Tofik Dibi, de Kloof en Kunduz: deel 3 van politieke monitoring sociale media

Na geruime tijd genoten te hebben van onze juiste voorspelling in de vorige post over de verkiezing voor de Lijsttrekker van het CDA is het de hoogste tijd voor een volgende politieke analyse met behulp van Coosto. Deze post is wederom gemaakt in samenwerking met Rens Dietz van Coosto.

Lijsstrekkersverkiezing Groen Links

Helaas zat ik tijdens de lijsttrekkersverkiezing voor GroenLinks in het buitenland, waardoor ik die niet vooraf heb kunnen voorspellen. Wel kunnen we kijken wat de voorspelling zou zijn geweest gebaseerd op de berichten vóór 6 juni. Minder spannend maar vooruit..

Figure 1: verkiezingsstrijd Groen Links

Als we kijken naar de paar weken voor 6 juni (uitslag van de lijsttrekkersverkiezing GroenLinks) dan zien we dat berichten die wel Jolande Sap maar niet Tofik Dibi melden en andersom beginnen met zeer negatief over Tofik Dibi en licht positief over Jolande Sap. In deze beginperiode zijn ook de meeste berichten geplaatst. Aangezien het vrij snel duidelijk was dat Tofik Dibi geen kans had, zag je dat de inhoud van de berichten al snel meer gingen over de schade voor GroenLinks dan over de vraag wie de lijstrekker zou worden; er waren bijvoorbeeld nauwelijks berichten in de trant van “ik stem voor …”. Gemiddeld stond Jolande Sap op een sentiment van 7 en Tofik Dibi op een sentiment van -38. Het is duidelijk dat dit een goede indicatie was voor de overwinning met 'bijna Oost-Europese cijfers' voor Jolande Sap. Echter, ik denk dat, omdat de discussie op de sociale media eigenlijk al niet meer over de verkiezing ging, ik me niet aan een voorspelling over percentages zou hebben gewaagd (kan ik nu veilig zeggen).

De kloof tussen kiezer en gekozene

Het is interessant om te zien of we de kloof tussen kiezer en gekozene zichtbaar kunnen maken aan de hand van sociale media. Met Coosto kunnen we zoeken in berichten van het algemene publiek, van politieke leden (definitie hier: mensen die een partij in hun bio hebben staan) en van Kamerleden. Interessant is dan ook om te kijken in hoeverre deze groepen praten over verschillende onderwerpen. Op zoek naar de kloof!

Figuur 2: Topic cloud van het algemene publiek

Figuur 3: Topic Cloud van leden van politieke partijen

Figuur 4: Topic Cloud van kamerleden

Tabel 1: topics en frequentie publiek, politieke leden en kamerleden

Hierboven zien we de topic clouds van de onderwerpen waarover achereenvolgens het algemene publiek, de politieke leden en de Kamerleden praten. Daaronder staat de tabel met de onderwerpen en hoe vaak ze voorkomen. Opvallend is dat het algemene publiek het ESM (het noodfonds dat Spanje moet gaan steunen) ver bovenaan zet terwijl dit bij de politiek geïnteresseerden pas op de 6e plaats komt en bij de Kamerleden pas op de 8e plaats.

Als we kijken naar de onderwerpen die Kamerleden noemen, valt op dat de eerste drie onderwerpen politieke partijen zelf zijn en alleen het ESM en de “weigerambtenaar” als onderwerpen in de top10 staan die niet over het politieke spel zelf gaan. Topics als debat, verkiezingsprogramma, lijst, motie, lijstverbinding zijn natuurlijk erg interne, politiek onderwerpen. Dat duidt toch wel op een zeker kaasstolpgehalte!

Het Kunduz- of Lente-akkoord

Belangrijkste politieke ontwikkeling van de laatste tijd was natuurlijk het Lente-akkoord dat gesloten is tussen de VVD, CDA, D66, Groen Links en ChristenUnie na het weglopen van Wilders van de onderhandelingstafel. Vraag is: hoe wordt het akkoord ontvangen door de politieke leden en het algemene publiek?

Om te beginnen de mening van de leden van politieke partijen rondom het uitkomen van het akkoord.

Tabel 2: mening van leden politieke partijen over het Kunduz- of Lente-akkoord net na het afsluiten van het akkoord

Kijkend naar bovenstaande statistieken is het duidelijk dat iedereen dolgelukkig was met het akkoord en voornamelijk positief tweette. Opvallend was vooral de aantallen tweets van GroenLinks en nauwelijks negatieve tweets van de ChristenUnie. Kortom, bijna iedereen gelukkig. Hoewel, ook hier is al te zien dat met 14% negatieve tweets er een goede voedingsbron voor ontevredenheid is in de VVD.

Kijken we naar de berichten sinds 23 mei, dan zien we dat er wel wat veranderd is. Het enthousiasme binnen de VDD is danig bekoeld van 21% naar 6% positief met een gelijkblijvend negatief percentage. Ook de overige partijen zijn, hoewel minder, flink gezakt in positivisme, behalve GroenLinks die onverminderd positief zijn. In de tweets is ook te zien dat GroenLinks zichzelf ziet als belangrijke architect van dit akkoord en het als inzet ziet voor de verkiezingen. Bij de andere partijen speelt dat minder.

Tabel 3: mening leden politieke partijen over Kunduz- of Lente-akkoord van 23 Mei tot 14 Juni

Als we kijken naar de mening van het algemene publiek over het akkoord dan zien we dat de mening met 9% positief en 20% negatief overwegend negatief is. De onderwerpen die het algemene publiek noemt als negatief zijn onder andere: “grote fout VVD”, reiskosten, hardwerkende Nederlanders en uiteraard Geert Wilders.

Figuur 5: Onderwerpen waar het publiek negatief over praat in relatie tot het Kunduz- of Lente-akkoord

Op basis van deze cijfers en de onderwerpen is de opstelling van de VVD (bijvoorbeeld het afstand nemen van de maatregel om de reiskosten niet meer aftrekbaar te maken) te begrijpen. Mijn voorspelling is dan ook dat de VVD wel eens de partij zou kunnen zijn die straks in de verkiezingsstrijd het eerste afstand gaat nemen van het Lente-Akkoord.

Credits afbeelding: hans van egdom (CC)