Macht en marges in de RSS keten
In opdracht van ilse media doe ik momenteel onderzoek naar de toekomst van nationale RSS initiatieven. Uitgangspunt (en ijkpunt) zijn Feedo en Feeder. Om niet meteen te verdwalen in alle uithoeken van de RSS wereld probeer ik eerst de RSS keten op papier te krijgen. Dus: wie zijn de participanten in de keten? Wie maken er feeds, waarvan, en van wie zijn die feeds dan? Hoe worden feeds vervolgens verspreid, en hoe worden ze gelezen? En, niet onbelangrijk: waar in de keten zit de macht, en waar de marges? Ik ben benieuwd naar jullie aanvullingen op dit ‘model’.
De keten
De keten in zijn meest eenvoudige vorm ziet er zo uit (van links naar rechts): website – feed – distributie – consumptie.
De website vervult in deze keten de functie van bron, de feed put zijn informatie daaruit en functioneert als drager van die informatie. Distributeurs verspreiden de RSS feeds zodat de consumenten er mee aan de slag kunnen. Dit zijn de functies binnen de keten. Welke participanten vervullen deze functies?
Participanten
Websites kunnen als volgt worden ingedeeld:
• individuele site, niet commercieel
• individuele site, commercieel
• site aangesloten bij een (blog)netwerk, commercieel en niet-commercieel
• corporate site, commercieel
• corporate site, niet-commercieel
Feedeigenaren zijn er ook in verschillende smaken:
• sitebeheerder is ook de feedeigenaar
• sitebeheerder is geen feedeigenaar (blognetwerken, startpagina’s)
• derde partij is feedeigenaar (FeedBurner)
Er is ook een schemergebied. Wanneer is de maker van een scraped feed ook de rechtmatige eigenaar? Of denk aan de gebruiker die met FeedShake een nieuwe feed uit bestaande feeds samenstelt. Wie is dan de eigenaar? FeedShake, de gebruiker, de eigenaren van de gebruikte bronfeeds?
Belangrijke distributeurs/vindplaatsen van feeds zijn (online) readers als Google Reader en (in Nederland) RSS zoekmachines als Feeder en Feedo.
Feeds lezen en gebruiken kan in dezelfde applicaties, maar ook browsers en besturingssystemen kennen op dit gebied eigen functionaliteit. Distributie en consumptie vallen dus in een aantal gevallen samen.
Functies
Het presenteren van feeds kan op minstens twee manieren: in de vorm van een koppensneller en/of als zoekmachine. Daarmee komt het lijstje functies dat een RSS applicatie zou kunnen bieden er zo uit te zien: feedcreatie, koppensnellen, search en consumptie (reading).
Zouden Feedo en Feeder zich gaan beperken tot koppensnellen en consumptie dan wordt het aantal concurrenten (zeer) groot:
• De dienst is volledig techniek gedreven, dus internationaal en nationaal concurrerend.
• De content is, omdat er geen creatie plaatsvindt, niet uniek dus ‘overal’ verkrijgbaar.
• Een kop is een kop is een kop: moeilijk meerwaarde geven ten opzichte van andere koppensnellers.
Uitgebreide search mogelijkheden bieden verkleint voor Feedo en Feeder het aantal concurrenten. Dat is geen doel op zich, dat de gebruiker zelf aan de knoppen zit wél. Koppen pushen gaat uit van een passieve consument, feeds laten doorzoeken naar eigen voorkeur van een actieve. Hoewel niet bewezen is het aannemelijk dat de betrokkenheid van de actieve gebruiker groter is bij díe RSS dienst die hem of haar meer zijn (of haar) eigen keuzes laat maken (web 2.0 gedachte).
Dat zowel Feeder als Feedo in hun title de term RSS zoekmachine voeren is dus niet voor niets. Juist het (door)zoekbaar maken van RSS feeds voor bezoekers is vanaf het begin van beide diensten een belangrijke ambitie. Dit zal in de toekomst niet veranderen.
Macht in de keten
Een manier voor het bepalen van aantrekkelijke/lucratieve functies is nagaan waar in de keten de macht en de marges zitten.
De bronnen voor diensten als Feeder en Feedo, sites en feeds, zijn in principe voor iedereen beschikbaar. Een database met gegevens van derden opbouwen en deze vervolgens ontsluiten kan iedereen. Bronmateriaal exclusief claimen is daarbij geen optie, alleen complete databases en de ontsluiting daarvan genieten als geheel een zekere bescherming. Uitzondering hierop vormt materiaal waarop Feeder en Feedo het auteursrecht hebben, bijvoorbeeld homemade feeds/content.
Verderop in de keten, daar waar content gedistribueerd en geconsumeerd wordt, zit voor RSS diensten de echte macht. Achterliggende gedachte: daar waar de gebruiker de feed vindt (distributie) is de kans groot dat hij of zij deze ook consumeert. Het is zaak voor Feeder en Feedo voor deze twee functies in de keten de logische keus te worden om vervolgens passende businessmodellen te kunnen exploiteren.
Marges in de keten
Waar zitten nu de marges in de keten? In elk geval vier soorten participanten in de keten kunnen een verdienmodel rond RSS opzetten: site eigenaren, feedowners, feeddistributeurs en RSS readers. Feedo en Feeder kunnen de volgende diensten aanbieden:
• adverteren in feeds
• adverteren op (dynamische) startpagina’s
• knipseldienst
• content voor intranetten
• search engine advertising (op Feedo en Feeder)
• feeds waarvoor betaald moet worden om ze te lezen
Zoals het een goed schrijver betaamt sluit ik af met deze cliffhanger. Welke hierboven genoemde verdienmodellen acht jij kansrijk, en waarom?
Ik werkte tien jaar bij de grote uitgevers van Nederland. In 2001 ben ik voor mezelf begonnen, als zelfstandig webmarketeer en freelance auteur. Op internet zijn zoekmachines mijn grote passie. Zo voer ik voor grote en kleine klanten Google AdWords-campagnes. Begin 2005 heb ik Feeder, de Nederlandse RSS zoekmachine, gelanceerd.
Interessant overzicht Karel; zal eens nadenken over de waardeketen en de mogelijke verdienmodellen.
Wat ik nog mis in bovenstaand overzicht is type content dat via RSS (al dan niet gepersonaliseerd) wordt verspreid (tekst, audio en video; maar ook nieuws vs services).
Uitgangspunt is op dit punt in het onderzoek vwb Feedo en Feeder de huidige situatie. Qua content betekent dat dus nieuws (in de breedste zin van het woord) in tekstvorm, en services (filters, feed van query aanbieden etc.).
Ik zie in de toekomst een een persoonlijke feed als aanvulling op een product dat je koopt.
Via deze feed kan je dan geinformeerd worden over updates etc.
Dus bij je telefoonabonnement, auto of computer hoort dan een feed die jou (persoonlijk het liefst) informeert.
De macht in de keten ligt bij de consument zie zelf bepaalt wanneer hij welke feed waar leest.
Door feeds te combineren kan hij zijn eigen pagina of feed maken.
Met betrekking tot Feeder en Feedo valt het mij op hoe vaak ik op sites terecht komt waar het nieuws al niet meer staat.
Omdat er verschillende soorten feeds zijn (nieuws, vacatures, amusement etc) is het van groot belang hier onderscheid in te maken qua zoekfunctionaliteit. Als ik nu alle feeds doorzoek krijg ik regelmatig vacaturesites bovenaan, terwijl ik nieuws wil hebben.
Met macht bedoelde ik in dit geval de leverancierskant. Dat die macht gedeeld moet worden met de consument staat natuurlijk buiten kijf bij een pull-techniek als RSS. Klant blijft koning.
Je aftersales idee voor RSS vind ik erg interessant. Niet in de laatste plaats omdat het aannemelijk is dat hoe persoonlijker de feed is, hoe groter de commerciele waarde (relatief gezien). Los van dat commerciele aspect heeft ilse al duidelijk gemaakt dat 1 op 1 feeds wat hen betreft verder onderzocht moeten worden.
Dat het nieuws vaak weg is verbaast me (ik spreek voor Feeder). Er wordt per uur gespiderd dus dan verwacht je dat niet. Aandachtspunt dus.
Weer voor Feeder sprekend: ik vind dat een van de grootste crimes, de feeds verdelen in rubrieken. Ben je specifiek krijg je 100 rubrieken, ben je wat minder specifiek zeggen de rubrieken niks meer. Dat laatste is nu een beetje het geval. Suggesties ook op dat gebied zijn van harte welkom.
Consumenten/eindgebruikers markt:
Ik verwacht dat RSS in de toekomst voornamelijk gebruikt zal gaan worden voor (gepersonaliseerde) content, zoals tekst, muziek, video, software updates, maar ook voor persoonlijke resultaten van reissites, vacature sites, etc. Hierbij ben ik het er mee eens dat de partij die deze content op een overzichtelijke manier aan kan bieden, veel macht in handen krijgt. Hierbij kun je denken aan het overzichtsscherm van toekomstige home cinema sets, zoals Windows Media Center. Wanneer je hier de content voor kunt leveren, dan zit je op een interessante plek in de waardeketen.
Bedrijfsleven:
Binnen het bedrijfsleven zie ik vooral de grootste groei op dit moment bij het gebruik van RSS (en andere XML standaarden) voor content distributie. Hierbij kun je denken aan het distribueren van product gegevens naar externe webshops, het tonen van laatste nieuws/aanbiedingen/vacatures/etc op andere sites en het synchroniseren van data.
In het verzamelen van waardevolle content voor intranetten/knipselkranten zie ik zeker een interessant niche markt, al zal dit slechts een beperkte doelgroep zijn.
Persoonlijk zie ik voor Ilse als grootste kans het verzamelen van waardevolle RSS informatie in de breedste zin van het woord (text, audio, video, etc) en dit beschikbaar stellen via partners (Microsoft, Philips en andere leveranciers van media centers) aan de consumentenmarkt. Daarnaast kunnen ze dit natuurlijk ook beschikbaar stellen via een goede website, net zoals ze nu doen met startpagina.nl.
In de zakelijke markt zie ik niet direct veel waarde voor een centrale dienst zoals Ilse die normaal aanbiedt. Hier zullen partijen die op een goede manier een oplossing kunnen bieden voor het beheersen van de RSS infrastructuur een grote rol gaan spelen.
Karel, ik ben trouwens erg benieuwd naar de positie die jij verwacht dat de site en feed owners in gaan nemen in deze keten. Tussen de regels door lees ik namelijk dat je hier niet heel veel mogelijkheden in ziet (of bedoel je dit alleen voor Ilse). In de markt merk ik namelijk dat de partijen die onze software voor het opzetten en beheersen van een RSS infrastructuur gebruiken, hier een goed business model voor uit kunnen werken.
Succes verder met het uitwerken van je onderzoek!
Ronald, allereerst bedankt voor je uitgebreide reactie.
Waar in elk geval naar gekeken wordt is het aanbieden van functionaliteit voor platformen als Live en Google Desktop. If you can’t beat m join m. Hoewel je daarmee natuurlijk nog steeds de portal Live als concurrent hebt.
Ik heb mogelijke macht van site en feedeigenaren inderdaad even weggelaten en me op Ilse/Feeder geconcentreerd. Met name site/feedowners met unieke, waardevolle content kunnen natuurlijk prima zelf een exploitatiemodel rond hun werk bouwen.
Ben nu bezig de Feeder dbase te analyseren om te zien hoe feeds gemaakt worden (via FeedBurner, CMS, blogspot of …) in NL en daarnaast aan het Googelen om de beschikbare readerinfo boven tafel te krijgen (welke readers worden in NL gebruikt?). Los daarvan schiet me nu een prangende vraag te binnen: waar gaan RSS’ers heen om feeds te zoeken en vinden?
Karel, ik ben ook zeker erg geinteresseerd om te weten hoe de meeste feeds gemaakt worden. Publiceer je deze gegevens op Marketingfacts?
Ik ben het trouwens niet met je eens dat Feedburner feeds maakt. Zij stellen alleen een nieuwe feed ter beschikking, waardoor de statistieken kunnen genereren.
De verhouding tussen CMS (welke?), standaard blogsoftware, of andere tools (zoals Febber..:) ben ik zeker erg benieuwd naar. In de praktijk zie ik dat veel grote CMS leveranciers dit nog niet helemaal op orde hebben namelijk en dat er vaak maatwerk aan te pas komt om deze extra functionaliteit toe te voegen.
Ronald, die gegevens publiceer ik inderdaad, hopelijk nog deze week, ook hier. Wellicht dat daar ook wat cijfers vanuit Feedo bijkomen.
Kijk nu al naar de resultaten uit.
Wellicht een zijsprongetje maar ik mis nog de rol van mediabureau’s en salesmanagers. Op web en in podcast hebben deze al enige invloed in de presentatie van de content.
Mijn ervaring is dat deze vakbroeders nog niet veel op hebben met RSS.
Karel, alles op een rijtje zettend kom ik tot de conclusie dat je je vooral richt op de autowegen maar niet op het vervoermiddel. Oftewel, je hebt het over de productie, de distributie en de consumptie (infrastuctuur) maar je hebt het niet over de inhoud van de feed (content). Natuurlijk is het van groot belang dat je de infrastructuur op orde hebt (je moet er dus voor zorgen dat jouw feed gevonden en geconsumeerd wordt), maar de uiteindelijke waarde zit ‘m in de content die je verspreid. Denk er maar eens over na en ik zie ook uit naar je bevindingen!
Goeie aanvulling Marc, mediabureaus en salesmanagers ga ik meenemen in de het model.
Marco, goed gelezen. Content is één van de kritische succesfactoren voor het wel of niet slagen van een rss dienst, daarover schreef ik wat zaken in hetzelfde ‘hoofdstuk’ maar dat heb ik hier achterwege gelaten. Ik neem het mee in mijn volgende posts over dit onderwerp.
Mooie updat inzake RSS.
Voor de corporate omgeving zie ik drie waardevolle toepassing van RSS:
1. om medewerkers te informeren over externe omgevingsfactoren (wetgeving, concurrentie, acties), dit kan in de vorm van een knipseldienst.
2. om te garanderen dat het kennisniveau van medewerkers gelijk en up to dat is kan een interne feed gemaakt worden die gelinkt wordt naar het intranet. Zo heb je een hoge attentie waarde en kun je meten of medewerkes het lezen.
3. Het aanbieden van unieke content met waarde voor consumenten waardoor er een bereidheid is om te betalen. Een combinatie van expertise en efficiencte distributie. Deze vorm kan ook in combinatie met branding waarmee het als exclusieve service aan klanten kan worden aangeboden. Deze toepasisng is met name interessant in sectoren waar info actualiteit en opinie vorming van belang zijn: vermogensvorming, aandelen, effectenportefeuilles.
Succes met het verdere onderzoek!
Athalie, met name punt 3 vind ik zelf een heel interessante. Betalen voor unieke content. Zoals ook eerder gemeld bieden gepersonaliseerde feeds hiertoe wellicht de meeste kans. En het aftersales aspect, zoals ook door Ludo genoemd, biedt volgens mij prima kansen om meer zaken met een bestaande klant te gaan doen.
Wijnand, n.a.v. je eerdere posts hierover volg ik qlik en plazoo al een tijdje met belangstelling. Met name omdat ik met Feeder voor de zakelijke markt nog volop mogelijkheden zie. Lijkt me goed om eens af te spreken, ik stuur je in elk geval zo dadelijk een mailtje.
Heb je voor de lezers misschien wat URL’s van bedrijven waar jouw tools (achter de schermen) in actie te zien zijn?
Nice artikel Karel.
Kleine aanvulling: “derde partij is feedeigenaar (FeedBurner)”. Volgens mij is Feedburner nooit eigenaar van een feed, maar ben je dat zelf gewoon. Al weet ik niet precies wat je bedoelt met feedeigenaar, kun je daar misschien over uitweiden? Ik denk dat je Feedburner eerder een distributeur zou moeten noemen.
En een tip: mocht je aan Feedburner ze twijfelen, dan kun je altijd nog je feed op je eigen domein houden, maar redirecten naar je Feedburner feed. Je kunt dan, als je weg wil, gewoon de redirect weghalen of ergens anders heen wijzen.
Ruben, dank voor de aanvulling. Met feedeigenaar bedoel ik in dit geval degene die de feed commercieel zou mogen exploiteren if prudent. Ik begrijp uit jouw woorden dat dat in het geval van FeedBurner de contentowner van de feed is.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!