Nederlandse Weblogger ‘beboet’
Gisterochtend meldde About Blank dat weblogster Cinner beboet was. Wat is het geval? Jaren geleden, in de storm van een discussie over het bestaan van de ziekte ME waar zij destijds veel over schreef, citeerde ze een artikel uit de NRC. Dit deed ze mèt bronvermelding en een link. En precies dat laatste is hetgene dat haar nu een boete oplevert. Dat maakt het immers makkelijk te googlen.
Er was geen mailtje van de auteur met het verzoek het artikel (wat diep in het archief zat en nooit meer werd opgevraagd) te verwijderen. Nee een bureau dat de belangen van de auteur behartigt stuurde direct een vette factuur van 510 Euro. O, een klein detail. Als Cinner binnen twee weken betaalt hoeft ze maar de helft te betalen.
Cinner maakte van schrik haar archief leeg, maar schrijft inmiddels weer. Nu staat dit incident niet op zichzelf. De afdeling van Ango in Den Bosch kreeg bijvoorbeeld een boete van ruim 1000 euro van een bureau genaamd Cozz Mos. Saillant detail daar is dat het bureau dat de boete oplegde op naam staat van de auteur die haar rechten geschonden ziet.
‘Uw auteursrecht beschermen en tegelijkertijd meer aan uw artikelen verdienen? Sluit u aan bij internetplatform COZZMOSS!’
Deze wervende tekst vind je op de site van Cozz Mos. Meer verdienen doe je dan dus met het beboeten van webloggers. Wettelijk mag de auteur dan met deze wet uit 1912, lang voor er internet bestond, in zijn/haar recht staan, maar ik vraag me wel af hoe een rechter hiermee in 2007 zou omgaan.
Misschien wordt het tijd voor een (proef)proces? Of was dat er misschien al?
Petra is sinds 1993 eigenaresse van Slijterij Wijnhandel de Vuurtoren te Breskens, blogt sinds 2003 op Meisje van de Slijterij en schrijft sinds medio 2005 een themaweblog over dranken. Naast altijd op zoek naar nieuwe (digitale) uitdagingen en er vast van overtuigd dat dit zakelijk ook interessant is, is ze samen met haar man de trotse ouder van twee prachtzoons.
@jeroen Als je van jou een ‘skoep’ wel mag overnemen als je net andere woorden gebruikt, dan kun je naar mijn mening beter overnemen van het origineel toestaan. Dan weet je tenminste zeker dat de zorgvuldige compositie overeind blijft!
@Jeroen, Cinner had wel degelijk aan bronvermelding gedaan (evenals die Angosite). Overigens heb ik nog niet zo lang geleden jou geholpen met het downloaden van wat filmpjes waar ongetwijfeld ook rechten op rusten die je gebruikte in je O11 uitzending. Wat maakt dat anders dan dit in jouw ogen?
@Erwin: Er is niks op tegen om nieuws op je blog te zetten met de aanvulling “zoals [Bron] vandaag meldde”. Maar dat is iets anders dan een integraal artikel overnemen. Na toestemming is zoiets best mogelijk. Zo heeft marketingblogger Eduard de Wilde ooit een integraal vraag/antwoord-interview met Chris Anderson van mij overgenomen, maar wel met onder elk antwoord van Anderson een eigen beschouwing/aanvulling/wedervraag.
De aardige manier bij het signaleren van jatwerk is de auteur erop aanspreken dit weg te halen. Wanneer de auteur dit niet doet, of overduidelijk geld verdiend heeft met jouw content, zou ik tot een claim overgaan. Gezien de wervingsteksten van Cozzmoss (waarvan ik de juistheid trouwens niet heb gecontroleerd) van ik de opstelling nogal star. Toch ben ik ook vanuit de positie van Van den Berg benieuwd of zij het geld krijgt waar ze recht op meent te hebben. Ik geef haar een goede kans, hoe onaardig het ook is jegens arme stichtingen als Ango.
@Petra: Beeld is weer een hele andere discussie. Soms kun je je daarbij beroepen op citaatrecht, soms betreft het promotiemateriaal (zoals de videoclips die we samen op Operator11 hebben ingeladen). Als we het credo “Wie zonder zonde is werpe de eerste steen” hanteren, mag er waarschijnlijk niemand meedoen aan deze discussie… 😉
waarvan akte!
@Jeroen: inmiddels zijn mijn archieven teruggeplaatst zodat mensen een idee krijgen waar ik doorgaans over schrijf en hoe ik de nieuwsberichten gebruik. Het gewraakte artikel heb ik vanzelfsprekend offline gehaald, je zal de context ervan niet kunnen lezen, wel de berichten er omheen (er is ruim een maand over geschreven). In elk geval ben ik geen nieuwsgaringsite, breng geen berichten als zouden ze van mij zijn en heb geen enkel gewin bij het overnemen van artikelen. Dit ging om een media rel over de ziekte ME. Enkele hoge heren hadden een kleine kruistocht ingezet omdat zij niet in de ziekte ME geloven, een diagnose die ik destijds had en waar ik al veel over schreef. Een van deze heren – die een collega weblogster ongevraagd citeerde, haar lasterde en haar in de krant kortgezegd uitmaakte voor werkschuw en imbeciel – beweerde bakken haatmails ontvangen te hebben van patienten zoals ikzelf en gaf daar een interview over. Dat bewuste interview – nog te lezen bij cozzmoss – heb ik geciteerd. Om de inhoud geen geweld aan te doen en omdat ik niet nog meer beschuldig wilde worden van bewust lasteren door verhalen uit context te trekken, heb ik zonder er bij stil te staan het gehele artikel geciteerd.
Ik ben het met je eens, juridisch gezien zit ik hiermee fout. Moreel gezien heb ik dat gevoel echter uitdrukkelijk niet, omdat ik onmiddelijk zonder waarschuwing beboet ben.
Overigens is bewuste artikel bij mij niet van van den Berg zelf maar een andere journaliste die waarschijnlijk geen weet heeft van mijn bestaan. En ben ik juist beboet omdat ik geheel correct heb geciteerd met uitgebreide bronvermelding, een stukje software had mij zo gevonden.
En kijk uit, niet alleen het citeren van een heel artikel kan strafbaar zijn, ook delen die gezien worden als te overmatig kunnen zonder meer op deze manier beboet worden. Ik ben beboet voor het citeren van een deel of een geheel.
Wat het artikel midner duidelijk maakt is dat er geen sprake is van een boete, maar van een claim. Een boete wordt opgelegd door de politie, rechtbank o.i.d.; dit is gewoon een particulier bedrijf dat gewoon geld eist. Het heeft daar verder geen recht op; punt is slechts dat ze, als ze in hun recht staan, anders voor de rechtbank een schadeclaim kunnen eisen.
Verder snap ik ook niet de zinsnede ‘dat diep in het archief zat en nooit meer werd opgevraagd’. Via Google is zo’n artikel natuurlijk makkelijk te vinden.
Ook begrijp ik niet waarnaar verwezen wordt met ‘deze wet uit 1912’, er staat niet bij welke wet dat dan is. De wet op het auteursrecht?
Interessant zou het iig zijn om de brief van Cozzmoss te lezen. Zulke bureaus hebben nog wel eens de neiging om te doen voorkomen alsof ze een officiële instantie zijn die inderdaad een ‘boete’ oplegt.
@Jaap Stronks: het is niet aan mij gericht maar het gaat over mij, dus neem de vrijheid wat dingen te beantwoorden. Het bedrijf maakt gebruik van de term beboeting en ik heb dat zelf ook gedaan, me eigenlijk niet zo realiserende dat het feitelijk een claim is. Enfin, wordt de claim niet binnen veertien dagen na dagtekening betaald, is het ‘gevraagde’ bedrag hoger en loop ik het risico op allerlei extra kosten. Men heeft idd. gebruik gemaakt van de wet op ateursrecht van 1912. Verder was het artikel nog niet zo makkelijk uit mijn archief te vissen, op google kwam het enkel boven als de volledige titel plus subtitel werd ingetypt. Niet zo verwonderlijk, CiNNeR is maar een klein (life)log. Denk dat dat vermeld is omdat het bedrijf beweerd schade geleden te hebben.
@Marco: die kans is wel groot aanwezig denk ik. Heb het schikkingsbedrag al niet, laat staan als ik tegen meer kosten aan loop. Zonder rechtsbijstandsverzekering durf ik niet het risico te lopen dat zij doorzetten (wat ze elders duidelijk doen). En na alle adviezen, tips en info denk ik dat ik tussen wal en schip val hiermee. Ik schreef welliswaar veel over ME, nieuws daarover en toendertijd over de geinterviewde, ik ben wel een lifelog en val – volgens de video – dan niet onder nieuws media. Precies dat artikel was ook geen nieuwsbericht maar een interview en in die zin heeft het niet nieuwswaarde wat boven rechten uitstijgt. Normaal schrijf ik in een posting meer dan het citaat behelst, maar hier heb ik het voor zichzelf laten spreken omdat ik al onterecht beschuldigd werd en het zo correct mogelijk wilde citeren.
@CiNNeR Maak dan aub even heel snel een PayPal account aan of iets dergelijks en dan moet de Nederlandse blogosphere (of geef er een andere hippe naam aan) wat geld inzamelen, als je besluit te betalen. Wanneer jij betaald is wat dat betreft het hek van de dam??? We gebruiken allemaal wel eens een quote of een stuk tekst van een ander, en dan heb ik het nog niet eens over beeldmateriaal…
@Logfather: dat is me al erg veel aangeraden en dat vind ik ook ontzettend sympathiek (krijg sowieso overweldigend veel support). Alleen is er nog contact waar ik nog even niets over naar buiten kan brengen, vandaar dat ik er mee wacht.
@bertboerland en anderen. Het woord beboet heb ik gebruikt opmdat Cinner dat zelf gebruikte maar ik sowieso al twijfels had of of een bureautje als Cozz Moss wel het recht heeft een boete te geven. Vandaar ook de haakjes. Met de zin dat het artikel ver in het archief zat wil ik alleen aantonen dat de desbetreffende auteur dus ook geen of weinig schade kan ondervinden.
‘Het doorgaans goede marketingfacts’ suggereert dat je dit een slecht artikel vindt. Dat mag je vinden. De enige reden om het hier te plaatsen is (opnieuw) agenderen van het onderwerp en er aandacht voor vragen.
En of dat dan allemaal wel in prachtige correct geformuleerde, misschien wel juridisch juist onderbouwde, volzinnen gebeurt of niet is dan voor mij even niet meer belangrijk.
Verzoek om verwijdering is dan ook heel redelijk, en gebruikelijk. Punt is dat dit bureau het niet om respect voorauteursrecht is te doen, maar geld wil verdienen. Ik zou dan ook niet betalen, maar het citaat verwijderen, het artikel laten staan met een update erbij met uitleg, en een mailtje aan de auteur sturen. No way dat die auteur – de rechthebbende immers! – jou dan gaat aanklagen. En als zoiets al ooit voorkomt, kijkt een rechter heus wel naar de áárd van de schending: het betreft hier een te ruime vorm van citeren, niet het stelen van auteursrechtelijk beschermd werk bedoeld voor lijfelijk gewin. Auteursrecht is absoluut geen rigide wetgeving waarbij aan de lopende band boetes worden uitgedeeld in cases als deze; juist bij auteursrecht en citeren is er grote interpretatieruimte en wordt gekeken naar intenties en implicaties.
Stel de volgende vraag: welke beweegredenen heeft CiNNeR gehad toen zij de mogelijke overtreding gehad? (Juiste, niet gericht op gewin) En welke schade heeft de claimeiser geleden? (Geen, alleen haar artikel is extra onder de aandacht gekomen en gebruikt in een maatschappelijke discussie op verschillende media over een ernstige ziekte). Is er derhalve sprake van inkomstenderving? Nee.
Laat maar voorkomen zou ik zeggen. Mocht er toch een rechtszaak oid komen dan ondersteun ik graag het bloggersfonds om collectief de schade op te vangen (die, zelfs als je een echte boete zult moeten betalen, waarschijnlijk lager zal zijn dan 510 euro, maar dan laat ik de gerechtskosten buiten beschouwing).
Succes
Toevoeging: ik ben een juridische leek, dat dan weer wel.
@Elja ik vind een foto niet goed te vergelijken. Als schrijver heb je de keuze om de foto wel of niet te gebruiken; als er auteursrecht op zit moet je hem niet gebruiken, of de fotograaf toestemming vragen. Bij artikelen zit het anders: daar is het gebruikelijk en toegestaan om bij de creatie van een nieuw intellectueel werk delen uit vorige intellectuele werken te gebruiken, omdat het publieke debat erbij gebaat is dat artikelen en werken op elkaar voortbouwen. Anders dan bij foto’s is het de bedoeling dat je citeert, je moet alleen oppassen dat je dat niet te ruim doet. Dat maakt de aard van de overtreding dus ook anders.
@CINNER: geld inzamelen is niet nodig, ik stel mij persoonlijk garant voor je kosten en bied je de diensten van mijn advocaat aan! We moeten stelling nemen tegen verouderde wetgeving en opportunistische mannetjes, die denken dat internet er alleen is om snel geld te verdienen. Mijn advies: niet schikken!
Marco, als bloggers beweren dat ze met hun links bronmedia een dienst bewijzen, dan lijkt dit me een goede aanleiding om dat eens wat systematischer aan te gaan tonen en daarmee thema te creeren op marketingfacts.
Een studente mag in haar scriptie een krantenartikel ‘geheel of gedeeltelijk’ over nemen zonder eerst een brief met postduif te sturen, een blogster mag dat wettelijk nog altijd niet. Om ogenschijnlijk begrijpelijke redenen: wek je discussie op, die niet in het bronmedium plaatsvindt, dan vindt dat medium dat een gemiste kans. Het trekt immers de aandacht weg van het oorspronkelijke bericht.
Dáár zit de misvatting. Er onstaat, zoals Cinner hierboven aangeeft, nieuwe content op basis van oude. Volgens de vigerende wetgeving is die het intellectueel eigendom van de overnemende/becommentarierende site. Vraagstuk is nog wel van wie het intellectueel eigendom is de commentaar …. (dat laten we voor nu maar even).
Jeroen Mirck reageert hierboven formeel vanuit oude wetgeving. Merkwaardig voor een online marketingjournalist. Redeneer eens een stukje door. Het bronmedium zou er nl. goed aan doen de discussie op zijn eigen site over te nemen. Hetzij in de vorm van links, hetzij in de vorm van een dossier.
Ik doe nu hetzelfde door de berichtgeving over items te volgen en te zien hoe de verschillende bronnen daarop reageren en zou het heel plezeirig die via één kanaal te kunnen vinden. Nl. dat kanaal dat ik wel ‘plezierig vind door zijn persoonlijkheid’.
Nou ja, zo zit het bij mij niet helemaal, maar bij een groot deel van het publiek wél. “I wouldn’t trust anyone to do my press clippings for me”, zoals iemand ooit tegen me zei in het pre-Internet tijdperk. Ikzelf zou weer buitengewoon geboeid zijn door de weergave van de discussie en zou nóg intensiever nóg meer sites gaan volgen.
Fantaseer maar even door – het vergt een andere werkinvulling van de taak van de journalist en zelfs een nieuwe formule-invulling en positie keuze van kranten en tijdschriften, allemaal kansen om je te onderscheiden.
Ik wil slechts zeggen dat je zo dat levendige url-netwerk waar Marco het over heeft, intensiveert en het actief tot een kans maakt voor de oude partijen die nu alleen maar vanuit het verleden redeneren. De kansen voor hen en bloggers worden gelijkgeschakeld. De oude media zijn in het voordeel want ze krijgen een overvloed aan gratis content ter beschikking waaruit ze kunnen kiezen en waarmee ze met hun sterkere url’s hun voordeel kunnen doen.
Bloggers, vaak meta- en 2nd thought commentatoren icm een groeiende stroom eigen werk, kunnen dan meteen (jij stelt je content open, ik doe dat net zo – met veel plezier want het is juist een kans en geen bedreiging) net zo gebruikt worden door de gevestigde media als zij hen gebruiken. Er is een mutual benefit.
Om heel kort te gaan: hoe maak je nou eindelijk die business case – ik zeg hierboven niets nieuws – zodanig duidelijk en logisch dat de wet er niet meer bij wordt gepakt om vast te kunnen houden en niet bestaande situaties?
De case die Petra hier neerzet gaat nl. lijken op hier en daar een bloggertje pakken om de angst erin te houden terwijl het water je over de schoenen loopt.
Een positief PS-je. Ik werd laatst benaderd door de hoofdredacteur van een gerespecteerde krant die we op foodlog.nl nogal eens als bron voor metacommentaar gebruiken (mét overname van tekstdelen). Of we de krant als we erover schrijven bij zijn url-naam wilden noemen in plaats van voluit. Ja natuurlijk, antwoordde ik – maar vind je een directe link dan niet prettiger? Uiteraard, antwoordde hij terug. Zo kan het ook.
Ronald, dan vind ik een primam aanbod. Ik hoop dat je als jurist mee wilt werken aan het naar voren trekken van de case door de irrelevantie van wetsteksten in de nieuwe mediacontext aan te tonen.
Ik denk dat een proefproces niet in het voordeel van de blogosfeer zal uitpakken. Artikelen integraal overnemen zonder toestemming mag niet, de Auteurswet is daar kraakhelder over. Via een proefproces heb je kans dat een rechter een specifiek compensatie/boetebedrag gaat hangen aan een integraal overgenomen artikel op internet, en als dat gebeurt is het kassa voor honderden uitgevers. Die bellen direct een uitzendbureau voor scholieren die de hele dag Googelen naar gekopieerde artikelen, om daarmee de afdeling incasso op volle toeren aan het werk zetten.
Tja, het is een hele bijzondere wetgeving die volgens mij nooit echt geklopt heeft. Ik heb ooit (enkele werkgevers geleden) een interview gegeven aan een dame die freelance schreef voor het NRC. Wilde veel informatie, maar goed, waarom niet. Als onderzoeker (wat ik toen was) de database ingedoken en een dag besteed om de informatie op te zoeken en aan de journaliste te geven.
Wij hadden bedrijfsbeleid dat al het nieuws waar we in we genoemd werden op de site kwam, liefst met een link naar het archief van de site zelf, anders op de site met bronvermelding. Je begrijpt, NRC had geen deeplink mogelijkheid dus ik wilde het artikel op de site zetten. Ik kreeg te horen dat me die 500 euro zou kosten. Ik zei toen: hallo, ik heb je net voor ruim 2.500 euro aan informatie gegeven, waar slaat dit op? Ik kreeg als antwoord: ‘wie had daar ooit van gehoord dat journalisten moesten betalen voor informatie’. Maar ik moest wel betalen om het stuk zelf op de site te krijgen, volgens haar…
Nee, het auteursrecht is zwaar achterhaald. Ik citeer regelmatig, maar nooit intergraal. Ik stel het ook altijd op prijs als mensen linken naar mijn originele artikelen. Ach, het gaat er om dat je genoemd wordt. Het auteursrecht mag wat mij betreft de deur uit.
@Ronald van de Hoff: Geweldig! Ik hoop dat Cinner je aanbod aanneemt. U bent een goed mens:-)
Wat ik mij vooral afvraag is hoe we weten dat Cozzmoss echt de rechten beschermt van de betreffende journalist? Het lijkt mij te makkelijk voor een bende oplichters om websites aan te schrijven en ‘boetes’ te claimen zonder dat ze dat uit naam van een journalist doen. Genoeg websites zullen snel betalen omdat ze dan de ‘korting’ krijgen. Vertegenwoordigd Cozzmoss wel echt de journalist of zijn het gewoon een stel simpele oplichters? Ik vermoed dat ze het niet eens op een rechtzaak laten uitdraaien.
@Ronald van den Hoff: HULDE!
dit is nou een staaltje van verbroedering op het internet waar ik het koud van krijg.
chapeau en een diepe buiging voor Ronald!!!!
helaas is door de herverbouwing van de nrc.nl tekst de link in de footer over auteursrecht weg (gaat naar test omgeving die uid/passwd protected is) maar ik weet zeker dat de NRC eigenaar is van alles wat gepubliceerd wordt op de site en in de krant. er is wel weer een ingewikkelde deal met lexus nexus over archief maar die zal ik jullie besparen. punt is, schrijver nog die schroothoop partij die vertegenwoordiger claimt te zijn, is eigenaar van stukje en kan dus niet eisen dat het gedelete wordt. case closed
(voor de nerds, dit lijkt een op een op de sco vs ibm/novell case in de USA over IP van linux 🙂
Hallo allemaal,
Moet bekennen dat de informatie even op me afstormt momenteel. Dit heeft veel meer teweeg gebracht dan ik kon vermoeden (of kon hopen) en ik heb even tijd nodig wat te overdenken. Het aanbod van Ronald van den Hoff is ontzettend genereus en de moeite waard te overdenken. Ronald, wil jij me misschien mailen met hoe je zo’n zaak ziet (ik heb er totaal geen verstand van moet ik bekennen), mail is info[at]cinner.com
Ik ervaar dit platform en deze discussie als erg informatief en prettig. Wil daarom ook hier vragen of jullie alle aspecten bij elkaar willen nemen (er staan inmiddels drie postings op mijn log met uitleg wat ik wanneer en hoe gedaan heb) en jullie willen uitspreken over wat gedacht wordt wat wijsheid is in deze. Zover ik uit alle informatie heb kunnen destilleren, staat cozzmoss op zichzelf in haar recht en eh, ik dus niet. Moreel vind ik het zeker niet in de haak en ben ik erg blij met de discussie, maar juridisch zit het vrees ik anders in elkaar en daar doen goede bedoelingen en naiviteit er niet veel toe.
Voor de duidelijkheid, Cozzmoss is auteurhebbend bedrijf en dat was ook makkelijk na te gaan, de journaliste vertelt het zelf en maakt er tevens reclame voor.
dat betwijfel ik sterk, NRC plaats zelden stukken van freelancers waar ze geen copyright op heeft. ze kan wel /denken/ en /zeggen/ dat ze het heeft, maar dat zegt niet veel. jammer dat de nrc.nl auteursrecht link nu juist offline is.
als ze het wel heeft, dan is ze echt een verkeerde wedstrijd begonnen…
Zou me ook verbazen als NRC niet zelf de copyrights heeft over deze artikelen. Maar dat is toch een kwestie van NRC vragen hoe dat zit? Kan Marie-Jose Klaver dit niet navragen?
Ben benieuwd want begint nu toch wel een interessante case te worden waarbij ik me afvraag of het bureau wel rechtmatig handelt en zelf niet aangeklaagd kan worden ivm haar handelswijze. Iemand?
Bert: voor wat ik weet is het auterusrecht lastiger. Ik had destijds ook te maken met een NRC schrijfstel, maar hoewel het NRC dus haar inhuurde en betaalde, bleef ze eigenaar van de stukken. Als freelancer heb je naar het schijnt nog meer rechten die ook niet over te dragen zijn. Je blijft voor zover ik begreep altijd eigenaar van je eigen stuk.
Ik weet wel inmiddels welke journalisten ik geen interviews meer geef als ze bellen. Handig die Cozz Mos site:-)
@cinner:ik mail je direct!
@Petra: ik had zelf ook al ooit een zwarte lijst opgesteld, gelukkig bellen ze me ook niet meer, geloof dat ik duidelijk genoeg ben geweest.
@jungle rock – frappant dat je juist op nujij.nl een artikel plaatst onder de titel “logster wordt afgeperst door auteursrechten mafia”. Het is je bekend dat nujij.nl onderdeel is van nu.nl, en dat nu.nl regelmatig sites sommeert te stoppen met het integraal overnemen van nu.nl-artikelen op straffe van een boete/vordering?
@Henkie: is dat waar van NU.nl? Kun je mij wat voorbeelden noemen of in contact brengen met bloggers die een email/brief hebben ontvangen van NU.nl?
Ik wist dat niet maar het lijkt me volstrekt legitiem. Je hebt van die websites die nemen alles zomaar integraal over en doen zelf geen enkele moeite. Dan lijkt me een sommatie om te stoppen met het integraal overnemen volstrekt op zijn plaats. Dat is nog iets anders dan iemand na 3 jaar een naheffing sturen.
Een voordeel van NUjij is overigens dat ik daar praktisch alles kan plaatsen wat ik wil en dat het nog eens veel gelezen wordt ook. Ideaal platform dus.
Ik wil toch nog even iets benadrukken. Auteursrecht blijft auteursrecht, ook online. De grens om over te nemen is aanzienlijk lager dan in de tijd van een boek maar de spelregels niet.
Het lijkt erop dat veel mensen bij hun reactie vergeten hoeveel werk het is een goed artikel te schrijven. Er wordt daarnaast alleen maar gereageerd op de relatie tussen het gevraagde bedrag en de gemaakte “overtreding”. Daarbij wordt niet meer gepraat over de juridische kant van dit alles (lijkt mij de belangrijkste) maar over de privé zaken van de personen achter het bureau en de auteur. Zaken als “Misschien heeft ze het wel nodig want op haar eigen weblog is het al een tijdje stil:” moeten niet kunnen. Dergelijke persoonlijke aanvallen horen niet op deze ontmoetingsplek van “professionals”.
Als freelancer houd je zelf het auteursrecht. Je mag ook zelf beslissen of je artikelen worden opgenomen in de databank van PCM. Volgens de Auteurswet staat de auteur/eigenaar van het gekopieerde artikel volledig in haar recht. Maar ik vind het wel jammer dat zij de weblogger in kwestie niet gewoon gevraagd heeft het artikel te verwijderen. Niet iedereen is op de hoogte van het auteursrecht.
Het uitgangspunt van het bureau is niet de rechten van de auteur te beschermen, maar juist extra geld te genereren. Dat meldt het bureau duidelijk.
Daarom zou in mijn ogen in dit geval een rechtsgang best wel eens interessant kunnen zijn.
Ik heb me een tijdje terug in het auteursrecht moeten verdiepen nadat een een erotisch maandblad mijn verhalen zonder mijn toestemming publiceerde.
Ze hadden mij toestemming gevraagd voor 1 verhaal wat ik gegeven heb mits er een bronvermelding bij zou staan.
Ik kreeg geen bronvermelding maar voor het gemak publiceerde zij gelijk in bladen met mijn verhalen.
Ik ben gesteld op mijn privacy maar ook daar zitten grenzen aan en bij het erotisch maandblad was men dat ook zeer verbaast toen ik met een advocaat gesproken had.
Ik heb betaald gekregen voor mijn verhalen, dik onderbetaald, maar ze zijn wel gestopt met publiceren.
Dát ze publiceerden voelde voor mij wel een beetje als het afpakken van ‘mijn kindjes’ in dat opzicht kan ik begrijpen dat men zich wend tot een dergelijk bureau. Maar voor een krantenartikel…?
Ik ga mijn weblog maar even goed nakijken… ik heb ook krantencitaten die relevant zijn op mijn weblog staan…met bronvermelding.. maar ik haal ze toch maar even weg.
maar voor het gemak publiceerde zij gelijk in bladen met mijn verhalen
moet zijn
In meerdere bladen
Ik vind dat een robot-achtige redenering. Een beetje “regels zijn regels” (oei krijg ik nu ook een naheffing aangezien ik het hele gedachtegoed van Rita Verdonk op het net kwak zonder bronvermelding?).
Een verzoek om de tekst te verwijderen of in te korten lijkt me wel voldoende, als ze dat gedaan zouden hebben had Cinner dat heus wel gedaan. Een naheffing van honderden euro’s slaat helemaal nergens op. Het auteursrecht is geloof ik bedoeld om te voorkomen dat schrijvers sterven van de honger. Het kan nooit bedoeld zijn om een een lijfloggertje een poot uit te draaien als die ‘ns een keer met zijn/haar muis uitschiet.
Mijn reactie 20:38 was @Henkie
Jeanette1, er is een groot verschil tussen citeren en het integraal overnemen van andermans teksten.
@petra de boevere; jouw toevoegingen en je post op je site zeggen volgens mij meer over jou dan over de zaak inhoudelijk. Jammer dat sommige mensen dusdanig kinderachtig zijn.
@henkie; gelukkig zijn er meer verstandige mensen op deze site te vinden.
@vandaag even niet: Ach ik zet er dan wel weer mijn naam bij en doe dat ook gewoon op zondag
En weet je wat ik extra mooi hieraan vind? Alle oude media gebruikt de zondag als familiedag of om stukjes te typen voor de maandageditie.
En hier zorgt een messcherp stuk van Petra de Boevere voor een zondag lang ergumenteren, spitten, videoposts van winkeldermaat en zelfs gratis rechtbijstand. Dat is nou het verschil. mooie nieuwe wereld toch?
En wat maakt deze wereld zo mooi? Het DELEN van infornatie ( natuurlijk met bronvermelding). Samen sterk dus.
@CiNNeR: Eens met Elja. Post hier even een bank- of girorekeningnummer (open eventueel een gelegenheidsrekening). Ik weet zeker dat je volgende week lekker met je vader uit eten gaat.
@CiNNeR: Eens met Elja. Post hier een bankrekeningnummer, dan weet ik zeker dat je volgende week lekker met je vader uit eten gaat. En dat jij trakteert. 😉
Ok Na bakken informatie en adviezen van mensen die er verstand van hebben, moet ik tot de conclusie komen dat het moreel welliswaar verwerpelijk kan zijn, maar het juridisch juist in elkaar steekt en ik fout zit. Omdat er overweldigend veel aandacht besteed is aan deze zaak en de betrokkenen wel erg stekeblind moeten zijn om dat niet ook in de gaten te krijgen, heb ik zojuist in overleg besloten op een schikkingsvoorstel in te gaan. Mijn vader heeft me het geld geleend en ik heb het reeds overgemaakt. Het gehele verhaal met wat extra eigenaardigheidjes plaats ik straks op mijn eigen log maar omdat ik hier zoveel hulp kreeg, wilde ik dit vast hier melden (en mocht dit taaltechnisch beroerd in elkaar ziten, ik ben een beetje kapot inmiddels).
Wel hoop ik dat de aandacht hiervoor nog even doorgaat en dat er nar aanleiding hiervan misschien wat veranderd in de manier waarop deze zaken aangepakt mogen worden.
Verder voel ik mij er nog erg zuur over. In de periode dat ik veel voor en over ME schreef (dit jaar is gebleken dat ik een andere diagnose heb), ben ik vele malen lastig gevallen, uitgekafferd, de grond in getrapt, verkeerd geciteerd, via de mail bedreigd en ongevraagd gepubliceerd, ook soms door grote kranten(sites) of bladen/sites/fora. Zo gaat dat als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt, ook als dat een chronisch ziek hoofd betreft. En zij mógen dat, zelfs al is het gestoeld op leugens en misvattingen. Ik was zo naief er zelf niet aan mee te willen doen en dus heb ik het interview wat ik heb geciteerd intact gelaten. Omdat ik in de veronderstelling was dat dat, samen met bronvermelding, de juiste manier was. Delen citeren had afbreuk gedaan aan het artikel en de strekking.
Dat was fout, dat realiseer ik me nu en hopelijk heb ik mijn archieven voldoende doorgeploegd om niet meer tegen zo’n zaak als deze aan te lopen. Maar het voelt echt ontzettend lullig.
@Cinner Ik vind het jammer dat je betaald hebt en het niet laat aankomen op een gang naar de rechter, maar ik begrijp wel dat je daarvoor de energie niet kunt opbrengen. Sterkte in ieder geval. Niet betalen had een interessante casus kunnen opleveren over de manier waarop dit bureau opereert. Wordt vast nog vervolgd.
@Cinner; Vergeet ook niet even te vermelden waar we kunnen doneren om die lening van je vader terug te kunnen betalen. Ik kan best een paar euro missen voor het goede doel.. 😉
Oh Arme, CiNNeR, ik heb er alle begrip voor, dat je zoveel tijd en kostbare energie hier niet aan kwijt wilt raken.
Maar ik gun die lui hun “boete” niet, enfin, je kent alle argumenten, iedereen heeft ze hier en elders uiteengezet: jij kunt de wet dan wel hebben overtreden, maar dat betekent helemaal niet automatisch dat zij op deze manier een claim kunnen doen.
Ik hoop enorm dat deze zaak nog een staartje krijgt, dat deze dames hier niet zomaar mee wegkomen.
Het is te wrang voor woorden. Karin de Mik en Irene van den Berg zitten voorgoed in mijn hoofd als twee volslagen foute journalisten. Mensen zonder enig gevoel voor proportie, mensen voor wie de letter van de wet boven het Recht gaat.
Jammer, had graag de zaak voor zien komen (zeker ook gezien de aangeboden middelen hier).
@Cinner: jammer dat je hebt betaald, maar ik begrijp het wel als het je te veel energie kost. Ook ik was erg benieuwd geweest hoe het afgelopen was als je het had laten voorkomen.
Ik zat me wel nog even te bedenken dat al die tamtam die er nu wordt gemaakt, het imago van Cozzmos geen goed zal doen…
Het is begrijpelijk dat er geschikt is maar hier had toch een interessante proefcase kunnen komen. Hoewel Cozzmoss juridisch de juiste weg volgt (helaas), voelt het ethisch toch niet juist.
Vooral omdat Cozzmoss een bedrijf is wat bewust schending van het auteursrecht opzoekt.
@Caroline Korsten Cozz Moss mag dan misschien de wet aan haar zijde hebben, een wet uit 1912, een tijd waarin niemand kon voorzien dat er in 2007 wel eens meer dan gedrukte media zou kunnen bestaan, of hun handelwijze slim is voor hun SERM betwijfel ik.
Als het het bureau echt om de auteursrechten ging zou het verwijderen van de artikelen na een verzoek namelijk voldoende zijn.
Het zou hun sieren het geld terug te storten aan zowel Ango en Cinner en openlijk te verklaren dat ze te ver zijn gegaan. Maar dat zullen ze denk ik wel niet doen.
@elja: al geregeld!
@ronald van den hoff: Geweldig van je (nogmaals).
@Petra: ik las dat ook net en je was me voor: dit is toch werkelijk schandalig. Wat een opportunisme en hufterigheid, geen goed woord voor over. Ik ben bereid om op mijn sites gedurende 1 maand een waarschuwings banner op te nemen in de trand van ” bloedhond cossmozz waakt”, of maken we dan weer teveel reclame?
Er wordt nu wel iets te makkelijk gezegd dat deze cozz mos de wet aan haar zijde heeft. Dit heeft ze namelijk niet. Althans is het fel te betwisten.
Bijvoorbeeld artikel 15:
Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het overnemen van nieuwsberichten, gemengde berichten, of artikelen over actuele economische, politieke, godsdienstige of levensbeschouwelijke onderwerpen alsmede van werken van dezelfde aard die in een dag-, nieuws- of weekblad, tijdschrift, radio- of televisieprogramma of ander medium dat eenzelfde functie vervult, zijn openbaar gemaakt, indien:
° het overnemen geschiedt door een dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift, in een radio- of televisieprogramma of ander medium dat een zelfde functie vervult;
° artikel 25 in acht wordt genomen;
° de bron, waaronder de naam van de maker, op duidelijke wijze wordt vermeld; en
° het auteursrecht niet uitdrukkelijk is voorbehouden.
Ten aanzien van nieuwsberichten en gemengde berichten kan een voorbehoud als bedoeld in het eerste lid, onder 4° niet worden gemaakt.
Dit artikel is mede van toepassing op het overnemen in een andere taal dan de oorspronkelijke.
————
Ik denk dat je het best hard kunt maken dat een weblog dezelfde status heeft als een tijdschrift.
De auteur heeft dan wel volgens artikel 25 het recht om om verwijdering te vragen. Hij heeft geen automatisch recht op schadevergoeding (tenzij wellicht niet aan de verwijderingsvraag wordt voldaan).
Maar ik heb dit zelf ook al wel eens gehad en helaas, helaas is gewoon die paar honderd euro lappen en een begeleidend briefje van hoe zielig jij eht vind dat op deze manier geld verdient moet worden, goedkoper en rustgevender dan een rechtzaakje. Maar aan de andere kant is het de vraag of een journalist zoiets al aan gaat spannen. Helaas de overkoepelende organisaties wel…
@ronald van den hoff: En dan zeker aangeklaagd worden voor smaad? Ik zou dat niet doen.
Alle artikelen en aandacht over het internet, die ze gratis en voor niks kregen de laatste dagen, waarin de naam van dit bureau genoemd wordt en hun handelswijze beschreven is veel effectiever (en ook nog eens volkomen legaal).
@Marco: Is het geen idee om een proefproces uit te lokken? Gewoon een kwestie van hetzelfde artikel hier nog eens integraal overnemen en wachten tot die tekstjesmelkers komen aankloppen. Open een gironummer, dan lappen we samen voor eventuele kosten.
Wat vinden professionele journalisten – waarvan er hier denkelijk toch ook wat meelezen – overigens van het aanbod van Cozzmozz?
@krek: ik had dezelfde gedachte, maar was bang dat ik teveel voorinformatie zou geven aan cozzmoss. Maar, als jullie iets starten: ik doe mee!
Ovallend dat de pleitbezorgers van de ‘free flow of information’ op internet nooit zelf teksten produceren maar slechts met knippen en plakken hun websites vol krijgen.
Het begrip ‘citeren’ wordt door sommigen wel heel ruim uitgelegd. Iedereen snapt dat het integraal overnemen van een artikel niets meer met citeren te maken heeft. Dat geldt ook voor het overnemen van hele lappen tekst.
Cozzmoss staat volledig in zijn recht en is er kennelijk ook in geslaagd de zaak netjes te schikken. Cinner had, was het op een rechtstzaak aangekomen, geen schijn van kans gehad en nog veel dieper in de buidel moeten tasten. Dat Cinner geen winstmotief heeft en het bewuste artikel ‘oud’ is, is helemaal niet relevant. Ander misverstand; bronvermelding is geen vrijbrief om artikelen ongevraagd over te nemen (lees; te jatten). Het argument dat de auteur blij moet zijn met de extra publiciteit voor zijn artikel is wel heel merkwaardig, want om die publiciteit is helemaal niet gevraagd.
Een bakker bakt brood, een slager verkoopt vlees. Journalisten en tekstschrijvers verdienen geld met hun artikelen. Wie ongevraagd artikelen overneemt, komt aan hun broodwinning. Natuurlijk is er dan sprake van schade die op de overtreder mag worden verhaald.
Waarom geen waarschuwing? De politie vraagt toch ook niet eerst of je je voet van het gaspedaal wil halen als je met 150 per uur over de snelweg raast? Waarschuwen beloont bovendien illegaal gedrag; je kunt tenslotte altijd ongevraagd een artikel overnemen in de hoop dat het niet wordt ontdekt, en als dat dan toch gebeurt hoef je slechts te verwijderen. Niet echt eerlijk ten opzichte van de opdrachtgever, die wel gewoon netjes voor het artikel heeft betaald! De geboden schikking kan trouwens wel degelijk worden gezien als een waarschuwing; zoals gezegd legt de rechtbank aanzienlijk hogere schadevergoedingen op. Draai de zaak om; waarom niet eerst toestemming gevraagd?
Misschien is de Auteurswet achterhaald, misschien ook niet. De meningen daarover zijn verdeeld. Maar zolang die wet bestaat hebben tekstschrijvers het volste recht overtreders eraan te houden.
@jasper: werk je soms voor die club?
Formeel helemaal gelijk, echter er is weldegelijk een moreel verschil tussen mensen die prive over hun ziekte “posten”, noem het maar een beetje hobby, of blogs die werkelijk vanuit een bedrijfs situatie worden neergezet. In het kader van corporate citizenship/ mvo of hoe je het ook noemen wilt, zou cozzmoss veel beter een onderscheid kunnen maken, zoals ik hierboven beschrijf. Vervolgens zouden ze de hobby blogs gratis rss feeds moeten aanbieden over het thema van die blog en ze vrijwaren voor auteurs ellende. Vervolgens de ‘zakelijke” blogs gewoon aanpakken. Dat is pas echt slim web2.0 ondernemerschap! Dan wordt het moreel motief gewoon een zakelijk motief en daar is niets tegen…dan krijg je alleen maar winnaars: cozzmoss het respect van de markt, hobby blogs goede content, de journalisten een groter bereid en de zakelijke sites duidelijkheid.
laatste regel: “bereid” moet natuurlijk zijn “bereik”…
Mis, Jasper, deze pleitbezorger voor ‘free low’ is professioneel copywriter en heeft een pesthekel aan mensen die teksten jatten. Sterker, als ik ontdek dat mensen gestolen teksten van anderen op hun site zetten zeg ik er altijd wat van, óók als het niet mijn teksten zijn. En als ze er vervolgens niks aan veranderen (de ‘wie doet me wat’-mentaliteit) nagel ik ze aan de schandpaal. Als het je interesseert stuur ik je graag wat links naar de desbetreffende artikelen. Maar met googlen op ‘krek plagiaat’ kom je ook een heel end.
Het gaat hier gewoon om fatsoen en normale omgangsvormen. Een politieagent kan een jochie van 10 bekeuren als die op de stoep fietst, maar kan hem ook een waarschuwing geven.
Helaas is het erg lastig om de situatie van CiNNeR goed genoeg na te bootsen om een serieus proefproces uit te lokken. Want zoals Ronald al zegt: Formeel heb je gelijk.
@Jasper: nieuwsberichten citeren mag gewoon. En je mag ze dan zelfs volledig citeren. Het is zeker geen jatten omdat het om de actualiteit gaat en die is van iedereen. De schrijver is door het plaatsende medium al betaald voor de moeite van het weergeven van de actualiteit en de schrijver behoudt het recht om te zeggen dat het daarna niet weer gepubliceerd mag worden, maar hij kan er niet klakkeloos een fiks bedrag aanhangen. Ik zou dat geen diefstal willen noemen, maar een partij als cozz moss bedient zich wel van over aggressieve incassomethoden.
Proefproces ga je verliezen.
Degene die het stuk schreef is gewoon eigenaar van het stuk.
Hoe lullig ook in dit geval.
Schikken is inderdaad het beste.
Want waar ligt de grens? Wanneer mag je wél iemands teksten gebruiken en wanneer niet?
Persoonlijk ben ik ook van mening dat een krantenartikel vrij gegeven moet worden maar wáár ligt die grens?
@Martijn – je moet het wetsartikel iets beter lezen. Het overnemen van nieuwsberichten mag niet wanneer het auteursrecht uitdrukkelijk is voorbehouden. Aangezien (bijvoorbeeld) het NRC onderaan elke pagina de opmerking “(C) 2007 NRC Handelsblad.” heeft staan, moet je aannemen dat het NRC het auteursrecht uitdrukkelijk voorbehoud. Daarmee mogen artikelen van de site van het NRC niet integraal worden overgenomen. De actualiteit is dan misschien van iedereen maar het werk van een schrijver die zijn auteursrechten voorbehoudt, is dat zeker niet.
Jeanette1, je mag iemands artikelen overnemen als je daarvoor toestemming hebt. Die toestemming kun je vragen. Als auteur kun je die toestemming ook verlenen door middel van een creative commons-licentie.
@Henkie:
🙂
en dan moet jij het artikel weer verder lezen: “Ten aanzien van nieuwsberichten en gemengde berichten kan een voorbehoud als bedoeld in het eerste lid, onder 4° niet worden gemaakt.”
Maar zoals ik al zei, ik heb zoiets ook al wel eens gehad (vreemd genoeg ging het om hetzelfde bedrag en eenzelfde soort artikel) en die vreemde verdubbeling is een advies van de nvj; als je er achter komt dat iets in de gedrukte media verschijnt, verdubbel dan het bedrag dat je er oorspronkelijk voor kreeg. Maar zoals gezegd gold dat voor gedrukte media met als mooie stok achter de deur dat het terughalen van een gedrukte oplage toch duurder zou zijn. Voor internet zit dat natuurlijk anders.
Maar het blijft vreemd dat men hier toch denkt dat die cozzmos volledig in haar recht zou staan. Bekijk ook maar eens artikelen bij villamedia zelf. Het ligt allemaal niet zo hard vast. Meestal volgt er iets van een schikking met een percentage van de oorspronkelijke prijs die voor het artikel is betaald, als het al zover komt.
“Irene van den Berg heeft een goudmijntje ontdekt”. Je zou bijna denken dat ze haar artikelen online zet in de hoop dat iemand ze overneemt, zodat zij deze ‘misstand’ weer eens financieel aan kan pakken. Mensen die duidelijk te goeder trouw zijn zonder enige waarschuwing een ‘boete’ geven en met een rechtszaak dreigen is onfatsoenlijk. Wat mij betreft starten we inderdaad een proefproces. Dat maar eens duidelijk wordt wat wel en wat niet mag.
En die Irene van den Berg, die op deze manier tot wel vier keer haar normale honorarium aan haar artikeltjes overhoudt, die zou ik als weldenkende opdrachtgever inderdaad mijden als de pest.
@Martijn – je hebt gelijk, I stand corrected.
@petra: sterk staaltje onderzoeksjournalistiek!
maar waarom betaalt zo’n ango nu dan? Het komt toch op zijn minst dubieus over wanneer je een claim krijgt die bestaat uit een geldbedrag en verplicht reclame maken voor de incasseerder (niet eens direct de maker van het artikel).
Zou wel grappig zijn dat bijvoorbeeld Quote een rectificatie oid moet plaatsen en dan een jaar lang gratis reclame moet maken voor Advocatenkantoor Moskovic…
🙂
@Martijn
Dat de landelijke Ango betaald heeft had de afdeling Den Bosch graag anders gezien. Adviseurs hadden die Ango geadviseerd te betalen. Nu is een goede advocaat natuurlijk al snel duurder dan die 625 euro en had dus ook een non-profit-organisatie als de Ango ervoor om geen middelen en energie in een (proef)proces te stoppen.
Weet je wel hoeveel collectanten daarvoor langs de deur moeten?
De Ango heeft geen zwijgplichtcontract getekend en plaatst ook geen reclame, in tegenstelling tot minstens 20 kleine bloggers zonder financiële middelen.
@Petra Wat een verhaal…. Het is jammer dat ANGO het niet heeft laten voorkomen. Tegen dit soort (mijns inziens) misbruik van de combinatie auteursrecht en de NVJ-voorwaarden, zou jurisprudentie moeten komen.
Ik heb een beetje de neiging om te grasduinen in medische sites, om te kijken of ik nog ergens een “overtreding” zie die ze over het hoofd gezien hebben, om te kijken welke mensen nog last van dit illustere duo zal krijgen.
Overigens, voor alle journalisten die eventueel meelezen, het beschermen van de rechten op journalistieke of andere teksten is makkelijker dan Cossmoss doet voorkomen. Citaat: “COZZMOSS beschikt over intelligente software waarmee het mogelijk is om artikelen, of passages hieruit, op te sporen zonder dat hierbij de bron of auteur vermeld staat.” Deze intelligente software heet naar alle waarschijnlijkheid Google, want hiermee kun je heel gemakkelijk fragmenten uit je eigen teksten ’tegen het internet aanhouden’ om eventuele doublures op te sporen. Tip: gebruik fragmenten met een orignele zinspeling of bijzondere woordcombinaties en zet stukken zin tussen “dubbele aanhalingstekens” om letterlijke kopieën te vinden. Plagiaat komt zo erg snel aan het licht. Maar alsjeblieft, alsjeblieft de overtreder niet meteen een scrabbleclaim© (3 x woordwaarde) presenteren.
Jullie moeten me even vergeven dat ik geen idee meer heb wie wat zegt in mijn reactie. Maar voor degene die stelde dat integraal artikelen overnemen nooit mag: dat klopt niet geheel en is zelfs de reden waarom ik in de fout ben gegaan. Nieuwssites van kranten, dagbladen en tijdschriften mogen nieuws zo van elkaar overnemen. Betreffend artikel was een interview met dhr. Buunk over terugtrekken van zijn artikel dat hij niet in ME geloofd maar wij werkschuw en vrij vertaald licht imbeciel zijn. De kranten stonden er bol van, iedereen nam willekeurig elkaars teksten over, meestal een artikel letterlijk in elke krant hetzelfde. Een collega weblogster en ME patient zag haar eigen logteksten misbruikt worden in een landelijke krant ter illustratie dat zij niet helemaal spoorde. Ik heb daar veel over geschreven en tweemaal een artikel geheel geciteerd, deze en een waarin ik zelf geciteerd wordt maar die ik nu voor de zekerheid ook maar verwijderd heb. De reden dat ik het niet mag is dat ik een livelogje ben zonder nieuwaswaarde. Maakt het extra zuur, ik heb aan heel wat schandpalen genageld zonder dat ik er iets tegen kon doen en nu ik een vergissing maak omdat ik het artikel geen geweld aan wilde doen, blijkt dat ik dat niet mag.
Overigens heb ik geen contract met zwijgplicht getekend maar kreeg wel het aanbod reclame te gaan maken voor cozzmoss en de vraag of ik het vertrouwelijk wilde behandelen. Heb me de hele nacht rotgezocht op briefgeheim voor e-mail en weet ik niet wat maar zover ik weet mag ik de vraag in de wind slaan en mijn versie van het verhaal geven. Vond het volkomen absurd dat me dat aangeboden werd als coulante regeling, waarom zou ik dat willen doen voor een bedrijf waar ik mee in de clinch lig. Maar begrijp nu dat het een mooie manier is alles onder het tapijt te vegen?
Dat was hier al niet meer gelukt, al voor ik de schikking accepteerde werd al meer over geschreven dan ik nog bijgehouden krijg.
Overigens Ronald van den Hoff, heel erg bedankt voor alle hulp!!! Dat het nog niet op mijn log gemeld staat is een teken van mijn paranoia, ik durf bijna niets meer. Dat zal wel slijten hoop ik, normaal ben ik niet zo bang aangelegd.
@Krek: ik werd ook gevonden omdat ik de titel, subtitel en bron had vermeld dus zo boven kwam waaieren. Niet op losse zoekwoorden trouwens, kon mijn eigen stukje alleen terugvinden omdat ik uiteindelijk het geheel in google heb ingetypt.
Even een paar puntjes, die wellicht al besproken zijn maar die ik (nogmaals) wil noemen:
– Is het bedrijfje Cozzmoss gecheckt op echtheid? Ik geloof geen kont van de echtheid van dit bedrijfje. Kijk alleen al naar de voorpagina op http://www.cozzmoss.nl: je gaat toch geen melding maken van de laatste opbrengst die je binnengekregen hebt? Ik zie dat Cozzmoss een KvK-nummer heeft geplaatst, maar ik kan óók aan zo’n nummer komen. Mocht Cozzmoss daadwerkelijk bestaan, dan moet ik me misschien ook eens aanmelden: er wordt regelmatig tekst van mijn website gekopieerd, evenals foto’s. Misschien kan ik zo geld gaan verdienen?
– Wat zou er gebeurd zijn als de persoon ‘Cinner’ onder een nieuw aangemaakt e-mailadres een weblog had via web-log.nl? Cozzmoss (of een ander bedrijf) had een claim kunnen versturen via het mailformulier van het betreffende weblog, maar de eigenaar had nooit achterhaald kunnen worden. Ben benieuwd hoe de zaak dán was gelopen.
De website van Cozzmoss.nl en .com bestaan pas sinds Juni-2005. Cinner heeft het verhaal geplaatst op November-2004. Hoe kon zij toen achterhalen dat Cozzmoss de rechten had?
De kans is groot dat Cozzmoss die rechten toen helemaal niet had en de Karin de Mik pas later dit artikel aan hen overgedragen heeft. In een dergelijk geval had Cozzmoss eerst moeten vragen om verwijdering en niet meteen de boze agent uithangen.
Overigens zie ik op Alexa dat Cozzmoss in het geheel geen bezoekers krijgt en het bezoekersaantal in de laatste 3 maanden met 100% gedaald is.
@Thomas: blijft staan dat het een vakbond voor gehandicapten is die ook veel hulp aan gehandicapten biedt en aanvankelijk is de tak Den Bosch aangeschreven. Hier kwam bij dat het niet alleen om de claim ging maar ook om het feit dat de ANGO wel toestemming van de krant gevraagd heeft om er op deze wijze achter te komen dat niet zichtbaar is of betreffende artikelen in eigen beheer worden gepubliceerd of door een freelancer zijn geschreven. Of ze nu de boete makkelijk of niet konden betalen – met overheidssubsidie of collectegeld – gaat het er denk ik om dat het bedrijf niet alleen focused op overtredingen maar overtredingen bij een specifieke groep. Een wonderschone groep als het hier om gaat, allen richten zij zich op de krakkemikkige mens die anders veel nieuws aan zich voorbij ziet gaan.
@Xiwel: Cozzmoss had de rechten toen ook niet maar dat is juridisch irrelevant. het gaat om de auteursrichten van Karin de Mik die zij vanzelfsprekend ten allen tijde heeft gehad. Dat zij die rechten door een bedrijf laat bewaken is op zich niets mis mee.
Ango den Bosch checkt nu via de site van Cozzmoss of de artikelen toevallig aan hun toebehoren (wat ik eerder meldde, dat het slechts twee journalisten zijn klopt niet, ik had niet goed gezocht, je moet zoeken via regio’s)
Dit is nog niet zo heel eenvoudig omdat artikelen vaak pas een week na hun verschijnen op de Cozzmosssite verschijnen. (dit vertelde vanmiddag Dhr van Vught, voorzitter Ango Den Bosch).
Wat natuurlijk een hele vreemde situatie is, is dat Cinner geen nieuwsblog is blijkbaar, maar wie dan wel? Marketingfacts wel? Maar is Marco bij Upstream geen nieuwsblog? Ben ik het hier wel? En bij HRlog ook nog? Maar bij Digitaal-werven of bij mijn eigen blog niet meer? Ik ben toch dezelfde man? Het is een trieste situatie die we in dit land hebben. Cinner, ik hoop dat je het doorzet en met alle hulp hier iets te weeg brengt.
Nu er hier met de nodige deskundigheid naar gekeken wordt, een vraagje. Kun je je hier op een of andere manier tegen “indekken”? Ik heb zelf bijvoorbeeld op mijn blogs, naast de Creative Commons info ook de volgende tekst staan: “We are aware that parts of the material published here may be registered to others. Please let us know of any infringements.”, met een verwijzing naar mijn e-mail adres of naar het e-mail formulier. Helpt dat?
@CiNNER; Waaruit blijkt dat Cozzmoss zich op een specifieke doelgroep richt? Uit jouw eigen geval en dat van de Ango? Het is waarschijnlijker dat juist dergelijke personen of organisaties de publiciteit zoeken als ze worden ‘betrapt’, omdat ze rekenen op de morele sympathie van het publiek (en kennelijk met succes). Daaruit kun je niet concluderen dat ‘commerciele’ overtreders worden ontzien.
Veel ‘niet-commerciele’ websites staan overigens vol met banners of advertenties van google ads, dus zo ideeel is het ook weer niet…
@CiNNer: Het onderscheid tussen commercieel en niet-commercieel is in dit verband een doodlopende weg. Dat de Ango jaarlijks miljoenen ophaalt voor het ‘goede doel’ maar vervolgens niet een miniem deel wil betalen voor een artikel, valt niet met elkaar te rijmen. Amnesty International is een prima doel (dat ik een zeer warm hart toedraag en financieel steun) maar hebben zij omdat ze geen winstoogmerk hebben het recht de wet aan hun laars te lappen? Onzin natuurlijk. Waar ligt de grens? Ministeries en andere overheidsinstellingen hebben ook geen winstoogmerk, net als politieke partijen en dubbieuze verenigingen als Martijn (pedofielenclub). Die mogen ook vrij winkelen in het werk van journalisten omdat ze niet op commerciele basis werken?
Wat vergeten wordt in de hele discussie is dat je natuurlijk ook netjes vooraf kunt vragen of je een stuk op je site mag plaatsen. Als het echt om een bloggertje gaat of een kleine club met een ideeele doelstelling, dan zullen de meeste journalisten daarmee wel akkoord gaan…
“Wat vergeten wordt in de hele discussie is dat je natuurlijk ook netjes vooraf kunt vragen of je een stuk op je site mag plaatsen. Als het echt om een bloggertje gaat of een kleine club met een ideeele doelstelling, dan zullen de meeste journalisten daarmee wel akkoord gaan…”
Dus CiNNeR en Ango hadden als ze vooraf toestemming hadden gevraagd de artikelen waarschijnlijk wel gratis mogen publiceren? Zij moeten dus een scrabbleclaim betalen als straf voor het niet vooraf om toestemming vragen?
Kom. Wat CiNNeR fout gedaan heeft, is kopiëren en plakken in plaats van linken. Ango heeft zelfs niets fout gedaan, want keurig toestemming gevraagd bij de oorspronkelijke uitgever.
Waar het hier om gaat is dat een tekstschrijver een organisatie opricht om mensen die te goeder trouw (toestemming gevraagd, bronvermelding geplaatst) nieuwsberichten overnemen overdreven hoge bedragen uit de zak te kloppen. Waar een waarschuwing had kunnen volstaan eist Van den Berg onder dreiging van een rechtszaak een flinke boete. Wat zij op haar site Cozzmoss verkoopt als ‘het verhalen van kosten’. Kosten? Welke kosten? Incassokosten zeker.
Dit is typisch een geval van oude koeien uit de sloot halen om die nog eens even flink te melken. Misschien juridisch correct, maar in mijn ogen moreel verwerpelijk.
Helemaal mee eens Krek, moreel verwerpelijk is het. Cozzmoss zal zo een onsjieke reputatie krijgen (als ze dat al niet hadden.)
Ik vraag me nog 1 ding af, had CiNNeR destijds wel kunnen linken? Is het stuk al die tijd bij de NRC online geweest?
En die 50%, bizar hoog: no-cure-no-pay-figuren vragen zelfs maar 20-40%.
@Thomas In het geval van Ango was toestemming gevraagd. Het ging om de plaatselijke afdeling van de Ango in Den Bosch. Uiteindelijk bleek de landelijke Ango de rechtspersoon. Plaatselijke afdelingen zijn echt niet zo ‘rijk’als jij schetst en dan nog, als ik weet dat het geld dat ik in een collectebus stop richting aasgieren gaat die een wet gebruiken voor zelfverrijking gaat er niets meer in die collectebus.
Dat Cinner fout zat ziet ze zelf ook in, het gaat hier inderdaad om de handelswijze van het bureau. Als Cinner verzocht was het artikel te verwijderen had ze dat gedaan, maar er is geen mogelijkheid om tot een vergelijk te komen anders dan dat er geld overgemaakt wordt naar Cozzmoss.
Cozzmoss lijkt niet opgericht om auteursrechten te beschermen maar om veel geld binnen te slepen van mensen die (in de meeste gevallen) ter goeder trouw handelen. Er is ook nog zoiets als fatsoen en een rechter zou dat ook meenemen in zijn beslissing.
Cozzmoss mag zich dan misschien niet richten op een bepaalde doelgroep, bij die groep heeft ze wel het meeste succes met intimidatie. Ik citeer even een stukje uit een mail die ik gisteren kreeg:
“Ik vraag me af of dit niet neigt naar chantage. Ik kreeg het voorstel als coulante regeling aangeboden in de zin van “als u niet binnen 14 dagen kunt betalen, kunt u reclame maken ..” etcetera. Men was op de hoogte van het feit dat ik niet binnen twee weken kon betalen, zelfs niet binnen twee maanden. Het is een deel van de reden geweest het bedrag te lenen om zo op tijd te betalen, ik vond het een absurd idee om ook nog reclame te gaan maken voor zo’n bedrijf.”
Alhoewel het niet onze bedoeling was, voelen we ons toch genoodzaakt om even te reageren. Wij, ANGO (Algemene Nederlandse Gehandicapten Organisatie) afdeling ‘s-Hertogenbosch hebben nu alweer ruim 1 jaar een site (www.angodenbosch.nl) waar we het nieuws proberen aan te bieden voor onze doelgroep; te weten: gehandicapten, chronisch zieken, ouderen, adviseurs, begeleiders en iedereen die onze selectie van nieuws op prijs stelt. De pagina wordt aangeboden onder het motto: “uitgesproken actueel”, omdat onze gehele pagina voorleesbaar is met ReadSpeaker. Dit is niet alleen voor visueel gehandicapten, maar ook voor bv dislectici, ouderen, spastici en denk maar even door. Wij voorzien hierin in een behoefte van onze leden en ‘vullen’ een gat die kranten niet kunnen vervullen, namelijk een dagelijkse nieuwsgaring in goed hanteerbare vorm en voorgelezen. Dit even over ons ‘ideaal’ om de site te maken. Onze site is niet commercieel en wordt gemaakt door een redactie van 2 vrijwilligers.
Wij hebben van alle bronnen toestemming gevraagd. Veel (kranten)redactie waren zelfs een beetje lacherig, aangezien (na hun eigen zeggen) hetgeen wij vroegen al 1000 keer per dag gebeurde. Maar alle bronnen stemden in en hebben dit per mail bevestigd. De bronnen kunnen natuurlijk alleen instaan voor hun eigen stukken en aangekochte stukken waarvan zij de rechten hebben. En daar zit nu het probleem…: je kunt niet zien of het product OF door de krant zelf is vervaardigd OF de rechten bij de uitgever liggen.
Wij controleren, na de aanvaring met COZZMOSS, al onze arikelen (namen auteurs) bij de vereniging van freelance journalisten (www.defreelancejournalist.nl) en op http://www.cozzmoss.com (voor de artikelen van dit bureau, want de ‘auteurs’ van COZZMOSS zijn géén lid van genoemde vereniging).
Wij hopen nu onze site zo ‘legaal’ mogelijk te kunnen maken. Maar dit is in de praktijk nooit helemaal te realiseren. Wij hebben het afgelopen jaar, waarin we íedere dag toch 15 a 20 artikelen plaatsen, waarvan de helft van/uit andere bronnen (MET toestemming), slechts één verzoek (anders dan de claim van COZZMOSS) tot verwijdering van gedeelte artikel gehad – en hier natuurlijk gelijk gehoor aangegeven.
COZZMOSS maakt hij eigenlijk onmogelijk om onder bovengenoemde voorwaarde te werken. Zij wil dat een redactie ieder artikel van iedere auteur natrekt bij de bron. Dit houdt dus in dat wij voor ieder artikel de desbetreffende redactie, waarvan we een ‘doorlopend’ akkoord hebben, om na te gaan of de rechten wel bij hun liggen. De redacties zien je elke dag aankomen.
Ook het nakijken op de site van cozzmoss (www.cozzmoss.com of http://www.cozzmoss.nl of http://www.cozzmoss.punt.nl) is ook niet geheel waterdicht. Wij zagen enkele weken geleden een artikel van de auteur/medewerkster/(mede-eigenaar?) van COZZMOSS. Van dezelfde schrijfster dan het artikel waarover wij zoveel te doen hadden met hen. Toen we dit artikel gingen opzoeken op hun site, stond dit er niet op. Aangezien haar naam, Irene van de Berg, alarmbellen bij ons laat afgaan, hebben wij het artikel natuurlijk niet geplaatst. Het betreffende artikel kwam pas 10! dagen later op hun site. Ondertussen had een plaatsing op onze site weer voor ellende kunnen veroorzaken. Commentaar COZZMOSS: “u begrijpt de auteurswet niet. U mag gewoon niets kopiëren zonder uitzonderlijke toestemming van de auteur.”
Met deze illustratie willen wij aantonen dat, hoe goed je het ook probeert te doen, het volgens het COZZMOSS-regiem nóóit goed kan.
Aangezien wij als afdeling geen rechtspersoon waren, heeft de landelijke ANGO onze zaak afgedaan. Er is geschikt. Iets wat wij als afdeling eigenlijk jammer vonden. Wij hadden graag gezien dat COZZMOSS hun aangehaalde ‘schade’ die COZZMOSS geleden zou hebben, hard gemaakt moest worden. Wij wisten uit jurespudentie dat de aangehaalde verkoopprijs niet betaald is door de bron, waar wij het artikel van hadden overgenomen. Wij vonden dus 3x dit bedrag een discutabele stelling. Maar COZZMOSS heeft in de grond van de zaak gelijk; je moet toestemming hebben vóór publicatie. Maar COZZMOSS maakt geen verschil in bloggers, muurkrantjes of grote commerciële sites; Ze zijn niet tot discussie bereid; Ze kennen geen ‘waarschuwen’ maar gelijk innen.
ANGO Nederland heeft geschikt. We hebben géén, zoals wij weten van andere gevallen, verklaringen ondertekend, waarin we voorwaarden ondertekende, zoals ‘mediastilte’ of banners plaatsen onze site. We hebben nog steeds een vreemde smaak in de mond als we COZZMOSS uitspreken. Hiervan akte.
Kijk, dát noem ik intelligente software. Maar geen nieuws, want Cozzmoss beschikte hier naar eigen zeggen al over.
@ANGO-DB: Karin de Mik komt wel voor op de lijst van de NVJ-Freelancersite. Eigenlijk is het niet verkeerd om eens na te vragen of Cozzmosser Karin de M zich wel aan de spelregels van die NVJ-vereniging houdt.
HA-LLO kopieer freak. Originele copy writert die je bent. Doe es met je tengels van andermans spullen afblijven. Jattert. Creatief onbenul. Schaamteloze junk. Hebbie niks te melden? Hou je mond dan en stop wat nuttigs in. Opdat het internet verschoond blijft van copy-paste criminaliteit. Dat de volgende maar snel mag volgen!
Haha LB, vermoedelijk houden de wat jij noemt copy-paste-criminelen zich HEEL stil in deze discussie. Of denk jij nu ècht dat die aandacht op zich/hun site/blog zouden willen vestigen?
Nee, juist omdat ik het auteursrecht en het schenden daarvan serieus neem, vind ik Cozzmoss een kwalijke zaak. Zo twijfelachtig, dat ik me afvraag of het wijsheid zou zijn een programma als Kassa, Opgelicht of het Business-news-radio-onderdeel “Juridische zaken” eens naar Cozzmoss versus ANGO en CiNNeR te laten kijken .
@Thomas: je hebt gelijk, ik ben er niet zeker van dat zij zich richten op een bepaalde doelgroep. Dat gevoel bekruipt mij gezien de zaken die er over te vinden zijn en hoe de ANGO niet tot een oplossing heeft kunnen komen. Maar je hebt gelijk, wellicht krijgen die om andere redenen publiciteit en andere zaken niet.
Misschien heb je het er eerder over gehad (ik krijg de reacties niet meer bijgehouden) maar ik vraag me af, ben je voor de methode die is gebruikt? Want ik besef me terdege dat ik fout heb gezeten maar eigenlijk begrijp ik niet waarom het op deze manier afgehandeld moest worden. Hoe denk je daarover dan?
Overigens had toestemming vragen niets uitgemaakt. Toen ik drie jaar geleden het stuk overnam bestond het bedrijf nog niet en net als voor de ANGO is het moeilijk na te gaan of het in eigen beheer is geschreven of niet.
Sorry, ik moet mezelf hier corrigeren, maar kan de reactie niet meer wijzigen. Je kunt op het weblog van Cozzmoss nog wel reageren. Het was een probleempje van deze PC uit 1912 🙂
Aha, Petra is altijd al een voorloper geweest merk ik. Dacht ik al uit oude tijden te stammen met DW4 😉
Sorry, Petra, maar wil je het woord scrabbleclaim? niet meer zonder mijn uitdrukkelijke schriftelijke toestemming gebruiken? Dat is namelijk mijn intellectueel eigendom.
@Krek Ik ga morgen een wikipagina aanmaken voor het woord scrabbleclaim met daarin jouw naam als bedenker van dit (overigens sublieme) woord. Ik ben wel van plan het morgen te gebruiken op radio 1, mag dat? 🙂
@Krek, kijk we komen er wel uit samen, wij snappen het wel:-)
@Arnoud: “Plus nog eens een vierde maal dat bedrag omdat de naamsvermelding zou ontbreken.” Weet niet of dit algemeen bedoeld is, maar in mijn geval heb ik de bron vermeld zover dat mogelijk was (en was er sprake van drie maal het bedrag)
@CiNNeR: sorry, dat had ik uit een andere brief van Cozzmoss onthouden. Maar het is een gebruikelijke bepaling, om extra schadevergoeding te eisen als je naamsvermelding ontbreekt.
Arnoud
@Petra: succes maandagavond; heb me inmiddels ingeschreven voor jullie Ning!
Waar is de paypal account?
Dit soort brueaus, als cozzmos dus, staan model aan de uitvreterspraktijken waar dit land zo rijk aan is. ‘Schrijvers’ kunnen het niet hebben dat vrije denkers op weblogs zonder belang teksten en artikelen plaatsen die kwalitatief vaak veel beter zijn dan die NVJ schrijfsels. Vandaar dat ze via ‘legale’ wetgeving proberen de vrjie denkers uit de markt te drukken. NIET BETALEN dus.
Hoeveel bloggers voegen daad bij het woord? Stel het blogrecht tegenover het auteursrecht, neem elders gepubliceerde artikelen integraal over en duim ervoor dat je je zaak voor de rechter mag verdedigen. Zien we vanzelf wie het recht aan zijn zijde krijgt…
@Toine, op zich een interessant idee, maar er zijn meerdere manieren om je doel te bereiken. Als Cozzmoss op deze manier verder zal gaan met haar ‘werkzaamheden’, dan komt het binnenkort vanzelf weer tot een nieuw incident.
Ik zal er alles aan doen wat binnen mijn bereik ligt om mee te helpen aan dit soort zaken, liefst wel goed georganiseerd.
mhh maar wat doe je dan met iemand die 8 pagina totaal zo van je over neemt. Met heel veel tekst en plaatjes achtergrond etc. ZONDEr je naam of website te vermelden??
je kijkt als het waren naar je eigen site zo lijkt het alleen de naam is anders.
Je schrijft mail die persoon aan, omdat er maanden werk voor mij in zat het zo bij elkaar te zoeken en te schrijven. Hij neemt het zo alle 8 in 5 minuten over en weigerd het te verwijderen.
Heb daarna heel zijn site doorgeploegd en is weinig tot niets van hem zelf bij.
Heb er meerder aan kunnen mailen en ook hun zijn er echt NIET blij mee.
Er loopt nu één rechtzaak tegen hem. Maar hij heeft een provider en denemarken eerst in belgië had ik aan gemaild maar lachten mij in mijn gezicht uit. En helaas deens ken ik niet.
Heb dus een lijst van personen waar hij zo dingen van weg haald zonder toestemming. Hem al lopen zoeken vele gemaild maar zonder rechtzaak begin je niets tegen hem.
Die enne had het gewonnen HIJ ZET het in een (kleine) andere vorm weer terug en dan kan ze weer aan de gang.
Dat zijn dus ook dingen die op het internet gebeuren helaas.
Gr betje
Beste Betje,
Geheel machteloos ben je niet.
Dergelijke mensen stelen meestal hun site vol met een doel. Bijvoorbeeld geld binnen halen via Google-ads. Misschien kun je bij Google een klacht indienen, waardoor de dief zijn inkomsten en zoekmachineranking verliest. Dan is zijn gestolen site dus ineens onvindbaar en waardeloos, tot hij de moeite neemt alles voldoende te herschrijven om er nieuwe, ‘eigen’ content van te maken. Verder wil ‘naming & shaming’ nog wel eens werken. Zet gewoon een artikel op je site waarin je het plagiaat aantoont, met naam en toenaam van de plagiator. Dan vindt hij zichzelf ineens bij Google terug met verwijzingen naar jouw negatieve verhaal.
Uit eigen ervaring weet ik dat dit werkt. Ik heb op mijn weblog hollandais.en-france.nl al een paar keer iemand op deze manier gepeterRdevriest en in de meeste gevallen passen ze hun gedrag aan. En zo niet, dan heb je nog steeds de voldoening in ieder geval íets terug gedaan te hebben.
Sterkte.
Tip: maak wel voldoende screeenshots om het plagiaat te bewijzen en bewaar ze goed. Als bewijs tegen ‘smaad’.
ha Krek ja dat deed ik dus al, heb op mijn site hét dus ook staan wát hij doet. Met een banner van hem zelf erbij dat ze zo kunnen gaan kijken wat hij doet.
Maar hij blijft het dan verzetten máár ik dus ook.
Nu kreeg ik vorige week een mail van ZIJN advo dat ik dát moest verwijderen op MIJN site.
Maar heb hem dat geweigerd en gezegd dáár staat niets als de waarhied meer niet, en IK laat dat staan.
Verder er nog niets meer van gehoord.
Ja heb een boel printsreens en kan ook via backup met datum laten zien sinds wannéér ik het op MIJN site al had neergezet. En dus ook wanner HIJ het er pas veel later op had staan.
Heb dus ook adressen van vele andere waar hij het óók van doet.
Maar hij schijnt steeds de dans te ontspringen. Bij die enne mvr moest hij het van verwijderen volgens de uitspraak. Hij wijzigd het één beetje en zet het weer terug onder een andere hoofd stuk.
En JA heb een klacht weken terug al ingedient bij google tegen hem. Dus wacht het maar af.
Maar leuk is anders, tis net als of ik dáár naar mijn ste kijk. Echte helemaal het zelfde.
Gr Betje
Kunt u financiële bijstand te verlenen aan een wildvreemde , niet iets terug te verwachten ?
2gy.ru
Liefdadigheid moeten worden beloond
Bekijk de video
gaaab.com
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!