Persbericht

Vanaf 1 oktober 2009 gaat de nieuwe spam-wetgeving van kracht. Op zich zal iedereen daar blij mee zijn, want we hebben allemaal een hekel aan deze ongevraagde berichten, maar hoe zit dat nu met bepaalde PR-activiteiten?

In de huidige wetgeving is het versturen van een persbericht naar een journalist al te classificeren als SPAM. De journalist is immers een natuurlijk persoon, de boodschap heeft een commercieel, charitatief of ideëel doel, en vaak heeft de journalist niet om dit bericht gevraagd. Dat houdt in dat een kwaadwillende journalist een spamklacht kan indienen bij de OPTA als je hem of haar een persbericht stuurt. In de regel gebeurt dit niet omdat veel journalisten persberichten nodig hebben om nieuwtjes te verzamelen.

Al een aantal jaar ben ik werkzaam als PR-consultant. De meest gehoorde klacht van journalisten is dat PR-bureaus bellen met de vraag “Heeft u mijn persbericht ontvangen? Gaat u er iets mee doen?” Les 1 voor alle nieuwe medewerkers is dan ook dat we niet nabellen op persberichten. PR is all about relations, en nabellen helpt niet mee in het onderhouden van je relatie met de journalist. Vind ik. Als ieder PR-bureau alles zou nabellen, komt de journalist niet meer aan zijn werk toe. Als het nieuws, in de ogen van de PR-persoon, écht relevant is voor een journalist, bel dan voorafgaand aan het versturen van het bericht met hem of haar. Bied eventueel de mogelijkheid om het nieuws als eerste te brengen. De rest volgt dan wel, of niet. Dat alles is natuurlijk afhankelijk van de inhoud, timing en geluk. Ja geluk is ook een belangrijke factor, soms zit iemand verlegen om content om dat laatste gaatje te vullen. En dan kun je van geluk spreken.

De laatste maanden heb ik steeds meer contact met bloggers. En wat schetst mijn verbazing. Ook zij klagen over PR-bureaus die meer en meer bellen met de vraag “Heeft u mijn persbericht ontvangen? Waarom doet u er niets mee?”. Voor de relaties met bloggers is het denk ik zo mogelijk nog een slechter idee. Zij willen helemaal niet benaderd worden over iets dat al naar de halve wereld is gestuurd. Ook hebben zij, in tegenstelling tot de meeste journalisten, geen dwingende noodzaak om objectief of volledig te zijn. Zij kunnen naar believen berichten wel of niet geschikt vinden, puur op basis van persoonlijke voor- of afkeuren. Zij bepalen al helemaal zelf wat voor hen relevant nieuws is en welk materiaal bruikbaar is en wat niet.

Natuurlijk is het nog steeds een goede optie om traditionele persberichten op te stellen en te versturen. Het hoe en waarom is hier op Marketingfacts al ruimschoots aan de orde geweest. Toch zie je binnen online communicatiemix een nieuw fenomeen ontstaan: de videopersberichten (nu nog maar 458 results in Google!). Naast tekst en foto’s sturen grotere organisaties steeds vaker een passend videopersbericht mee. Is het dan helemaal nieuw? Nee. Het ANP biedt al sinds 2001 de mogelijkheid om (geschreven) nieuws te verrijken door de toevoeging van beeld en geluid. Maar door de huidige technologieën en trends (honger naar informatie) lijken videopersberichten nu definitief door te breken. 

Een persbericht is van oudsher een populair middel om publiciteit te creëren. Online persberichten kun je optimaliseren zodat je niet alleen publiciteit creëert, maar ook de linkpopulariteit van je website vergroot en meer inzicht krijgt in de online community rondom je merk.

Maar hoe bereik je nou het maximale met een persbericht? In deze post staan een paar praktische tips om meer uit een persbericht te halen.

Gisteren publiceerden o.a. Emerce en Zibb het persbericht van Vredestein waarin bekend werd dat Trac Challenge, de online race-game van bandenmerk Vredestein, in een half jaar tijd zo’n 300 duizend keer is gespeeld.

Het aantal van 300.000 spelers is boven verwachting. De prognose was dat in een half jaar (de game is in september 2006 gelanceerd) zo’n 250.000 mensen de game zouden spelen. De game is onder meer onder de aandacht gebracht via folders en posters in relevante winkels en een maandelijkse advertentie in Autoweek. Daarnaast zijn e-mails verstuurd, en is gebruik gemaakt van tell-a-friend principe.

Indrukwekkende cijfers en absoluut spinwaardig. Of toch niet? Want wie controleert nu de cijfers in dit soort persberichten? Journalisten nemen vaak niet de tijd of hebben onvoldoende kennis van zaken om er dieper in te duiken (uitzonderingen daargelaten). Wel jammer voor Vredenstein dat er weer zo’n wijsneus tussen zit die na het spelen het gebruikersnummer 18846 opmerkt en hiervan melding maakt in de comments (met dank aan Kjeld). Het zal toch niet dat het spel geen 300.000 maar 18.846 keer is gespeeld?

Naar aanleiding van de discussie Hoe laat e-mail versturen? hier op Marketingfacts vroeg ik mij af hoe laat je een persbericht moet versturen. Ik had dat gisteren bij de hand om Feeder 2.0 over het voetlicht te brengen. Tot nu toe ben ik erg tevreden over de resultaten, misschien heb je er wat aan als ik de details op rij zet.

De aktie van Talpa naar aanleiding van een recente foto fuck op weblog Retecool kon wel eens grotere gevolgen hebben dan verwacht.

Eerder vandaag zorgde een vals pers-bericht Talpa voor opschudding op de beurs. BNR Nieuwsradio maakte zojuist bekend dat Versatel en Talpa slachtoffer lijken te zijn geworden van een wraakaktie van een of meerdere bezoekers aan weblog Retecool.

Recent stond er een artikel in “En nu even ernstig”, de weblog van Vlaamse krant De Standaard, over het feit dat Nederlandstalige bezoekers van de Belgische website van jeansfabrikant Levi’s in het Frans begroet werden.

Maarten verwijst ons nu naar een opmerkelijke stap van Levi’s om een persbericht naar aanleiding van bovenstaande niet (alleen) op haar eigen website te plaatsen, maar ook binnen enkele uren als reactie op de weblog.

PR nieuwe stijl waarvoor complimenten aan Levi’s!