‘Engagement’ wordt nieuwe marketing maatstaf
De grote Amerikaanse reclamebureau’s hebben ‘engagement’ omarmt als nieuwe maatstaf voor het meten van de effectiviteit van hun inspanningen.
Nieuwe marketing gaat nauwelijks nog om ‘eyeballs’, en de frequentie van vertoningen wordt dan ook een steeds minder relevant meetgegeven. De grote reclamebureaus in Amerika zijn daarom al een paar jaar bezig met het definiëren van een nieuwe maatstaf, en die is nu officiëel ‘engagement’ gedoopt.
Engagement valt volgens mij het beste te vertalen in ‘deelname’, oftewel de mate waarin een consument deel uitmaakt van de communicatie en het merk. Maar als iemand van jullie een betere vertaling kent …
Andere maatstaffen die werden overwogen zijn ‘attentiveness’ en ‘involvement’, oftewel ‘aandacht’ en ‘betrokkenheid’.
Carl Mangold is een expert op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI), met de focus op het veilig en ethisch verantwoord inzetten van deze technologie. In de loop van zijn carrière heeft Carl de evolutie van AI in marketing van dichtbij meegemaakt. Waar AI aanvankelijk vooral werd ingezet om prospects te herkennen en segmenteren op basis van hun klik- en koopgedrag, heeft de technologie zich inmiddels ontwikkeld tot een krachtig middel dat (klant-)communicatie over de volledige breedte kan ondersteunen of zelfs vervangen. Stonden ethiek en privacy altijd centraal bij de toepassing van AI voor geautomatiseerde klantsegmentatie, met de opkomst van generatieve AI zijn veiligheid en betrouwbaarheid nog belángrijker thema's geworden. Carl zet zich in om bedrijven te begeleiden bij het verantwoord implementeren van AI-oplossingen die niet alleen efficiëntie en klanttevredenheid verhogen, maar ook voldoen aan de hoogste ethische en veiligheidsstandaarden. Met zijn diepgaande kennis van AI en zijn toewijding aan veilige praktijken, helpt Carl organisaties de balans te vinden tussen innovatie en verantwoordelijkheid. Zijn werk draagt bij aan het creëren van betrouwbare AI-systemen die zowel de bedrijfsdoelen als de belangen van klanten dienen.
Carl, marketing is anno 2005 “a sentimental journey”. Merken zijn op zoek naar likeability. Emo marketing feitenlijk. Sentimenten meet je op verschillende manieren. Om dat te kunnen realiseren en beinvloeden zie je ook communicatie veranderen. Doelgroepen worden kerngroepen waarmee je vriendschap sluit en betrokkenheid creeert. Media is slechts een middel maar geen doel op zich meer.
@Albert: Dat klopt, sentiment, likeability en emotie zijn inderdaad van die begrippen die ze met de ‘engagement’ meetlat willen kunnen beoordelen.
De noodzaak voor deze nieuwe maatstaf is natuurlijk onze ‘Consumer Generated Future’, oftewel de razendsnel groeiende wereld van (mede) door consumenten gemaakte media, functionaliteit en marketing. Een wereld waarin adverteerders de consument moeten laten ‘meespelen’ in hun communicatie en marketing, willen ze nog enige impact kunnen scoren. En dat meespelen, de mate waarin de consument deel uitmaakt van de communicatie en het merk, gaan ze (we) nu dus proberen te meten met die ‘engagement’ meetlat.
Sorry Carl, ik werk al een tijdje met deze begrippen en uitgangspunten. Het zijn de traditioneel denkende mediabureau’s die dit een tijdje hebben tegengehouden. Ook in Nederland zie ik inmiddels steeds grotere adverteerders zelf deze moderne vorm van antropologie (klantropologie) ter hand nemen. Dit is bijvoorbeeld terug te zien in de nieuwe marcom van Heineken, Sony en Proctor & Gamble.’Consumer Generated Future’ prachtig, maar ik heb het nog even over het heden. Er is met al die bewegingen in de media nu al veel aanleiding om het oude ‘shooting from the hip’ beleid te wijzigen.
engagement
eyeballs
attentiveness
involvement
sentimental journey
likeability
emo marketing
consumer generated future
klantropologie
shooting from the hip
Ik zal de radio eens aanzetten. Heb de indruk dat er ergens een schadelijke wolk Jargon is ontsnapt.
@anders… ho ho ho (sentimental journey, likeability, emo-marketing, klantropologie, shooting from the hip) MIJN jargon he. 🙂
@Albert: Het klantgestuurd denken is inderdaad niet nieuw, en dat beweer ik dan ook helemaal niet. Het enige nieuwe is het feit dat dit ‘nieuwe denken’ nu [em]noodzakelijk[/em] is, in plaats van gewenst.
Ikzelf heb klantgestuurde marketing eind 2000 al eens in de markt geprobeerd te zetten, maar die was daar destijds helaas nog helemáál niet klaar voor. En ik moest dan ook al snel weer de stekker uit m’n in [em]identiteit, vormgeving en communicatie[/em] gespecialiseerde netwerkbedrijf YmmY trekken. Erg jammer was dat, maar ik ben blij dat ’t nu eindelijk toch ‘ns op gang komt.
Wat zijn jouw ervaringen en bereikte mijlpalen?
Carl, ik zie niet zo wat ‘identiteit, vormgeving en communicatie’ te maken hebben met vernaderende strategiën voor bestaande merken. Vrienden maken en kerngroepen definiëren is mijns inziens wat anders. Ervaring? Uitzendgemachtigden, NOC-NSF, ANWB/VVV, Bosch Siemens (BSHG) Daimler Benz etc…
@Albert: Laat ik eens citeren uit eigen werk (YmmY magazine jan/feb/mrt 2001, pagina 1):
–8<—
[strong]Het imago heeft z’n beste tijd gehad[/strong]
De vorige eeuw stond in het teken van het grote verleiden: met de mooiste praatjes werden je de lulligste dingen aangesmeerd. Waar je ook kwam floten honderden merken je na, stuk voor stuk roepend dat ze de beste waren en dat ze van je hielden. Jij en het merk zouden een prachtig stel vormen, het geluk straalde je tegemoet.
Zorgvuldig ontworpen imago’s gingen als zoete broodjes over de toonbank. Je werd Marlboro man, je was helemaal op Diesel en je zóóp Amstel. Je eigen ik kwam op een tweede plaats te staan. Tot je merkte dat je rolcowboy longkanker had, je broeken steeds sneller sleten en je koffiedrinkende kennissen meer vrienden hadden dan jij. Je mooie nepwereldje klapte als een ballonnetje uiteen.
Van schrik begonnen we met het recyclen van alle jaren ’60, ’70 en ’80 trends. Want: vroeger was alles toch beter? Wallpaper zette de toon, Elle en anderen volgden snel. Het werd weer knus in huis. Maar toch ook eigenlijk wel vervelend saai. Het was alsof je gevangen zat in een eeuwig durende kleuterschoolreünie.
[strong]Inmiddels is het 2001 en hebben we alles gerecycled wat er maar te recyclen viel. Maar houvast hebben we nog niet gevonden.[/strong]
Eén ding hebben we geleerd: imago is niet alles. Of, erger nog: imago is helemaal niets. Die gebakken lucht kan ons gestolen worden, we zijn toe aan ’the real thing’. Wij willen relaties met merken die ook een relatie met óns willen aangaan. Merken die méér doen dan doosjes over de toonbank schuiven. Wij willen merken die ergens voor stáán, merken waarop je kunt bouwen. Merken die vriend zijn, in voor- en tegenspoed. Wij willen merken met een [em]identiteit[/em].
–8<—
Als je wilt, kan ik wel eens wat YmmY magazines naar een 212 meeting meebrengen ofzo, zodat je ze eens door kunt lezen. Ik heb er inmiddels helaas te weinig meer om ze nog weg te geven…
Carl leuke tekst maar ik zie niet zo wat de boodschap is. Imago is mi nog steeds alles maar de lading van een merk wordt anno 2005 door andere factoren bepaald. Je moet gewoon met de juiste kerngroep praten op de juiste toon en via de juiste weg. Thats all…
en het goede moment…
engagement draait om actie vanuit de klant, de andere termen attentiveness, involvement, sentiment, likeability zijn onvoldoende om wat mee te doen. Als marketing uiteindelijk niet direct of indirect, op korte of op lange termijn tot actie (waaraan de verkoper wat heeft) resulteert is het een waste of money.
@Albert: Wij zijn ’t blijkbaar toch fundamenteel met elkaar oneens; volgens mij gaat moderne marketing immers veel vérder dan het in nieuwe kruikjes stoppen van oude wijnen.
@Gijs: Prima verwoord! Die actie is inderdaad waar alles uiteindelijk om draait.
Carl dat valt in de theorie wel mee hoor, maar ik hou het graag simpel in de UITVOERING. Het moet namelijk ook allemaal nog gevreten worden.
Gijs houdt van hele korte bochten!
Ik heb veel engagement als het gaat om Ajax (sorry feyenoord en psv supporters) maar ik kom vrijwel nooit (meer) in het stadion en koop geen shirtje.
@ at
even een quote van boven:
“Media is slechts een middel maar geen doel op zich meer.”
Als media ooit een doel op zich is geweest, dan was de uitvoering toentertijd dus niet van belang?
Volgens mij is media nooit een doel opzich geweest ook al wordt/ werd het wel zo gezien. Uiteindelijk draait communicatie om het bereiken van je doel. Media is hier enkel een intermediair in.
Hiilde, zo zou het indedaad moeten zijn. Voor veel reclame- en mediabureaus is inzet van zoveel mogelijk media altijd een doel geweest. Dat lijkt door toedoen van adverteerdersbewustzijn langzaam te veranderen.
at: Ik heb veel engagement als het gaat om Ajax (sorry feyenoord en psv supporters) maar ik kom vrijwel nooit (meer) in het stadion en koop geen shirtje.
Als je iets met je engagement doet (je praat erover met vrienden, je kijk naar wedstrijden (en de commercials), dan tel ik dat als een actie en heeft Ajax wat aan je engagement.
Als je het nooit over Ajax hebt, je niet naar de wedstrijden kijkt, maar wel je heel geengageerd in je hoofd de omhaal van Marco omhaal 20 keer per dag afspeelt, dan is de engagement reclame die voor dat gevoel zorgde voor ajax 0 euro waard.
Gijs van mij mag je engagement noemn maar dat heeft helemaal niks met actie te maken. TV kijken is een passieve beleving….
at: klopt TV kijken is passief, maar elke eyeball is geld waard voor de TV zender die op basis daarvan weer zijn advertentieruimte verkoopt.
Als je met die commercials die je ziet (van het afgeleide produkt van Ajax) weer niets doet (de produkten koopt, er over praat met anderen etc.) , dan ben je voor een goede marketeer die advertentieruimte inkoopt (net zoals voor de Ajax marketeer) ook niets waard.
Simpelweg: als je niets doet met hetgene dat de marketeer je voorschotelt, dan is het niets waard voor die marketeer. Toch?
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!