Waarom iedereen op Facebook een leuker leven heeft dan jij
#zinin, “life is good”, #mooi, #hilarisch, “Geweldige avond!”, #energie, #chill! En zo komen er dagelijks nog veel meer updates en termen langs die niets aan de verbeelding overlaten: wat is mijn leven toch leuk, inspirerend, spannend, romantisch, betekenisvol en/of sociaal. En daar zit je dan: relatie net naar de knoppen, huisdier dood, klant kwijtgeraakt, proefwerk slecht gemaakt, ziek of een andere situatie die niet echt in bovengenoemde termen omschreven kan worden. Heeft de rest van de wereld dan écht zo’n leuk(er) leven?
Het zit in de menselijke aard om onze mate van gelukgevoel te vergelijken met personen om ons heen. Als je collega’s het slecht doen, voel jij je met je magere plusje best goed. Als de relatie van je beste vriend(in) net over is, is jouw leven zo slecht nog niet. Sociale vergelijking noemen wij psychologen dat.
Waarom zijn/lijken wij zo positief?
Wij zijn als mensen geneigd om onszelf positiever te presenteren dan de realiteit. Dit heet de self-presentation bias of zelfpresentatie voorkeur (Appelman e.a, 1980). We geven dus de voorkeur aan het tonen van een positief beeld in plaats van een waarheidsgetrouw beeld. Dit doen we omdat het effect hiervan belangrijk voor ons is. Positieve zelfpresentatie resulteert namelijk in goedkeuring, vriendschap, hulp of macht (als het gaat om werkgerelateerde presentatie).
Daarnaast is individualiteit ook een reden voor positieve zelfpresentatie. We hebben een beeld van onszelf gemaakt dat uniek – en meestal positief – is en willen onszelf dan ook presenteren op een manier die congruent met dat beeld is. Prominente theoretici zoals Festinger (1957), Heider (1946) en Newcomb (1953) zagen het verlangen naar consistentie al als een centrale motivator voor gedrag. En die inzichten zijn tot de dag van vandaag valide gebleken.
Wat is het effect van sociale vergelijking?
Sociale vergelijking (Festinger, 1954) is het proces waarbij wij ons vergelijken met anderen om zo onzekerheid op een aantal gebieden te verminderen. Steker nog, Wills (1981) beschrijft het effect van ‘Downward Social Comparison’ waarbij wij geneigd zijn onszelf te vergelijken met een personen die het slechter hebben. Op deze manier bouwen we dan een positiever zelfbeeld.
Op het moment dat we het (positieve) beeld van onze Facebook vrienden gaan vergelijken met ons eigen zelfbeeld zijn we bezig met dit sociaal vergelijken. Echter, door de aanwezigheid van de zelfpresentatie voorkeur van anderen is het erg moeilijk om aan ‘Downward Social Comparison’ te doen. We kunnen dus maar moeilijk vergelijkingsmateriaal vinden dat ons zelfbeeld positiever maakt.
Sterker nog: in de grootste Zweedse studie onder Facebook-gebruikers werd aangetoond dat de mate van ‘sociale vergelijking’ (in hoeverre mensen hun profiel vergelijken met dat van anderen) een negatieve invloed heeft op zowel het zelfvertrouwen als het subjectieve welzijn of geluksgevoel. Gelukkig blijkt de eerder in het nieuws verschenen ‘Facebook depression‘ niet op daadwerkelijk onderzoek te berusten.
Dit is een triest gegeven. Zeker als je weet dat de vergelijking in ons hoofd niet goed gemaakt wordt. We vergelijken namelijk ons daadwerkelijke leven met het leven van anderen zoals dat door hen op een positieve manier weergegeven wordt. Is dat een eerlijke vergelijking? We weten immers niet wat er ‘echt’ speelt in het leven van die anderen zoals blijkt uit onderstaand kort videootje.
Wat maakt Facebook anders dan offline sociaal contact?
Facebook was nooit zo groot geworden als het niet had voorzien in een vorm van psychologisch voordeel of plezier. Zoals eerder vermeld is er een mate van ‘beloning’ voor het deelnemen aan de Facebook ervaring. Gevoel van vriendschap, beloning, verbondenheid of goedkeuring. Onderzoek van Kim en Lee (2011) wijst uit dat er een positief verband is tussen het aantal Facebook vrienden en het subjectieve welzijn of geluksgevoel. Dit heeft ervoor gezorgd dat er medio 2012 955 miljoen gebruikers op het sociale netwerk zitten. Deze gebruikers zorgen voor 2,7 biljoen ‘likes’ en ‘comments’ per dag. Je kunt je dus voorstellen dat er veel sociale interactie op Facebook plaatsvind.
In offline omgevingen is deze sociale interactie er natuurlijk ook. Maar dan is deze vrij beperkt. Waar we offline tijdens een feest of verjaardag een beperkt aantal personen spreken, kunnen we in datzelfde tijdsbestek van ongeveer 3-4 uur via Facebook met tientallen personen interacteren op allerlei niveaus.
Dit verschil in mogelijkheden vormt dan ook direct een fundament van het probleem: door de hoeveelheid positief zelfpresenterende personen (dat is nu eenmaal de menselijk ‘bias’ of voorkeur) op Facebook wordt er online een sociale norm gesteld die voor de meeste personen individueel onhaalbaar is. Offline is deze hoeveelheid klein genoeg om nog niet als ‘norm’ ervaren te worden maar als ‘leuk verhaal’.
Probleem: de Like-button
We voelen ons gelukkiger als we veel vrienden en interactie met vrienden hebben maar deze vrienden vormen tegelijkertijd ook het gevaar van sociale vergelijking waardoor we ons weer minder gelukkig en onzekerder gaan voelen.
Facebook wil één grote happy-show zijn. De gebruikers zouden over het algemeen een goed gevoel aan hun ervaring over moeten houden, zich richten op de leuke dingen. Maar als je leven even niet zo leuk is, kan het feit dat alle anderen dit gewoon blijven doen, juist averechts werken.
Ook als je leven al wel leuk is, lijkt het alsof alle anderen alleen maar lekker(der) en gezellig(er) uit eten gaan, de gekste feesten bezoeken, de meest waanzinnige vakanties meemaken, altijd tijd hebben om spelletjes te doen en leuke(re) websites lezen. Is dat nu echt zo? NEE, natuurlijk niet! Die anderen zijn mensen zoals jij en ik, maar worden – gestuurd door die ‘self-presentation bias’ – in de Facebook Like-cultuur meegezogen. Dit zorgt ervoor dat ze zich enkel richten op het delen van ‘leuke’ dingen. De minder leuke zaken in hun leven houden ze voor zichzelf of delen ze met een beperkte sociale kring aan intimi.
De introductie van de ‘Like’ button heeft hier een grote rol in gespeeld. Een ‘like’-reactie geef je natuurlijk ook alleen maar op iets ‘leuks’. Dus wil je reactie krijgen (en dat willen mensen, dat is één van de pay-offs van de positieve zelfpresentatie voorkeur), dan ga je leuke dingen delen. De minder leuke dingen laten zich minder makkelijk ‘liken’. In dat geval zou een ‘comment’ een uitkomst kunnen bieden, maar in de praktijk is de drempel daarvoor weer te hoog: het kost te veel tijd of men weet niet goed wat te zeggen.
Oplossing: #FML of Dislike?
Als we nou eens met z’n allen wat eerlijker zijn op Facebook. Een soort sociale norm laten ontstaan die ervoor zorgt dat we ook ons verdriet, ongenoegen of onze fouten kunnen delen met al die vrienden. Wij zien al op kleine schaal initiatieven ontstaan die deze richting zoeken. Zo is er al tijdenlang een ‘viraal verhaal’ gaande over de ‘Dislike’ knop. Echter, deze heeft een nogal negatieve associatie. Want wat betekent het als je iets niet leuk vind? Wij zouden kiezen voor een iets meer genuanceerde knop die wel het medeleven aangeeft maar vanuit een positieve gedachte.
Dus bijvoorbeeld ‘Leef mee‘, ‘Snap ik‘ of (in het engels) ‘Sympathize‘.
Ook zijn er personen die blijkbaar een meer ‘eerlijke’ zelfpresentatie voorkeur hebben en die hashtags als #FML (Fuck My Life) op zowel Facebook als Twitter gebruiken (zoals in het videootje hierboven) of verhalen van ziekte en verlies op Facebook plaatsen. Soms als frustratie, soms als uitlaatklep, maar wel eerlijk. De reacties hierop zijn meestal afkomstig van intimi, en meestal in de vorm van comments.
De realiteit
Dit is een optimistische gedachte over hoe we als mens met Facebook om zouden kunnen gaan. De waarheid is echter dat dit (zelfpresentatie voorkeurs)gedrag niet makkelijk te veranderen is. En dat Facebook waarschijnlijk ook niet op basis van deze blogpost met een ‘Sympathize’ button zal komen, tenzij jullie hier natuurlijk genoeg buzz over creëren. Maar: wat blijft dan nog over?
De oplossing ligt in onze eigen grijze massa. We moeten ons beter realiseren dat de vergelijking die we maken niet klopt. Appels met peren. We vergelijken iets wat wij ervaren (ons eigen leven) met iets dat anderen ons op een bepaalde manier willen laten zien (Facebook timeline).
Samenvattend
Dus samenvattend zijn 4 zaken belangrijk:
-
Geniet van de leuke dingen die je vrienden delen;
-
Houd daarbij goed in het achterhoofd dat iedereen – ook je vrienden – slachtoffer is van de positieve zelfpresentatie voorkeur;
-
Enig vergelijk met je eigen leven is dus niet realistisch noch eerlijk;
-
Indien deze bewustwording niet lukt: misschien is NU het moment om wat minder tijd aan Facebook te besteden zoals Nikki in onderstaand filmpje uitlegt:
Bronnen
-
Denti, L et al – Sweden’s largest Facebook Study (GRI-Rapport 2012:3)
-
Festinger, L (1954) – A theory of social comparison processes
-
Mehdizadeh, S (2010) – Self-presentation 2.0: Narcissism and Self-Esteem on Facebook
-
Wills, T (1981) – Downward comparison principles in social psychology
Credits afbeelding: db Photography | Demi-Brooke (CC)
Ψ Mediapsycholoog ⌆ Perspectivist ⌬ Dopamaniac Mischa is mediapsycholoog en Chief Psychology Officer bij Grey Matters, een onderzoeks- en adviesbureau dat organisaties helpt inzichten uit de psychologie in de praktijk toe te passen. Ook is hij founding partner en gedragsstrateeg bij Guideology, een adviesbureau dat zicht richt op het begeleiden van klantgedrag in de financiële sector. Mischa gelooft dat psychologie de smeerolie is voor organisaties, zowel op gebied van marketing als ook sales, HR, MD, recruitment, innovatie, security en finance. Hij heeft voor dit gfsedachtegoed de titel ‘Chief Psychology Officer’ bedacht, een rol waar inmiddels meerdere organisaties invulling aan hebben gegeven. Naast psychologie consultant (voor klanten zoals T-Mobile, Capgemini, bol.com, Rotterdam The Hague Airport, Agis, KNMG, NIMA, VvAA, Oracle, Univé, EU council, belastingdienst en diverse ministeries), is Mischa een graag geziene keynote spreker op zowel (internationale) congressen als incompany events. Ook wordt hij regelmatig als gedragsexpert op radio en televisie gevraagd voor actualiteitenprogramma’s als EditieNL, Eén Vandaag, en Radar. In zijn vrije tijd is Mischa gastdocent aan de UU, UvA, HvA, VU, UT, HHS, RU, Nyenrode en UM. Ook is hij bestuurslid van de sectie Sociale en Economische Psychologie van het Nederlands Instituut van Psychologen. Hij is Psycholoog NIP en Certified GAABS Member.
Hi Mischa,
Ik heb nauwelijks zo’n interessant en goed artikel gelezen! “Chapeau!”. Echt heel interessant hoe je een stukje van de menselijke psychologie uitlegt. Ik zelf ben erg leergierig en momenteel vooral ook op het gebied van marketing psychologie. Ik zie in jouw bronnen dat je een x aantal bronnen “pagina’s van boeken?” hebt gebruikt. Mijn vraag aan jou is welke boeken jij zou aanraden voor mensen die zich interesseren in deze materie en meer de menselijke psychologie willen leren kennen.
Ik heb eergisteren het boek van Caldini besteld “Invloed”. Ben benieuwd welke boeken jij mij nog meer van harte aanbeveelt.
Dit mag je trouwens ook via Twitter doen: @wouterkleinsman
Alvast bedankt! 🙂
Die Respect knop van Hyves was lang zo gek niet.
Wow, geweldige titel!
Tja, ik ben net helemaal opgehouden met Facebook. (Moet er alleen nog een groep volgen, dus account nog niet opgeheven. ) Vooral omdat het teveel tijd kostte, als die likejes uitdelen elke dag 😉
Je oproep om minder aan onze psychologische behoefte van positieve zelfrepresentatie te doen zal waarschijnlijk niet veel gevolg hebben.. daarvoor is die behoefte te basaal. Lijkt mij.
@Marloes: Inderdaad, die link had ik nog niet gelegd. Goeie!
@Mischa,
Bedankt voor je snelle reactie. De boekenlijst ziet er erg interessant uit. Zou je een top 5 van deze boekenlijst durven te maken? 😉
Ik zal alvast “Thinking, fast and slow” bestellen.
Nogmaals bedankt!
Goed stuk, bedankt!
Pas kwam er op Facebook een foto voorbij van een mij onbekende, overleden vrouw met een persoonlijke tekst van iemand. Omdat in mijn netwerk iemand deze foto had geliked, zag ik de foto. Ik voelde mij er heel ongemakkelijk bij, alsof ik meekeek met iets waar ik niets mee te maken had. Zelf vind ik facebook een heel grappig en oppervlakkig manier om in contact te zijn met vrienden en bekenden, als aanvulling op onze offline contacten. Alsof je even een cafe inloopt, wat kletst, wat vakantiefoto’s laat zien, een muziektip uitwisselt. Dat vind ik prima zo. Ik wil mijn sores er niet eens delen, ik heb niet in de hand wie het allemaal kan lezen en zien. Wat dat betreft neem ik Facebook ook niet al te serieus binnen mijn relatie met anderen. Ik bekijk er de happy vakantiefotó’s van een vriendin en ’s avonds zit ze bij mij op de bank en praten we over de problemen op haar werk. Maar het is misschien maar net hoe je Facebook gebruikt.
Enigszins cynisch naar dit artikel geklikt, met “mijn god, komt er weer een over social media bloggen” in het achterhoofd, maar zelden zo’n goed artikel op MF gelezen. Complimenten.
Goed artikel: “vind ik euk” 😉
Goed artikel: “vind ik leuk” 😉
Goed artikel. Alleen het begint weer met een “social media fail”. Het gebruiken van hashtags in je Facebook status. Het is over komen waaien vanuit Twitter maar op Facebook heeft het totaal geen nut. Dit in tegenstelling tot Twitter.
Daarnaast kan je je natuurlijk discussiëren over de uitleg van de like-knop. Vind je de situatie leuk die omschreven is of de foto die er staat of vind je het delen ervan “like”. Het kan een positief iets zijn dat mensen zich gemakkelijk voelen met het delen van ook de negatieve dingen die in hun leven gebeuren. Daarmee geef je met een “like” niet aan dat je de gebeurtenis leuk vindt, maar dat je positief aankijkt tegen de ‘comfort zone’ om het te delen.
Leuk artikel, Mischa, enige kritiekpuntje -maar daar kun jij minder aan doen- is dat we toch eens een citaat/referentie tool moeten hebben die beter werkt dan de oude ‘boeken’ methode.
In aanvulling hierop heb je ook nog het effect dat je relatief veel kans hebt dat jij vrienden hebt met meer vrienden dan jij zelf.
@PrinsesK: Als je het zo ‘luchtig’ gebruikt is het ook geen probleem. Dat wordt het pas als je al die leuke dingen van anderen gaat vergelijken met je eigen leven.
@Richard: Dat zie ik als een zwaar compliment. Zwaar bedankt dan ook 🙂
@Nilles: Klopt. Ik geef terug wat ik zie. Of wij het nu een fail vinden doet er niet toe, mensen doen het/gebruiken het nu eenmaal. Ben het trouwens niet met je eens dat het geen nut heeft. De hashtag als meta-informatie is blijkbaar een manier waarop veel personen het makkelijker vinden om hun gedachten/attitude etc te verwoorden en vult in die hoedanigheid een behoefte in.
@Gyurka: Helemaal gelijk ik. Misschien moeten we in de back-end van Marketingfacts een ‘bronnen’ sectie introduceren. Als je bronnen hebt worden die dan netjes weergegeven en uiteraard is het ook een interventie op zich: het triggert bloggers om meer op zoek te gaan naar achtergronden/bronnen. @BramKoster idee?
Erg interessant artikel. Al denk ik dat de algehele achterliggende theorie niet alleen geld voor FB maar voor alle social media. Daarnaast hangt het mijn inziens ook sterk samen met de persoonlijkheid van iemand en de ‘sociale drang’ om een beter leven te hebben dan een ander.
Ik ben het dan ook minder eens met de stelling dat Facebook zo anders is dan “offline sociaal contact” maar denk dat het meer het resultaat is van “a fool with a tool is making faster disaster” en dat daardoor het effect wellicht groter is. Dit samenhangend met het feit dan onzekere persoonlijkheden zich sneller achter een social media ‘verschuilen’ wat het effect wellicht ook versterkt.
Des al niet te min, een razend sterk artikel en interessant om idd eens een visie te krijgen die goed onderbouwd is met psychologische achtergronden. Goede stellingen waar ik zeker nog wel wat discussies met mensen over ga voeren.
Interessant om te lezen. Tnx for sharing!
Super artikel Mischa! Ik pleit al een tijdje voor meer echtheid op Facebook. Erger met met regelmaat aan de “TOPLEVEN!!” “LOVE MY LIFE” “WAS WEER GENIETEN” updates van bepaalde “vrienden” maar die knikker ik er dan ook met enige regelmaat uit of zet ik op “hide”. Bring back reality to Facebook. Dat betekent niet altijd oversharing over de shit dingen in je leven of de kak van je baby die je moet opruimen (echt, ik ken dus mensen die dit soort foto’s liken van vrienden). Bij deze een plea voor echtheid en commenten in plaats van klakkeloos liken. BTW, de sympathy button is wel een goeie optie. Zo heb ik laatst een foto van het graf van m’n moeder op Facebook geplaast waar ik overigens heel veel reacties op kreeg. Echter als het echt shit met me gaat dan gaat dat niet op Facebook en denk dat dat bij meer mensen het geval is. Daarvoor voelt Facebook niet veilig genoeg. Vreemd genoeg heb ik gemerkt dat dit op Path wel gebeurt en makkelijk wordt gedaan. Juist omdat daar geen 3rd party interactions worden gedeeld en de update dus blijft waar hij is. Fascinerend gegeven.
Interessant en mooi geschreven artikel!
FB is een kroeg maar dan zonder harde muziek, want er kan meegeluisterd worden. Met de kennissen die ik daar ontmoet heb ik meestal oppervlakkige gesprekken. Thuis met vrienden op de bank laat je meer van jezelf zien. Moet je ‘echt’ willen zijn op FB? Moet je echt als iemand in de kroeg aan je vraag: ‘Hoe gaat het?’ eerlijk antwoord geven over de diverse aspecten van je leven en hoe het gelukslevel daar is :)? Vaak zal het antwoord zijn: ‘Prima! En met jou?’
Leuk artikel!
Nikki (laatste filmpje) is alleen niet het perfecte voorbeeld. Misschien dat ze wel eens wat minder aandach aan Facebook besteedt, maar,
zij heeft:
– het vlog kanaal dat je ziet
– een Fashion blog,
– my comedic channel (YouTube),
– beauty channel (YouTube),
– twitter-account,
– Facebook-account,
– Instagram-account
– Blogtv
…
Top artikel Mischa, dit soort posts zie ik veel te weinig #FML
Hi Mischa, aangezien je (terecht) al veel positieve reacties hebt gekregen, ga ik dat niet ook nog eens doen. 😉 Daarom klein puntje van kritiek, want je maakt een (gangbare) vertaal/rekenfout.
Je zegt “Dit heeft ervoor gezorgd dat er medio 2012 955 miljoen gebruikers op het sociale netwerk zitten. Deze gebruikers zorgen voor 2,7 biljoen ‘likes’ en ‘comments’ per dag. Je kunt je dus voorstellen dat er veel sociale interactie op Facebook plaatsvind.”
2.7 biljoen is 2.700.000.000.000. Gedeeld door gemakshalve 1 miljard gebruikers zou dat 2.700.000 likes/comments per gebruiker, per dag zijn.
Waarschijnlijk heb je het vertaald uit het engels waar ‘one billion’, gelijk is aan ons ‘een miljard’. Dan komt het neer op gemiddeld 2,7 likes/comments per gebruiker per dag. Dat voelt wat realistischer. En verder ga ik dus *niet* zeggen dat ik het ook een prima artikel vind. 🙂
Hallo Mischa,
Heerlijk artikel, mooi ook die onderzoeken er bij. Dank je wel.
We delen nu eenmaal graag de positieve dingen en wat minder de negatieve ervaringen, tenzij we troost zoeken.
Als je dan je eigen leven vergelijkt met al die positieve tweetjes, vakanties, trips, dan kan ik me voorstellen dat dit een demotiverende werking heeft.
Voor de positievelingen onder ons zijn dit soort berichten natuurlijk weer een inspiratiebron.
Mooi artikel, en lekker leesbaar. Er zal gelukkig altijd een grote groep mensen zijn die zich niet afhankelijk voelt van veel ‘vrienden’ op FB of twitter. En die gewoon lekker eerlijk is over zijn of haar saaie beperkte leventje.
En al dat positivisme: er is ook nog het gezegde: misery loves company! Mensen die zich identificeren met jouw leven, het herkennen (en vooral denken dat ze jou dan kennen! 😉 ) en dan denken dat ze een lotgenoot hebben gevonden. Na jarenlang bloggen weet ik daar alles van: op elk niveau spreek je wel een groep mensen aan.
Ik sluit mij verder graag aan bij Vera’s reactie en die van Anelli.
Je kiest zelf voor die oppervlakkigheid of niet, mijn FB gebruik is dusdanig anders dan hier omschreven dat ik mijzelf en een groot deel van mijn ‘vrienden’ slechts deels herken.
Ik geef overigens, toch altijd nog de voorkeur aan life contacten. Lichaamsstaal, intonatie, oogopslag……..
Wat mij zorgen baart trouwens is de snelheid waarmee geliked en gedisliked wordt, vooral op Twitter: oordeel en veroordeel, nog voor er enige kennis vergaard is, hakt de massa in op iets wat men onacceptabel acht……….
Desalniettemin: een leuk artikel om te lezen, het zet je aan het denken.
Een geweldig goed en verhelderend artikel, het zet je aan het denken. Als iedereen gewoon eerlijk was op FB zou dat een heel ander beeld en gevoel geven dan al dat “over optimistic” gedoe.
Toch ken ik persoonlijk via FB wel enkele goede vrienden waarmee ik meer deel dan alleen mijn “Happy feelings”
Leuk en logisch stukje. Alleen mis ik 1 ding: er is ook nog een redelijk grote groep mensen die Facebook juist gebruikt om te klagen over zijn/haar k*t-leven. Waarschijnlijk voor de aandacht. Maar dat staat dus haaks op de theorie van die onderzoeker. Hoe zou dat te verklaren zijn?
Aardige analyse van wat eigenlijk geen probleem zou mogen zijn. De ‘statusupdate’ op Facebook is eigenlijk het digitale equivalent van het antwoord dat je doorgaans geeft en krijgt op de vraag “Hoe gaat het met je?”. Aan het standaard “Goed en met jou?” wordt toch ook zelden veel gewicht gehangen.
Hoe het echt met je gaat, die informatie wordt doorgaans voor ‘echte’ vrienden gereserveerd. En terecht. Je zult maar bij elke uit beleefdheid gestelde vraag een eerlijk antwoord krijgen. Daar zit niemand op te wachten.
Wat dat betreft is het niet eens noodzakelijk dat er bewust een (vertekend) positief beeld wordt geschetst op Facebook. Als je lacht loop je naar buiten en deel je je lach met de wereld; als je huilt ga je naar binnen, trekt de deur dicht en pas als je voldoende uitgesnotterd bent om fatsoenlijk een gesprek te voeren bel je wellicht een goede vriend of vriendin.
Over de onzin van het vergelijken an sich moesten we maar niet eens beginnen, dat lijkt me vooral een ‘westers’ probleem. Hoe kleiner het ego, hoe minder gevoelig zullen we maar zeggen. Overigens is mijn leven ook echt heel leuk, dus misschien scheelt dat 😉
#like #sympathy Ik ga me in de boekenlijst verdiepen, dit is echt interessante materie. #respect voor de onderbouwing.
Zeer boeiend stuk Mischa, herkenbaar ook. Ik vraag me even hardop af hoe ‘sociale vergelijking’ zich verhoudt tot een ander sociaal fenomeen wat de kop op steekt vanwege de schaalbaarheid van het web: het probleem van de gemene deler (las hier laatst iets over van de hand van Mark Pagel). Onze hersenen zijn biologisch ingesteld om kansen en risico’s in te schatten op basis van onze waarnemingen in de directe omgeving. Door het web is deze omgeving nu ineens veel groter en redeneren we al deze gebeurtenissen terug naar opgeblazen kansen. Denk aan een irreëele angst voor verkrachters of ontvoerders. Het Madeleine McCann-effect, zou je het kunnen noemen. Dit zou misschien als katalysator kunnen optreden voor dit fenomeen (als in zo’n irreëele dosis blijheid zie je ook niet terug in je directe omgeving).
Dat denk ik inderdaad ook. Hoe wel het een vorm van vergelijking is, is het geen risico berekening. Dit is wel een evident criterium omdat het appelleert aan veiligheid (en dus die reactie uitlokt), maar daar is bij sociale vergelijking geen sprake van.
Complimenten voor dit verhelderende en onderbouwde artikel! Geeft een ander inzicht over het gebruik van sociale media. Misschien toch beter om Facebook om te open naar Fonybook?
Mooi stuk… herkenbaar ook wel.
Uiteraard heeft niemand een leuker leven dan ik 😉 , maar ik deel ook mijn sores wel eens op Facebook… wat mij dan wel opvalt is dat je al snel als “zeikerd’ of “negatief” bestempeld wordt. Het is volgens mij net als in het echte leven: je komt iemand tegen en die vraagt hoe het met je gaat. Natuurlijk zit diegene niet te wachten op jouw perikelen dus zeggen we maar dat het goed gaat.
Oftewel, mensen zitten vaak helemaal niet op klaagzang te wachten en wíllen alleen maar de leuke dingen horen. Zeker als ze je niet goed kennen. Om die reden heb ik er op mijn persoonlijke profiel zo’n 500 “vrienden” uitgegooid en nu een kennissen- en vriendenkring waarin ik ook écht mezelf kan en mag zijn.
En dát zouden nou meer mensen eens moeten doen….
Goed stuk Mischa. Herkenbaar. Deed me denken aan een artikel dat ik laatst zelf schreef: “iedereen liegt op Twitter en Facebook”. Ik zal op mijn website ook nog even naar deze pagina verwijzen. Leuke extra aanvulling!
Zeer interessant en goed stuk inderdaad! Ik heb hier ook al een tijd over lopen denken en vond dat veel mensen wel heel erg op een roze wolk leven en met name op Twitter. Ook voor Twitter en Hyves en Google+ geldt natuurlijk deze dingen die je omschrijft. Ik kan me nog een tijd herinneren dat je op het internet echt jezelf kon zijn, terwijl nu alles zo “gemaakt” is en je 3 keer moet nadenken wat een andere van je kan vinden van wat je post (zoals je werkgever).
Ik heb een tijd terug een boek gelezen van psychologe Elaine N Aron getiteld “De kracht van zelfwaardering” (Engelse versie “The undervalued Self”). Daar in spreekt zij ook over het proces van sociale vergelijking. Echter legt ze uit dat er ook nog een tweede proces is die zij “linking” noemt. Dus de verbinding aan willen gaan met de andere persoon, ipv je positie bepalen ten opzichte van iemand anders door je status te vergelijken. Het (overmatig) vergelijken zorgt vooral voor veel psychische problemen.
Het voorbeeld noem je al; een “sympahty-button” zou op “verbinding” gebaseerd zijn. Je meet je status niet af, maar je zoekt de verbinding met die persoon, je leeft mee. Dat terwijl al die +1 en like buttons veelal alleen maar op status en dus sociale vergelijking zijn gebaseerd.
Meer “linking” en minder “ranking” zou ik dus zeggen. 🙂
De kunst is om jezelf niet slechter te voelen als het met anderen goed gaat / beter lijkt te gaan. Soms is dat heel lastig. Een reactie die ook helpend kan zijn is “Wat gebeuren er toch geweldige, leuke inspirerende dingen in mijn omgeving. Wat heb ik toch leuke inspirerende mensen in mijn omgeving, wat kan ik van hen leren, waar kan ik me bij aansluiten.
Natuurlijk kost dit wat “hersengymnastiek” het is gewoon een andere strategie dan je (af en toe) afsluiten.
Verder denk ik dat het ook goed is om jezelf af en toe gewoon niet goed te voelen en dit gewoon te verdragen. Het leven is niet een groot feest. Heel fijn kan alleen bestaan als er ook niet fijn is.
Goed artikel en leuke filmpjes, dank daarvoor!
Goed stuk, FB heeft niets te maken met realiteit en toch ook weer wel, want vergelijk FB eens met een café waar je vrienden en bekenden tegenkomt? Is toch bijna hetzelfde? “Hoe gaat het?” “Goeeeed!” “leuke dingen gedaan?” enz.Het gaat om lol maken en positive energie. Kritiek wordt vaak niet op prijs gesteld want dat veranderd de sfeer, evenals negatieve input in een gesprek.
En FB gaat een stukje verder. Je kunt ook nog een foto, filmpje, of muziek delen. Maar de sfeer is de uitgaans-sfeer en de mensen die alles delen zijn de mensen die op een avondje uit precies zo doen. En als ze thuiskomen denken van shit, teveel geld uitgegeven of ik kan die Sandra eigenlijk niet uitstaan met haar mooie verhalen.
Maar we weten het op FB allemaal wel. De uitdaging op FB is netwerken en dat kun je niet met een negatieve input doen. FB is een soort van getuigschrift.
één van de weinige keren dat ik een artikel volledig lees, herkenbaar voor veel mensen. Top!
@Jeroen: Wat een goede en mooie aanvulling. Van liking naar linking!
@Mischa Coster: Ik heb je artikel gelezen na een aanbeveling. Je hebt een verfrissende kijk op social media en haar effecten op ‘ons’ gedrag. Daarom ‘vind ik het leuk’ dat ik ben afgebeeld in je artikel (foto talking; grijs vest). Toch is het voor mij een gevalletje #OMG, want hoe kom jij aan die foto en waar was dit? (een goed feestje waarschijnlijk :))
@Menkes: oh, en laat even weten zodra je op straat herkend wordt…
Goed verhaal, maar waar is de dislike Knop 😉 m.a.w. een comment of een privebericht sturen kan natuurlijk ook! Voor mij is Facebook een positief medium, zeikerds genoeg!
Geweldig artikel Mischa…geeft een duidelijk en vooral herkenbaar beeld van ons gedrag op Social Media. En vooral veel handvatten voor en toekomstbeeld!
@Gyurka Jansen: Bovenstaand effect is waarschijnlijk precies waaraan jij refereerde in je comment?
Alim applied for his passport in 2012. mulberry outlet store online Il ministro ha sottolineato che è ?un obiettivo importante? e ?si sta lavorando in tale direzione?. Dobbiamo chiudere, ha detto il ministro, ? entro la fine della prossima settimana? per la conclusione della trattativa sugli esuberi che partirà martedì prossimo tra governo, sindacati e azienda. christian louboutin paris Pechino ne è conscia: una maggiore attenzione al settore terziario, specie se avanzato, all’outsourcing, al settore assicurativo, bancario, all’e-commerce e alla gestione della catena di distribuzione cambierà la struttura produttiva del Paese rendendola più eco-sostenibile. mulberry bags sale Il fronte dei ribelli aveva cominciato così a indebolirsi mentre avanzava un nuovo gruppo jihadista, estremamente violento e composto prevalentemente da non siriani, lo Stato islamico dell’Iraq e del Levante che è entrato in conflitto con altre frange dell’opposizione armata come il Fonte qaidista Jabat al Nusra.
“China is at the point where financial sector reform and other things are going to increase discipline on the investment side,” Spence said. tn soldes In realtà, a sei giorni dalle elezioni presidenziali ucraine, l’elemento che ha allentato la tensione è stato soprattutto l’apparente distacco con cui Mosca ha accolto i risultati dei referendum del 16 maggio scorso nell’Ucraina orientale, conclusi con una richiesta di annessione alla Russia rimasta senza risposta. christian louboutin paris Per sostenere l’attività economica, il governo aumenterà gli investimenti per 11,6 miliardi di dollari, in modo da portare il totale degli investimenti pubblici e privati a 125 miliardi nel 2020 e favorire lo spostamento del motore della crescita dal settore minerario ad altri comparti. Apparentemente l’attivismo ottusamente repressivo dei giudici e della polizia – oltre ai Fratelli musulmani e ai giovani del 6 Aprile in carcere ci sono anche decine di giornalisti – rende impossibile ad al Sisi di godere di una buona stampa internazionale.
A picture of the circular dated May 21 has gone viral online since Friday, in which all vendors were asked to record customers’ names, ID numbers, amounts of masks, as well as the purchase date from May 21, 2013, adding that violators would be penalized. abercrombie paris La violenta repressione del presidio per bloccare lo sradicamento degli alberi secolari del parco Gezi, a maggio dello scorso anno ha fatto da dentonatore per il più importante movimento di protesta in Turchia dagli anni ’70. air jordan pas cher ?Obama è stato scelto come presidente perché era vicino alla gente qualunque?, ha sottolineato Axelrod, e questa è la forza di Miliband, mentre la debolezza dei Tories è quella di essere troppo distanti dalla gente comune.
Women are also marrying later and are no longer in a hurry to have children, the report reveals. hollister soldes Per questo il Fondo monetario internazionale (Fmi) lancia un monito: i cambi legislativi e regolatori della storica Riforma energetica debbono avvenire con maggiore celerità. Solo così gli operatori stranieri riscontreranno le condizioni giuridiche per investire e il flusso di investimenti privati verrà stimolato. womens nike air max dei diritti umani. Allora la Corte affermò di non essere in grado di esaminare la questione dei risarcimenti, ha detto il ministro che continua ad avere una visione “politica” della giustizia internazionale, che i giudici hanno ripreso in esame dal 2007 su domanda di Nicosia.
Hallo aan iedereen wil ik getuigen van wat een spell caster heeft gedaan voor mij, ik was in een relatie van twee jaar gelukkig met mijn partner enkele maanden tot onze bruiloft hij liet me en ging na de andere vrouw die hij nooit meer terug kwam thuis, Ik huil de hele dag op zoek naar hulp die ik heb zo veel van spreuken, maar geen resultaat op een dag was ik op het internet toen ik kwam in een getuigenis over hoe dr Isaac hielp iemand terug te krijgen zijn geliefde gecontacteerd, dus ik gaf een keer te proberen en het werkt voor mij ben zo blij dat ik mijn geliefde terug naar mijn zelfvertrouwen weer hebben nogmaals dank dr Isaac voor mij helpen om mijn geliefde terug te brengen als je op doorreis hetzelfde probleem of enige vorm van situatie en je denkt dat alle hoop verloren is mijn lieve is not.contact dr isaac op zijn e-mail: drisaachelpcenter@gmail.com
Mijn naam is lilian N. Dit is een zeer vrolijke dag van mijn leven vanwege de hulp die Drsaguru heeft me gegeven door mij te helpen mijn ex man terug te krijgen met zijn magische en liefde spelling. Ik was 6 jaar getrouwd en het was zo verschrikkelijk omdat mijn man echt op me was bedriegen en was op zoek naar een echtscheiding maar toen ik de e-mail van Dr.saguru op internet overdeed over hoe hij zo veel mensen heeft geholpen om hun ex terug te krijgen En helpen bij het vaststellen van de relatie. En maak mensen gelukkig in hun relatie. Ik legde mijn situatie aan hem uit en zocht zijn hulp, maar tot mijn grootste verrassing vertelde hij me dat hij mij met mijn zaak zal helpen en hier ben ik nu aan het vieren omdat mijn man helemaal goed is veranderd. Hij wil altijd bij me zijn en kan niets zonder mijn heden doen. Ik geniet echt van mijn huwelijk, wat een geweldige feest. Ik zal doorgaan met het testen op internet omdat Dr.saguru echt een echte spellaster is. HEEFT U HULP NODIG CONTACT DOCTOR SAGURU NOU VIA EMAIL: drsagurusolutions@gmail.com of whatsapp +2349037545183 Hij is het enige antwoord op uw probleem en maakt u gelukkig in uw relationship.and zijn ook perfect in
1 LOVE SPELL
2 WIN EX BACK
3 VRUCHTEN VAN DE WOMB
4 PROMOTIE SPEL
5 BESCHERMINGSGELUID
6 BEDRIJFSGELET
7 GOEDE JOB SPELL
8 LOTTERY SPELL en COURT CASE SPELL.
You might also need to indicate more research or comment on matters that it wasn’t possible that you discuss in the newspaper. The writing profession consists of many perks. This primer on the best way to compose an article sheds light on the procedure and enables the writer get organized.
Personalised assignment writing service business will probably have their own sites Apparently, a badly written article reflects the sort of support which you offer.
Content writing is also a sort of essay writing, just you ought to be careful using the principles, if you believe that it is possible to compose essay properly then readily you may also compose the content, it’s not in any manner a huge thing. As a student, you should not just think about having a look at classification composition, it’s also wise to consider composing a sample composition that may be considered a sample paper by other pupils.
Since writing a summary may occasionally be tedious job since this is the location where you actually begin contemplating your essay seriously. Feelings that may save you from writing your own book. Essay writing normally comes as a challenge for people that aren’t utilised to writing essays and it’s a very enormous job usually for the pupils who don’t have any type of experience in writing essays.
So, as soon as you are doing your homework you should be aware you have set all essential information regarding your own research. A student looking for quality financial research papers should go to an organization with a fantastic reputation on filing its job punctually.
Students using a copywriting service ought to know about a couple of things before deciding on a service. After moving through the business advice and terms and conditions, if you’re happy with their solutions, you can choose a particular small business. Many writing companies won’t turn away customers if they’re just under what they’re asking.
essay help
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!