Hoe betrouwbaar zijn social media als nieuwsbron? Niet!
Social media worden door velen onterecht als betrouwbare nieuwsbron gezien, maar Storyful helpt
Twitter is snel, supersnel. En het geeft ons een mooi inzicht van wat er speelt in de wereld. Het laatste nieuws komt realtime tot ons. Alles wat er in het Midden-Oosten gebeurt, wordt via mobiele telefoons op YouTube geplaatst. De wereld is transparanter geworden. Censuur is onmogelijk. Alles komt erdoor. Maar klopt het ook wel? Hoe betrouwbaar is dat nieuws en hoe echt zijn de beelden die je ziet? Zelfs grote nieuwszenders en uitgevers lopen hier tegenaan. Ze willen niet de laatste zijn met het nieuws, maar het wordt steeds lastiger om het te controleren.
Oude journalistiek herleeft
Gisteren op PICNIC12 woonde ik een presentatie bij van Charlie Beckett en David Clinch. Charlie sprak heel kort over networked journalism en ownership van het nieuws. Lees vooral ook zijn notes van zijn presentatie.
Na Charlie kwam David Clinch en dat verhaal sprak mij enorm aan. Een voormalig CNN-verslaggever die op het hoogtepunt van zijn carrière besloot dat hij toch iets anders wilde gaan doen. Twee jaar geleden startte hij met Storyful, een curation-tool (verzamelgereedschap klinkt écht niet) waarmee online nieuwsbeelden gecontroleerd worden.
Het concept Storyful
Bij Storyful worden allerlei regio’s en landen van over de hele wereld gemonitord op nieuwsfoto’s en -video’s. Storyful probeert met een aantal handige tools de echtheid van de beelden te achterhalen. Ook hebben zij hiervoor ‘betrouwbare’ bronnen die lokaal de echtheid van nieuws kunnen achterhalen. Als nieuwsuitgever of nieuwszender kun je een abonnement nemen op Storyful en zo gebruikmaken van de diensten. Zo kun je bijvoorbeeld via Storyful achterhalen wie de bron van bepaald beeldmateriaal is en kunnen zij je ook voorzien van contactgegevens. Daarmee kan een nieuwsbrenger weer zijn journalistieke taak vervullen. Niet langer meegaan met een hype, maar echt de feiten checken.
Storyful geeft op deze manier eigenlijk de full story achter bijvoorbeeld een YouTube-video. Zou daar de naam vandaan komen?
De mantra’s van Storyful
Storyful hanteert drie mantra’s die Clinch graag met ons deelde:
-
Als eerste stelt hij dat traditionele journalistiek essentieel blijft voor het brengen van nieuws (bronnen checken, feiten checken)
-
Ten tweede moeten journalisten zich realiseren dat er altijd iemand dichter bij het nieuws is dan zijzelf. Alleen moet je die persoon herkennen en kunnen checken. Deze twee samen vormen volgen Clinch de toekomst van de journalistiek.
-
En als derde, niet onbelangrijk voor een partij als Storyful, hoe maak je hier een duurzaam businessmodel van.
Helaas was zijn praatje op PICNIC heel kort, maar voldoende om mij te prikkelen om verder te zoeken naar wat Storyful allemaal doet.
Op hun blog houden ze bij hoe verkeerde beelden opgepikt worden in de media en hoe je had kunnen achterhalen dat het nep was. Neem bijvoorbeeld dit beeld:
Syrian Army Helicopter brought down by #FSA in Qaboon near damascus #Damascusfury twitter.com/midanigoose/st…
— ghazwan shukairy (@midanigoose) July 17, 2012
Bij deze foto wordt beweerd dat het een Syrische helicopter betreft die door de FSA zou zijn neergehaald. Na onderzoek blijkt het een Turkse NAVO-helicopter te zijn die in Afghanistan is neergestort. Maar voordat dat onderzocht is, is een dergelijke ‘nieuws’-foto al de hele wereld rondgegaan.
Storyful sluit dit bericht dan ook af met een mooie quote:
Does this mean you can’t believe everything you see on social media? No. It’s often still the best way to see what’s going on, especially in places reporters can’t access or where mainstream media can’t be trusted. But the usual rules – of checking sources, verifying the image’s history and asking for corroboration – apply. A picture can still paint a thousand words: you just need to make sure you have the right translation.
Is dit dan zo belangrijk?
Ja, dit is eigenlijk heel belangrijk. De eerste nieuwtjes die we ergens over krijgen blijven bij ons hangen. De eerste beelden vergeet je niet. Een rectificatie wordt bijna nooit gelezen dus het nieuws wordt op deze manier altijd vertroebeld in onze herinnering opgeslagen. Nieuws moet altijd gecheckt worden. Daarmee blijft een journalistieke inval essentieel. Twitter zal nooit de rol in kunnen nemen van vertrouwde nieuwsbronnen.
Persoonlijk vertrouw ik nieuws dat ik op social media lees niet meer. Twitter blijft zichzelf roemen als snelste nieuwsbron en dat is een feit. Maar ze zijn zeker niet de betrouwbaarste nieuwsbron.
Dus, ik denk dat Storyful een gat in de markt heeft. Binnenkort ga ik David Clinch interviewen via Skype. Welke vragen zou ik namens jullie aan hem kunnen stellen? Hoe sta jij hier tegenover?
Jan Willem Alphenaar is trainer en consultant voor het inzetten van LinkedIn voor marketing en sales. Als LinkedIn Trainer traint hij organisaties in Europa. Met zijn bedrijf Next Business Academy ondersteunt hij organisaties op het gebied van Social Selling, Advertising, Lead Generation en Content Marketing. Onder de noemen Next Business Agency ondersteunt hij met zijn team organisaties bij LinkedIn marketing en advertising.
Overigens deed David Clinch me wel denken aan Fred Emmer.
Jan Willem!
Alhoewel Clinch aangeeft dat traditionele, vertrouwde, nieuwsbronnen niet/nooit vervangen kunnen worden door social media, denk ik dat de schrijvende pers zichzelf in dit kader in de eigen vingers snijd. De backgroundchecks van (gerenommeerde) pers zijn regelmatig niet aanwezig, en word er vanuit angst ‘de laatste te zijn’ het ‘nieuws’ doorgezet. Naast onbetrouwbaar nieuws op Social Media, is nieuws online/geschreven in mijn ogen ook steeds onbetrouwbaarder. Mijn vraag aan Clinch: in hoeverre vind je het denkbaar dat Storyful hét startpunt word voor gevalideerde nieuwsberichten? (Storful word de standaard backgroundcheck wat pers normaliter zelf zou moeten doen).
Is dat wellicht een interessante vraag?
Ik heb het effect dat sociale media hebben op de traditionele media meegemaakt bij RTL onlangs. Toen de berichten over de vermeende kaping/gijzeling verschenen op Twitter zag je explosie aan berichten gelijk verschijnen (het starte met ene @camjorob en werd vervolgens viraal. Al die berichtgeving maakte de journalisten heel zenuwachtig dat ze achter de feiten aan liepen. Consequentie was dat er snel gebruik wordt gemaakt van plaatjes en opmerkingen die ze op twitter kunnen vinden omdat ze ondertussen zien dat de publieke omroep dat ook deed. Tijd om te checken is er dan niet.
Was leerzaam om mee te maken 😉
@JW: leuk, dat interview! In het verlengde van Edwins vraag: hoe belangrijker Storyful wordt voor background-checks, hoe meer het zelf een doelwit zal worden voor hacking, infiltratie en andere pogingen van kwaadwillenden om het systeem naar hun eigen hand te zetten. Hoe gaat Storyful zich daartegen beschermen: good old IT-security of kan ‘social’ hier ook een antwoord op zijn?
Interessant concept. Uiteindelijk draait het niet om de betrouwbaarheid van Twitter (of old school ooggetuigen en tipgevers!) maar om de betrouwbaarheid van de journalist, IMHO.
Ben wel benieuwd hoe ze omgaan met de snelheid van het nieuws. Welke journalist gaat nog wachten op duiding van Storyful wanneer hij denk als eerste een unieke video / foto te hebben gevonden?
Plus: hoe ver gaat Storyful: wereldwijd? lokaal?. Bij de Vueling-“kaping” zag ik een tweet van een NOS-redacteur die een hoax-foto van het onderschepte toestel wilde gebruiken. Ik heb haar maar even getipt dat het een hoax was.
Typisch iets voor Storyful, maar hoever gaan ze in het fact-checken van lokale nieuwsitems? En hebben ze de snelheid van handelen om het gebruik van fouten/hoaxes door journalisten te verhinderen?
Misschien kun je dat in je interview meenemen.
Ben benieuwd hoe transparant ze zijn over de tools die ze hebben ontwikkeld die het verhaal verifieren. Dat maakt hun verhaal nl weer betrouwbaar.
Ha Jan Willem,
hoe gaat het met het interview met David Clinch over Storyful? Wil graag meer weten over het concept 🙂
Groetjes
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!