Wordt 2010 het jaar van de crowdsourced media?

Wanneer in september Powned en WNL beginnen met hun uitzendingen binnen het publieke omroepbestel is crowdsourced media een feit. Powned zal haar publiek inzetten als bron. De basis van crowdsourcing.

Ondanks dat zij in beginsel gehinderd zullen worden door de slecht toebedeelde uitzendtijden (rand van de nacht) gaan zij wel met iets revolutionairs komen. Ik kijk hier echt naar uit, maar is dit nu wel zo vernieuwend en zijn andere omroepen nu echt reddeloos verloren?

Crowdsourcing is al aanwezig bij de aanwezig omroepen.

Consumentenprogramma’s (ik weet niet wie ooit die term heeft bedacht) maken gebruik van vragen en problemen die spelen bij het publiek. Een bij iedereen bekend voorbeeld is Radar. Als je iets te klagen hebt over je telecomleverancier of bank, dan stuur je je klachten naar Radar. Wanneer er veel klachten over dezelfde partij binnenkomen, gaat Radar aan de slag en zal de betreffende partij voor u als publiek, ter verantwoording roepen. Maar Radar is niet het enige voorbeeld. Wie kent niet de afgrijselijke ingezonden foto’s bij Helga van Leur van het RTL-weer? Het is gewoon crowdsourcing. Alleen is daarbij het jammere dat niet het publiek bepaalt welke foto’s uiteindelijk op TV komen, maar dat de redactie dat doet. RTL-Z heeft ook een prachtig voorbeeld. De Kijker aan Z. Hierbij wordt door een panel van deskundigen een antwoord gegeven op vragen van kijkers over een specfiek onderwerp.

Maar wat maakt Powned dan anders?

Powned gaat, zoals ik het nu opmaak uit de beschikbare informatie, ook de programmering mede laten bepalen door hun publiek. Powned zal dus niet zelf vooraf bepalen wat voor programma er komt en dan het publiek laten meedenken over de inhoud, maar ze willen het geheel uit handen geven. Een lastige uitdaging weet ik uit ervaring. Zelfs als je een ervaren en toegewijde crowd als die van Powned tot je beschikking hebt, zul je toch bepaalde kaders moeten aangeven waarbinnen de crowd moet meedenken. Doe je dit niet, dan mist de crowd een richting en zullen ze eerder afhaken, dan wanneer je ze laat meedenken over een specifiek probleem of vraagstuk.

Is dit de grote bedreiging voor bestaande omroepen?

Feit is dat de traditionele omroepen deze ontwikkeling niet links moeten laten liggen. In plaats van achteraf op basis van kijkcijfers bepalen of een programma aansluit bij het publiek, is het helemaal niet zo gek om vooraf te inventariseren wat de kijkers eigenlijk willen zien. Dat vraagt natuurlijk een enorme verandering in de verankerde mindset van de gevestigde orde van televisiemakers. In plaats van het werken met vooraf ingekochte formats en deze duur te produceren, zouden omroepen deze formats ook eerst kunnen voorleggen aan het publiek. Via allerlei social media, kunnen zij hun publiek aansporen om mee te denken over de verschillende formats die ze hebben liggen. Op deze manier kunnen zij al voordat de dure productie begint, kijken of het publiek hier wel op zit te wachten.

Ik denk dat bestaande omroepen niet moeten wachten tot september om te kijken of de formule van Powned nu echt wel werkt. Ik denk dat ze nu al goed moeten gaan nadenken op welke manier zij hun publiek kunnen inzetten om zodoende hun publiek te behouden.

Het publiek in Nederland wordt mondiger, kritischer en steeds minder gevoelig door de in mooie sausjes gegoten dure formats. De kijker heeft zoveel keuze tegenwoordig en als je ze niet volledig wilt verliezen, moet je ze betrekken.

Of zoals Powned het zegt: The People Formerly Known As The Audience.