Zorg heeft last van drempelvrees bij inzet social media

Uit het onderzoek #gezondcommuniceren2014, over social media-gebruik in de zorg- en welzijnssector, blijkt dat veel instellingen in deze branche willen investeren in social media. 41 procent wil het gebruik intensiveren, en 10 procent wil dit jaar van start gaan. Toch ziet een meerendeel van de ondervraagden beren op de weg; ze ervaren knelpunten als te weinig draagvlak, het kost veel tijd en angst voor negatieve publiciteit. Daarom zijn ze vooralsnog terughoudend in de aanpak – men kiest voor gebaande paden, in plaats van te experimenteren – en blijft het een klein onderdeel van de gehele communicatie.

Pro’s

Pluspunten van de inzet van social media zijn voor de zorg niet heel anders dan in andere sectoren: grote(re) toegankelijkheid, sympathieke uitstraling en effectieve communicatie. Wel zou het zo kunnen zijn dat deze voordelen wel eens zwaarder wegen dan in andere sectoren. De zorg is gebaat bij een effectief communicatiekanaal, waar mensen informatie krijgen, maar ook antwoorden op hun vragen.

Transparantie is voor veel bedrijven van belang, maar als het om onze gezondheid en welzijn gaat, willen we toch graag weten waar we aan toe zijn. Algemene PR is dan ook het voornaamste (27 procent) doeleinde van de inzet van social media in de zorg, terwijl het veel minder wordt gebruikt voor doelen als klantwerving en interne communicatie.

Cons

Draagvlak is altijd een veelgehoord tegenargument. Er wordt al snel geroepen dat er ‘van bovenaf’ geen ondersteuning is, en die beleving is er in de zorg ook. Vaak spelen de hiërarchie en uiteenlopende afdelingen hier een rol in. Respondenten gaven regelmatig te kennen dat er visie of prioriteit mist vanuit het management; en dat social media gezien wordt als iets wat bij de afdeling communicatie ligt, terwijl er juist behoefte is om namens meerdere afdelingen te communiceren.

En dan is er altijd weer de angst voor negatieve publiciteit. Of voor ongewenste publiciteit, en dat kan natuurlijk in de zorg schadelijk zijn voor mensenlevens. De angst blijkt gelukkig in de meeste gevallen onterecht, maar ik snap de reserves.

In de zorg kan het ook gaan om mensen die juist door het gebruik van social media in de problemen zijn gekomen, of waarbij de instelling en hun cliënten anoniem en onopvallend moeten blijven, en dan helpen social media niet. Een instelling met dit soort cliënten denkt terecht wel twee keer na voor ze zelf actief naar buiten treden. Aan de andere kant heerst er bij anderen het gevoel dat ze zich juist teveel inhouden. Zoals een andere respondent aangeeft: er gebeuren hier voldoende leuke dingen, die wij misschien als normaal beschouwen, maar die het delen waard zijn.

Hobbels

Drempelvrees mag, en zeker in de zorgsector loont het om zorgvuldig met social media om te gaan, maar het mag geen argument worden om niet de kansen van social media te benutten. Nu is het echt niet voor iedereen een goed middel, maar voor die organisaties die de mogelijkheden inzien, is het zonde om niet gedegen te werk te gaan, omdat er hobbels op de weg zouden zijn. Als je de kansen ziet, moet je er voor gaan.

Benieuwd naar het hele rapport over het onderzoek #gezondcommuniceren2014? Download het hier!