Column

Ik volgde een conversatie van twee jongetjes op weg naar school. De een had Nike's, de ander een goedkoop paar Puma’s. Het jongetje met Nike’s had een rugzak van The North Face. Het andere jongetje van Dell. Bij The North Face-tas hoorde een Gazelle-fiets en bij de Dell-tas een merk dat ik niet kende. En zo bestempelde ik in een mum van tijd het ene jongetje als een A-merk-jongetje en het andere niet.

Langzaamaan krijgt het merk gestalte. Hoe je in eerdere postings hebt kunnen lezen wat het idee is van Speelhout en hoe we het merk positioneren, gaan we nu rustigaan verder met de beginselen van een winkel. Voordat we daarmee beginnen, zal ik dieper ingaan op duurzaamheidstransities binnen promotie/adverteren, de prijs en kijken hoe duurzaam we kunnen zijn in de supply chain. Vandaag vooral aandacht voor dat laatste onderwerp, om te zien hoe het proces 'van het bos tot aan het kind' eruit ziet.

De opkomst van massamedia aan het begin van de twintigste eeuw veroorzaakte een informatierevolutie die net zo grillig en chaotisch is als die waar we vandaag in zitten. De manier waarop wetgevers, rechters en het publiek destijds reageerden (in de VS) geeft ons goede handvatten voor het doorvoeren van vergaande regulering van social media. Regulering, als oplossing voor de puinhoop die het nu is. Want: er is op dit moment nauwelijks zicht op (echte) verbetering, vindt Nicolas Carr.

Unravel Research publiceerde onlangs een onderzoek naar kerstcommercials waarbij het gebruik maakte van EEG-onderzoek: 'We zijn daarmee in staat om het brein tot op de milliseconde te volgen', zo prees het zijn eigen werkzaamheden aan. Maar daar klopte niets van. In plaats van het meten van EEG had net zo goed aan de proefpersonen kunnen worden gevraagd: voelt dit goed of niet? En dat is nou nét niet waar neuromarketing voor is bedoeld. Ik vroeg onze head of science Professor dr. Victor Lamme uit te leggen waarom.

De afgelopen jaren groeide het aandeel zelfstandige ondernemers met een duizelingwekkend tempo. Iedereen kan het. Voor jezelf werken is immers slim. Groot is nu de verbazing van al die nieuwe zelfstandigen dat er geen enkele regeling van toepassing is voor hen. Dagelijks lees ik de verbazing. De teleurstelling. Je mag overal aan mee betalen maar als het tegenzit is er niemand voor je. Dat is niet eerlijk toch.

Eigenlijk lees ik elke dag wel iets over ondernemen. Zal wel net zoiets zijn als die rode auto’s die je overal ziet rijden als je zelf een rode auto hebt. Als je zelf ondernemer bent heeft dat toch je interesse. Er valt je van alles op, mij tenminste. Zo wordt er meer over ondernemers geschreven dan dat ondernemers zelf schrijven. Hoe het moet, wat het beste werkt en hoe ondernemers denken. Hoe klanten over ondernemers denken. Wat klanten willen. Over hoe je iets verkoopt. Hoe je succesvol wordt. Bibliotheken zijn er inmiddels vol geschreven over dit onderwerp.

Wat mij opvalt aan het woord 'marketing' is dat de meeste consumenten het als een vies woord beschouwen. 'Ja, dat is marketing', zeggen deze consumenten, als ze een merk betrappen op een halve waarheid. Ik zelf zie het bijvoorbeeld bij mobiele providers die doen alsof de speciale aanbieding van drie maanden de normale kosten van het abonnement betreffen - terwijl je de overige 21 maanden van je contract aan een veel hogere prijs vastzit. Verleiden is een van de krachten van marketing, maar te vaak zie ik dat marketing probeert te misleiden – of zelfs naaien.

Ik maak mij zorgen over de vooruitgang van ons vak. Publicaties als 'TV is dead', gevolgd door de reactie 'six reasons why TV is not dead', leiden maar zelden tot consensus of inzichten gericht op vooruitgang van ons vak. Integendeel, ik zie vooral verharding in standpunten, met weinig ruimte voor nuance of twijfels. Voor de verdere professionalisering van ons vak is twijfel juist nodig. Twijfel prikkelt nieuwsgierigheid. Twijfel leidt tot vragen, tot hypothesen, tot onderzoek en discussies waarmee de fundamenten van ons vak worden versterkt.

Nederlandse marketeers zijn gebonden aan privacywet GDPR. Wat zegt het over de implementatie van de GDPR als zelfs Facebook zich niet aan deze wet houdt? En zijn er geen alternatieven denkbaar om ervoor te zorgen dat Nederlanders online privacy hebben? Tijd dat we als marketeers in actie komen, voordat de consument online uitcheckt en niet meer engaged is.

YES, we zijn begonnen met hoofstuk 2 van Into The Woods! Het idee is om een winkel / merk op te zetten, die zowel profit maakt als duurzaam is voor de maatschappij en de planeet. Dit wil ik doen door houten speelgoed te verkopen en te onderzoeken; van herkomst tot verkoop en de aflevering van het product. Hoe dit moet, en hoe het op een duurzame manier kan. In de vorige blog, hebben we het idee verder uitgewerkt, en gekeken welk speelgoed het best verkoopt. Volgende stap is dat we gaan opvallen, en dat mensen de producten van Speelhout gaan kopen. Waarom zou iemand bij Speelhout kopen, in plaats van een andere winkel? Vooral sinds de komst van het internet, zijn er ontzettend veel concurrenten. En daar komt nog eens bij dat we ons begeven in een speelveld dat ontzettend populair is. Veel bedrijven verkopen speelgoed, daar is niks spannends aan, dus hoe kun je in zo'n markt opvallen?

We kunnen er omheen draaien, maar 'marketing' heeft geen best imago. En dat heeft álles te maken met onze kennis en competenties, met opleiding en de erkenning dat ons vak permanente educatie vereist. Met alle ontwikkelingen in het vak zit nieuwsgierigheid in ons DNA en wíllen we van nature wel nieuwe dingen leren. Dat is voor marketeers geen extraatje, dat is noodzakelijk.

Het begon zo idealistisch; Facebook wilde iedereen in de wereld online met elkaar verbinden. In de beginjaren zei Mark Zuckerbeg steevast in zijn keynotes dat je samen veel beter de grote problemen van de wereld kunt oplossen. Daarom moest bijvoorbeeld heel Afrika internet krijgen. Zuck ging het regelen. Hoe kon je daar nu tegen zijn? En als je Zuckerberg zelf zag, de archetypische nerd, dan was het moeilijk voor te stellen dat hij bezig was een evil empire te bouwen. Inmiddels weten we beter.

​De dominee en de koopman. Bij uitstek twee producten van de Nederlandse cultuur. De koopman, de opportunist, egoïst, de verkoper, gedreven door het snelle gewin, handig en snel, getuigend van weinig moreel besef. De dominee, het opgeheven vingertje, de betweter, de dwingeland, de moralist. De dominee en de koopman. Zij kunnen niet met elkaar. Maar overduidelijk ook niet zonder elkaar. 

Integriteit staat niet gelijk aan reputatie of de creatie van financiële marktwaarde. Nee, het is gestoeld op respect en begrip voor de omgeving. Reputatie kan een afgeleid effect zijn, maar geen doel op zich. Frank Peters geeft je in ‘Het juiste doen als niemand kijkt’ tips om te komen tot integer leiderschap.

Marketing is kunst, geen wetenschap. Klinkt misschien vreemd uit de mond van iemand die altijd hamert op het belang van data-gedreven marketing en het runnen van experimenten op basis van hypotheses. Maar als er iets is wat ik de afgelopen 15 jaar heb geleerd is dat wetenschap heel vaak te kort schiet als het gaat om een langetermijn-horizon. En hoe hard we marketing ook proberen te vatten vanuit een wetenschappelijke benadering, in de kern lijkt het vakgebied meer op kunst dan op wetenschap.