Mini-documentaires als personal branding veroveren de sportwereld

In april van dit jaar (zie hier de beelden) hield de basketbalwereld zijn adem in, Derrick Rose (een van de grote sterren van adidas) zakte naar de grond en greep naar zijn linker knie. Einde carrière of het begin van een geweldige comeback? Zowel Rose als adidas hadden (en hebben) destijds nog geen idee waar het schip zou stranden, maar het was in ieder geval het begin van een bijzondere online documentaire genaamd 'The Return' waarin iedereen zijn strijd om de zware blessure te overwinnen van stap tot stap kon volgen. Het is een van de sprekende voorbeelden hoe mini-documentaires op YouTube de sportwereld in sneltreinvaart aan het veroveren zijn. Blessures, opkomende talenten of een eigen reality-soap, YouTube is geliefd.

Onderdelen van deze blogpost verschenen eerder als losse postings op SportNext.

De geblesseerde


De herinneringen achtervolgen hem nog steeds en wanneer de organisatie tijdens een promotie evenement de video laat zien schieten zijn ogen opnieuw vol. Twee weken na het oplopen van de zware blessure lag hij op de operatietafel, hou maar rekening met een herstelperiode van 12 maanden werd hem medegedeeld. Desalniettemin is D Rose vastbesloten om terug te keren en dat betekende de start van de online documentaire The Return.

The Return is een online documentaire die stap voor stap, aflevering voor aflevering, alle fasen van een zware blessure doorloopt. Het geloof om op het veld terug te keren, de hoop die je als topsporter moet blijven houden en de focus om alle randzaken buiten te sluiten. Via de hashtag #TheReturn kunnen fans hem een hart onder riem steken en steunen bij zijn herstel. Een aantal van de tweets komen aan het einde van aflevering voorbij.

Inmiddels is de campagne een half jaar onderweg en de eerste vijf (van de in totaal zes) delen staan online. Elke aflevering duurt daarbij rond de 2,5 minuut.

• Het eerste deel (Belief) is 1.3 miljoen keer bekeken,

• Het tweede deel (Hope) is 738.000 keer bekeken,

• Het derde deel (Focus) is 670.000 keer bekeken,

• Het vierde deel (Push) is 730.000 keer bekeken

• Het vijfde deel (Drive) is 400.000 keer bekeken

De onbekende

Niemand kende hem nog en opeens stond die daar, Jean Paul Boetius. Vertwijfeld keken de supporters hoe de jonge speler warm liep. De parallellen bij Boetius zijn bijna één-op-één door te trekken naar Damian Lillard. Als groot talent bij het college university team van Weber State maakte Lillard een aantal maanden geleden de overstap naar de Portland Trailblazers. Een enorme overstap naar de NBA met een totaal andere sfeer. Grote stadions met massa aan fans. Om de last van zijn schouders af te halen en het publiek alvast kennis met hem te laten maken besloot zijn Sport Managementbureau Goodwin de mini-documentaire “Lincense to Lillard” te maken die aangeboden zou worden via YouTube.

In de mini-documentaire wordt van alles verteld over zijn achtergrond: Hoe hij leerde schieten toen hij drie jaar oud was en hoe hij zware work outs moest doorstaan om sterker te worden. Zo leerde de fans hem al kennen voordat het seizoen van start was gegaan. In combinatie met zijn Twitter en Facebook account heeft zijn digitale aanwezigheid direct een goede basis. Hij steeg bijvoorbeeld voordat het seizoen begonnen was al van 2.000 naar 46.000 volgers op Twitter.

De superster

Eenmaal aan de top mag een reality soap natuurlijk niet ontbreken. De NBA speler Nate Robinson is op YouTube inmiddels al aan zijn tweede seizoen begonnen en startte de mini-documentaire (destijds nog in 2011) in eerste instantie zodat zijn kinderen later nog een terug konden kijken. State of Nate is nu halverwege het tweede seizoen, heeft in totaal 1.5 miljoen views gekregen en geeft een kijkje achter de voordeur van de hyperactieve speler. Fans kunnen via Twitter en Facebook vragen stellen of suggesties doen die vervolgens in de afleveringen terugkomen.

Mini-documentaires zijn daarmee een uitstekend middel om een bepaalde periode in beeld te brengen. De keuze voor een afgebakende periode van 6 tot 12 maanden en gekoppeld aan een aantal thema's lijkt daarbij de voorkeur te hebben. Want net als bij een reality soap op TV verliest de serie op gegeven moment de aandacht. Maar of dat nu het herstel van een zware blessure is, de introductie van een nieuwe talent of een eigen reality soap, beelden zeggen vaak meer dan 1000 tweets.