SXSW #3: een replica van jezelf, wearables voor paarden en AI voor veganistische soep

Ik heb nog nooit zoveel pitches gezien als deze SXSW. Ook gisteren heb ik weer drie sessies van SXSW Accelerator bijgewoond. Ik had ook naar 63 panels en presentaties kunnen gaan, want zoveel zijn er hier soms tegelijk, maar kwam toch iedere keer weer bij de startende ondernemingen uit. Waarom?

Deze week houdt Erwin Blom je samen met Roeland Stekelenburg, Michiel Berger en Michiel Buitelaar op de hoogte van de ontwikkelingen op SXSW 2017 in de dagelijkse video’s met de sprekende titel Grumpy Old Men.

Daarnaast schrijven zij en andere aanwezigen als Martijn Verver, GertJan Kuiper, Johan Voets, Marjolijn Kamphuis en Jochem Koole dagelijks hun bevindingen via Revue én Marketingfacts.

Na een enorme hoeveelheid aanmeldingen, komen hier alleen de beste jonge bedrijven waar een grote groep deskundigen in gelooft. Dat zegt wat. En Amerikanen kunnen presenteren. Ze kunnen hun verhaal kort maar krachtig, boeiend brengen. Dat is mooi om te zien.

Via de startups zie je ook de trends en ontwikkelingen. Dus natuurlijk werd er veel met de term artificial intelligence gezwaaid. Maar, zo merkte Stefan Verkerk op Twitter op:

Mijn eerste reactie bij die pitches: wow, wat niche! (Paarden!) Zijn de brede velden afgegraasd op SXSW?

En daar heeft hij zeker een punt. Roeland Stekelenburg en ik hadden het er gisteren al ‘grumpend’ over: op veel gebieden zijn de lijnen al jaren geleden uitgezet en zitten we nu nog steeds in de fase van uitwerking of verfijning. En dus zie je nog fijnmaziger inzoomen op niches met concepten die we van elders al kennen.

Dat van die paard bijvoorbeeld. Horse Analytics is een startup met een heel goed concept. Wat doen ze? Ze nemen het idee van de Fitbit en passen het toe op paarden. En Laughly pakt het concept van Netflix en specialiseert met comedy.

Niks mis mee, maar op veel terreinen zijn al veel stappen gezet. En is het nieuwtje er weliswaar af, maar kun je nog steeds prima startups tegenkomen.

Grumpy Old Men

What The Fuck!

Door Jochem Koole

Van sommige sessies hier op SXSW krijg ik echt een beetje buikpijn. Hoe naïef en onverantwoordelijk kun je zijn?

Luka Inc. heeft een bot gebouwd waarmee je een replica van jezelf kunt maken. Je geeft hun app, met de ondubbelzinnige naam Replika, toegang tot al jouw e-mails, sms-berichten, whatsappjes, tweets en Facebook-updates en daarna heb je een soort virtuele replica van jezelf om tegen te kletsen.

Waarom je dat in godsnaam zou willen, wordt niet echt duidelijk. Volgens Eugenia Kuyda, CEO van Luka, is Replika een digitale vriend die ervoor zorgt dat jij meer over jezelf te weten komt, waardoor je een beter mens wordt.

Die pitch doet het niet voor mij. Ik ga echt niet al mijn privéberichten delen met een applicatie waarvan het verdienmodel onduidelijk is, maar waar wel 4,5 miljoen dollar aan investeringsgeld vanuit Sherpa Capital in zit. Deze partij investeert ook in bedrijven als Uber, Airbnb en Slack, dus die willen echt wel iets terug voor dat geld.

Als Kuyda dan ook nog vertelt dat ze een replica van een overleden jongen hebben gebouwd en die aan zijn vrienden en familie hebben gegeven, zakt mijn broek echt af. Hoeveel ethische grenzen wil je overgaan?

Dat de jongen zich van zijn eigen leven had beroofd, werd niet expliciet gezegd. Dat werd echter wel duidelijk toen de Replika zijn ouders vertelde dat hij depressief was. Iets wat de jongen had stil gehouden toen hij nog leefde. Gelukkig kunnen zijn ouders hier met de Replika van hun zoon nog lang over discussiëren…

AI is overal

Door Michiel Berger

Ik heb eerder veel sessies over AI gezien. Dit keer werd het iets heel anders, namelijk de toepassing van AI… Een paar leuke voorbeelden:

• The conversational web. Als werkveld waarin AI kan uitmunten werd customer support genoemd. En dan niet per se als eerste aanspreekpunt voor de klant, want een menselijke supportmedewerker is ook een kans om wat te leren van de klant. Maar AI kan de supportmedewerker goed ondersteunen, door mee te luisteren, door de volledige kennis voorhanden te hebben, door de geschiedenis en context van de klant goed te snappen en door de emotie van de klant goed te detecteren.
• Zelfrijdende auto’s. Nvidia kwam aan het woord over hun producten. Ja Nvidia, de grafischekaartmaker. AI draait namelijk bijzonder goed op deze ‘graphics processing units’ (GPU’s), omdat die gemaakt zijn om veel data parallel te verwerken. “Als een snelweg met 3.000 banen.” Hun systeem vormt de hersenen van vele zelfrijdende auto’s, waaronder de nieuwste Tesla’s. Indrukwekkende filmpjes, de zelfrijdende auto staat echt bijna letterlijk om de hoek. Kijk maar.

• Eten. Het bedrijf Food Pairings houdt zich bezig met combinaties en recepten. Ze analyseren voedsel tot op het molecuulniveau en komen op die manier op passende combinaties. Hun analyse van een Sancerre-wijn stelde bijvoorbeeld een combinatie voor met venkel, yoghurt en dille. Ook hier wordt gezegd dat AI vooral een hulpje is voor een chef, uiteindelijk gaat het altijd nog om de menselijke creativiteit. Maar de AI kan wel suggesties doen of combinaties voorstellen die een chef niet per se allemaal zelf verzint of aandurft.

  Yummly is een intelligente receptenverzamelsite, met overal AI. Zoek op ‘vegan soup with no nuts’ en je krijgt dankzij hun ‘natural language processing’ van je zoektekst passend recepten. Ze analyseren ieder recept op hoe gezond het is en suggereren je om na een paar dagen vitamine-arm eten eens een sinaasappeltje door de salade te doen. Geestige verrassing is dat de gezondheid van gezochte maaltijden het hoogst is op maandag en langzaam daalt in de loop van de week, tot het instort als het vrijdag wordt.

Duidelijk is dat AI al echt op veel plekken wordt gebruikt, van een eenvoudige hulp bij search, via de ondersteuning van een mens bij z’n taken, tot aan geheel zelfstandig een auto laten rijden en reageren op verkeer.

Succesvolle chatbots

Door Marjolijn Kamphuis

Chatgesprekken zijn de nieuwe user interface. Dat is althans de stelling waarmee twee medewerkers van messenger-app Kik hun presentatie op SXSW Interactive openden. Conversational interfaces, in de volksmond ook wel chatbots genoemd, zijn dit jaar een van de meest besproken trends op het festival. En in deze sessie nemen de makers van Kik de beste voorbeelden tot nu toe met ons door.

Het is niet vreemd dat chatbots worden gezien als een nieuwe (mobiele) interface: het is veel laagdrempeliger om te interacteren met een chatbot van een bedrijf in een app die je al gebruikt, dan dat je eerst een complete app moet downloaden. Daarnaast is de gebruiker al gewend aan de interface van bijvoorbeeld WhatsApp, Facebook Messenger of Kik, dus je hoeft hem of haar niets uit te leggen.

Toch is een aantal regels belangrijk als je met chatbots aan de slag wilt gaan als bedrijf:

• Ontwikkel voor conversaties.
• Begin simpel.
• Ken je publiek.
• Wees sociaal.

Lees verder op Numrush.

Boeren met verdomd veel kiespijn

Door Michiel Buitelaar

De president van dit land houdt de gemoederen bezig. In de internationale en nationale pers, maar zeker ook in de gangen en de zalen. Vandaag waren er twee sessies die daar specifiek op in gingen, namelijk die met Dean Baquet, de uitgever van de New York Times, en die met Mark Cuban, een vermogend entrepreneur.

Ik heb beide sessies deels beleefd als publieke therapie voor grote groepen Amerikanen. Er werd veel gelachen, maar soms waren het wel boeren met verdomd veel kiespijn. Baquet deelde zijn zorgen over de onvoorspelbare omgang tussen zijn medium (de ‘failing New York Times’) en de president.

Cuban trok – goed onderbouwd, het bleef niet steken in retoriek – van leer. Hij heeft zaken gedaan met Trump en is duidelijk niet onder de indruk van ‘s mans intellectuele gaven. Cuban verwijt Trump een enorm gebrek aan kennis van bijna alles. Hij vertelde hoe Trump met mail omgaat: die print iemand voor hem uit, dan krabbelt hij wat op dat papier, dat scant zijn PA in, en stuurt dat als attachment terug aan degene die de mail stuurde.

Cuban zag Trumps visie op industrie ook in dat licht: als een beeld uit 1975, niet gehinderd door enige vorm van ‘webbige’ innovatie. Cuban nam volledig afstand van Trumps slogan ‘Make America Great Again’. Hij stelde dat het land er juist goed voor staat. Met die en andere upbeat boodschappen van Cuban pepte de zaal duidelijk op, daar heeft men behoefte aan.

Baquet bezwoer geen tegenstander van Trump te zijn of te willen worden, maar wel te investeren in nog meer mankracht om Trump en consorten blijvend en indringend te volgen en tegen het licht te houden. Men ging iets opgewekter, maar toch bezorgd weg.

Real-time kaarten voor zelfrijdende auto’s

Door Johan Voets

In 2015 bleek HERE, een relatief jonge kaartendienst, onderwerp van een verhitte overnamestrijd tussen Apple, Facebook en Uber. Het waren echter Audi, BMW en Daimler die er met het bot vandoor gingen.

Anno 2017 is de dienst het stralende middelpunt van de inzet die Mercedes-Benz doet om zelfrijdende auto’s veilig op de openbare weg te krijgen. De Duitse autofabrikant kreeg vorig jaar als eerste een officiële testlicentie in de VS en is sindsdien bezig met het in 3D-kaart brengen van steden. Dat gaat met een kleine 7 terabyte(!) aan data per uur!

Volgens Dr. Dieter Zetsche (Daimler) is het echter pure noodzaak dat deze kaarten accuraat zijn én realtime bijgewerkt kunnen worden. Sterker, de Duitser denkt dat er nog forse stappen gemaakt moeten worden alvorens we kunnen praten over een veilige zelfrijdende auto.

Lees verder op Numrush.

Emotioneel intelligente machines ontwerpen

Door GertJan Kuiper

Sophie Kleber van Hugeinc.com gaf een mooi overzicht van de potentie en risico’s van hoe je in natuurlijke taal met apparaten kunt communiceren. Je kunt daarbij belangrijke UX-barrières weghalen, maar het is ook nog voor een groot deel terra incognito. De techniek is er voor een deel in gebruik (gezichtsherkenning), voor een deel nog in de kinderschoenen (voice recognition, bijvoorbeeld door Beyond Verbal) en eigenlijk nog niet goed werkend (biometrics; die zijn door wearable hype wel in gebruik, maar we weten er nog te weinig van).

Kleber komt uit op een framework met regels waarnaar je moet kijken en waaraan je moet voldoen, waarin toestemming van de gebruiker en de behoefte voor een emotionele interactie op de assen staat. Hiermee voorkom je situaties als met Facebook, dat in 2014 experimenteerde met vrolijke en droevige berichten op de tijdlijn van mensen om te kijken hoe ze zouden reageren in hun posts. Daarbij liet Facebook mensen dus willens en wetens een negatieve emotie ondergaan.

Mensen zullen uiteindelijk emoties aan apparaten toekennen en zien ze als een maatje aan wie je van alles kwijt kan. Concreet voorbeeld hiervan is software voor mensen die moeilijk met therapeuten kunnen communiceren, zoals veteranen die aan posttraumatische stressstoornis lijden. Ze waarschuwt nadrukkelijk voor te snel en te veel, zonder de materie volledig te begrijpen: “Affective computing is like nucleair power” en “We are just scraping the surface of this”.