Veel online producten ten onrechte te duur?
Afgelopen zaterdag kwam in het televisieprogramma Kassa naar voren dat webwinkels vaak net zo duur zijn dan de traditionele winkels. Wat blijkt? Webwinkels worden ‘gestraft’ door het ontbreken van deskundig personeel en een showroom. Hierdoor worden ze vaak gedwongen om de adviesprijzen te hanteren. Vooral in de wit- bruingoedsector schijnt het letterlijk ‘business as usual’ te zijn. Maar ook webshops voor laminaat, sportartikelen, merkkleding en babyartikelen voelen de (prijs)druk van importeurs.
Zo blijkt uit een enquête van de Thuiswinkelorganisatie dat maar liefst 75 van de aangesloten webshops wordt beïnvloed door importeurs: 50 winkels spreken van regelrechte dwang om adviesprijzen te hanteren. Hierdoor kunnen internetaankopen wel 10 – 30% duurder uitpakken voor ons als consument……. Daarnaast geven ook nog eens 44 winkels aan dat, als ze afwijken van de adviesprijzen, er leveringsproblemen gaan ontstaan.
In de aflevering van Kassa wordt ook duidelijk dat fabrikanten in de witgoedsector andere inkoopcondities hanteren voor webshops dan voor gewone winkels. Eigenaren van webshops betalen meer voor de producten. De reden? Traditionele winkels bieden door met showrooms en deskundig personeel meer toegevoegde waarde. De wereld op zijn kop?
Ik vind van wel! Eén van de succesfactoren van internet is het realiseren van efficiënte businesslines. Denk alleen maar aan het logistieke proces! Door deze efficiencyslagen kunnen én moeten producten ook goedkoper worden aangeboden. Althans, tot zaterdag dachten wij dat als consumenten. Met de uitkomsten van de enquête lijkt het er toch op dat het succes van internet in bepaalde segmenten wordt afgestraft. Vreemd.
De NMa noemt het “zeer interessant” en vraagt om zo veel mogelijk bewijsmateriaal, waarna ze zullen beoordelen of er voldoende aanleiding is voor nader onderzoek. De Thuiswinkelorganisatie zal in contact treden met de NMa om te bereiken dat de NMa zich uitspreekt over deze handelspraktijken. Wordt ongetwijfeld vervolgd!
Het is aan de klant lastig uit te leggen dat hij in de retailwinkel soms meer betaalt voor extra service, terwijl hij hier ook nog eens voor de deur uit moet, dus ik kan me de houding van de winkels goed voorstellen.
Eigenlijk is het wel zonde dat fabrikanten en leveranciers zo gevoelig zijn voor de druk vanuit de retail. Natuurlijk lopen zij het risico uit de schappen gehouden te worden als hun product in de winkel niet kan concurreren met webprijzen, maar leveranciers en fabrikanten hebben ook een overstijgend belang om zoveel mogelijk af te zetten en in die zin lijden de leveranciers niet onder de opkomst van webwinkelen, de webwinkels betalen immers dezelfde inkoopprijzen…
Waarschijnlijk is het een kwestie van afwachten tot het aandeel van de online verkopen toeneemt, zodat merken minder afhankelijk zijn van retail en de macht van de retailers om de prijzen ook online hoog te houden afneemt.
Misschien moeten de retailers zich eens achter hun oren krabben en zien waar het op termijn naar toe gaat. Ze moeten de oplossing voor de concurrentie van webshops misschien niet alleen buiten zichzelf zoeken door leveranciers onder druk te zetten, maar ook nadenken over hun verkoop- en servicemodellen en leveranciersrelaties in de toekomst.
beetje advocaat van de duivel maar denk eens aan:
– klanten kijken in de winkel, laten alle features uitgebreid uitleggen en kopen bij de webshop omdat het een paar euro goedkoper is.
– real life winkels zijn trouwer aan een product dan online winkels
– een webshop is ‘vluchtiger’ dan een echte winkel
– ook al stijgt het aantal online verkopen, de sector meot het voornamelijk hebben van verkopen door ‘echte’ winkeliers. lijkt me dus niet verstandig hen voor de schenen te schoppen
het is het overwegen waard en ik vind persoonlijk dat dit wel opweegt tegen de bezwaren die genoemd zijn.
@Martijn: Inderdaad, dat zijn een aantal voorbeelden waarom het vanuit de retailwinkel niet meer dan logisch is om die druk uit te oefenen, zij worden immers in een ongelijke strijd afgetroefd (webwinkels hebben minder kosten en kunnen dus toe met een lagere marge).
Leveranciers hebben de (voor zover bekend legale) optie om de inkoopprijs voor bepaalde afnemers te verhogen. Dit lijkt me een elegantere oplossing dan dat leveranciers weigeren überhaupt producten te leveren als webwinkeliers zich niet aan de adviesprijs houden.
Moet een web winkel goedkoper zijn? Webwinkelen ervaar ik als meer vrijheid in keuze, minder sturend (onbetrouwbare) advies, verder bespraar ik op mijn eigen vervoer en parkeerkosten en vooral: web winkelen biedt me gemak. Niet in de laatste plaats ben ik op het web veel beter beschermd tegen miskopen (colportagewet) dan in een gewone winkel. Een paar procenten meer betalen op het web weegt wat mij betreft dan ook ruimschoots op tegen de irritatie van de ‘gewone winkel’….
@Justien
Buiten dat je met je reactie enigszins off-topic gaat, klopt het inhoudelijk ook niet helemaal. Je vergeet ten eerste er bij te vermelden dat je bij online winkelen verzendkosten hebt. Deze kunnen bij grotere of goedkopere producten een behoorlijk percentage op het aankoopbedrag stijgen. Ten tweede geef je aan dat de colportage wet jou beschermt tegen miskopen. Dit klopt, maar in vrijwel elke winkel in Nederland kan je binnen 14 dagen producten zonder opgaaf van reden terug brengen. Daarnaast heeft een vaste winkel het voordeel dat als een product defect is je het bij die winkel terug kunt brengen. Onlineshops is dit wat minder voor de hand liggend en wil nog weleens verkeerd gaan (lees de shopreviews op tweakers.net maar eens.)
nu on-topic: Het is zwaar onterecht dat webwinkels een hogere inkoopprijs moeten betalen t.o.v. normale winkels en wel om de volgende reden.
1. Fabrikanten halen door het voordeel van Internet een hogere marge terwijl het voordeel van consument bijna verdwijnt. (naar mijn idee een van de hoofdredenen waarom er verschillende inkoopprijzen worden gehanteerd.)
2. De informatie voorziening van bijvoorbeeld een mediamarkt en Internet is niet veel verschillend. MediaMarkt heeft te weinig, te jong, ondeskundig personeel in hen winkels staan die zich voornamelijk bezighouden met het vullen de vakken. Internet heeft geen personeel, maar wel tientallen websites met productinformatie.
@Bob; maar de mediamarkt biedt de leverancier weer andere voordelen en is derhalve niet te vergelijken met reguliere zaken of webshops.
Mediamarkt koopt namelijk zelf in bulk in. Zij nemen wat dat betreft risico’s. Gewone winkels en webshops kopen een klein voorraadje (internetshops waarschijnlijk helemaal niet) en bestellen de rest.
Voor leveranciers is de gegarandeerde afname dan interessant.
Ik denk dat internet voor de leveranciers nog gewoon te weinig voordeel biedt.
Nobele taak aan de mensen hier om dat wel te realiseren.
Ik denk dan aan:
– goede registratie van kopers, databaseje van maken, analysees uitvoeren wie je doelgroep is
– actieve aftersales, waarbij je mailjes stuurt naar kopers met de vraag of het product bevalt
– online communitiy opzetten (indien mogelijk) waar je kunt discussieren over een product (kan de wenselijkheid van worden betwijfeld)
maar jullie weten er zeker wel meer
en als het internet dan voor leveranciers meerwaarde heeft, dan kan de prijs omlaag.
@Martijn; MediaMarkt werkt toch iets anders dan jij denkt. Vele elektronica bedrijven kopen via bulk in. MediaMarkt doet dit juist niet (op landelijke aanbiedingen na). Ze hebben een decentraal inkoopbeleid en kopen bij fabrikanten restpartijen op.
desalniettemin heb je wel gelijk dat winkels op dit moment interessanter zijn dan Internetshops.
Hogere inkoopsprijzen voor webwinkels is inderdaad niet eerlijk, maar leveringsproblemen zijn nog oneerlijker.
Het belang voor de consument is een eerlijke prijs voor het product en de toegevoegde service. Als webwinkels efficiënter kunnen werken dan retailwinkels dan is het niet meer dan logisch dat hier een lagere prijs tegenover kan staan.
Alleen is de bestaande markt hier niet blij mee. En hoe moeilijker het wordt voor retail om met online te concurreren, hoe meer problemen men zal krijgen om tegelijk met mooie winkels en voldoende personeel de prijzen enigszins laag te houden.
Het probleem is te complex en kent teveel invalshoeken om er in één zin een oordeel over te vellen. Ik denk dat het hoe dan ook een goede zaak is dat de NMa serieus gaat kijken wat leveranciers wel en niet mogen en gaat toetsen wat er in de praktijk allemaal gebeurt. Creatief omgaan met prijzen en leveringscontracten om je grote afnemers tevreden te houden is discutabel, maar als het tegen de wet is moet er wat aan gedaan worden natuurlijk.
In mijn ogen is de situatie juist heel simpel. Retailwinkels hebben gewoon meer kosten dan een webshop en zijn daarom concurrentie technisch gewoon slechter uit t.o.v. de webwinkels. De service die webwinkels (meestal) bieden is daarentegen belabberd. Ondanks dat het meestal niet aan het merk ligt, zal een consument slechte service en garantie afhandeling toch aan het merk gaan koppelen. De leveranciers willen dit tegen gaan en willen er voor zorgen dat de webwinkels niet op prijs gaan concureren met de retail, maar juist op service (snel, makkelijk en grote keuze). Om die concurrentie op prijs te voorkomen is dus een bindende adviesprijs de enige optie.
Overigens denk ik dat het een zeer kwalijke zaak is dat de NMA zich hiermee gaat bemoeien. Ik zie in sommige markten namelijk al dat leveranciers gewoonweg niet meer gaan leveren aan webshops. Mocht de NMA maatregelen gaan nemen, dan zie ik dit in de witgoed nog wel eens gebeuren. En dan is het afgelopen met het snel, makkelijk en met veel keuze op internet kopen van een wasmachine.
Het is natuurlijk een schande dat er met 2 soorten inkoop prijzen gewerkt wordt. Bovendien stom ook van de fabrikanten. Het is gewoon proberen zaken kunstmatig in stand te houden. Ook maken ze, onterecht, extra marge. De meeste winkels leveren geen enkele toegevoegde waarde, hebben een zeer bescheiden assortiment, kunnen geen enkele leveringstermijn garanderen etc. We kennen dit verschijnsel toch vanuit de reiswereld? En vanuit de hotellerie? Hotels dachten ook hun traditionele verkoop kanalen in stand te houden: entree Expidia en een hele reeks van anderen. Idem voor de reiswereld. Fabrikanten die dit niet inzien krijgen uiteindelijk gewoon de kous op de kop. Ook retailers zullen eens goed moeten gaan nadenken over hun toegevoegde waarde. Alleen daarvoor wordt meer betaald. De meeste goederen zijn verworden tot commodities, waarbij de consument uiteindelijk alleen kan selecteren op prijs. Retailers en fabrikanten die kunstmatig hoge prijzen in standhouden dienen door de NMA keihard te worden aangepakt.
Een paar jaar geleden hebben we in de reiswereld al eens de discussie gevoerd dat de, onduidelijke, beloningssystemen van de retail op de schop moeten. Niet betaald worden vanuit marge, maar betaald worden door de consument voor toegevoegde waarde, als service, kennis etc. We betalen immers ook advocaten en consultants etc. Dit zou mi ook moeten gelden voor de verzekerings tussenhandel.
@Martin:
Je vindt het een kwalijke zaak dat de NMa zich er mee gaat bemoeien omdat leveranciers dan nog meer eisen gaan stellen aan webwinkels? Dat proberen ze toch juist tegen te gaan?
@ Martin: Dit verschil in prijs en service wordt door de gemiddelde klant lang niet altijd begrepen. Dit is ook de oorzaak van het verzet van de retailers: klanten zien de toegevoegde waarde niet en kopen hun product goedkoper online.
Overigens werd volgens mij bij Kassa gezegd dat het niet willen leveren illegaal is en het werken met verschillende prijzen door leveranciers juist niet.
Nu ik er over nadenk vind ik het niet alleen kwalijk dat leveranciers gevoelig zijn voor de klachten uit de retail, maar ook dat er webwinkels zijn die zwichten voor de druk van hun leveranciers. Dreigen met sancties werkt alleen als er webshops zijn die hiervoor zwichten; met een marktaandeel van 10% voor online zouden leveranciers wel gek zijn als ze aan geen enkele webwinkel meer zouden leveren – dan is het voor hun concurrenten wel heel erg interessant om het gat op te vullen.
Overigens beperkt het probleem zich niet alleen tot retail, ik heb wel geluiden gehoord dat de postorderbedrijven er ook een handje van hebben om bij hun leveranciers te klagen over webwinkels.
@Niek: Ik denk in der daad dat het niet beter op gaat worden als de NMA zich er mee gaat bemoeien. De witgoed branche zal dan namelijk heet simpel de keuze gaan maken tussen de retailers en webwinkels. Dit zal er toe leiden dat de webwinkels gewoon niet meer geleverd krijgen.
@Sint: Zoals ik ook al ongeveer tegen Niek zei is de keuze van aan wie je wel of niet levert compleet legaal. Het stellen van voorwaarden aan de wederverkoop is (helaas) wel verboden.
En even voor de duidelijkheid: ik ben van mening dat leveranciers gewoon voorwaarden moeten kunnen stellen om de kwaliteit van service te waarborgen. Verslechtering van service en kwaliteit bij de verkoop aan consumenten komt meestal terug op het bordje van de leverancier m.b.t. garantie en dergelijke.
Vreemd om te lezen dat er voetstoots vanuit wordt gegaan dat consumenten alles weten van ieder product. Schoenen , medicijnen, meubels, huizen, autos, voedsel, etc.
Alles wordt te koop aangeboden op internet en heel vaak door verkopers die het product niet kennen of correct weten te adviseren of zelfs maar inzicht hebben in productieprocessen ed.
Ook bespeur ik een algemeen wantrouwen tegen retailers en verkoopadviseurs dat niet stoelt op onderzoek of feitenkennis.
Ik ben van mening dat voorafgaand aan het overgrote deel van de aankopen op internet advies en info wordt ingewonnen bij deskundigen waarna inderdaad voor wat euros voordeel via net besteld wordt.
Terecht dat producenten en concurrenten van artikelen die service behoeven hiertegen stelling nemen. Helaas nog te weinig en niet hard genoeg.
De zogenaamde bescherming van consumenten door zogenaamde onafhankelijken, dat is pas bussines geworden.
De wet op kartelvorming heeft juist in de hand gewerkt dat megaretailconcerns druk op producenten kunnen leggen aangaande distributie en prijzen.
Volgens mij zijn consumenten juist het beste af met aankopen bij kleine speciaalzaken waar de beloofde service en garanties waar gemaakt moeten worden omdat de klant de winkelier er persoonlijk op aanspreekt als dat niet gebeurt. En een bedrijf niet overleeft bij slechte prestaties.
Consumenten zijn capabel genoeg om inferieure producten en bedrijven te onderscheiden van de goede.
Daar kunnen voornoemde organisaties beter niet in sturen want hun belang ligt meestal in de grootste gemene deler, de massa. Daar vindt men de meeste leden, abonnees etc. Om die reden worden nooit werkelijk goede producten als juist aanbevolen of als beste getest. En zo wordt de publieke opinie gestuurd in een negatieve tendens.
Beter zou het zijn om wel de werkelijk goede producten te testen of aan te prijzen zonder daarbij de prijs een rol te geven. Ook zou men dezelfde aandacht kunnen geven aan retaillers , groot of klein , die de juiste prestaties geven.
De inferieure vallen op den duur vanzelf af.
Naar aanleiding van de post van remo:
Ik vraag me serieus af of consumenten in staat zijn om onderscheid te maken tussen inferieure en ‘goede’ producten en bedrijven.
Wat is inferieur voor een consument? Dan zouden we eerst de wensen van de consument in kaart moeten brengen. Zijn ze op zoek naar een goed product voor een hoge prijs of zoeken ze een redelijk product voor een goedkope prijs? Misschien zijn consumenten niet op zoek naar vertrouwen en garanties, en lopen ze liever het risico dat een goedkoop product stuk gaat.
Ik geloof niet dat leveranciers verkoopprijzen zouden mogen beïnvloeden want het gaat tegen de marktwerking in. Fysieke winkels zouden zich door andere factoren moeten onderscheiden, bijvoorbeeld door bepaalde service, garanties, een installateur, noem maar op. Het voordeel van webwinkels is dat ze goedkoper kunnen zijn omdat ze zich onderscheiden qua prijs doordat de processen anders zijn.
Beide verkoopkanalen hebben zo hun voor- en nadelen. Ik geloof niet dat het aan de leveranciers is om te bepalen hoe hun klanten hun marketingmix definiëren.
Shoot!
Ik ben het volledig met Niek eens. Het is jammer dat retailers de oplossing voor het geknaag aan hun concurrentiepositie buiten de deur zoeken. Men zou in de eerste plaats de nadruk moeten leggen op de eigen kracht.
De twee kampen in deze discussie zijn eigenlijk aan de ene kant mensen die zien hoe de verhoudingen werkelijk liggen en aan de andere kant de mensen die dat ook zien, maar begrijpen dat toegevoegde waarde geen toegevoegde waarde is als de consument deze niet ziet of niet wil. Volgens deze scheiding kun je al argumenterende soms ineens in het ‘verkeerde’ kamp zitten. De werkelijke oplossing is het erkennen van het verschil en (retailwinkels/ketens) er iets aan doen!
Je kunt vóór of tegen inmenging van de NMa zijn, we zijn met zijn allen echt niet uit op het kapot maken van de retail, maar feit blijft dat mensen en ondernemingen zich in dit land aan de wet dienen te houden.
In reactie op de twee voorgaande berichten noem ik producten van Apple. Er is een minimaal verschil in service, garantie en prijs en MARGE tussen retail en web. Het kan dus wel.
Misschien heeft Niek gelijk aangaande goedkope producten.
Bij producten van midden tot hoog niveau blijf ik van mening dat advies vergelijkingsmogelijkheden en vertrouwen een aanzienlijk deel van de waarde van het product vertegenwoordigen. En dat haal je nu eenmaal lijfelijk bij een retailer. die daardoor meer kosten maakt enz,enz.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!