Anneli Rispens

Of in dit geval: bladenmaker, blijf bij je drukpers. Want afgelopen zondag vond voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis het hardloopevenement Men's Health Urbanathlon plaats in Amsterdam. Wat een uitdagende stormbaan van 14,5 kilometer had moeten zijn, werd een 12 kilometer lange teleurstelling. 4.500 deelnemers waren uit het hele land, of zelfs daarbuiten, gekomen om de eerste editie van dit evenement mee te maken. Al sinds eind vorig jaar werd het evenement met veel bombarie aangekondigd en binnen een paar weken waren alle startbewijzen verkocht. De organisatie van Men's Health had enorm veel free publicity gegenereerd. Deze kwam helaas  als een boemerang in hun gezicht terug toen het event in de soep liep. Waar ging het mis en welke lessen vallen hieruit te leren?

Update: de organisatie heeft de renners inmiddels gecompenseerd, maar er blijven nog steeds veel openstaande vragen.

Donderdag en vrijdag vond in de Westergasfabriek in Amsterdam voor de 7e keer techconferentie The Next Web Conference  plaats. Deze editie bracht o.a. keynotes van de CEO’s van Evernote en AirBnb, inspirerende verhalen van jonge ondernemers bij de Startup Rally en levenslessen van oude rotten in het vak Mark Randall en Robert Scoble.

Veel van de sprekers en bezoekers van The Next Web kennen elkaar en de organisatie al van eerdere edities en andere congressen of events. Het voelt alsof de Europese tech scene groot is geworden door klein te blijven. Groot in haar ambities om de wereld te veroveren one app at a time, maar klein omdat de sfeer immer gemoedelijk, bescheiden en open is.  Waar de sfeer bij de meeste marketingcongressen er vaak één is van navelstaren en netwerken voelt TNW meer als een uit de hand gelopen familiereünie.

Woensdag werd in Trouw in Amsterdam de vierde versie van de Social Media Monitor gepresenteerd. Het thema van dit jaar was ‘Merken worden vrienden’. Er zaten diverse merken in de zaal en diverse vrienden. Toch had ik net als veel andere aanwezigen niet het idee dat deze twee groepen dezelfde waren. Ik ken steeds meer merken persoonlijk, of in ieder geval een aantal medewerkers die zich op sociale media namens dat merk op positieve manier in de kijker spelen. Maar dat betekent nog niet dat mijn relatie met dat merk sterk genoeg is om van een vriendschap te spreken.

Sinds 2007 biedt Facebook bedrijven de mogelijkheid aan een Fanpage aan te maken op Facebook. Precieze cijfers over hoeveel Nederlandse bedrijfspagina's er zijn kon ik helaas niet vinden, het zijn er zeker meer dan de 55 waarover Socialbakers op dit moment data verzamelt. Facebook heeft een plek verworven in de marketing- en communicatiemix en wordt voor steeds diversere doeleinden ingezet. Veel organisaties kiezen voor de strategie "learning by doing"  maar soms wordt er ook gekozen voor een strategische inzet van de Fanpage. Om organisaties een zetje in de goede richting te geven of juist te helpen de focus scherp te stellen heeft KREM de Whitepaper Focus op Facebook uitgebracht.

Vanochtend werd mijn interesse gewekt door een tweet van het campagne team van Hyves. Omdat ik nou niet meer de meest actieve Hyver ben en de campagne dus niet op die manier tegenkom, dacht ik “laat ik eens een kijkje nemen”. Ik was benieuwd voor welke campagnevorm Shoeby had gekozen. Binnen Hyves kan je kiezen voor drie verschillende advertentiemogelijkheden: de Branded pimp, de Gadget en de Tell-a-friend. Shoeby had gekozen voor een tell-a-friend actie:

Dat blijkt wel eens uit de zoveelste #failcase, in dit geval de zeer actuele van HEMA. Maar kunnen we dit wel een falend beleid noemen? Is het niet zo dat juist HEMA, in Nederland een lovemark en zeer actief op social media gebied, gewapend had moeten zijn tegen zulk excessief social media geweld? Of kun je jezelf hier als bedrijf niet tegen wapenen?

En áls we ergens komen, weten we dan nog de route in kaart te brengen die ons naar deze weg geleid heeft? Zodat we weten hoe we het volgende keer terug kunnen vinden, of juist kunnen voorkomen dat we er belanden. Er wordt vaak gezegd dat de weg er naar toe belangrijker is dan de eindbestemming. Als we er op deze manier naar kijken, is social media dan het vervoermiddel wat mij naar mijn eindbestemming brengt, of is het de bestemming, mijn plekje, waar ik me thuis voel en mensen me kunnen bezoeken? Tijdens het alweer derde social media congres, van hype naar acceleratie”, hoopte men antwoord te krijgen op deze en vele andere vragen.