De plug & play-verzekeraar: hoe verzekeraars de digitale disruptie kunnen overleven

21 oktober 2016, 05:00

Door te leren van Google kunnen verzekeraars relevant blijven en groeien in een digitaliserende wereld

De financiële wereld is flink aan het veranderen door digitalisering. De opkomst van de circulaire economie en de deeleconomie zorgen voor een versnelde verschuiving van bezit naar toegang en van producten naar dienstverlening. Tegelijkertijd creëren deze ontwikkelingen en de terugtredende verzorgingsstaat nieuwe behoeften.

Bestaande verzekeraars zijn bezig in te spelen op de nieuwe ontwikkelingen. Zo hebben onder andere Centraal Beheer, Aegon en Nationale Nederlanden het uitlenen, verhuren of delen van spullen als auto’s, accuboren, boten en woonruimte opgenomen in de dekking van bepaalde reguliere verzekeringen.

De begin oktober gestarte verzekeraar Slice biedt een ‘on-demand’-verzekering voor Amerikaanse consumenten die hun huis verhuren via platformen als Airbnb. De verzekering geeft een passende dekking voor alleen de periode waarin de woning wordt verhuurd.

Collectiviteit via platformen

Deze benadering gaat er nog van uit dat consumenten zichzelf individueel verzekeren. Dit zou in de toekomst kunnen verschuiven als de deelplatformen, die bemiddelen tussen aanbieders en vragers een collectiviteit organiseren. Zo verzekeren bepaalde groepen consumenten en ondernemers hun risico’s via kredietunies, crowdfunding en broodfondsen. Mobiliteitsdiensten als Greenwheels en DriveNow regelen de verzekering van hun voertuigen zelf.

Het Duitse Friendsurance biedt een dergelijke vorm van peer-to-peer verzekeren, waarbij deelnemers aan het einde van het jaar een bedrag van hun premie terugkrijgen als er minder geclaimd is. Dit lijkt sterk op het Nederlandse InShared. Grote claims die niet betaald kunnen worden uit de pot met premiegelden van de deelnemers, kunnen worden afgedekt door een aparte verzekeringsmaatschappij. De totale verzekering is hiermee voor de consumenten goedkoper dan wanneer zij hun volledige risico bij een reguliere verzekeraar zouden afsluiten.

Naarmate er meer deelplatformen en product-diensten komen, zal de behoefte van consumenten aan verzekeringsproducten afnemen en verschuiven naar andere partijen, zoals de dienstverleners en deelplatformen. Deze platformen kunnen via een reputatiesysteem waarmee aanbieders en vragers elkaar beoordelen, prikkels uitoefenen om het risicoprofiel van het platform te verlagen, naar analogie van wat Friendsurance en Inshared doen.

‘Plug & play’ worden

Hoe kunnen verzekeraars inspelen op deze veranderende wereld en overleven? Daarvoor moeten zij hun strategie veranderen en zorgen dat ze met hun kennis, producten en diensten kunnen inpluggen op de nieuwe initiatieven die zich aan het ontwikkelen zijn: een plug & play-organisatie worden. Deze organisaties kunnen gemakkelijk samenwerken met andere en zo toegevoegde waarde leveren voor eindgebruikers en consumenten.

Bedrijven als Google, IBM en Uber laten zien hoe dit werkt. Zij hebben zichzelf onmisbaar gemaakt met hun kennis die ze via digitale ‘blokjes’ beschikbaar stellen aan derden, zogeheten API’s. In deze API’s zitten gespecialiseerde kennis verpakt en complexe algoritmes die data kunnen interpreteren (IBM Watson, Google Assistent) of die op een dynamische manier vraag en aanbod met elkaar kunnen verbinden – zoal in het geval van Uber: chauffeurs koppelen aan toeristen.

Deze API’s zijn inmiddels ingebed geraakt in talloze waardeketens, producten en diensten, in even zovele markten en domeinen. Hier leveren ze toegevoegde waarde door superieure zoekresultaten, spraakherkenning of vraag-en-aanbodmatching bijvoorbeeld. Zo nestelt Uber zich in je reisschema als je op vakantie gaat, zorgt Watson ervoor dat je met speelgoed kunt praten (Cognitoys) en helpt Google je de beste aanbieder te vinden.

Een belangrijk deel van het succes van deze bedrijven hebben ze te danken aan het vele gebruik van hun API’s, in domeinen die deze bedrijven zelf nooit hadden voorzien en diensten die deze bedrijven zelf nooit hadden kunnen bedenken of ontwikkelen. Ze hebben zichzelf onmisbaar gemaakt en daarmee een belangrijke voorsprong gekregen op hun concurrenten.

Een verzekeraar als API

Vertalen we dit naar een verzekeraar, dan zou dit er als volgt uit kunnen zien. De API van de verzekeraar kan de gespecialiseerde kennis van de organisatie bevatten, bijvoorbeeld een algoritme dat in staat is risicoprofielen te berekenen op basis van informatie die erin gestopt wordt over locatie, geslacht en product.

Als we de API voorstellen als een doosje met een ingang en uitgang, dan gaan er aan de ene kant gebruikersdata in en aan de andere kant komt er een getal uit dat de grootte van een risico representeert of een te verzekeren bedrag. De inhoud van het doosje blijft geheim.

De ‘Insured Rating API’ van het Amerikaanse ClarionDoor, helpt om een tariefplan te ontwikkelen, behorende bij het risicoprofiel van de klanten. Op basis van een offerte-aanvraag genereert de API de bijbehorende dekking en premie. In dit geval is ClarionDoor een IT-bedrijf dat diensten levert aan verzekeraars, maar dit zou net zo goed gedaan kunnen worden door een verzekeraar die het beschikbaar stelt aan communities en deelplatformen.

Beter door gebruik

De kennis van de verzekeraar wordt via de API voor vele uiteenlopende toepassingen ontsloten. Zo kunnen gemeenschappen van zzp’ers uitrekenen hoeveel ze maandelijks opzij moeten zetten in hun Broodfonds, of boeren in een waarborgfonds. Consumenten kunnen hun financiële planning verbeteren.

Deze API kan aan iedereen beschikbaar gesteld worden, net zoals Google, IBM en Uber dat doen. In ruil daarvoor ontvangt de verzekeraar een klein bedrag per gebruik, dus per uitgevoerde berekening. De verzekeraar kan hier ook nog zijn eigen producten en diensten aan koppelen.

Hoe meer de API gebruikt wordt en over hoe meer informatie hij kan beschikken, hoe beter het risico-algoritme kan worden gemaakt (op basis van zelflerende eigenschappen bijvoorbeeld). Zo ontstaat een zichzelf versterkend proces. Gebruikers kunnen betere risico-inschattingen maken. De verzekeraar krijgt eveneens meer inzicht in risico’s en kan zijn eigen premiebeleggingen ermee optimaliseren of partners helpen hun risicoprofiel te verlagen.

Op die manier gaan de belangen van de verzekeraar (die zo min mogelijk wil uitkeren) en de verzekerde (die zoveel mogelijk dekking wil voor zo min mogelijk geld) weer meer gelijk lopen: ze hebben allebei baat bij zo min mogelijk schade of risico en willen dat deze zo goed mogelijk gedekt worden zonder dat later blijkt dat deze buiten de polisvoorwaarden vielen. Het controleren of wel of niet voldoen aan polisvoorwaarden wordt voldaan, is overigens iets waar momenteel veel energie in gestopt wordt door verzekeraars en verzekerden.

Digital agility

Dit is dus een voorbeeld van een bedrijfsstrategie waarmee verzekeraars kunnen inspelen op de digitale ontwikkelingen en aan nieuwe klanten kunnen komen. Niet door zelf veel nieuwe diensten te bedenken en markten te analyseren, maar door digitaal adaptief en agile te worden en zo onderdeel te worden van nieuwe businessproposities.

Maurits Kreijveld
futuroloog en strategisch adviseur bij Wisdomofthecrowd.nl

Maurits Kreijveld is futuroloog en strategisch adviseur. Hij onderzoekt en verbeeldt de impact van nieuwe technologieën op organisaties, individuen en de samenleving, en adviseert hierover. Hij is gespecialiseerd in digitale transformatie (platformeconomie, deeleconomie) en innovatie cocreatie. Met zijn boek ‘De plug&play;-organisatie. Handboek voor digitaal transformeren' en bijbehorende workshops en masterclasses helpt hij organisaties digitaal aanpassingsvermogen en wendbaarheid te krijgen. Eerder schreef Maurits 'De kracht van platformen' het eerste Nederlandse boek over de platformeconomie, en ‘Samen slimmer. Hoe de wisdom of crowds onze samenleving zal veranderen’ met toekomstbeelden over de zorg, innovatie en smart cities.

Categorie
Tags

2 Reacties

    Bas Heinen

    Wat fijn om eindelijk zoiets te lezen. Mooi stuk.

    Al zie ik wel dat de deeleconomie maar een klein deel is. Begrijp me niet verkeerd, ik doel op de disruptie, want een product ‘deel-proef’ te maken is simpel. Je zet simpelweg een extra voorwaarde in je voorwaarden “Delen is toegestaan en verzekerd”. Maar dat is niet genoeg. Ik denk dat de echte disruptie in de verzekeringsbranche is dat we gaan afstappen om onze ‘producten’ (lees: schadeverzekeringen) en onze ‘kosten’ (lees: uitvaart etc) te verzekeren. En gaan beginnen met; we gaan ‘jou’ verzekeren. IK koop een auto, met alle data voorhanden weten we dat IK een auto heb gekocht, datzelfde geldt ook voor de aanschaf van een woning. Men weet (NU) al wat de status van mijn woning is (koop/huur, soort woning etc etc).

    Nu is het namelijk zo dat alles product- en zaakgericht is. De bank zegt; ‘je hebt een huis gekocht en die moet je verzekeren’. Het gaat niet over mij, de woning moet verzekerd zijn. En zo ga je elk bezit langs, en bij levensverzekeringen, je ‘kosten’ in de toekomst.

    Daarnaast zie je dat ook weer terug bij bijvoorbeeld de autoverzekering. IK pak even de auto van mijn vader en maak een ongeluk. IK voel me schuldig, maar mijn vader wordt ervoor gestraft. Dat is nou product-denken. Had hij de auto maar niet moeten uitlenen. Indien er een speler de markt op gaat, die dat ‘denken’ gaat omkeren (lees: verzekeren van bezit naar verzekeren van gebruik)

    Die gaat echte disruptie veroorzaken. En deze nieuwe speler heeft hiervoor alle informatie zoals hierboven besproken nodig.

    De denkwijze in de verzekeringswereld, zodra iemand die gaat turnen, die heeft goud. Zal mij benieuwen.


    21 oktober 2016 om 07:11
    mauritsk

    Beste Bas,

    Dank voor je reactie. Ik ben het van harte met je eens dat de meeste disruptie zal komen uit producten en diensten die beginnen bij de eindgebruiker, de consument. Van daaruit vertrekkend worden nieuwe waardeketens gebouwd met elementen die nuttige toegevoegde waarde bieden.

    De gedachte achter de plug&play;-verzekeraar is dat deze zich voorbereid op deze nieuwe logica en klaar maakt op in die vernieuwingen, die net zo goed buiten de branche kunnen komen, aan te haken, in plaats van zelf alle producten proberen te bedenken. Een API kan dan een voorbeeld zijn van zo’n bouwsteen die past in die aanpak. En daarvan zouden er wel eens een beperkt aantal spelers wereldwijd succesvol in kunnen zijn (iets waar Uber op anaticipeert met zijn algoritme)

    De wereld is in verandering en er zijn nog weinig bewezen nieuwe succesformules dus dat vraagt om aanpassingsvermogen en uitproberen. En dat maakt allemaal zo interessant.


    23 oktober 2016 om 11:53

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!