Web 2.0 2007 in Berlijn (dag 2)
Vandaag ben ik er achter gekomen. Ik was gisteren niet kritisch genoeg. Mijn zure hersenspinselen zijn veel te lief wanneer ik deze vergelijk met de virtuele vuilnisbak die Tim O’Reilly en zijn vrienden over zich krijgen uitgestort.
(…) There’s a lot of discontent building up among the web community present at the Web 2.0 Expo in Berlin after the first day of the conference. It feels like a lot of speakers are just recycling old presentations. For example the ‘Creating Passionate Users’ by Kathy Sierra seemed like a 1to1 copy of other talks she has given before at other conferences. Tim O’Reillys keynote felt at least two years old. And if you’re following the action in the web community closely you can have a lot more dejavu moments by looking at the schedule. Due to this some people are already starting to think about leaving the conference for good. (…)
Sla vooral ook het weblog BerlinBlase (=BerlijnBubbel) er eens op na. Zij slagen er in om een uitstekende sfeerimpressie te geven.
Maar goed, een nieuwe dag, dus nieuwe kansen. Vanochtend allereerst een sessie bijgewoond van Stowe Boyd waarin hij dieper inging op de materie omtrent Lifestreams. Te oordelen naar hoe vaak Stowe Boyd de frase “I believe” gebruikt, probeert hij aanspraak te maken op de titel “Martin Luther King van de sociale-websferen”. Stowe is een echte believer, en waar hij in gelooft, is “flow”. En passant Linda Stone’s “Continuous Partial Attention” van tafel vegend, gokt hij erop dat we voldoende “flow” zullen hebben om de 588 miljard dollar goed te maken die het Amerikaanse bedrijfsleven jaarlijks misloopt door onderbrekingen op het werk. Dat getal is afkomstig van Basex, maar Stowe zwijgt er in alle talen over. Als ras-Web 2.0-optimist “gelooft” hij stellig dat de sociale-webtools van vandaag ons juist zullen leren om productief om te gaan met “Continuous Partial Attention”. Nieuwe sociale webtools op het werk kunnen helpen bij “work streaming”. Hallo Stowe, heette dat niet gewoon work”flow”??? Stowe heeft ook gehoord van de Britse antropoloog Robin Dunbar. Die is beroemd vanwege zijn getal van 150 mensen die we echt kunnen kennen. Geen inflatoire vriendschap dus, zoals het “Continuous Partial Friendship” van de veelgehypte sociale webnetwerken. Volgens Dunbar is 150 de “cognitive limit to the number of individuals with whom any one person can maintain stable relationships”. Stowe bleef er een beetje vaag over, maar waarschijnlijk “geloofde” hij toch stellig dat sociale-webtools ons zullen helpen om Dunbars plafond van 150 verder op te hogen.
Hierna de sessie “Opening the Social Graph” die verzorgd werd door David Recordon van Six Apart. Spannend onderwerp. Waar de laatste tijd veel over te doen valt. Denk maar aan Microsoft die een aandeeltje Facebook koopt en het OpenSocial-initiatief van ’s werelds “liefste” bedrijf Google. Ik verwachtte vuurwerk en had dat gezien mijn mentale en fysieke toestand ook hard nodig. Maar bij de eerste sheet had ik het alweer helemaal gezien. Een presentatie die eerder was gegeven door Brad Fitzpatrick op de Web 2.0 Summit. Zucht. Mijn klomp brak. Is dan niets meer orgineel?
Deze middag ga ik nog een ingelaste sessie volgen die verzorgd wordt door Google. Ze zullen nader ingaan op de API achter OpenSocial. Eindelijk iets nieuws? In elk geval morgen weer meer!
Ps. Mochten er nog Marketingfacts lezers geinteresseerd zijn in oude koeien, dan kunnen ze hier de presentaties van deze web 2.0 expo bekeken worden.
Dit verslag heb ik samen geschreven met mijn collega Jaap Bloem
Sander Duivestein is professioneel spreker, trendwatcher, internetondernemer, adviseur, auteur en columnist over de impact van nieuwe technologie op mens, bedrijf en maatschappij. In dienst van VINT (het Verkennings Instituut Nieuwe Technologie van ICT-dienstverlener Sogeti) heeft hij aan meerdere onderzoeken meegewerkt. In de afgelopen jaren schreef hij meerdere boeken en rapporten over Bitcoin, Internet of Things, Wearables, Big Data, Social Media, Mobile, Cloud en de economische crisis. Sander is veel in de traditionele media terug te vinden. Regelmatig wordt hij gevraagd om zijn opinie in dag- en weekbladen, op de radio en op televisie te delen. Zo was hij onder andere te gast in Pauw en Witteman, Brandpunt en Nieuwsuur.
Pffff… Ben inmiddels weer in adam. Was voor mij toch wel een deceptie. Ga niet vaak naar dit soort events dus was vol verwachtingen. Google was een erg technisch verhaal, waarbij een aantal fransen in het engels een voor mijn niet echt interessant verhaal vertelden.
Moet zeggen dat Kathy Sierra nog een aardig keynote had, maar na de sales pitch van Amazon en het team van Boris in de bekende witte pakken zal ik met me in de toekomst maar beperken tot slideshare.
Groeten,
Maarten
Mjah, wij (witte pakken mannen) hebben ook wel eens leukere events meegemaakt. De locatie is wel heel, euh, duits. Natuurlijk is het altijd leuk om bekenden te zien en wat nieuwe mensen te leren kennen. En ook een saaie sessie kan je soms toch weer op nieuwe ideeën brengen. Maar helaas moet ik toegeven dat het toch tegenvalt.
Ik ben tijdens Google’s OpenSocial verhaal in slaap gevallen (oops). Misschien dat de roadtrip naar Berlijn toe me toch iets te zwaar is gevallen (was wel erg leuk:))
Hmmm ik ben toch behoorlijk geschrokken van alle negatieve reacties op het evenement! Ik ben normaliter al niet zo’n congresbezoeker omdat de toegevoegde waarde over het algemeen nihil is (los van de contacten, maar daar zijn andere, veel goedkopere manieren voor …). Maar je zou toch denken dat een innovatief/jong/creatief thema als web2.0 – gecombineerd met een dergelijke ‘line-up’ – voor een spetterende ‘experience’ moet kunnen zorgen.
Hopelijk wordt dit geen trend. Zelf was ik vorige maand op de ‘Future Of Web Apps’ in Londen en dat vond ik juist een erg verfrissend/verrassend/inspirerend congres, maar misschien is dat mijn beperkte ervaring met dit soort evenementen…
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!