Het internet van dingus – je weet wel
“Internet of Things” zeggen de meesten. Nee, “of Things and Services” hoor je van Bosch. “Of Everything” zegt Cisco. “Of Things and People” aldus Harbor Research en Erik Huizer. “Of Things and Sensors and Actuators”, corrigeert Vint Cerf. “Social Web of Things” roept Ericsson. Nee, “I-SMAC: Internet of Everything plus Social, Mobile, Analytics & Cloud” volgens Return on Intelligence. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het lijkt één grote definitiestrijd. Wat is er aan de hand?
De mens, zijn artefacten en alles om ons heen. Hoe meer digitaal en fysiek samenvloeien, des te fundamenteler wordt het vraagstuk. Digitaal verbinden met fysiek is onze kans en onze uitdaging, onze taak en onze gave, onze sterkte en zwakte — hoe gaan we dáár mee om?
Aristoteles was al druk mee bezig met de relatie tussen de mens, zijn dingen en de wereld om ons heen. Van daaruit zijn we over technologie gaan nadenken. Dit is momenteel zo’n beetje de basis van het verhaal:
De mens en zijn dingen.
We maken ze niet voor niets.
Ze moeten ons helpen, heel concreet.
Om te werken, te eten en te rijden.
Om andere dingen te maken.
Of gewoonweg om te overleven.
Bottom line om te dealen met de wereld om ons heen.
Om te weten wat we in die wereld willen.
En om profijt te hebben van wat we in die speeltuin doen.
Om er in alle opzichten het beste van te maken!
Het nut van onze artefacten moet duidelijk zijn.
Anders hebben we ze niet nodig.
Dan kunnen we net zo goed zonder.
Het meest geldt dat voor digitalia.
Die dingen kosten niks en gemaakt zijn ze in no time.
En dus in overvloed.
Digitaal helpt ons vooral om tijd te doden.
En tijd is er zat met alle dingen die ons werk uit handen nemen.
Maar wat levert dat uiteindelijk op?
Hoe scheiden we kaf van koren?
Om verspilling te voorkomen.
Nut versus verspilling, gemak versus luiheid.
Veel dingen zijn tastbaar maar ze passen altijd in situaties en processen.
Dat is de eeuwige virtuele component, die het leven vormgeeft.
Om daar nu digitaal mee om te gaan,
met fysiek én virtueel,
dat biedt en is een bovenmenselijke potentie.
Waar we makkelijk in verzuipen.
Het beste kunnen we focussen op minimalisme en verspilling.
Het eerste realiseren en het tweede vermijden.
Want “entia non sunt multiplicanda praeter necessitatem” (Ockham, begin 14de eeuw).
Roep in den vrede niet meer dingen in het leven dan je nodig hebt!
Want erin omkomen doe je toch wel.
Daar zitten we dan anno 2013 met het Internet of Things.
Hoe scheiden we met Ockhams scheermes kaf van koren?
In alle digitale hectiek is dát meer dan ooit de opdracht.
En misschien ook even een paar recente boekjes lezen. Dan kunt u helemaal goed over dit megathema meepraten:
– Inspiring the Internet of Things!
– The Internet of Things 2012 – New Horizons
– 50 Sensor Applications for a Smarter World
Jaap Bloem is in IT since the PC and now a Research Director at Sogeti/VINT. In his days at KPMG Consulting he co-founded the IT Trends Institute. Jaap was a publisher of IT books and editor in chief of IT magazines at Wolters Kluwer. Before coming to VINT, Jaap was the Marketing Executive for the Dutch Chapter of ISOC, the Internet Society. Jaap has co-authored many books and articles, and loves to develop and evangelize ground-breaking thought and insight together with colleagues and partners. Jaap Bloem is in augustus 2018 overleden.