Generatie XYZCT, hoe werken we samen?

Elke generatie krijgt tegenwoordig zijn eigen benaming, met bijpassende vaardigheden en gebruiksaanwijzing. Blazen we dit niet te veel op? Op een gemiddeld kantoor zijn werknemers met leeftijden tussen de twintig en zestig jaar oud werkzaam. Misschien dat het merendeel daarvan tussen de dertig en vijftig jaar oud is, maar het blijft een feit dat er op de werkvloer diverse generaties rondlopen. Vroeger leek dat geen probleem te zijn: de oudste vertelde de jongste wel even ‘wat er gedaan moest worden’. Dat is nu wel anders. Vandaag de dag dient iedereen samen te werken.

Maar op welke manier kunnen deze werknemers met elkaar samenwerken, terwijl elke generatie zijn eigen zienswijze, uitgangspunten en werkwijze heeft?

De verschillen tussen de generaties

Babyboomers – geboren tussen 1946 en 1964

Status is belangrijk voor deze optimistische, ambitieuze en trouwe generatie. Ze voelen zich aangetrokken tot titels en loopbaantrajecten en vinden vrije tijd minder belangrijk. Babyboomers geloven in één bedrijf voor het leven en zijn het meest bereid om veel (over)uren door te brengen op kantoor.

Generatie X – geboren tussen 1965 en 1980

Dit is een goed opgeleide, vindingrijke, individualistische generatie met veel extra kwalificaties. Ze staan sceptisch tegenover autoriteit en hebben vaak een ‘what’s in it for me’-houding. Generatie X’ers worden aangetrokken tot flexibele werktijden en nemen genoegen met minder geld als ze dan ook minder hoeven te werken en voldoende vrije tijd overhouden.

Generatie Y – geboren na 1980 (tot de midden jaren ‘90)

Deze ruimdenkende, creatieve, zelfstandige generatie is opgegroeid met technologische ontwikkelingen en etnische diversiteit. Ze verwachten grote werktijdflexibiliteit en veranderen het vaakst van werkgever. Generatie Y’ers voegen daad bij woord en communiceren altijd en overal via internet.

In de blokken hierboven zijn aanwijsbare verschillen te zien tussen de generaties, wat niet gek is, aangezien elke generatie geboren is in een andere tijdsspanne, met een andere opvoeding, een ander wereldbeeld, ook een veranderend opleidingsaanbod en niet te vergeten een ander toekomstbeeld.

Eerst was er de Wederopbouw, toen kwam het concept ‘de verhouding tussen werk en privé’ de hoek omkijken en vervolgens denderde het internet als een sneltrein ons leven binnen.

Vooral deze laatste constatering zorgt tegenwoordig voor verschillen op de werkvloer; het al dan niet gebruik van e-mail, social media en andere digitale mogelijkheden.

Simpel gezegd: hoe groter het leeftijdsverschil, hoe groter ook het (werk)cultuurverschil tussen werknemers is. Wat voor invloed heeft dit op de samenwerking?

Hoe gaat de manager van tegenwoordig hiermee om?

Het is bijna onvermijdelijk dat een afdeling uit diverse generaties bestaat. Daarbij zijn managers ook vaak van een andere generatie dan de werknemers die zij leiden. Ook dat zorgt voor de nodige uitdagingen.

Hoe zal het eraan toegaan op de gemiddelde marcom-afdeling? Daar is geen peil op te trekken. Sommige Babyboom-managers vertrouwen totaal op de kennis van een generatie Y’er omdat ze denken dat die de (online) waarheid in huis heeft. (Maar is dat wel altijd zo?) Andere managers blijven gewoon hun oude vertrouwde weg volgen en schenken weinig aandacht aan de verschillen. ‘Zo ging het altijd en zo gaat het nog steeds goed’. De meningen verschillen.

Maar het is simpelweg verstandig om diverse medewerkers, met verschillende behoeften, ook verschillend te behandelen, oftewel; anders te managen, om zo het beste in iedereen naar boven te halen.

De mix van generaties managen

Werkgevers dienen zich bewust te zijn van de verschillen tussen de diverse generaties. Dit is een vaardigheid waar managers zich in dienen te onderwijzen. Want alleen door het kiezen van de effectiefste methode voor elke afzonderlijke generatie is het mogelijk om zinvol te communiceren met elke groep en hen op een aangename manier te laten samenwerken.

Dat klinkt allemaal leuk en aardig, en waarschijnlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan, maar uit onderzoek van Robert Half International blijkt in ieder geval dat alle soorten werknemers aan een zelfde type manager de voorkeur geven.

Er zijn wel verschillen te zien als het gaat om voorkeuren voor leiderschapsstijlen. Uit het persbericht van Robert Half blijkt: “Hoe jonger de generatie, des te hoger de verwachtingen van het werk en van de manager.” Maar dus ook: “Over de managers zijn de generaties het eens: een ‘transformational’ leider is ideaal. Een manager die inspireert, stimuleert, uitdaagt en coacht.”

Hoe verschillend generaties ook kunnen lijken, het is een goed idee om te kijken naar de overeenkomsten in plaats van de verschillen. Samenwerken zou dan wel eens een stuk makkelijker kunnen worden, je moet je interne marketing goed blijven managen!

Goed recruiten

Ook voor HR-professionals is het van belang om rekening te houden met de generatieverschillen. Niet alleen door te kijken welke soort baan in welk soort bedrijf het beste past bij welke persoon (ongeacht de generatie waarin die zich bevindt), maar vooral wat betreft het aantrekken van de juiste personen. Kijk nog maar eens naar het kader hierboven: wat heeft een bedrijf te bieden wat betreft titels, loopbaantrajecten, flexibele werktijden, technologie en communicatiebeleid? Hoe beter de match, hoe minder moeilijkheden de samenwerking zal ondervinden.

Een blik naar de toekomst

Je kunt maar beter op tijd beginnen met het onder de knie krijgen van deze vaardigheden, want de wereld groeit gestaag door. Welke generaties zullen er nog volgen? Komt de Z-generatie nog tot volle bloei (geboren vanaf 1995) en welke waarden en generalisaties horen daar dan bij? Of gaan we meer horen van generatie C(ommunity) en generatie T(ekst)? En als deze termen in nieuwsberichten gaan verschijnen, wat doen we daar dan mee?