Voodoomarketing op LinkedIn?

Wat is er aan de hand op LinkedIn? Waarom zien we steeds vaker berichtjes voorbijkomen met de diepgang van een plas water, maar met een hoeveelheid likes en comments die ongehoord zijn op het platform? Zijn de mensen achter deze updates uitzonderlijke figuren of betalen zij LinkedIn voor extra interactie (en dus bereik) op hun berichtjes? Is dit de nieuwste vorm van voodoomarketing op het platform dat onlangs voor veel geld door Microsoft werd overgenomen?

Van schaapsherder tot minister

Waarschijnlijk zegt de naam Najat Vallaud-Belkacem jou helemaal niets. Dat is gek, want de kans is vrij groot dat je onlangs nog een berichtje op LinkedIn over haar hebt geliket, geshared of van commentaar hebt voorzien. Het berichtje is geschreven in niet helemaal correct Engels en de afzender is Vaibhav Mishra, een consultant uit Mumbai die zich onder andere bezighoudt met fusies en overnames.

Najat is inmiddels inderdaad minister van onderwijs in Frankrijk. Of het meisje links in beeld ook Najat is, is moeilijk te verifiëren. Net als het verhaaltje dat Vaibhav over haar schrijft. Dat weerhoudt LinkedIn-gebruikers van over de hele wereld er echter niet van het bericht volop verder te verspreiden door middel van likes, shares en comments.

In een kleine maand hebben bijna 112,5 duizend (!) mensen het bericht geliket en hebben 4,5 duizend (!) mensen een reactie achtergelaten. Dit zijn uitzonderlijk hoge aantallen. Voor LinkedIn, waar interactie normaal gesproken laag is, maar ook voor Vaibhav, die normaal gesproken blij mag zijn met meer dan 10 likes op zijn berichten.

Snotterverhaal

Nu kan het natuurlijk zo zijn dat een groot gedeelte van de 433 miljoen LinkedIn-gebruikers als een blok valt voor het soort snotterverhaal waarmee Vaibhav onze feed binnendringt, maar dat betwijfel ik. Tijd voor een testje.

In Google toets ik “poor kid” in en selecteer ik een van de eerste afbeeldingen die ik tegenkom.

Vervolgens toets ik “man sports car” in en ik selecteer weer een van de eerste plaatjes.

In Photoshop combineer ik de twee afbeeldingen en ik neem het snotterverhaal van Vaibhav vrijwel letterlijk over, op een paar kleine aanpassingen na. Ter ere van onze Indiase vriend laat ik de niet helemaal correcte Engelse zinnen onaangepast en dus niet helemaal correct.

Met het risico om voor gek verklaard te worden of keihard door de mand te vallen omdat iedereen Vaibhavs berichtje al heeft gezien, slinger ik mijn eigen snotterverhaal LinkedIn op. Kom maar door met die viral!

Helaas (of gelukkig) gebeurt dat niet. De 34 likes die ik in 23 dagen weet te vergaren, steken wel heel schamel af bij Vaibhavs 112,5 duizend. Iemand was zo sympathiek om aan te geven dat ze het voorbeeld (hoewel hartstikke nep) toch erg inspirerend vond. Andere commentaren blijven helaas uit en mijn snotterverhaal zal ongetwijfeld een stille LinkedIn-dood sterven.

Excuses aan mijn LinkedIn-connecties, ik heb jullie een beetje voor de gek gehouden. Voor degenen die niet op like, share of comment hebben gedrukt: jullie hadden gelijk, dit bericht sloeg nergens op. Voor degenen die dat wel hebben gedaan: dankjewel, dankzij jullie heb ik mensen buiten mijn netwerk bereikt en is de teller niet helemaal op 0 blijven staan.

It’s an ad!

De laatste tijd zie ik meer en meer berichten voorbijkomen met een ongehoord aantal likes. In een update op LinkedIn vroeg ik de mensen van LinkedIn hoe dat kon. Maar helaas: geen antwoord.

Bijzonder grote netwerken hebben de afzenders van deze berichten namelijk niet. Behalve Vaibhav, want die heeft er (inmiddels) bijna 9.000 die zijn berichten – zoals gezegd – slechts mondjesmaat met een like of comment belonen.

Wat wel opvalt, is dat berichten met bizar veel interacties vaak een snotterverhaal bevatten. Het is nooit langer dan een paar regels en de diepgang is die van een plas water. Daaronder staat vaak een foto. Van redelijke kwaliteit, maar niet geschoten door een reclamefotograaf.

Tenminste… Het is wel opvallend dat ik de afgelopen week al twee updates van verschillende Audi-dealers voorbij heb zien komen. De één gaf een klant bij aankoop van haar nieuwe wagen een plastic variant voor de kleine cadeau. De ander leerde zijn zoon een levensles op de zaak. Let u vooral ook even op de sympathieke vertikkingen en schrijffoutjes.

Eerder hadden we al eens zoiets gezien met Colonel Sanders, de man die zijn gezicht afstond aan een fastfoodketen die gefrituurde kip serveert.

“Potverdorie,” dacht ik ineens, “Het lijkt wel alsof LinkedIn experimenteert met een nieuwe en zeer verkapte vorm van native ads. Ze lijken het bedrijven mogelijk te maken om via persoonlijke accounts updates te plaatsen waarin op (meer of minder) subtiele wijze een merknaam zit verstopt. Er staat niet bij dat het bericht gesponsord is – wat wel het geval is met updates van Company Pages – en iedereen liket en comment er lustig op los. Een enorm bereik dat interessant is voor adverteerders en waar een advertentieplatform flink aan kan verdienen.”

Ik hoor graag jouw gedachten, maar nog liever hoe het nu echt zit. Als dit verkapte native ads zijn, is het volgens mij namelijk een schoolvoorbeeld van voodoomarketing.

Dit artikel verscheen eerder op jochemkoole.nl.