Privacy: geen rem, maar kansen!
De impact van technologie op ons leven is zo groot dat ze niet alleen ons als marketeer of consument gigantisch beïnvloedt, maar ook als gewoon mens, 'de burger'. En daar moet de marketeer zich door aangesproken voelen: welke nieuwe situatie scheppen we door het inzetten van deze technologie? En: is wat we nu willen met deze technologie een schending van een mensenrecht, zoals privacy?
Vragen
Om het bejubelde Google Glass even als voorbeeld te gebruiken: mogen marketeers Google Glass gebruiken om met gezichtsherkenning potentiële of bestaande klanten te herkennen? Deze eventueel te benaderen? Mogen bedrijven mensen een gratis Google Glass aanbieden in ruil voor het opslaan van allerlei gegevens die zij verzamelen tijdens het dragen?
En zo zijn er alleen al rond die rare bril nog wel meer vragen, die zich meer abstract vertalen in zinnen als: “Welke rechten worden op welk moment geschonden?” En: “Wie kan daar dan op dat moment iets aan doen?” Want dat technologie ons in allerlei nieuwe en ook ongewenste situaties kan plaatsen, weten we nu wel. En daar moet juist de marketeer over nadenken.
Cookiewet
Nu is de (online-)marketingwereld bijzonder slecht geweest in het behandelen van dit soort onderwerpen. Dit zie je bijvoorbeeld met de cookiewet: de Tweede Kamer moest ingrijpen om te zorgen dat er op een ethische manier met online gegevens van mensen wordt omgesprongen. Met zijn allen stonden wij marketeers te steigeren: wat een rotoverheid! Maar dat een online leven ook een leven is en we ons in ons offline bestaan ook niet willen laten volgen vergeten we – vooral als marketeer – maar al te graag. Dat de overheid ons daarvoor terecht beschermt, dat geven we niet graag toe.
Dat we hier niet over nadenken is jammer. We leven namelijk in een unieke tijd: nooit werden met nieuwe technologieën zoveel data vergaard werden als nu, bovendien vaak zónder toestemming of medeweten van de gebruiker. En er zijn duidelijke aanwijzingen dat privacy meer en meer een belangrijk issue is voor steeds meer mensen.
De recente storm van verontwaardiging na de overname van Whatsapp door Facebook, bijvoorbeeld, laat zien dat mensen zich goed bewust zijn van wat data zijn en wat er – in de verkeerde handen – mee kan gebeuren. Dit biedt juist unieke kansen voor ondernemers en investeerders, bijvoorbeeld in de ICT: bedenk apps die succesvol worden dankzíj en niet ondánks hun respect voor de privacy van de consument. En bak een transparante manier van omgang met data en datavergaring in in het proces. En jat niet even lekker snel allerlei gegevens van je gebruiker (zoals helaas zoveel apps doen).
Hiermee zou marketing ook zoveel interessanter kunnen worden: in plaats van de privacy van de gebruiker als rem op de ontwikkeling te zien, zouden marketeers kunnen erkennen dat er een ware paradigmaverschuiving plaats vindt: van open naar gesloten. Van publiek naar privé. En dat de behoefte aan privé alleen maar toeneemt met alle data die ongevraagd over ons rondgestrooid kunnen worden.
Om het samen te vatten: naast de morele plicht om na te denken wat je met moderne technieken als bijvoorbeeld Google Glass kan, moet je ook nadenken over de mensen die er niks mee (willen) kunnen. Privacy by design dus. Anders deugt je businesscase niet. Daar is WhatsApp een voorbode van. Let maar op.
Ben wel benieuwd Chris, om eens verder te praten over hoe zo een App er dan uit kan zien, Privacy by Design toegepast…