wilden zien.
De voorwaarden van de NVJ zijn niet van toepaasing voor bloggers, en kan dus ook niet als berekeningsmethode gebruikt worden. Alleen dat al is een overwinning.
Maar volgens mij heb ik dat nu inmiddels al 17 keer getikt in verschillende bewoordingen.
Ik ga nu gewoon aan het werk. Fijne werkweek jij ook Henk!
Sinds 1912 is er nogal wat veranderd. Sindsdien zijn radio en televisie massamedia geworden, en daar is het principe dat contenteigenaars desgewenst beloond dienen te worden gewoon op aangepast. Inmiddels kan echter iedereen content publiceren (voorheen had je kapitaal nodig) wat het auteursrecht een veel bredere basis geeft. Veel mensen willen helemaal niet beloond worden, dus is het prima dat er initiatieven genomen worden zoals Creative Commons die het delen stimuleren.
Om delen nou verplicht te maken, is echter een brug te ver. Het auteursrecht biedt allerlei mogelijkheden om op basis van andermans content weer iets nieuws te creëren. Je kan samenvatten en citeren, maar je mag niet zonder toestemming kopiëren. Een simpel beginsel, dat zelfs bloggers vrij snel kunnen begrijpen.
Datzelfde internet dat verspreiding makkelijk maak, biedt ook de mogelijkheid om snel na te gaan wie content kopieert zonder toestemming van de eigenaar. Als we nou de auteurswet zo aanpassen dat ongevraagd kopiëren zonder tussenkomst van de rechter beboet wordt met bv 25 euro per dag voor non-commercieel gebruik, dan is het probleem snel opgelost.
Sinds 1912 is trouwens ook de auto gemeengoed geworden. Het principe dat ik moet betalen voor de aanschaf van een auto wordt bij mijn weten door niemand bestreden.
@Toine: Wat betreft de auteurswet is er meer gaande. Bijvoorbeeld: Kranten en nieuwsgaringssites mogen ongebreideld overnemen, zelfs zonder naamsvermelding, indien iets actueel is. De blogger die hetzelfde doet is plotseling een ‘dief’ en dient te betalen. Dát alleen levert al vreemde situaties op. Een gemiddelde burger ziet sites van alles van elkaar overnemen maar loopt plots zelf tegen een claim aan. Hetzelfde laken een pak wat betreft zoekmachines. Zoekt en gij zult alles vinden maar doe hetzelfde in het piepklein en je wordt ‘bestraft’. En wat te denken van de moeite die menig nieuwsgaringsite maar ook andere sitevormen steken in mogelijkheden tot printen, rondmailen, doorgeven en bekend maken. Dat wordt gestimuleerd tot je door de icoontjes het bos niet meer ziet. Maar neem een artikeltje over en hups, brief in de bus en betalen graag.
Daarnaast wordt in mijn (onze?) ogen fiks gebruik gemaakt van de wet. Deze is immers pas financieel aantrekkelijk geworden sinds internet een weid verspreid fenomeen is. Vroeger op school moest je de tijdschriften van je ouders meeslepen om collages te maken of werkstukken te illustreren. Buurthuizen hingen vol knipselkranten en over personeelsverenigingen hebben we het maar helemaal niet. Nog steeds maakt men gebruik van volgeplakte storyboarden van the Sectret aanhangers tot modeontwerpers. Dat vond niemand een probleem, dan dacht geen freelancer dat ie ‘schade’ leed en geld moest gaan halen. Het werd ook niet gezien als schade of broodroof. En waarschijnlijk nog steeds niet maar nu is het leuk commercieel uit te buiten. Zoekmachine aan, automatisch briefje eruit en huup, schikkingen binnenharken. Niet voor niets maakte Cozzmoss reclame met ‘verdien ‘extra’ aan uw artikelen’ en ‘verdien 200 euro als u collegae aanmeldt’.
In die zin is de auteurswet verouderd en onaangepast, zeker in Europa. ‘We’kunnen de auteurswet ook aanpassen naar bijvoorbeeld Amerikaans model waar een fair use principe hoog in het vaandel staat. Kleine hobbyblogjes zijn dan volomen oninteressant en mogen gerust wat dingen gebruiken zoals vroeger in het dagboekje of knipselkrantje. Commerciele bedrijven die schade aandoen kunnen voor de rechter gespeept. Op dat moment draait het werkelijk om schade en broodroof en niet meer om extraatjes op het salaris omdat de freelancer het zo moeilijk heeft.
@Toine: bovendien vergelijk je het met zwaardere vergrijpen. Vergelijk het eens met fietsen zonder licht. Dat wordt lang niet altijd beboet, een waarschuwing is vaak genoeg afdoende. Wat maakt dat een hobbyblogger met tien bezoekers per maand die aangetoond niet lang genoeg gebleven zijn om welk artikel dan ook te lezen, moet betalen als ware het betaalde plaatsing in BN/De Stem betreft. Omdat de freelancer ‘schade’ heeft geleden, dat toch zeker niet.
@Cinner: fietsen zonder licht op andermans fiets bedoel je. Je mag nog steeds een stukje kopiëren voor jouw prikbord, maar als je mijn fiets jat en op de elektronische snelweg gaat fietsen moet je niet zeuren als je aangereden wordt. Ik vrees dat er een paar slachtoffers zullen vallen voordat duidelijk is dat de regels voor iedereen gelden. Probleem is namelijk dat die knipcultuur verkeer wegleidt van de bronnen (betalende media) en dat uitgevers zelf ook overschakelen van betaalde content naar gratis content waarbij ze uiteindelijk de knipcultuur overnemen.
Er bestaat zoiets als een nieuwsexceptie, maar die heef beperkingen. Wat jij gedaan hebt, valt niet onder die uitzondering. Ook fair use had je niet geholpen, en als je pleit voor Amerikaanse toestanden zou je ook eens moeten opzoeken welke veroedingen daar betaald worden door knippers die heel artikelen overnemen onder het mom van fair use. In Amerika worden knippers nu veel harder aangepakt dan in Europa.
Let wel: ik ben geen voorstander van de cozzmoss-aanpak. Wat mij betreft moeten vooral commerciële knippers hard aangepakt worden en wel zodanig dat ook kleinere bloggers duidelijk wordt gemaakt wat de regels zijn: je kan samenvatten en citeren, maar je mag niet kopiëren. Free flow of information is niet Flow of free information!
Nu kunnen jullie via initiatieven als
Nu kunnen jullie via initiatieven als Eerlijk & Legaal Bloggen uitleggen wat wel en niet mag. Rechtszaken die door Copyright & Nieuwe Media worden uitgelokt dragen ook bij aan de verbreiding van kennis over het auteursrecht. Gevolg is dt bloggers zich steeds minder kunnen verschuilen achter: da hab i nie gewusst. En de strafmaat kan omhoog.
@Toine: Even wat ophelderen, ik heb niets te maken met het iniatief Eerlijk en Legaal bloggen en zit ook nergens bij aangesloten.
Maar omdat je er al aan refereert, neem mijn geval ter illustratie. Ik schreef zelf al over de ziekte ME als patiente die ook ontwikkelingen en de actualiteit volgde. Onderwijl zag ik ook stukken van een collega weblogster en ME-patiente gebruikt worden in de krant, van haar about gegevens tot wat ze schreef ter illustratie dat zij niet ziek zou zijn maar getikt. Zij bleek daar niets tegen te kunnen doen, het was legaal want ze had het zelf openbaar gemaakt. Zelf zag ik ook menig maal ongevraagd mijn woorden her en der verschijnen. Verknipt, verdraaid, heel vervelend en eveneens niets aan te doen. In die tijd krijg ik een conflict met een professor die meent dat ik zijn woorden verdraai en zich bedreigd voelt door kritiek van patienten. Zo bedreigd dat hij een absurd stuk over ME offline haalt en gaat uithuilen in elke krant die hij kan vinden. Vervolgens geeft de man precies daar een klein interview over.
Onwetend plaats ik dat interview door met zeer uitgebreid bronvermelding. Omdat het paste in de reeks die ik er zelf over schreef, omdat ik niet opnieuw beschuldigd wilde worden van het verdraaien van woorden, omdat het artikel al overal te vinden was en bleef, omdat ik naar aanleiding van eerdere gebeurtenissen in de veronderstelling was dat dat mocht als het openbaar, gratis voor iedereen te lezen stond.
Vijf jaar later krijg ik daarvoor een claim in de bus. Geen waarschuwing, geen tik op de vingers, geen verzoek, nee een claim met een hoop gedreig met advocaten en rechtzaken, oplopende kosten en boetes. Het artikel staat nog steeds online vanuit de auteur, gratis te lezen, de informatie is allang verouderd en voor niemand interessant meer.
Wil je dat werkelijk gaan vergelijken met het jatten van een fiets, broodroof of schade aan de auteur? Leg mij dat maar uit. En leg dan ook even de redelijkheid uit dat onze informatie ongebreideld overal gebruikt mag worden, we er zelfs mee platgebrand mogen worden, maar wij het ‘verdienen’ iemand’s niet bestaande schade te vergoeden.
En dan nog frappanter, hetzelfde stuk had ik om dezelfde redenen doorgeplaatst op een grotere site en daar heeft het precies dezelfde periode gestaan. Toch zijn die niet aangeschreven. Net als dat Irene van den Berg wel vernietigende artikelen schrijft over de kleine weblogger maar niet over Google, dagbladen of commerciele sites die alleen maar bestaansrecht ontlenen aan gecopieerd werk. Vreemd niet?
Nee niet inderdaad. Want het gaat ze om ‘extra’ inkomsten zoals eerlijk vermeld op hun site. Een manier om iets te verdienen aan artikelen die niets meer doen. En dan is het wel zo makkelijk om vele kleine schikkingen aan te gaan zonder al teveel tegen rechtzaken aan te lopen. Niet uit idealistische overwegingen en zeker niet omdat auteurs werkelijk geld verliezen op dit soort dagboekjes plakwerk maar om de inkomsten wat aan te vullen.
Over de Fair Use, amerkanen hebben met hun oren staan klapperen over deze onzinnigheid. Alleen mogelijk in Nederland regeltjesland en gat in de markt.
Overigens zou jij toch moeten staan dansen op de tafel inmiddels over iniatieven als Eerlijk en Legaal bloggen. Inderdaad maakt dat tevens die in jouw ogen kloterige weblogger wat wijzer zodat je geen godwins meer hoeft te gebruiken.
Je voelt het blijkbaar zo dat jou groot onrecht is aangedaan, maar voor zover ik de zaak heb je gevolgd ben je niet op het aanbod ingegaan om je recht te halen. Een wijze rechter had jouw verzuim waarschijnlijk met een symbolische boete afgedaan. Overigens raad ik je aan eens goed uit te zoeken wat onder fair use wordt verstaan, want ook daar gelden beperkingen voor. En het lichtpuntje: inmiddels weet je genoeg van het auteursrecht om een volgende keer de juiste route te volgen: samenvatten en citeren, maar niet kopiëren. Doe daar iets iets positiefs mee en blijf niet in het verleden hangen. Sterkte!
De enige vergissing die ik wel vaker maak is denken dat er een normale discussie mogelijk is. Geeft niets, puber lekker verder.
Wat zegeviert hier nou? De kern van de zaak hier is niet dat er een strekking of desnoods een zin van een artikel overgenomen wordt, waar inderdaad een bronvermelding gepast is. Er wordt een heel artikel geplakt (waar een LINK gepast zou zijn). Waarom zou de ene site investeren in het ontwikkelen van materiaal, als dat door de ander integraal wordt overgenomen. Lijkt me zo niet eens zo heel erg moeilijk te snappen dat dat niet kan. Ook zonder kennis van de auteurswet. Is een blog juist niet iets om je eigen ding te doen? Doe dat dan ook, en verwijs naar hartelust naar artikelen die je inspireren, maar waardeer een ander om zijn bijdrage. En dat doe je niet door te plakken, te knippen en op jouw site te presenteren, maar met die briljante mogelijkheid naar een andere website te linken.
Ik sta inmiddels met mijn volledige artikelen én naam op een hoeveelheid dodgy sites waar je u tegen zegt. Waar ik dikwijls ook niet mee geassocieerd wil worden. Mij wordt niets gevraagd en de eigenaar van de site waarvoor ik heb geschreven (en die ervoor heeft betaald) ook niet. En dat vind ik gewoonweg onbeschoft! Kortom: sewsewsew!
Ook wij hebben een schadeclaim van cozzmoss ontvangen.
Na grondig onderzoek menen wij te kunnen bewijzen dat de handelingen van cozzmoss niet rechtvaardig zijn. Om deze reden willen wij cozzmoss voor de rechter dagen. Echter wij zijn geen juristen en dienen dus een goede advocaat te contacteren. En onder het mom van samen staan we sterker ( ook financieel ) willen wij één ieder die ook een schadeclaim heeft ontvangen, oproepen om zich bij ons te melden.
Reageer hier met je naam + emailadres ( eventueel telefoonnr ) en wij nemen contact met je op.
@AK: Ook wij hebben een schadeclaim van Cozzmoss ontvangen. Wij zijn wel geïnteresseerd in samen (juridisch) optrekken. Ik wacht jullie contact af.
Eindelijk uitspraak: 1xeconomische waarde (freelance tarief) & adm ko €75
Cozzmossxdeeltijdtalent
Ik ben blij dat er eindelijk duidelijkheid komt. Cozzmoss vorderde m.i. wel erg veel voor het kopieren, staat niet in verhouding tot ‘geleden schade’.
Voor alle (100en?) die ook een brief hebben ontvangen: 1 x economische waarde en €75,- administratiekosten betalen!
dus geen advocaatkosten!
(ik ga het vonnis nog scannen en op mijn site zetten)
Scannen hoeft niet. Copy-paste is ook een slechte gewoonte. Volg de link die ik in een eerder bericht heb geplaatst; is een goeie gewoonte op internet en daarvoor hoef je helemaal niks te betalen.
Suggestie is om tevens het oordeel te lezen voordat je tot voorbarige conclusies komt. De rechter volgt namelijk de scrabble-claim en brengt de economische waarde X 2 in rekening.
Aha, het betreft een andere zaak. Cozzmoss is maar druk met al die kopieerders. Sommigen betalen 1 X het tarief; anderen 2 X het tarief. Linksom of rechtsom: kopiëren kost geld. Is ook niks om trots op te zijn. Je mag citeren en parafraseren, maar je kan niet kopiëren.
I appreciate you sharing this article.Thanks Again. Really Cool. dadcegdeaged
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!