Waar is een NOS-journalist zonder online?
Telegraaf, Volkskrant en Nu.nl willen website publieke omroep aan banden leggen
Het moest er een keer van komen: de Telegraaf, Volkskrant en Nu.nl die de online activiteiten van de NOS aan banden willen leggen. Er zou sprake zijn van marktverstoring, omdat de site van de publieke omroep (op Nu.nl na de grootste nieuwssite van Nederland) een te grote concurrent wordt.
De kritiek is niet alleen onvermijdelijk, maar ook te begrijpen. Elke uitgever worstelt met het ontwikkelen van online verdienmodellen en een concurrent met overheidssteun wekt dan wrevel: “Als iemand op de NOS-site zit, zit hij niet op de website van de Telegraaf of de Volkskrant”, legde directeur Frank Volmer van Telegraaf Media Nederland uit.
Moeilijker wordt het in de uitvoering. Kun je het maken om een journalist in 2012 te beperken in zijn online activiteiten? Zoals Francisco van Jole schrijft op Joop: “[De tegenstanders vinden: de site van de NOS] moet weg. Of op z’n minst zo summier worden dat de site voor de bezoeker niet meer interessant is.”
Hoe belangrijk de online activiteiten van de NOS zijn, vertelde Arno Leblanc in april bij Social Media Club Den Bosch (SMC073). 'Zijn' NOS op 3 (dat onder meer de nieuwsuitzendingen van 3FM verzorgt en dus met name op jongeren is gericht) kan niet meer zonder online nieuwsgaring en verspreiding.
Diezelfde avond sprak ook Bart Brouwers, die namens Telegraaf Media Groep bezig is met het opzetten van het regionale nieuwsplatform Dichtbij (zie de Storify van de avond). Opvallend waren met name de verschillen tussen de twee sprekers. De NOS is een 'oudgediende' in de Nederlandse journalistiek, die zijn online activiteiten dan ook bovenop bestaande nieuwsuitingen als het journaal en Teletekst heeft ontwikkeld. Dichtbij is een nieuwkomer die regionale media uitdaagt door gratis online nieuws te bieden.
Breaking news checken
Er bleek een wereld van verschil te zitten tussen de online nieuws-benaderingen van de twee sprekers. Leblanc noemde een aantal voorbeelden van 'breaking news' dat de NOS een stuk later bracht dan andere media, omdat ze het eerst volledig wilden checken. Waarheid boven snelheid dus, hoe moeilijk dat ook is als concurrenten er al over publiceren. Dichtbij – dat het minder van breaking news stories moet hebben, maar meer van lokale binding – experimenteert met modellen om redactionele en commerciële content te mengen. Waarheidsvinding is dus iets minder belangrijk dan het verdienmodel.
Nu zegt dat niet dat elke uitgever die geld wil voordienen aan zijn online activiteiten het niet zo nauw neemt met objectiviteit, maar het is wel duidelijk dat het nog weinig nieuwssites lukt om een deugdelijk verdienmodel op te tuigen en nog kwalitatieve journalistiek te leveren ook.
Juist dat zou een mooi pleidooi zijn voor een nieuwsdienst van de publieke omroep die zich geen zorgen hoeft te maken om online verdienmodellen…
Op zijn persoonlijke blog Dode Bomen zet Bart Brouwers helder uiteen waarom hij juist vindt dat een journalistieke organisatie met overheidssteun eigenlijk niet meer van deze tijd is: de overheid hoeft alleen maar in te grijpen als objectieve berichtgeving in het geding is (en dat is niet zo, volgens Brouwers). Bovendien zijn de spelregels van de journalistiek ingrijpend veranderd, onder meer door de opkomst van nieuwe nieuwsbrengers (bloggers) en de oneindige deelbaarheid van nieuws, waardoor het bijna onmogelijk wordt om geld te verdienen aan journalistieke content.
NOS is de nieuwsorganisatie van de publieke omroep. Als er dan toch één partij is waar we van op aan kunnen als het gaan om kwalitatieve, onafhankelijk journalistiek, dan is het de NOS. Willen we echt dat deze publieke nieuwsorganisatie niet meer investeert in zijn website?
Vraagtekens bij Joop
Overigens ging het artikel van Van Jole over zijn eigen Joop die onder vuur ligt: een door de Vara bekostigde weblog roept steeds meer vraagtekens op. Daar kan ik me iets bij voorstellen. Het is niet dat er zonder subsidie een gebrek is aan blogs, zelfs niet aan linkerzijde van het politieke spectrum.
Maar dat is niet te vergelijken met een nieuwsorganisatie als NOS, die naast radio en TV vanzelfsprekend ook uitgebreid online aanwezig is. Speelt alleen nog het punt van concurrentievervalsing – en eerlijk gezegd heb ik daar ook geen antwoord op. Maar ik zou nog liever overheidssteun steken in websites van kranten, dan NOS.nl aan banden leggen.
Maar ik kan er ook naast zitten, natuurlijk. Ik ben benieuwd wat jullie denken.
Creative strategists, with a (very) strong belief in two rules: (1) Put the audience first in every story you tell (2) Have a good time whilst doing so. Every piece of content create with enthusiasm, will be met with enthusiasm. I learned the storytelling metier in journalism. Then I helped businesses to improve the way they communicate; first at an international integrated comms agency, now in an integrated comms team at Philips. My sweet spot is building the bridge between strategy and execution. Specialties: storytelling, content strategy, messaging, media relations / PR.
Je kunt het ook van de andere kant bekijken: blijkbaar kunnen de kranten geen levensvatbaar model aan de praat krijgen en mogen we blij zijn dat we een publiek gefinancierd voorbeeld als de NOS hebben. En nog een andere vraag: waarom zijn commerciële tv-zenders dan wél (zeer) succesvol naast de drie publieke netten?
Online nieuwssites hebben een heel groot nadeel en dat is ze niet los kunnen komen van de manier waarop papieren kranten hun nieuws presenteren. Daar speelt voor een groot deel in mee dat ze denken dat de kwaliteit van het nieuws en de beleving van het nieuws onder een andere presentatievorm zou lijden. Ik zie bijvoorbeeld nog steeds geen goed alternatief voor teletekst voor snelle nieuwsbytes, die op andere platformen de diepte in gaan.
Ze moeten maar eens een nieuwssite bouwen door mensen die nog nooit voor een krant gewerkt hebben.
Ik begrijp de link niet zo. Als de websites kwalitatief goed zijn en interessant voor bezoekers dan is er met de NOS geen concurrentievervalsing. De NOS koopt zijn bezoekers niet met overheidsgeld.
Een verdienmodel met nieuws is sowiezo moeilijk want nieuws kun je overal op internet tot je nemen. Zoals ik wel eens vaker zeg moet men niet zo hangen aan de “oude” aanpak en proberen eens vooruit te denken.
@Ron: ik denk dat er al vrij veel journalisten schrijven voor online, die nog nooit voor een krant of een ander traditioneel medium hebben geschreven. Ik ben het met je eens dat bepaalde journalistieke verworvenheden losgelaten moeten worden. Wat dat betreft ben ik het helemaal eens met de visie van Bart Brouwers: de tijd dat je als journalist in je gesloten burcht input kon verzamelen en pas na een tijdje een compleet artikel over de slotgracht kon gooien waarna lezers je verhaal voor zoete koek slikten, is voorbij. Je zult lezers veel meer moeten betrekken in je verhaal en voortdurend updaten (niet pas als het helemaal ‘af’ is).
En dan hebben we het nog niet eens over de verschijningsvorm: je kunt zoveel meer online dan alleen tekst en af en toe een foto, zoals we inderdaad gewend zijn om te denken vanuit de krantenwereld…
@Jan: je hebt gelijk dat bezoekers niet gekocht worden, maar het salaris van journalisten wordt natuurlijk wel betaald met overheidsgeld (en dus niet per sé met advertenties). Daar wringt het hem…
@ Freek
Volgens mijn bescheiden mening maakt het niet uit voor de bezoeker wie de journalist betaald. Ook trekt overheidsgeld niet meer bezoekers.
Zakelijk gezien kan ik het begrijpen maar dan is het de uitdaging om iets beters neer te zetten dan de NOS en niet klagen. Lukt dat niet dan is het beter om een andere business te zoeken.
Internet is ook niet de plaats om geld te verdienen met “nieuws”, dat zal in de toekomst duidelijker gaan worden.
Het heeft volgens mij ook gedeeltelijk te maken met de definitie van een publieke omroep.
Volgens Wikipedia:
Een publieke omroep (in Vlaanderen openbare omroep) is een omroep die het algemeen nut nastreeft of zou moeten nastreven en daarbij een ideëel doel heeft, in plaats van een commercieel. Vaak moeten de kijkers kijk- en luistergeld betalen of wordt de omroep bekostigd uit het overheidsbudget.
Publieke omroepen besteden in de regel meer aandacht aan kunst, cultuur en actualiteiten (vaak dure programma’s voor kleine doelgroepen), terwijl commerciële omroepen vaak meer aandacht besteden aan sport, films en amusement (vaak goedkopere programma’s voor grote doelgroepen). Publieke omroepen krijgen vaak van de overheid een taak opgelegd om bepaalde programma’s (bijvoorbeeld voor minderheden of over kunst en cultuur) te maken.
Publieke omroepen bestaan er in allerlei soorten en maten. In sommige landen mogen publieke omroepen geen reclame uitzenden, terwijl dit in andere landen wel is toegestaan. In Vlaanderen bijvoorbeeld zendt de VRT vaak tientallen reclamespots per uur uit en in Nederland wordt via de STER reclame gemaakt op de publieke netten.
Tegenwoordig speelt internet bij iedere omroep, zowel commercieel als publiek een belangrijke rol en wordt de website als een verlengstuk van radio en televisie gebruikt. Dit gebeurt bijvoorbeeld ook bij RTL.nl. De NOS doet dit op zo’n goede manier dat de kijkers, maar ook andere geïnteresseerden massaal gebruik maken van deze publieke dienst.
Ik zal het niet onder stoelen of banken schuiven. Zelf ben ik een enorme fan van de NOS. Online en live de Tour de France volgen – ik kan me niet voorstellen dat medewerkers van de Telegraaf dat niet doen, tijdens het schrijven van een artikel voor de krant van morgen – sportuitslagen, leuke documentaires of interviews bekijken. Allemaal leuke items, gemaakt voor algemeen nut, zonder commercieel belang, die alleen door de publieke omroep gebracht worden.
De Telegraaf Media Groep is duidelijk een bedrijf met een commercieel belang, maar bedient daarnaast ook een compleet andere doelgroep. Volgens mij kunnen de 2 prima naast elkaar bestaan.
Ik wil nog wel even een stelling droppen. Ik denk namelijk dat wanneer de site van de NOS op zwart moet, dat heel wat protest zal opleveren, maar wanneer de Telegraaf niet meer te bezoeken zou zijn, er nog voldoende alternatieven zijn.
Dat laatste lijkt me dan ook de belangrijkste focus voor de Telegraaf Media Groep. Richt je op je concurrenten en niet op je collega die hetzelfde doet, maar voor een andere doelgroep.
@Tom ik ben het helemaal met je eens!
Wat ik vreemd vind in deze discussie is alsof de NOS het geld zo krijgt. Volgens mij weten wij allen dat er binnen de overheid geen geld mag worden uitgegeven voordat dit verantwoord is, zeker de laatste jaren. Iets wat een commercieel bedrijf in principe een groot voordeel geeft. Het commerciele bedrijf kan van de een op de andere dag een nieuw initatief starten en een door de overheid gestimmuleerd bedrijf zal eerst langdurig ruggenspraak moeten houden. Daarnaast wordt er al jarenlang bezuinigd bij de NOS en heeft men dus goed geluisterd naar wat de markt wil. Dat is een nieuwssite met goede content (staat ook in hun visie “geen snel nieuws maar goed nieuws”). Hier kan de Telegraaf nog wat van leren, luisteren naar je klant.
Dat de Telegraaf en andere bedrijven spreken van oneerlijke concurrentie wat volledig onterecht is. Dan hebben ze blijkbaar weinig kaas gegeten van het geheel en in het bijzonder online. Als je denkt dat er “verkeer” wordt weggekaapt dan heb je blijkbaar je online strategie (en met name je SEO) niet goed ingezet. Verder geven ze aan dat hun lezers naar de NOS gaan om nieuws te vergaren. Hieruit valt te concluderen dat je iets niet biedt wat je “concurrent” wel doet. De Telegraaf is subjectief en gekleurd en waarschijnlijk willen haar lezers ook de “andere kant” van het verhaal lezen en gaat men weg. Persoonlijk kan ik me voorstellen dat men de reaguurders op de Telegraaf en NuJij niet kan uitstaan en op zoek gaat naar iets anders. Of mogelijk nu Wilders niet meer scoort heeft men niks meer om over te schrijven (bij de Telegraaf).
Zoals Tom al aangeeft is internet niet meer weg te denken binnen Radio en Televisie. Het is als een auto zonder instrumenten, het werkt niet. Het zou dan ook nergens op slaan om de site op zwart te zetten. De NOS trekt inderdaad blijkbaar goed de nieuws lezer het internet op en biedt juist eigenlijk kansen voor de Telegraaf en andere bedrijven. Juist doordat de NOS bezoekers naar het internet trekt komen er mensen met verschillende (politieke) achtergronden in aanraking met internet. Deze zulllen, indien ze daar interesse in hebben, zich verder verdiepen en mogelijk uitkomen op een site zoals de Telegraaf waar ze mogelijk gelijkgestemden tegenkomen.
leuk stuk Freek; maar dat geklaag van m.n. dagbladuitgevers horen we al jaren en zoals Ron T terecht opmerkt de uitgevers kunnen maar niet met een commercieel levensvatbaar model komen.
Zelfs met teletekst hebben ze nooit iets creatiefs ondernomen.
Grootste probleem m.i. is dat uitgevers een 19de eeuws model (de papieren heraut) met hand en tand verdedigen terwijl dat model, nu 2 1/2 eeuw later, niet meer te verdedigen valt. Online naast een papieren editie? Waarom die laatste niet afschaffen (de besparing lijkt me evident en abonnee aantal is tanend en bezorgers niet te vinden) en volledig de focusleggen op electronische berichtgeving.
Als de diverse “nieuws brands” dan zo goed zijn – moet het zeker sponsors/adverteerders trekken en wie weet is de lezer wel bereid om te betalen, bij gebrek aan een hard copy?
Klagen over de NOS komt een beetje over alsof de commerciele uitgevers het alleenrecht re nieuwsgaring claimen.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!