Communities en de arbeidsmarkt: De case van De Wereld van Ikki

Iedereen met een emailadres kan een community starten (bijvoorbeeld via Ning). Maar dan ben je er nog lang niet. Relevantie voor de gebruikers. Dat bepaalt het verschil tussen succes en falen van een community. Wat voegt de nieuwe community toe aan de reeds bestaande diensten? Welke voordelen zijn er voor de gebruikers? Deze en andere vragen worden niet altijd even goed beantwoord. Daarnaast is er naar mijn mening slechts groei mogelijk in niche netwerken, die een duidelijke waarde vertegenwoordigen voor de gebruikers.

Mijn eigen definitie van een community: “Groepsvorming rondom online diensten door individuen die vrijwillig informatie delen met gelijkgestemden over gemeenschappelijke passies, interesses, of omstandigheden”. Als je nu dit doorvertaalt naar recruiting, stuit je op de beperkende factor: tijd. Zoek je werk, dan doe je dat (als het goed is) slechts gedurende een bepaalde periode. Een band opbouwen met, je nestelen in, je profileren binnen de community: dat gaat dus niet lukken. Je plaatst een CV bij Monsterboard, Intermediair enzovoorts, maar een relatie met de aanbieder is er nauwelijks. Tenzij de dienst meer is dan slechts marktpartij tussen CV’s en personeelsadvertenties. Jobster wordt de MySpace onder de banensites genoemd, vanwege het gebruik van diverse Web 2.0 tools om in contact te blijven met de gebruikers. Maar Jobster is ook nog steeds ‘massa’. En de groei in netwerken gaat zoals aangegeven voornamelijk komen uit niches. Daarom besteed ik in een tweeluik aandacht voor arbeidsmarktcommunities: Ikki en I Love Mode

Ikki is op 1 augustus 2008 live gegaan, zo vertelt Marco van Hurne. De oorspronkelijke positionering was die van ‘een carrièrecommunity voor Young Professionals’, 20-30 jaar. Je maakt een profiel aan en dat wordt op slimme wijze gematched met beschikbare vacatures. Motto: “Waar je niet zoekt, maar wordt gevonden”. Nog niet echt onderscheidend voor gebruikers en vacatureplaatsers, dat bleek ook wel in het aantal aanmeldingen, het vacatureaanbod en de participatie van de geregistreerden. Na een aantal maanden werd het roer drastisch omgegooid, een duidelijke keuze wordt gemaakt voor een scherpere focus en de site krijgt een nieuwe indeling. Het motto werd: “De Omkering”. Het centrale thema voor de community is geworden: jouw carrièreswitch. Niet zomaar van baan naar baan hoppen, maar een echte rigoreuze stap maken: bijvoorbeeld van bedrijfdeskundige naar kunstenaar. Kiezen voor wat je zelf wilt qua werk, terug naar je eigen passie en authenciteit.

Dit thema wordt zowel on- als offline goed doorvertaald (noodzakelijk als je een succesvolle community wilt hebben). Natuurlijk kun je op de site een profiel aanmaken en deze flink oppimpen met content van ‘elders’ (slim), zoals Twitter, Flickr, YouTube en Slideshare: een visual ‘social’ CV. Maar naast de profielinformatie kun je je profiel uitbreiden met informatie uit diverse professionele tests die je via Ikki kunt uitvoeren, een 360 graden feedback test laten uitvoeren, je als coach aanbieden (of er één zoeken), advies krijgen over je volgende stap in je carrière met de Carrière Navigator, artikelen plaatsen en natuurlijk netwerken, hoewel dit laatste onderdeel minder wordt gebruikt. Wat betreft blijft ook weer het verschil met een Hyves of LinkedIn, waar het belang van ‘Wie ken ik’ (profilering) groter is dan bij Ikki, waar het vooral gaat om ‘Wie ben ik en wat kan ik’. De beschikbare vacatures worden natuurlijk nog steeds onder de aandacht gebracht, maar het belang hiervan als onderdeel van het businessplan is ernstig verkleind. Offline worden er regelmatig goed bezochte bijeenkomsten georganiseerd die in het teken staan van carrièreswitchen.

Belangrijk is dat niet alleen het centrale thema is aangepast gedurende de reis, maar dat ook het belang van geld verdienen met de community is veranderd. Via de offline events wordt aan branding gedaan. Er wordt niet alleen geld met, maar vooral ook geld aan de community verdiend. Vacatures uit het USG netwerk worden geplaatst op Ikki en desgewenst op andere sites, er worden trainingen en adviezen gegeven over Internet Recruitement.

Inmiddels heeft Ikki meer dan 12.000 geregistreerden. Het tipping point is bereikt, de curve gaat omhoog. De volgende cijfers zijn hierover bekend:

Opleiding:

MBO 21%

HBO 46%

WO 28%

Middelbare School 4%.

Geslacht

Vrouw: 57%

Man: 43%

Leeftijdsverdeling:

<20: 0% 20-25*: 11% 26-30*: 25% 31-35: 25% 36-40: 21% 41-45: 10% 46-50: 5% 50+: 3% *de oorspronkelijke doelgroep, nu nog slechts een derde van de geregistreerden. De demografie weerspiegelt inmiddels de medewerkers van Ikki. Dit bevordert de communicatie nog meer.

“Een community moet je leven” (Marco van Hurne)

De belangrijkste leermomenten, opgedaan in de Ikki praktijk:

1. Wees helder over je doel

• Draai niet om de waarheid heen, je wilt iets van de geregistreerden en je geeft hen hopelijk ook iets terug wat van waarde voor hen kan zijn.

2. Start met de behoefte van de leden …

• … en niet met die van de organisatie

3. De community is niet de technologie

• Web 2.0 maakt niet het verschil, de mensen wel.

• Het moet wel werken, dus het kost tijd en geld.

4. Bind een gepassioneerde groep aan je

• Zij vertalen dadelijk je marketinginspanningen naar hun vrienden

• Start met hen ruim vóór de lancering (béta testen en seeden)

• Zorg ervoor dat ze het gevoel hebben dat de community van hen is (laat het gedeeltelijk los als bedrijf).

• Zorg dat hun inbreng waardevol is voor het bedrijf, door bijv. voorgestelde productverbeteringen door te voeren.

• Bied speciale en unieke waarde voor die kerngroep.

5. Dynamisch community management

• Besteed genoeg tijd om zelf te schrijven en te reageren.

• Zorg voor continue verversing en vernieuwing.

• Besteed aandacht aan de wereld “erbuiten”, monitor je thema en merk

• Nodig nieuwe leden persoonlijk uit

• Verschuil je niet achter de PC

6. Commitment

• Krijg committment van het top management, maar laat ze niet managen

• Blijf communiceren, communiceren, communiceren, communiceren

Al met al is Ikki in mijn ogen een prima voorbeeld van een kansrijk niche netwerk, waarin de betrokkenen (management en medewerkers) niet schuwen om, als de community daar behoefte aan heeft, het roer om te gooien, het oorspronkelijke doel los te laten, andere bronnen van inkomsten te genereren om zo toch te kunnen groeien.