Herbert Blankesteijn: Burgerjournalistiek bestaat niet
Martijn de Waal wijst ons op een uitspraak (doc) van journalist Herbert Blankesteijn over de Volkskrantweblogs:
Thom Meens heeft groot gelijk als hij de anonimiteit aanwijst als een belangrijk euvel van de rage van het webloggen. Burgerjournalistiek, noemt de internetredactie het. Wat is dat voor journalistiek, als de auteurs alles willen kunnen roepen over dingen waar ze niets van weten, volgaarne op de man (of op de redactie) spelen, maar zich zelf verschuilen achter puberale pseudoniemen?
Okay, ik zal niet de fout maken door opnieuw te beweren dat Blankesteijn het medium niet begrijpt. Hij zal er zich zeker in hebben verdiept maar ik blijf bij mijn standpunt dat hij alle weblogs over ??n kam scheert. Wellicht tijd voor een nieuwe bril Herbert?
Hum, ik vind niet dat hij alle weblogs over één kam scheert. Hij heeft het immers over: de rage.
En een rage geeft aan dat allerlei mensen zich er mee bezig houden; leken naast professionals. Of zoals Van dale zegt: een rage is een bevlieging, iets wat in de mode is.
In het merendeel van de gevallen heeft hij gelijk. De meeste weblogs (zonder verwijt of negatief oordeel) geven hun mening over nieuws gepaard gaand met een link naar journalistieke artikelen. Noemen we dat journalistiek?
De echte burgerjournalistiek ontstaat wanneer weblogger echt nieuws op het net zetten. Een foto en een artikel over wat er in de straat of stad gebeurt. Dat is burgerjournalistiek, al gaat het om de kat die een nest jongen heeft, maar niet het gemiddelde webloggebeuren dus..
Voor mensen die niet echt in de blogosfeer zitten, is het idd lastig om het kaf van het koren te scheiden. Iedereen kan alles roepen. Kan meningen verkondigen. Kan op de man spelen. En nog anoniem (of pseudoniem ook). Hier spelen merken weer een rol. Misschien kan een nieuwsmerk (Volkskrant, NOS Journaal, Business News Radio) een ‘keurmerk’ voor weblogs gaan uitgeven. Dan weten mensen weer wat ze kunnen verwachten. Daar is toch behoefte aan.
@ Erwin
De charme van het internet is nu juist dat iedereen wat kan schrijven. En ik denk dat mensen echt wel het verschil weten tussen teksten van de Volkskrant en van Miep op de hoek die over haar kanaries schrijft. Alhoewel Miep juist over sommige zaken heel veel zal weten.
Daarnaast verschijnen er op de ‘professionele blogs’ ook zo vaak nieuwsberichten die later weer moeten worden ingetrokken. Denk alleen al aan deze week met o.a. het tomtom verhaal en de weblogkrant.
Als ik ergens voor zou pleiten, is het gedegen onderzoeksjournalistiek. Nu hobbelen tv, websites en kranten over elkaar heen om maar snel allerlei nieuws te brengen zonder dat ze altijd gedegen onderzoek doen.
Ik verbaas me er ook over dat degene die zich bezig houden met het commerciële aspect van internet, menen dat het hele internet controleerbaar, indeelbaar, toetsbaar etc. moet zijn.
Het internet is een anarchie. Ja, er wordt geld mee verdiend, maar dat is een deel, niet het hele internet.
Laten we het vrije woord geen onderdeel maken van een commerciële waan.
He ja, “gedegen onderzoeksjournalistiek”…Fuck de humor!
Ik ken geen weblogs die zich bezig houden met journalistiek. Marketingfacts is een uitstekend weblog, maar heeft niets met journalistiek te maken. Immers: de mensen achter dit log kijken naar wat ánderen opschrijven of zeggen, posten dit, en geven vervolgens hun eigen mening hierover.
Journalistiek is iets anders: dat is zelf nieuws zoeken (vinden) en en daar zo objectief mogelijk een verhaal over maken, zonder een eigen mening te melden (hoewel dat in de praktijk niet kan, selectie speelt altijd een rol, ook bij keuze van citaten, de volgorde, etc.). Weblogs zouden niet kunnen bestaan zonder journalisten of andere leveranciers van ORIGINELE content. Webloggers reproduceren en becommantieren. Iets dat minder tijd kost, minder risico oplevert en minder bijdraagt aan de kennisvermedering.
@ Peter,
🙂 Wat mij stoort, is dat zaken worden overgeschreven en van commentaar voorzien zonder dat de weblogger altijd kijkt wat er van het verhaal klopt. Als er geen commentaar van de schrijver bij stond, zou ik het een andere zaak vinden.
Het woord onderzoeksjournalistiek is wat zwaar, maar ik vind dat de schrijver van een stuk zich niet zomaar kan onthouden van het checken van feiten omdat ze het stuk maar overnemen.
Zeker niet als ze er commentaar op leveren.
ik kan het niet laten toch even te reageren. de afgelopen jaren (nog voor weblogs een ‘rage’ waren) heb ik vele persberichten verstuurd naar uiteenlopende kranten en tijdschriften (van telegraaf tot volkskrant, van hp de tijd tot de playboy). wat mij elke keer weer opviel is het gemak waarmee de journalisten de persberichten nagenoeg 100% kopieerden (zonder hoor en wederhoor). ik kon me niet aan de indruk ontrekken dat journalisten ook maar gewone (gemaks-)mensen zijn.
verder ben ik het er niet mee eens dat webloggers niet origineel zouden zijn. het afgelopen jaar heb ik veel weblogs bezocht en daar viel mij op dat er zich juist ontzettend veel creatieve/intelligente geesten bevinden in de blogosfeer. deze ‘ontdekking’ is aanleiding geweest om het initiatief van de weblogkrant op te starten. wij hopen dat herbert blankenstijn uiteindelijk ook een abonnement neemt op de startlog-krant, of 1 vd gast columnisten wordt.
We komen hier opnieuw uit op de vraag of bloggers nu wel of geen journalistiek bedrijven. Wat Peter schrijft is natuurlijk waar, veel bloggers kijken om zich heen wat anderen schrijven of zeggen, posten dit en voorzien het vervolgens van een eigen mening. Maar is dit niet hetzelfde wat journalisten doen? Ze nemen wat meer tijd waardoor ze het wellicht wat meer kunnen onderbouwen maar ik moet de eerste journalist nog tegenkomen die vanuit het niets met origenele content komt. Er ligt altijd een tip, een interview of een andere bron aan ten grondslag.
En met het gevaar om burgerjournalistiek en businessjournalistiek door elkaar te halen durf ik te beweren dat als we kijken naar marketingtijdschriften dat de marketingblogs meer originele content (lees: eigen werk) bieden dan de vakbladen. Die laatsten staan namelijk zelf niet met de poten in de klei en zijn altijd afhankelijk van wat marketeers of adverteerders te bieden hebben. Dit kunnen we natuurlijk ook doortrekken naar de burgerjournalistiek. Ook daar zitten bloggers tussen die van bepaalde onderwerpen meer afweten dan menig journalist. Dat ze het niet altijd even goed kunnen verwoorden en niet volgens de wetten van de journalistiek onderbouwen wil nog niet zeggen dat het nutteloos is wat ze opschrijven.
Nu de drempel om zelf te publiceren zo laag is ben ik er van overtuigd dat burgerjournalistiek (en businessjournalistiek) een steeds grotere rol gaat spelen in de totale nieuwsvoorziening. Geef ons een paar jaar om te leren van de beginnersfouten die we nu maken. Want dat er fouten worden gemaakt, ook op Marketingfacts, dat is absoluut waar.
Slimme uitgevers begrijpen dat en gaan niet als een idioot staan roepen dat burgerjournalistiek niet bestaat. Slimme uitgevers kijken wat er in de markt gebeurt en denken mee. Slimme uitgevers treden in contact met burgerjournalisten (en businessjournalisten) en proberen samen met hen de nieuwsvoorziening van de toekomst vorm te geven.
Volgens mij gaat webloggen veel meer om discussie dan om informatie. En is de feitelijke juistheid van de bediscussieerde informatie veel minder interessant dan de geventileerde meningen.
“…En is de feitelijke juistheid van de bediscussieerde informatie veel minder interessant dan….”
Ik las het net over het nihilisme van mijn bovenbuurman en ik dacht: dat oude roestijzer Blankenstijn heeft gelijk. Lekker allemaal de journalistenpleinen volkletsen en newsvinen inzalven, het zal wel. In trendy tijden zoals dit is het van belang dat er een stroom komt die iig wel van kwaliteit uitgaat, van ouderwetse principes als feiten checken, hoor & wederhoor, etc.
“… dat er een stroom komt die iig wel van kwaliteit uitgaat, van ouderwetse principes als feiten checken …”
Hoezo kómt? [em]Die[/em] stroom bestaat al langer dan een eeuw, en is volgens mij nog nooit weggeweest.
Hee kijk, Jorrit kreek, mister Copy and Paste himself gaat praten over journalistiek. Het moet niet veel gekker worden.
Het lijkt me vrij simpel: als niet aan de jounalistieke mores als onafhankelijkheid, betrouwbaarheid, de mogelijkheid tot hoor en wederhoor en dubbelchecken is voldaan, dan is het geen journalistiek en dan moet je dus ook niet zo benaderen.
Tenzij de weblogger in kwestie beweert journalistiek werk af te leveren, dan mag mag je hem zo benaderen en afbranden. Maar ik ken er maar weinig die dat van hun weblog zeggen.
Ligt het nu aan mij of zijn het nu juist ‘de journalisten’ Natteplien en Habbekrats die hier anoniem reageren en de traditionele journalistiek verdedigen?
Dat bedoel ik dus, als je het op de keeper beschouwd is het een pot nat en maken journalisten dezelfde fouten als webloggers. Is ook niet erg, maar ga dan niet met het vingertje wijzen.
Ik journalisten verdedigen? Ben jij gek…
Integendeel, ik pleit voor meer weblogs, meer humor en minder Jorrit Kreeks. Straks gaat iedereen een blaadje beginnen met integraal gecopieerde inhoud. Dat doet de Metro al en dat is al erg zat.
En meer onderzoeksjournalistiek my ass. Onderzoeksjournalistiek=saai. Humor wil ik. HUMOR!
De logica van meneer Blankesteijn laat het een en ander te wensen over. Door eerst weblogs ongefundeerd als burgerjournalistiek te bestempelen, en ze daarna aan te vallen op wat hij wel of niet bij journalistiek vindt horen is op zijn minst een wonderlijke manier van redeneren.
Ik volg met interesse de ‘ruzietjes’ tussen GeenStijl en de Volkskrant, en kan het vaak niet nalaten meewarig te glimlachen over de reakties van de laatste. Of het nu zo is of niet wil ik in het midden laten, maar men reageert over het algemeen inderdaad alsof het bolwerk van ultieme waarheid onterecht aangevallen wordt. En omdat dit dan ook nog door een anonieme redactie gebeurt kan men helemaal geen weerwoord geven, en vervalt men in repliek die werkelijk te kinderachtig voor woorden is – als een verwende kleuter die zijn zin niet krijgt.
Dus, in zekere zin vind ik dat Marco wel degelijk zou kunnen stellen dat men bij de Volkskrant het medium internet niet begrijpt. En een nieuwe bril zal hier zeker niet helpen…
Leuk discussie. Afgelopen week zat ik in de auto te luisteren naar een podcast van radio online (10 dec). Daarin een interview met Tonie van Ringelestijn over de weblog-krant. Peter de Bie doet in deze uitzending al even laagdunkend over de kwaliteit van Weblogs. Sterker nog, weblogs kopieren alleen maar alles van journalisten (zegt hij letterlijk).
Komop zeg, ik denk dat we dat stadium toch wel voorbij zijn. Dat in kranten altijd goede journalistiek wordt bedreven, dat alle tekst zelf is gecreeerd. En dat alleen een journalist hiertoe in staat is. Dit zijn uitspraken van mensen die zich bedreigd voelen. Dit roep je als je niet kunt uitleggen wat precies je toegevoegde waarde is.
Ik heb nog niet echt een krant kunnen ontdekken waarin het thema marketing wekelijks terugkomt. En als het al regelmatig terugkomt, is dat of niet erg actueel (en er dus al in een veel eerder stadium verslag van gedaan op een weblog), of niet van een denderend niveau.
En dan tijdschriften als T.v.M.? Daarin staan toch ook regelmatig artikelen van mensen uit het vak (niet per definitie journalisten)?
Andersom durf ik gerust te stellen; ik denk dat er inmiddels al aardig wat materiaal van weblogs gekopieerd wordt door journalisten.
En volgens mij hebben weblogs nooit gepretendeerd dat ze echte journalistiek bedrijven. Deze discussie wordt dan ook meestal door journalisten zelf geinitieerd. En dat, dat vind ik dus grappig….
Peter de Bie..MWAHAHAHAHAHA!
Als je die serieus moet gaan nemen kun je net zo goed meteen kappen met leven.
Geef mij maar oline porno. JAGGLE here I come!
Daan, ik neem aan dat je bedoelt de uitzending van 10 januari?
Ik heb het programma zelf ook gehoord en ja ze waren kritisch over de weblogkrant maar vond ze niet laagdunkend. Had eerder het idee dat ze probeerden de initiatiefnemers uit te dagen tot een scherpe discussie.
Marco: klopt.
Het ging mij niet over zijn oordeel over de weblog krant. Die was positief kritisch. De discussie ging vervolgens over weblogs waarin hij stelde dat dit m.n. gekopieerde informatie bevat van de (geschreven) journalistiek. Hij bagatelliseerde dat hiermee in een klap tot “alle weblogs zijn hetzelfde”. Ik kreeg sterk het idee dat de beste man er zelden 1 bezocht heeft. Kennelijk weet hij niet het onderscheid te maken tussen een themaweblog en een weblog van algemenere aard.
Aan jou dan de vraag: vind je dat je artikelen kopieert? Heb je het idee dat jij werk van “echte” journalisten kopieert. Of constateer je dat je vaak voorop loopt; dat wanneer je 10 posts binnen een bepaalt onderwerp leest je de meest actuele info hebt en die info terugleest in een blad vele weken later?
Daan, ik denk dat de werkwijze van bloggers op marketingfacts niet veel anders is dan die van journalisten. Het is vaak wat minder onderbouwd, wat minder tot op de komma uitgewerkt en wat minder vaak door de spellingschecker gehaald. Voordeel is dat we daardoor bovenop het actuele nieuws zitten. Heeft soms ook zo zijn nadelen. Wat Carl hierboven al aangaf is het vaak ook niet de posting zelf die het meest interessant is, de discussie geeft veel vaker de verbreding of verdieping die een artikel in een krant of tijdschrift mist.
Maar om terug te komen op je vraag of wij hier artikelen kopieren, wij gebruiken net als kranten en tijdschriften onze bronnen voor de berichten op Marketingfacts. Vaak zijn dat berichten op andere weblogs, soms artikelen in kranten of tijdschriften en zo nu en dan doen we aan ‘echte journalistiek’ en pluizen we iets uit tot de bodem. Dit alles wisselen we af met eigen cases uit de dagelijkse praktijk. En om eerlijk te zijn zal het mij een worst zijn of we dit nu journalistiek noemen of niet; het vult een deel van de nieuwsvoorziening in van een toenemende groep marketeers. En daar gaat het volgens mij om…
In die praktijervaring zit hem denk ik het verschil. Gezien de relatieve niche waarbinnen we werkzaam zijn / danwel onze interesse ligt is dat voor een journalist nauwelijks te begrijpen. Je kunt je ook afvragen in hoeverre er uberhaupt journalisten zijn die over dit vakgebied verslag doen? 1, misschien 2 in Nederland? En dat maakt de discussie over wel/geen journalistiek op weblogs inderdaad tot een over worsten ;-). Vandaar ook mijn opmerking dat het mij opvalt dat de discussie vaak door de journalisten zelf wordt geinitieerd……
Marco, het lijkt wel of je een rekening te vereffenen hebt, zo fanatiek als je bent met het op de pijnbank leggen van de uitspraken van Blankesteijn. Of is het gevoeligheid voor elke vorm van kritiek op het medium webloggen? Deze specifieke uitspraak is gedaan in de context van een discussie (op de weblog, op de brievenpagina, in het wekelijks relaas van de ombudsman) over de waarde van de weblogs van de Volkskrant. In het bijzonder over de vraag of deze zich kunnen meten met de journalistiek van de krant en over de vraag of een krant als de Volkskrant wel iets met zulke weblogs zou moeten willen doen. Het ging niet over het fenomeen webloggen in zijn algemeenheid.
Ik heb ook de context gelezen Rene maar je hebt gelijk, Blankesteijn weet me inderdaad wel te raken met zijn uitspraken 😉
Robert Engel schreef alleen maar kwetsende, opruiende stukken. Ik vond het van lef getuigen dat de Volkskrant optrad.
Ik ben destijds mede weggegaan omdat ik vond dat, door mensen als Engel de VK steeds meer op GS begon te lijken.
De sfeer werd er echt grimmig.
Hoi allemaal,
Ik kan er misschien helemaal naast zitten, maar ik krijg sterk de indruk dat Blankesteijn bang is voor broodroof. Het zal zomaar kunnen dat er getalenteerde bloggers zijn die zo de journalistiek in kunnen (..én terecht!). Jongeren met schrijftalent die net even wat meer kaas hebben gegeten van het wel en wee op het internet, dan de zelfbenoemde ‘internetexpert’ en ‘wetenschapsjournalist’ Blankesteijn. Misschien komt daar wel zijn antipathie jegens webloggers c.q. burgerjournalisten vandaan…
Groetjes,
Wouter
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!