Social Service Layer en de Open Stack: Een introductie

Het afgelopen jaar heb ik veel geschreven en gesproken over OpenID, Data Portability, OpenSocial, XRDS-Simple, RSS, oAuth en Portable Contacts. Het blijft lastig, om deze termen onder één noemer samen te vatten. Het zijn losse initiatieven die elk hun eigen weg lijken te gaan, terwijl ze allemaal een stukje van de uiteindelijke puzzel zullen vertegenwoordigen. Tenminste, dat denk ik.

Joseph Smarr -Plaxo’s chief platform architect en betrokken bij het Portable Contacts initiative- sprak op de Web 2.0 conference in New York voor het eerst over de ‘Social Service Layer’ en de ‘Open Stack’. Twee termen die wel eens de basis van het nieuwe Sociale Web kunnen gaan vormen.

Social Service Layer

In het afgelopen anderhalf jaar zie je langzaam dat men inziet dat de Walled Gardens -wat Hyves, Facebook en MySpace zijn, Social Platforms die hun gebruikers koste wat kost binnen willen houden- niet langer het eeuwige leven hebben. Net als tijdens het begin van Web 1.0 -waar je als AOL-klant enkel AOL-sites kon bezoeken, het vroege mobile web -waar je niet verder kwam dan Vodafone Live-, zie je nu ook op Web 2.0-gebied dat gebruikers hun eigen weg willen gaan. Ze willen graag foto’s van Flickr kunnen tonen op Facebook en inloggen met hun MySpaceID op Twitter.

Er wordt dan ook wel gesproken over het bouwen van een Social Service Layer waar Social Hubs de rest van het web verbinden. Deze Social Service Layer zou gaan bestaan uit Identity Providers, Social Graph Providers en Content Aggregators:

In het kort uitgelegd zijn Identity Providers partijen als Google, Microsoft en Plaxo die door middel van OpenID de mogelijkheid bieden om met een centrale login in te loggen op externe websites. Social Graph Providers bieden je de mogelijkheid om je sociale online leven (je vrienden) te hergebruiken. Plaxo is hier met Pulse druk mee bezig en Google heeft vorige maand FriendConnect geintroduceerd. Als laatste heb je de Content Aggregators die de -door je Social Graph gegenereerde- content samenvoegt en weergeeft. Een mooi voorbeeld hiervan is de Newsfeed van Facebook, die mij toont dat Bram foto’s op Flickr heeft geplaatst en dat Patrick gereageerd heeft op mijn statusupdate op Facebook. De Social Service Layer zal ervoor gaan zorgen dat mijn online sociale leven beheersbaar blijft en minder afhankelijk is van de websites waarop ik mij begeef.

Open Stack

De Social Service layer klinkt als een geweldige ontwikkeling, maar zal alleen gaan werken als de verschillende partijen ook onderling uitwisselbaar zijn. Als je op website A alleen kunt inloggen met Identity Provider Google en op website B enkel met Microsoft zal er van de Social Service Layer niet veel terecht komen. Gelukkig zien de verschillende partijen dit in en zijn ze bezig deze laag te standaardiseren in wat zij de Open Stack noemen.

Helaas, niet alle partijen doen hier aan mee, Facebook houdt zich dankzij zijn first-movers voordeel afzijdig van deze discussie. Facebook blijft vooral in volle vaart vooruit stomen en dat is niet eens een negatieve ontwikkeling. Door de snelle opkomst van het Facebook Platform werd in rap tempo OpenSocial ontwikkeld door Google. De aankondiging van Facebook Connect zorgde voor de versnelde ontwikkeling van MySpaceID en Google’s FriendConnect. Deze wapenwedloop tussen de Facebook Stack en de Open Stack geeft ons als gebruiker versneld meer vrijheden en worden de Walled Gardens sneller afgebroken.

De verschillende onderdelen van de Open Stack heb ik -op XRDS-Simple na- al eerder besproken in ‘De techniek achter de Data Portability Workgroup’, ‘Portable Contacts, opnieuw een stapje dichterbij Data Portability’ en ‘OpenSocial is geen Data Portability!.

XRDS-Simple is een Discovery protocol. Het zorgt ervoor dat een applicatie weet welke andere API’s jij als gebruiker aanbiedt. Bijvoorbeeld; Je logt in op een website met je OpenID account. Door XRDS-Simple weet deze website aan de hand van je OpenID url dat je Plaxo Pulse gebruikt om je vrienden te beheren en kun je hier toegang tot verschaffen -zonder dat je opnieuw hoeft op te geven dat je Plaxo Pulse gebruikt. Met enkel Plaxo Pulse in het voorbeeld zijn de voordelen nog niet zo groot. Als je daar Flickr voor je foto’s, WordPress voor je Blogposts, Youtube voor je video’s en Twitter voor je statusupdates aan toevoegt, wordt de toegevoegde waarde van een Discovery protocol als XRDS-Simple al snel duidelijk.

Open is the new Black

Ik denk dat we ondertussen mogen concluderen dat gebruikers het belangrijk vinden om hun data te kunnen delen en het graag hergebruiken op andere websites. De Social Service Layer biedt de mogelijkheden om dit gebruiksvriendelijk en overzichtelijk te houden. De Open Stack is een samenvoeging van Open Source producten zodat deze -net als HTTP voor het internet- de basis kan gaan vormen voor het Sociale Web.

Achtergrondinformatie:

Voor meer informatie over de Open Stack en de Social Service layer raad ik je aan de presentatie van Joeseph Smarr eens te bekijken. Ook deze uStream.tv opname van de paneldiscussie Platform Love; Getting Along op Leweb ‘08 is erg interessant.