SlideshareReview (39): Kennismanagement 2.0
Als er iets is waar ik mij – werkend binnen een grote organisatie – altijd over verwonderd heb, is het kennismanagement. Niet zozeer het opslaan van belangrijke informatie zodat iedereen het kan zien – bibliotheken zijn uitstekende voorzieningen – maar de pogingen om de kennis en kunde van experts af te tappen. Incentives, een Knowledge database, gouden-gids lijstjes, groupware: allen tot mislukken gedoemd. Terwijl de bedoeling: het bij elkaar brengen van kennis en mensen opdat niet het wiel telkens opnieuw hoeft te worden uitgevonden, zaken goed afgestemd worden en projecten sneller gaan, tot ieders verbeelding spreekt.
De presentatie van Frank Wolf en anderen van T-Systems vond ik dan ook treffend. Een van de sheets verwoordt het kennismanagement zoals dat nog bijna overal voorkomt steengoed:
- Schrijf je kennis op, het liefste in een database
- Zorg dat je het ‘juiste’ detailleringsniveau aanhoudt
- Wellicht dat iemand op een keer leest wat je geschreven hebt. Misschien ook niet.
- Besteedt vooral niet teveel tijd hieraan.
Het heikele punt is volgens de schrijvers dat niemand zijn kennis deelt, danwel zijn kennis opschrijft zonder doel, zonder publiek. Als er niemand is die luistert naar de interessante dingen die je te melden hebt, houd je snel je mond. Zelfs als er ‘van bovenaf’ is besloten dat iedereen zijn kennis dient op te schrijven.
Ook het invoeren van allerlei 2.0 technieken zoals wiki’s en communities helpt niet echt. Nog steeds geldt dat medewerkers wel wat beters te doen hebben dan hun kennis voor jan … op te schrijven.
Toch lijkt het wel dat het op het internet wel lukt: wiki’s worden gevuld, mensen dragen hun kennis bij in discussiefora, werkgroepen en wat dies meer zij. Maar vanuit bedrijfskundig oogpunt is dit slechts schijn: slechts 1 procent van de internetters draagt kennis bij. En hoe groot is de kans dat tussen de 1% van uw medewerkers, de echte experts zitten?
Deze presentatie stelt:
- Het delen van kennis is altijd vrijwillig (dus geen regels van bovenaf).
- Kennis wordt alleen gedeeld als er sprake is van publiek: mensen die behoefte hebben aan de kennis. Alleen dat motiveert.
- 2.0 software is slechts een hulpmiddel. Uitsluitend dit middel inzetten lost de kennismanagementproblemen niet op.
Tot zover vertelt deze presentatie in ruim 50 sheets alleen waarom kennismanagement tot op heden niet lukt, en waarom het uitsluitend inzetten van 2.0 software ook niet zal lukken.
Als een goede thriller eindigt de presentatie met een cliffhanger: hoe moet het dan wel?
Meer daarover in een volgende SlideshareReview (zelfde plaats, zelfde tijd, morgenochtend!).
Inderdaad, de slides in deze perfecte trilologie getuigen naar mijn mening van een “juiste” benadering.
Het gaat met name om mensen (voor, door, bij, met, tegen enz), beduidend minder om processen en nog maar een beetje technologie.
Wie bepaalt eigenlijk of iemand een ‘echte’ expert is? Zijn we dat uiteindelijk niet allemaal? Ervaringsexperts?
@Patty
Deels mee eens Patty. Er zijn natuurlijk best mensen te vinden die heel echt meer kennis en ervaring hebben dan anderen en die je daarom experts mag noemen. Maar anderzijds kan de kennis en ervaring van iedereen van pas komen. Ook daarom dus: een kennissysteem moet zich niet zozeer richten op de kennis, maar op de mensen.
Ik zeg google wave….
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!