Dion van der Vaart

Serieuze en lachende gezichten wisselen elkaar af bij profielfoto’s op LinkedIn. Is die smile belangrijk? Moet je wel of niet lachen? Niets moet, maar het kan lonen om even stil te staan bij de onbewuste effecten van jouw profielfoto. Dit biedt je wellicht de mooie mogelijkheid om emotionele vooroordelen en denkfouten te benutten of juist te vermijden.

Ooit was ‘LOL’ het meest populaire woord in texting en ook ‘haha’ haalde het podium. Vandaag is alles anders. Wat denk je dat het meest populaire woord van nu is? Geen woord, maar een emoji. Nieuw gedrag van nieuwe generaties vraagt om nieuwe vormen van content. Maak kennis met de imperfecte contentconsumptie in het tijdperk van ongeduld en genderneutraliteit. Maak kennis met the emoji-onal generation.

Richtlijnen. Stijlvoorschriften. Regels. Opleidingen. Peer. Cursussen. Handboeken. Journalisten en copywriters zijn flink geconditioneerd als het gaat om tekstschrijven. Ze hebben vaak geleerd om de perfecte zinnen te produceren. Geen wonder dat velen zichzelf heruitvinden als contentmarketeer.

Er zit echter een addertje onder het gras. Nee, niet één. Twee. De eerste heb ik al eens benoemd. De tweede komt nu aan bod. Al die jaren van regels en voorschriften zijn absoluut ergens goed voor geweest, maar het gevaar van de vaste patronen volgen ligt op de loer. Tijd om je hippocampus wakker te schudden. Als je de peer in het begin hebt opgemerkt, is dat al aardig gelukt. Anders is dat nu alsnog gelukt. Ja, je hebt je aandacht erbij? Mooi, tijd om verder te lezen.

Emoties verspreiden zich als een virus via Twitter-feeds. Positieve emoties hebben daarbij veel meer kans op virale verspreiding dan negatieve emoties. Dit blijkt uit een nieuw onderzoek naar ‘emotionele besmetting’ op sociale media. Het onderzoek borduurt voort op decennia aan onderzoek naar de besmettelijkheid van emoties in de offline wereld. Online is er een boeiend patroon zichtbaar: gebruikers worden onbewust beïnvloed door eerdere, emotionele tweets. Geluk delen op Twitter betaalt zich uit.

"Omdat we de geldklopperij die ‘neuromarketing’ heet gaan afserveren". Met die veelbelovende woorden lokte professional buttkicker Jan Dijkgraaf via Marketing Online het publiek naar het event Adfo Live, om zijn sessie met Ronald Voorn over ‘voodoo-marketing’ bij te wonen. Dankzij de (hitte)golf aan aandacht lijkt neuromarketing zo heet geworden dat het af en toe zelf behoorlijk onder vuur komt te staan. Is dat eigenlijk wel terecht? Ik sprak met de criticasters én de sterkhouders van neuromarketing. Van "onethisch bedrog" tot "verantwoorde wetenschap": een heldere uiteenzetting van de kritiek en de daarop volgende reacties.

Wat hebben Tetris, Booking.com en Serietotaal.nl en enkele apps op je mobiel met elkaar te maken? Meer dan je denkt. Ze verleiden je onbewust om je 'taak' te volbrengen. Je kent het misschien wel: als je enkele WhatsApp-berichtjes nog niet hebt gelezen, komt er zo’n rood bolletje met een cijfer bij het App-pictogram. Stiekem haat je brein dat bolletje. Weg moet 'ie. Weg! Dus open je de app. Hoe dan ook. Want de verleiding is te groot. Wat is er aan de hand? Je bent zo juist bespeeld door het Zeigarnik-effect. Wat vertelt dat effect en waarom zou je het ook niet op websites toepassen? Zuckerberg doet het dagelijks!

Neuromarketing zit al jaren in de lift. Het lijkt alsof Abeltje (wie kent hem nog?) wederom op de groene knop heeft gedrukt. Het is een prachtig werkveld met een overdosis aan interessante en inspirerende cases, maar het succes trekt ook creatieve goudzoekers aan. Zij presenteren neuromarketing uiteraard als hét wondermiddel, ditmaal met bijna goddelijke potentie. Marketeers, hè. Het zit in de aard van het beestje. Tijd voor openheid. Wat voor fout maakt Porsche en waarom moeten we stoppen met de term ‘koopknop’?

In landen waar veel corruptie voorkomt, líjkt actief social media-gebruik het aantal zelfmoorden te doen verminderen. Het is een voorzichtige uitspraak na internationaal dataonderzoek. Onderzoekers ontdekten dat meer corruptie en meer activititeit op sociale netwerken onder andere correleren met een lager aantal zelfmoorden. De daaropvolgende hypothese van de onderzoekers is dat social media in corrupte landen aan inwoners een ontsnapping bieden van de dagelijkse problemen. Het oproepen van hoop zou weleens de sleutel kunnen zijn tot het aantrekken van een grote hoeveelheid betrokken volgers enerzijds en het redden van levens anderzijds. Laten we kijken naar het belang van hoopmarketing in een verziekte maatschappij.

Er was eens... een schokkend nieuwsbericht in Denemarken: het landelijke televisiejournaal maakte melding van de verschijning van een ‘vierde eend’. In één van de stripverhalen van Donald Duck dook er naast het beroemdste eendentrio ter wereld (Kwik, Kwek en Kwak) een vierde neefje op. Een vierde neefje? Waar kwam die ineens vandaan? Het ging ‘gewoon’ om een fout van de tekenaars, die niet in de gaten hadden dat er al drie neefjes op papier stonden. Een spraakmakende fout, waarbij enkele Denen twijfelden of de fout wel daadwerkelijk onbewust gemaakt was. De gelegenheidsneef ‘Kwok’ verklaart het succes van sommige virals en verbindingsstrategieën. Onder andere koffieketens en hotels hebben op een geheel eigen wijze een Kwok aan boord.

Jij en ik hebben de neiging om er vanuit te gaan dat tips en adviezen van een derde partij ervaringsdeskundigen of adviseurs betrouwbaarder zijn. We zijn immers erg gevoelig voor wat andere (‘onafhankelijke’) mensen denken. Sterker nog: soms nemen we de informatie van derden zonder motief aan als objectieve en bevestigende informatie: het interlopereffect. Deze intuïtieve vooringenomenheid (bias) kan leiden tot irrationele keuzes. Het interlopereffect is zo overtuigend dat je niet verder zoekt naar informatie. Het verhaal van de betreffende interloper(s) heeft je brein dan onbewust al bestempeld als ‘waar’. Dit effect kun je niet alleen benutten om te overtuigen, maar ook om te besparen. Hoeveel geld geeft jouw bedrijf uit aan (externe) marketingadviseurs?

Beschuit met blauwwitte muisjes en rode pompeblêden... De extensie '.frl' is officieel geboren: dinsdag 2 december ging provinsje fryslân als eerste ‘pionier’ live met de nieuwe extensie. "Al jaren wordt er gesproken over een tweede domeinextensie van Nederland. De komst van .frl stelt pioniers in staat om aan de wereld te laten zien waar Friesland voor staat", meldt de provincie. Tientallen andere organisaties hebben ‘voorrang als pionier’ aangevraagd bij de gefaseerde introductie. Onder hen bevinden zich pietpaulusma.frl (voor weerman Piet Paulusma) en boomsma.frl (van de Beerenburg). Hier blijft het niet bij: de extensie moet een aanzet worden tot een bijzondere samenbundeling van krachten. De tot dusver 100 pioniers zien vooral commerciële mogelijkheden. "Dit betekent meer kansen op de markt", zo luidt de algemene consensus.

In de komende nacht gaat de klok een uur achteruit. Wintertijd. Met een schuin oog kijken we stiekem al naar 2015 en blikken we terug op weer een bijzonder snel verlopen periode. 2014 is zeker nog niet voorbij, maar we kunnen al wel stellen dat contentmarketing behoorlijk hot was dit jaar! Tal van artikelen over dit onderwerp kwamen voorbij en ik deed zelf ook een koekje, - eh, een duit - in het zakje. De magische zinsnede ‘waardevolle content creëren’ werd stelselmatig gepredikt. Contentmarketing is absoluut belangrijk, maar het lijkt me verfrissend om eens een blik te werpen op een ander fenomeen: onzinnige content. Wie weet kun jij ook wel scoren met ehm... 'onzinmarketing'? BONG BONG BONG. Nee. Toasting!

Fijne Dierendag! Misschien heb je (net zoals ik) niets met deze dag. En misschien verwen je je huisdier juist. In dat laatste geval is de kans groot dat het om een hond of een kat gaat. Ik kan me vermaken om de discussies die soms ontstaan tussen honden- en kattenbezitters over de voor- en nadelen van beide dieren. Die discussie wil ik hier (alsjeblieft!) niet opstarten, maar ik kan het desondanks niet laten om zometeen een typerende en chargerende 9GAG-bijdrage te delen. Even kort door de bocht (wie wil nou niet de snelste route): honden zijn dienaren (hondstrouw), katten dienen zichzelf en zijn eigenzinnig. Dus bedenk eens goed: welke van die twee wil je zijn als bedrijf of merk?

In het streven naar puur interactie slaan sommige bedrijven helemaal door. Het leidt soms tot lachwekkende advertenties op social media. Blijkbaar vergeten tal van bedrijven nog keer op keer dat social media steeds meer beginnen te draaien om relevantie en waardevolle interactie. Ligt het aan ‘de marketeer’ (voor zover je kunt spreken van één marketeer)? Moeten we dan maar stoppen met socialmediamarketing? Of ligt het aan mensen die zich te weinig verdiepen (in de ontwikkelingen) op het gebied van social media en zichzelf hoger inschatten dan ‘de ontvanger’ van hun ‘boodschap’ (teiltje)? ‘Hallo domkop’, lijken die ‘zendmensen’ wel te denken. Mensen, ja. Want dit komt overal voor en niet enkel bij ‘de marketeer’. Het is tijd voor een nuance van de populaire publicaties van tegenwoordig en van één specifiek.

"Zucht." Webcaremedewerkster Iechrek van bedrijf Iks staarde naar het plafond en begreep er niets van. Haar goedbedoelde dialoog met een tweep was verzand in een eindeloze discussie. Haar humeur werd langzamerhand net zo grijs als de muren van het kantoor. Kalm blijven. Ze was toch zo duidelijk? Haar tweets waren toch onweerlegbaar? Ze had uitstekende argumenten die de ideeën van Iks verdedigden. Hoe kon het dat de tweep niet overtuigd was? De inspanningen van Iechrek waren zinloos. Ze had geen weet van het backfire effect. Is dit voor jou ook nog een onbekende term? Het is tijd voor een andere benaderingswijze van commentaar en webcare. Voorkom een volgende twitterfittie en lees je rijker.