Economisch weerbericht (25): Het dorp Chinerica
Twee april 2009 was voor de eerste keer de wereld echt een dorp. Een hele trillion (met dat biljoen, trillion, billion en miljard moet het ook maar eens afgelopen zijn) voor de wereldeconomie. Plus betere regels, inzicht en transparantie. Dat ligt nu op de tekentafel en zo is het goed. Maar het had ook niet fout moeten gaan. Op de vooravond van de G20 zei Super-Sarko nog steeds te vertrouwen in Obama’s “Change”, om in dezelfde adem keihard te melden dat het te laat is als die na 2 april komt.
Terwijl de wereldhandel zo goed als op zijn gat ligt, hebben de wereldleiders het nog nooit zo druk gehad met elkaar. Een slecht teken want het benadrukt hoe ontzettend diep deze crisis zit. Vandaag, morgen en zondag nog even naposeren: op het 60-jarig Navo-feestje en op de US/EU-top in Praag. En reken maar dat Azië op de hoogte wordt gehouden, want daar zitten de meeste dollars te stinken.
Hoe diep zit zo’n crisis nou? Een kwestie van cumulatieve ellende. Dit jaar moet de US 2700 miljard rente betalen. Da’s verdulleme het GDP van de UK. Maar goed, niks is meer zeker; volgens George Soros gaat diezelfde UK binnenkort het handje ophouden bij het IMF.
Conclusie: die ene trillion is dus ook maar een spatje op de gloeiende plaat en een no-brainer in het kader van pappen en nathouden. Daarom waren Merkel, Brown, Sarkozy en Kroes zo eensgezind. Europa heeft zijn zin en Amerika de handen vrij voor een hevige vrijage met Azië. Even was de wereld één dorp, maar dat zal lijken te bestaan uit een kern en een paar gehuchten. Die kern heet Chinerica, wat ik u brom. Amerika en China hebben elkaar nodig voor afzet en innovatie. Want met bailouts en stimuli alleen lukt het never-never-nooit.
Jaap Bloem is in IT since the PC and now a Research Director at Sogeti/VINT. In his days at KPMG Consulting he co-founded the IT Trends Institute. Jaap was a publisher of IT books and editor in chief of IT magazines at Wolters Kluwer. Before coming to VINT, Jaap was the Marketing Executive for the Dutch Chapter of ISOC, the Internet Society. Jaap has co-authored many books and articles, and loves to develop and evangelize ground-breaking thought and insight together with colleagues and partners. Jaap Bloem is in augustus 2018 overleden.
Een kleine aanvulling, zonder het dorpse karakter te willen bederven. China en Amerika hebben elkaar naast afzet en innovatie ook broodnodig voor de waardevastheid van de dollar. Misschien heeft China uiteindelijk, of in ieder geval vooralsnog, een groter belang bij het ‘wel en wee’ van Amerika dan andersom. Je zou eens moeten uitrekenen hoeveel Chinese arbeidsjaren er voor nodig zijn geweest om die dollarberg te verzamelen. Dat mag van China vast nog geen afvalberg worden. Als al die dollars de papierversnipperaar in moeten, vanwege het waardeloze karakter van één dollar, dan volstaat dat niet met een storm in een glas water. Nee, dan komt er een Tsunami van een vertrouwensbreuk op ons af. Mocht dit toch het geval zijn, dan kan Amerika zelf weer gaan produceren ten einde de werkloosheid terug te dringen, maar vooral omdat de import onbetaalbaar blijkt te worden. Want dan zijn de Chinese producten ineens heel duur.
De economie blijft toch een vat van communicerende vaten. Men kan regelen wat men wil. Als men de gezonde economische principes uit het oog verliest, komt er vroeg of laat een vloedgolf van ellende op ons af. Uitzieken is er niet meer bij. Desalniettemin ben ik blij dat men actie onderneemt.
Zo, nu eerst zelf maar eens wat aan de locale economie doen door de kleine middenstander, met een mooi terras, te spekken. Goed weekend toegewenst. Trouwens deze week was het lente op de beurs 🙂 . Toch is het nog te vroeg om te juichen. We zitten nog steeds (naar mijn idee) in de dalende fase van de beurscyclus.
Hoi Jaap,
‘Alle liefde is economie’, aldus S.Pont. Ik ben reuze benieuwd of het ‘schootzitten’ van duurzame aard is. Wat denk jij?
Ik zie op lange termijn toch (regionale) conflicten ontstaan op het gebied van de markt voor grondstoffen, energie en watervoorziening. De wortels van deze toekomstige conflicten liggen op de loer en worden steeds urgenter zodra de economie zich hersteld van de huidige recessie. We kunnen geld creëren uit het niets. Ook zijn we in staat om energie te creëren uit het niets. Al steken we naar mijn idee toch te weinig energie in de laatst genoemde optie. De recessie houdt deze aankomende problematiek onder het (Perzische) vloerkleed. Toch worden de banden met Turkije en Iran worden niet voor niets aangehaald. Misschien ontstaan er wel nieuwe wonderbaarlijke en nooit verwachte ‘schootzitpartijen’. Voor het Westen is dit overigens een hele goede ontwikkeling.
Het zal mij niet verbazen als de olieprijs zich op dit moment uit de bodemfase van de (beurs)cyclus aan het ontworstelen is. Dit betekent dat een (gering) gedeelte van alle inspanningen om de economie weer uit het dal te trekken verdwijnt in de zakken van olieproducerende landen en vooral ten koste gaat van de Aziatische burger. Want in deze regio drukt de prijs van een liter benzine veel zwaarder op het besteedbaar inkomen dan in het Westen.
Beste Jaap,
Een vrijage tussen China en Amerika, uitmondend in een schootzitpartij, zou ook nog wel eens tot stand kunnen komen op basis van overeenkomstigheden op het persoonlijk vlak, aldus Leslie T. Chang in Het Financieele Dagblad (06/04/2009). Pluk de dag 😉
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!