Olaf Geysendorpher

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over de wijziging van de Mediawet 2008. Kamerlid Harry van der Molen (CDA) doet hierbij een voorstel om kindermarketing te beperken en jonge kinderen te beschermen tegen marketingacties. De belangrijkste reden: kinderen snappen het verschil niet tussen wat écht en wat reclame is. Maar zouden we kindermarketing niet gewoon helemaal moeten verbieden? Of gaat dat te ver? Wat vind jij?
 

Zeeland was onlangs negatief in het nieuws. Mariniers vertikten het om naar deze provincie te verhuizen. Inhakers hadden het imago kunnen verbeteren, maar dat gebeurde niet. Terwijl het zo makkelijk was geweest. Neem de hashtag #marinierswillenniet.

Mogen bedrijven jouw kind inzetten als marketingkanaal? Mogen ze twee- tot zesjarigen targeten en beïnvloeden? Of moeten we dat niet willen? Het was een vraag die mij als marketeer bezighield. Ik ging op zoek naar een antwoord en eindig dit artikel met een concrete vraag: Moeten we stoppen of doorgaan met marketingcommunicatie gericht op jonge kinderen?

Overtuigen, beïnvloeding, nudging, klantdata, privacy: als marketeer zijn het thema’s die we dagelijks tegenkomen. Jochem Nooyen is goochelaar, illusionist en theatermaker. Hij integreerde deze thema’s in zijn theatershow 'Privacy' (en eerdere show 'Influence'). Reden genoeg om in gesprek te gaan, want mind-reader en marketeer, is dat niet eigenlijk één en hetzelfde? 

Ik weet het niet meer. In de ene reclame is 'gewoon' prima. Bij 'Gewoon goede verzekeringen' van Klaverblad bijvoorbeeld. In de andere commercial is 'anders' juist maatstaf: 'Ikea, elke dag anders'. Of 'Think different' van Apple. Ik vraag me af: zit er een strategie achter het positioneren van merken als 'anders' of 'gewoon'? Of maakt het eigenlijk niks uit hoe je ze positioneert?

Wat valt er precies onder online marketing en wat onder contentmarketing? We voelen het min of meer aan. Maar hoe zit het precies? Dit model geeft je het overzicht: waar online marketing eindigt en contentmarketing begint.

Politiek en marketing zijn een gevoelige combinatie. Of beter gezegd: een verkeerde combinatie. Ik heb het zelf mogen ervaren in oktober 2010 toen Mark Rutte (VVD) een gedoogkabinet vormde met CDA en PVV. Ik schreef daar een artikel over. En dat had ik beter niet kunnen doen. Wat ik leerde, deel ik nu met marketeers die overwegen politiek of politieke thema's in hun content te integreren.

Als marketeer durf ik het soms bijna niet te zeggen: "Ik maak ook brochures en brieven". Het voelt als vloeken in de marketingkerk. Maar nu zeg ik het hardop: alle kritiek op dit met uitsterven bedreigde marketingcommunicatiekanaal is onterecht. De kracht van papier is ongekend groot, mits je het goed inzet. Ik laat je zien waarom papier relevant is en steeds relevanter wordt voor de marcom-strategie. 

Het lijken twee simpele knoppen in de alom bekende huisstijl van Google: 'Andere opties' versus 'Ik ga akkoord'. Ogenschijnlijk gelijkwaardig laten ze een vrije keus aan jou als gebruiker. Maar helaas. Dat is niet zo. De knoppen van Google beïnvloeden je. Subtiel en onbewust. Dit zijn de zes beïnvloedings- en nudging-tactieken die Google toepast en die je als marketeer ook zelf kunt toepassen.