Deze week hebben we de HTC Desire HD en Z onder de loep genomen. Wie een degelijke krachtpatser wil die zich bij uitstek leent voor multimediagebruik, is hier zeker aan het goede adres! Allereerst de Desire HD. De HTC HD2, het magnum opus van Windows Mobile 6.5, introduceerde in oktober 2009 het “huge slab of screen”-concept met zijn 4,3 inch scherm. Reeds toen riepen vele gebruikers: “maar waarom niet met Android?” De Desire HD is HTC’s antwoord op die vraag.

De Desire Z laat die harten sneller kloppen die een ingebouwd QWERTY toetsenbord willen. Traditioneel gezien heeft dit type toestel het zakelijke segment als grootste afnemer, maar ook de “messaging-generation” heeft zijn intrede gedaan met een gezonde interesse in QWERTY-messengers. Kan de Desire Z meerdere niches bekoren? Tijd om daar achter te komen.

Uiterlijk

In navolging van de HTC Legend is het grootste deel van de Desire HD en Z uit een solide blok aluminium vervaardigd. Bij het vasthouden van het toestel wordt duidelijk dat je met een blok aluminium te maken hebt; de Desire HD (164 gram) en Z (180 gram) zijn redelijk zwaar. De HD2 weegt ook al 157 gram, maar de Samsung Galaxy S is met zijn 119 gram beduidend lichter. Toch geven de telefoons meer een gevoel van degelijkheid dan van logheid; het geheel voelt uitzonderlijk stevig in de hand en wekt de indruk je leven lang mee te kunnen gaan. Ikzelf kon het gewicht prima aanvaarden door dat gevoel van zekerheid en kwaliteit.

Een vergelijking die wat betreft de Desire Z meteen in het oog springt is die met de HTC Touch Pro 2. In vergelijking met deze eerdere QWERTY-telefoon van HTC is de Z opvallend dunner. Nog veel indrukwekkender is hoe dun de Z is als het toetsenbord is opengeklapt: de TP2 is dan nog steeds 17.2 mm dik, omdat het scherm lineair uitschuift. De Z-hinge van de Desire Z (waaraan hij zijn naam verdankt) klapt zo uit, dat de Z er nog eens 2 mm dunner van wordt. Dit betekent ook dat het scherm-gedeelte “dieper” komt te liggen dan bij de TP2, waardoor de bovenste toetsen van het 4-rijen-tellende toetsenbord probleemloos kunnen worden bereikt. Het is een ingenieus mechanisme dat ergonomisch gezien bijzonder goed werkt.

Vernieuwend kan echter ook onwennig zijn, en het klap-mechanisme voelt in vergelijking met andere QWERTY-sliders bijzonder los aan: hoewel het geen natuurlijke manier is om de telefoon vast te houden, is het mogelijk om het onderste gedeelte vast te houden en met een schuddende beweging het scherm-gedeelte heen en weer te laten klepperen alsof je een paar castagnettes in je hand hebt. Dan komt vanzelf de vraag in mij op, of dit in het dagelijks gebruik niet een vervelende situatie kan creëren.

Personal Information Management

PIM is een belangrijk en toongevend onderdeel van een smartphone, in het bijzonder voor de Z omdat die de zakelijke gebruikers moet overtuigen.

Agenda

HTC’s aanpassingen op de standaard Android-agenda zorgen voor een uniform uiterlijk met de Sense-interface, maar voegen daarnaast ook functionaliteit toe. De bijgeleverde widget kan in drie verschillende vormen (maand, schermvullende lijst afspraken of alleen de eerstvolgende afspraak) op het homescreen geplaatst worden. Eenmaal in de applicatie zelf ligt de belangrijkste functionaliteit meteen binnen handbereik. Het “+”-knopje onderaan geeft meteen een volledige lijst aan mogelijkheden om in te vullen voor een nieuwe afspraak. Ook het uitnodigen van andere genodigden ontbreekt hier niet aan. De afspraak wordt vervolgens meteen gesynchroniseerd met een eventuele Exchange of Gmail-calendar.

Contacten

De contacts-widget van HTC is uitgebreid waardoor naast een foto ook de laatste interactie met de betreffende contactpersoon getoond wordt, zij het email, SMS, twitter of een telefoongesprek. Als je in Exchange of Google contacts al favorieten hebt ingesteld, worden deze meteen in de widget geplaatst zonder dat je daar zelf nog handelingen voor hoeft te verrichten, en dat soort kleine toevoegingen maken het heel wat makkelijker om alles meteen werkend te krijgen. Eenmaal in de applicatie kun je zelf kiezen welke groepen je wel of niet te zien krijgt en welke online-adresboeken je wel of niet wilt toevoegen, want ook bijv. Facebook kun je meesynchroniseren. Overzichtelijkheid is troef.

Email

Ook hier is weer een widget in verschillende stijlen voorhanden. Nieuw is de ondersteuning voor meerdere Exchange-servers, en Gmail heeft natuurlijk zijn eigen applicatie. Je kunt bij het instellen kiezen voor Push-notificaties of het periodiek ophalen van berichten, al naar gelang van je wensen en het accugebruik. Mijn ervaringen met de Exchange-server van mijn werk waren vlekkeloos met beide instellingen. In de Email-applicatie kunnen berichten gefilterd worden op favorieten, gevlagde berichten en op uitnodigingen voor afspraken.

SMS/MMS

De SMS-instellingen zijn in essentie niet anders dan op de meeste huidige telefoons, waarbij de widget eigenlijk meteen toegang verschaft naar alle functionaliteit die je zou kunnen wensen.

Social Media

In het huidige tijdperk is het eigenlijk niet meer weg te denken dat ook diensten als Twitter en Facebook te bereiken zijn vanaf de telefoon. De FriendStream-widget combineert gebeurtenissen van Twitter en Facebook tot één lijst die chronologisch alle berichten toont. Snel zelf een berichtje plaatsen is vanuit de widget ook mogelijk, en al naar gelang de instellingen kan een bericht met één of beide diensten worden gesynchroniseerd. Het enige gemis is mogelijk dat LinkedIn nog niet wordt ondersteund als eigen lijst; wil je ook je LinkedIn-account in de gaten houden zul je het moeten hebben van de notificaties die je via de mail binnen krijgt. Wellicht komt hier in de toekomst nog eens verandering in.

Internet

Browsen op de Desire HD is dankzij het grote scherm en de vlotte processor een genot. Indien 3G of HSPA-netwerken voorhanden zijn wordt de informatie snel binnengehaald (met WiFi zelfs nog sneller) en goed gerenderd. Ook wisselen van portrait naar landscape-oriëntatie gaat bijzonder snel; er is bijna geen vertraging in het herschrijven van het scherm. Bij in- en uitzoomen wordt tekst snel aangepast om aan de grenzen van het scherm te voldoen, en voor iedereen die het met minder heeft moeten doen zal de overstap naar 4,3 inch aan schermdiagonaal een verademing zijn.

Ook op de Desire Z werkt browsen prima, en ondanks het kleinere scherm ten opzichte van de grotere broer is de Z prima in staat om internetgebruik prettig en overzichtelijk te maken, mede omdat de pixeldichtheid niet anders is. Wat wel opviel in het gebruik van de Z is dat er vaker moeite was om een netwerk-verbinding te maken, soms zelfs tot het punt dat er een restart nodig was. Hoewel dit ook met mijn provider te maken kan hebben, heb ik dezelfde problemen met de Desire HD (met dezelfde SIMkaart) niet gehad. Een enkele keer heeft dit zelfs gemiste emails als gevolg gehad, en dat is geen fijne constatering! Desalniettemin was de Z in het overige gebruik bijzonder stabiel; de 800 MHz processor hoeft zich wat dat betreft zeker niet te schamen.

Multimedia

All work and no play makes Jack a dull boy. De Desire HD en Z hebben naast de benodigdheden voor zakelijk gebruik ook heel wat in petto voor vermaak. Bij de specificaties werd al duidelijk dat de toestellen heel wat multimedia out-of-the-box ondersteunen.

Camera

Met 8.0MP is de camera van de Desire HD digitaal gezien niet onder de maat. Hoewel sommige high-end toestellen meer MP leveren, is dat zeker nog geen gemeengoed en de Desire HD komt op papier dus goed uit de verf. Gelukkig is dat ook in de beeldkwaliteit terug te vinden, want de foto’s die het toestel produceert zijn zowel qua kleur als qua contrast meer dan redelijk te noemen. Ook als videocamera staat de Desire HD op papier zijn mannetje met 720p video recording. De kwaliteit van de opgenomen beelden is iets minder indrukwekkend dan bij de fotocamera, alleszins acceptabel maar niets om laaiend enthousiast van te worden.

De 5.0 MP camera van de Desire Z is tegenwoordig een gemiddelde toevoeging aan een smartphone. De behaalde resultaten zijn eveneens gemiddeld: hoewel de foto’s best voldoen als leuke kiekjes en ook als vakantieherinnering aardig dienst kunnen doen, is het duidelijk dat er ook aardig wat software-foefjes worden toegepast op het uiteindelijke resultaat. Vooral in situaties met redelijk wat contrast lijkt er soms onwenselijk veel compressie te worden toegepast. Kleurwarmte is redelijk te noemen, al is er hier en daar wel sprake van een roze teint in het centrum.

Ook de videocamera levert gemiddelde prestaties, zeker gezien het op papier indrukwekkende 720p kwaliteitslabel. Een YouTube-filmpje is er prima uit te halen, maar ook hier zou ik de Z niet als camera meenemen op vakantie.

Muziek

De player van HTC voorziet in alle basisfunctionaliteit, en het geluid via mijn eigen Sony in-ear koptelefoons was prima. Buiten de standaard zaken als playlists en een equaliser (alleen met een bedrade headset te gebruiken, dus niet met een Bluetooth-headset) werd ik op de Desire HD prettig verrast door twee toevoegingen aan het geluidspalet: Dolby Mobile en SRS WOW. Beide instellingen geven bijzonder veel extra kracht aan het geproduceerde geluid, waarbij vooral Dolby Mobile veel basgeluid produceerde; zoveel zelfs dat het af en toe wat veel van het goede werd. Via een externe speaker kwam dit geluid echter goed tot zijn recht, waardoor ook het gebruik als een muziekspeler in een kamer zeer haalbaar was. Nummers kunnen als een lange lijst of gesorteerd op artiest, album of playlist worden weergegeven, zoals je mag verwachten van een toestel in deze klasse. Helaas zijn de SRS-WOW en Dolby Mobile geluidsaanpassingen op de Z niet aanwezig.

Video

Het grote scherm van de Desire HD maakt het in theorie bij uitstek geschikt om films op te kijken. De meegeleverde videoplayer heeft veel baat bij de standaard uitgebreide ondersteuning van formaten, waardoor ik bestanden zonder extra aanpassingen rechtstreeks kon toevoegen. Daarbij moet echter wel gezegd worden dat er een duidelijke limiet is aan wat je mag verwachten. Enkele .avi files van Anime-afleveringen (170MB) speelden werkelijk vlekkeloos op de Desire HD, evenals TV-programma’s van een vergelijkbare grootte; een volledige film van 700MB in h264 werd wel afgespeeld, maar met duidelijke vertraging waardoor het weinig uitnodigend was om de hele film te kijken. Bij de Z gaat de kwaliteit wel wat omlaag als je grote bestanden zonder aanpassingen probeert af te spelen. Hoe indrukwekkender het formaat van het videobestand hoe meer de meegeleverde videoplayer last krijgt van lagere afspeelsnelheden. Als je echter de moeite neemt om het bestand een beetje aan te passen voor mobiel gebruik kun je er prima een hele film op bekijken.

Accuduur

Met een groot scherm, uitgebreide connectiviteit en een niet al te grote accucapaciteit van 1230 mAh, zou het niet verbazingwekkend zijn als de Desire HD in dit onderdeel steken liet vallen. Toch moet ik toegeven dat in de twee weken dat ik het toestel heb gebruikt, dit meestal niet een echt probleem heeft opgeleverd. E.e.a. is natuurlijk erg afhankelijk van de verwachtingen van de gebruiker. Bij minimaal tot gemiddeld gebruik hield de telefoon het een tot twee dagen uit. Met een accucapaciteit van 1300 mAh komt de Desire Z heel redelijk de dag doorm, met minimaal tot gemiddeld gebruik hield die het 1,5 tot 2 dagen vol.

Fors gebruik resulteerde in thuiskomen om acht uur ’s avonds met 20% accu. Bij de Z wordt ook bij relatief zwaar gebruik (video en spelletjes spelen) de dag nog volgemaakt, al daalt het accupercentage vooral vanaf 30% sneller naar de limiet (15%) dan je van het gebruik daarvoor zou verwachten. Voor een high-end Android-device zou ik de Desire HD en Z op dit gebied toch als gemiddeld willen bestempelen.

HTC Sense: vernieuwingen en extra’s

Er zijn een aantal nieuwe ontwikkelingen die bij HTC’s Sense horen, die zeker niet mogen ontbreken aan deze review.

Quickboot

HTC heeft Android op de telefoons weten te optimaliseren, waarbij een deel van het besturingssysteem wordt opgeslagen bij het uitschakelen van het toestel. Het resultaat hiervan is dat de telefoons vanuit een volledig uitgeschakelde toestand binnen ongeveer 4 seconden weer aan staan. Ja, dat lees je goed: 4 seconden. Deze recordtijd zorgt ervoor dat ook als je de telefoon helemaal uit had je bijna meteen van het toestel gebruik kunt maken na het indrukken van de aan/uit-knop. Overigens is het daarbij wel zaak om de SIMkaart niet te verwisselen. Doe je dit wel, dan kost het de telefoon toch weer langer om op te starten.

Laatst gebruikte applicaties

In een aparte balk, bovenin het notificatie-scherm, worden standaard de laatst gebruikte apps getoond waar horizontaal doorheen kan worden gescrolld. Erg handig als je voornamelijk van een paar standaardapps gebruik maakt en deze niet op je homescreen wilt plaatsen.

Een erg interessante toevoeging aan de Sense-experience is HTCSense.com, een nieuwe website waarmee je telefoon op afstand bereikbaar is. Na aanmelden is het mogelijk SMS-berichten in je browser te lezen, de telefoon op afstand over te laten gaan op het maximale volume (dus ben je je toestel kwijt kun je hem zelfs al staat de trilstand aan alsnog laten overgaan), de telefoon te vergrendelen met een waarschuwingsscherm waar vandaan slechts één door de gebruiker ingesteld nummer gebeld kan worden, of zelfs de gehele telefoon te wissen. Ook het aangeven van de locatie van het toestel op een wereldkaart mag niet ontbreken. Deze extra’s zijn welkome toevoegingen aan het Android-platform en de Sense UI, en geven aan dat HTC dat kleine beetje extra wil doen voor zijn klanten.

Marketing

De HTC Desire HD en Z zijn de paradepaartjes van HTC. Voor de lancering van de HD en Z is door HTC een recordbedrag vrijgemaakt, aldus Jon French, CEO van HTC UK/Ireland. Commercials waren onder andere veelvuldig op TV en internet te zien. In deze commercials legt HTC vooral de nadruk op de vernuftigheid van de software HTC Sense. Een voorbeeld is het eerder genoemde mogelijkheid om via HTCSense.com je telefoon af te laten gaan, ook al staat het geluid uit.

De HTC Desire HD en Z zijn niet zo zeer innovatief qua hardware. Natuurlijk zijn er verbeteringen ten opzichte van de HTC Desire. De camera is beter, het scherm is groter en het interne geheugen en RAM zijn vergroot. Toch zijn dit geen grote vernieuwingen. De innovatie zit hem vooral in de software. Dit is onder andere te zien in de verbeteringen van de gebruikersinterface HTC Sense, zoals hiervoor al genoemd. Daarnaast is HTC flink bezig met de ontwikkeling van de cloud-dienst HTCSense.com. Zo is het daar mogelijk om contactgegevens en sms’jes op te slaan. Ook is het via deze site mogelijk om op afstand je mobiel te blokkeren, of de inhoudt te wissen als je mobiel kwijt of gestolen is.

Op de telefoons staat standaard een eBook store, namelijk Kobo eBooks, en een voor mobiele telefoons geoptimaliseerde eReader. Via HTC Hub kan extra content zoals apps gedownload worden. Momenteel is het aanbod nog gelijk aan dat van de Marketplace van Android. Ook zou HTC bezig zijn met de ontwikkeling van een eigen App Store, mogelijk een uitbreiding van de Hub applicatie. Hierin zou HTC naast apps ook ebooks en magazines willen verkopen.

HTC is dus druk bezig met de ontwikkeling van haar software. Waar traditioneel de OS voor het software aanbod zorgt, wil HTC zelf een belangrijke speler worden. Dit door de verkoop van boeken (al dan niet via Kobo) en apps. Daarnaast is de eigen HTC Sense een flinke uitbreiding/verbetering ten opzichte van een kale Android.

Interessant om te zien waar dit heen gaat. Vele gebruikers geven aan dat ze niet staan te springen voor nog meer versplintering in de apps-markt. Daarnaast valt er wat te zeggen voor de strategie van HTC, die qua software ten koste van Android prominenter aanwezig wil zijn op de telefoon. Het doel is dan ook erg aantrekkelijk. Hoewel acht op de tien gedownloade apps gratis zijn, wordt verwacht dat consumenten in 2010 gezamenlijk 6,2 miljard dollar uitgeven in mobiele applicatie winkels. In 2013 zal dit al gestegen zijn naar 21,6 miljard dollar, aldus Gartner.

De verschillen

De Desire HD heeft een groter scherm van 4.3 inch ten opzichte van de Desire Z (3.7 inch). De resolutie is voor beide telefoons wel gelijk, namelijk 800×480. Het grootste voordeel van de Desire Z is natuurlijk het een hardware full-QWERTY toetsenboard heeft. Software-matig zijn de telefoons gelijk. Beide ondersteunen meerdere exchange-accounts, en hebben een uitstekende agenda en Office-suit. Qua multimedia moet de Z het wel afleggen tegen de HD. De HD heeft een betere camera en is beter in staat om films van hoge kwaliteit af te spelen. Daarnaast lijkt het bereik van de Z wat minder tijdens de test periode, de HD had daar gaan last van. Wat betreft de accuduur houdt de Z het langer uit.

Conclusie

Als je op zoek bent naar een vlaggenschip voor Android zijn er maar weinig toestellen die zo hoog op de lijst moeten staan als de HTC Desire HD en Z. De Desire HD voelt snel aan, degelijk en “af”, zonder echte mankementen. Alleen de Samsung Galaxy S kan zich op het moment van schrijven meten met de Desire HD, waarbij de HTC het qua degelijkheid en extra’s wat mij betreft wint. Ik kan de Desire HD dus ook alleen maar van harte aanraden aan iedereen die een echte krachtpatser van een smartphone wil. Pluspunten zijn de degelijke bouw en het grote scherm. Daarnaast is hij erg snel en heeft hij alles wat hij moet hebben. Ook extra’s zoals Quickboot zijn een pluspunt. Het enige minpuntje is de accuduur.

De Desire Z is een mooi ogende, slanke QWERTY-messenger die het beste van Android en HTC Sense samenbrengt. Zeker omdat er weinig Android-toestellen in deze vormfactor te vinden zijn is het een zeer welkome toevoeging aan het assortiment. De Z-hinge is echter wel even wennen, voornamelijk omdat deze losser is dan je in eerste instantie zou verwachten. Pluspunten zijn natuurlijk het QWERTY toetsenboard, de snelheid, en de extra’s. Minpunten zijn de matige camera en de afwezigheid van cijfer-toetsen. Daarnaast is de opvallend losse Z-hinge een kwestie van smaak

De Desire HD wint het op punten, maar alles is afhankelijk van de wensen van de gebruiker: De grootte van de HD zal voor sommigen perfect zijn vanwege het grote scherm, voor anderen net te overdadig vanwege het moeizame gebruik met één hand. De Desire Z voelt iets minder degelijk, maar brengt wel het grote geschut voor de grootgebruiker van tekstinvoer met zijn hardware QWERTY-toetsenbord. Beide toestellen zijn snel en volgeladen met gebruiksvriendelijke software. Wil je krachtige multimedia en kun je leven met één dag accuduur, neem de HD. Schrijf je langere emails en heb je net die paar uur extra nodig is de Z je beste vriend.

Deze review is onderdeel van een redactionele samenwerking tussen Marketingfacts en Mobilyz. De review is gedaan door Asbjorn Scholtens namens Mobilyz en Danny Oosterveer van Marketingfacts die de marketing rondom het device heeft beschreven..