Wat verstaan we onder web 3.0 en web 4.0?
Eén van de ontdekkingen van eday 2007 was zonder enige twijfel Rolf Skyberg, disruptive innovater bij eBay, Inc. Samen met Neil McIntosh van The Guardian was Skyberg spreker tijdens de eday executive session ‘succesvol ondernemen met web 2.0’ van Interimic.
In 477 slides liet Rolfberg in een Dick Hardt-stijl zien dat web 2.0 geen ‘ding’ is maar een tijdperk (net als de verovering en bezetting van het westen van de Verenigde Staten). Skyberg ziet web 2.0 vooral als een logische volgende stap in de piramide van Maslow (zie ook Carl Mangolds’ economie volgens Maslow). Na web 0.0 (lichamelijke behoeften, defensief, Arpanet) en web 1.0 (behoefte aan zekerheid, e-commerce) is web 2.0 het tijdperk waarin de behoefte aan sociale contacten tot uiting komt.
Aardig is dat als je deze redenatie doortrekt, dan zal web 3.0 zich vooral richten op behoefte aan waardering en erkenning. Web 4.0 zou zich dan moeten richten op zelfontplooiing. Dit wijkt toch wel af van wat er op dit moment wordt gezien als web 3.0 (Eric Schmidt et al) of web 4.0 (Seth Godin). De toekomst zal het leren maar ik voel wel wat voor de benadering van Skyberg.
Interessante analyse, maar het gebruik van deze termen komt een beetje naief over.
Iemand heeft een periode een woord gegeven met toevallig een nummer erin, maar dat betekend niet dat we vanaf nu zullen doorgaan totdat we bij nummertje 7869.0 zijn. Ik verwacht dat de volgende benaming simpelweg past bij de gedachte erachter, en niet voortborduurt op een oude leus.
Een beetje creativiteit daarin is wel te verwachten althans. Als je in het doosje blijft redeneren en telkens een getalletje optelt bij een willekeurig fenomeen, tja, dat lijkt me redelijk verwarrend. Noem het beestje gewoon bij de makkelijkste naam, niet naar een oude conventie.
Web 2.0 is content zoeken, taggen en delen.
Web 3.0 is content ontdekken mbv intelligente technologie (semantics) die automatisch taggen en aanbevelingen mogelijk maakt.
Beetje kort door de bocht marketingfacts… Ik claim vanaf nu web 5.0, het zal een revolutionair moment zijn dat iedereen besluit dat internet niet incrementeel geupdated wordt.
En het is niet Dick Hardt style, maar de Takahashi methode
Eens met de reacties dat we die nummers eens moeten laten vallen. Ben zelf ook geen voorstander van web x.0 benaming.
Vwb de vraag wat volgende stromingen zullen zijn wil ik nog wel even reageren op wat Carl zegt. Natuurlijk hebben we al jaren elementen die sociaal contact via het web faciliteren, maar het verschil is de mate waarin het wordt gebruikt. Eind jaren negentig was je toch een behoorlijke nerd als je een relatie via het internet had geregeld. Vandaag de dag is het heel normaal. Datzelfde geldt nu voor waardering, erkenning en zelfontplooiing. Je bent een nerd als je dat op het web moet vinden. Over een aantal jaren zal men daar anders naar kijken (en zal een veel groter deel van de internetgebruikers zich hiermee bezighouden).
Tila is een absolute super-nerd; ik dacht dat dat algemeen bekend was!? 😉
Ik vind de historische belichting van Skyberg wel aardig, de windmolens, hij heeft zich goed voorbereid. Maar de laatste slide absoluut een afknapper. 477 slides doorwurmen om tot de conclusie te komen dat we met zijn allen geluk kunnen najagen … bummer! Bah. ;-P
De onderbouwing van de theorie van Maslow is niet zo goed; je kunt pas aan zelfontplooiing werken als je de eerdere fases goed bent doorgekomen. Dat is theoretisch niet zo sterk (alsof alleen een soort ubermenschen toe zijn aan zelfontplooiing) maar ook zijn er genoeg tegenvoorbeelden van volstrekt autistische nerds die veel geluk ontlenen en zichzelf ontplooien in hun werk. Natuurlijk is het op een hongere maag lastig, maar om dan het causale verband maar helemaal om te draaien….dus ik heb niet zoveel vertrouwen in theorieën die een niet zo sterke theorie als metafoor gebruiken. Dan veel liever het verhaal van Seth Godin; hij noemt het wel web4.0, maar geeft er vervolgens een heel eigen inhoud aan.
Nog los van het versie-aspect (x#): waar helemaal aan voorbij wordt gegaan is het meest fundamentele dat marketing drijft: de relatie klant/leverancier. Er ligt voor zowel klant als aanbieder een belang om online tot elkaar te kome, daar ligt ruimte en -niet onbelangrijk- budget.
De ontwikkeling rond persoonlijke connected ontplooiing is pas interessant wanneer koppelingen met merken ontstaan. De integratie mens-merk biedt fundament onder een 3,4 of 5.0 zo je wilt. Vanuit innovatie, events, marketing, communicatie en PR.
Maslow mag nog even in de wachtkamer…
@flores: even los van de discussie of Seth Godin nu gelijk heeft of niet, is een randvoorwaardelijke doorontwikkeling niet zo vreemd.
@evert jan: ik heb bewust de term marketing (nog) niet gebruikt omdat de internetgebruiker primair helemaal niet op het internet is om een relatie aan te gaan met zijn leverancier. Hij is daar vooral om te communiceren met zijn vrienden, collega’s, etc en zich te informeren over van alles en nog wat. Met marketing proberen we op de één of andere manier een rol te spelen in dat proces maar dan alleen bij de gratie van de welwillendheid van de internetgebruiker (die immers ook klant is). In mijn ogen dus eerst maslow en daarna pas die relatie klant/leverancier.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!