De nieuwe reporter heeft een mening
Theo van Steegeren presenteerde gisteravond vol trots De Nieuwe Reporter’s jaarboek 2007. En trots mag hij zijn; ‘t is een werkelijk práchtige publicatie geworden!
Publicist Henk Blanken ontving het eerste exemplaar, en las als dank daarvoor een blogposting voor. Maar dat had ie beter niet kunnen doen; door zijn nadrukloze voordracht kwam z’n punt totaal niet over. Er zat een zuur stukje in mijn pen, tot ik met Theo, Jeroen en andere nieuwe reporters sprak.
Nieuwe reporter en adfoblogger Jeroen Mirck schudde de bedjes van menig journalist een paar dagen geleden ruw op met deze posting, die veel beter dan Henk’s verhaal de vinger op de zere plek legt:
(…) Vergeet alles wat u op die scholen voor journalistiek of die academische (kop)studies aan schrijfregeltjes heeft geleerd. Lees eens wat vaker GeenStijl, Sargasso of Frontaal Naakt. Niet omdat het per se uw favoriete opinieleiders zijn (mag natuurlijk altijd), maar vooral om opnieuw te leren schrijven. Want schrijven voor een blog is anders, heel anders. (…)
De moderne lezer zit niet meer te wachten op objectieve, meningloze journalistiek. Hij wil discussie. Om te lezen (90%), om aan deel te nemen (9%) of om zelf op te starten (1%). En terwijl Henk Blanken z’n publiek als een bedreiging typeert, zien Theo en Jeroen dus juist allerlei kansen. Precies wat het De Nieuwe Reporter’s jaarboek 2007 uitdraagt; lezen dus!
Het jaarboek staat binnenkort als pdf op denieuwereporter.nl en is te koop voor 20 euro bij elke boekhandel in België en Nederland. Het kan ook via e-mail besteld worden bij uitgeverij Het Spinhuis (2 euro verzendkosten).
Ik heb ook een tijdje nieuwereporter.nl van commentaar proberen te voorzien, maar ik vond het allemaal wat “zuur” daar. Vaklui, maar nodig toe aan een nieuwe jas!
“Er zat een zuur stukje in mijn pen.” Ik weet nog dat je dat zei, maar de geanimeerde discussie heeft je optimisme blijkbaar gevoed. Dank voor de waardering voor mijn stukje.
Marco, dat zure stukje had ik best willen lezen. Dan was je misschien op de inhoud van mijn column ingegaan, en niet op de verpakking. Met je verwijzing naar het prettig confronterende stuk van Jeroen Mirck suggereer je dat ik volstrekt het tegenovergestelde beweer, en als representant van de oude media het publiek alleen maar als bedreiging zie. Terwijl ik toch warempel het afgelopen jaar een keer of honderd uiteen heb gezet wat de kansen van blogging zijn, en waarom oude media hun publiek eindelijk eens moeten gaan zien als meer dan een publiek (zie Rosen).
De presentatie van het DNR-jaarboek leek me de juiste plek om ook eens kritisch en genuanceerd naar het succes van blogging te kijken. Blogging is groot, maar geen massa-ding. Precies zoals je zelf hierboven zegt: de grote meerderheid wil lezen, niet schrijven. Daar is niks mis mee, en dankzij blogs hebben de vele duizenden mensen een stem gekregen die vroeger hooguit op een zeepkist konden gaan staan of een ingezonden brief konden sturen. Maar het nuanceert de hype, en het tempert de verwachtingen.
Het leek me goed – en leuk – om dat te vertellen aan uitgerekend de groep die voorop loopt met nieuwe meda.
Dit stukje is niet van Marco’s hand, Henk. Marco “kon er zelf helaas niet bij zijn, maar gaat het boek zeker lezen” (bovenste reactie).
Ik heb dit stukje geschreven om verslag te doen van de DNR-jaarboekpresentatie, niet om te reageren op al je blogpostings van het afgelopen jaar. En dat impliceert natuurlijk een reactie op jouw persoonlijke verpakking van je verhaal, die bij zo’n presentatie belangrijker is dan het verhaal zélf…
Juist omdát je presentatie niet overkwam zoals jij ’t bedoelde heb ik het ‘zure stukje in mijn pen’ niet uitgeschreven. En nu je er specifiek om vraagt, heb ik alleen nog een paar citaten uit het publiek paraat. Ik moet je dus teleurstellen; het zure stukje is niet meer. Sorry.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!