ECCI XI: Is Edward De Bono nog steeds de creativiteitsguru?

ECCI (the European Conference on Creativity and Innovation) is een van de meest bekende conferenties over innovatie in de wereld. Op ECCI kom je voor inspiratie over innovatie, marketing en creativiteit, dit jaar al voor de elfde keer.

Keynote Speaker op ECCI XI in Brussel, Edward de Bono, is dé creativiteitsguru van de 20ste eeuw. Wij waren onder meer benieuwd of hij zijn zeer bekende creativiteitstechnieken als: ‘random word’ en ‘de zes hoeden’ heeft aangepast aan de 21ste eeuw. We kijken hiernaast naar twee voorbeelden van zijn technieken.

De uiteenzetting van de Bono werd een samenvatting van één van zijn boeken, met om de zoveel minuten een workshopmoment waarin we opgedragen werden om zelf over bepaalde stellingen of opdrachten na te denken. De Bono presenteert voor het podium vanaf een overhead-projector. Hij krast met verschillende viltstiften figuren en pijlen op de sheet. Dat ziet er in ieder geval niet erg nieuwerwets uit, het lijkt of je (weer) in de schoolbanken zit. Maar hoewel deze manier van presenteren enorm verouderd is, verschilt het zo sterk van al hetgeen we vandaag de dag zien, en dat maakt het weer interessant! Of zoals een Ecci-blogger het omschrijft:

“Drawing while you speak gives the audience the feeling that the speaker is sitting next to you. And working with an overhead projector, maybe with a glass of wine and some Jazz music, gives a very cozy and warm feeling.”

Voorbeelden

Een fabriek neemt water van een rivier typisch in upstream, vervuilt dit en dumpt het downstream. De vervuiling is hier dus het probleem. Hoe kun je dit simpel oplossen? Conventionele gedachte is: de vervuiler beboeten. De Bono echter draait graag dingen om. In dit geval: laat de fabriek eerst zijn eigen afvalwater dumpen, en laat de fabriek direct daarachter zijn water innemen dat de fabriek binnengaat. Zo heeft de fabriek er zelf alle belang bij om dit water goed te zuiveren. Dit krachtige voorbeeld hebben 15 landen inmiddels als beleid geadopteerd.

Het tweede voorbeeld gaat over challenge the obvious. Het topic: parkeren in de stad. Het probleem is hier dat mensen die kort voor nuttige dingen in de stad moeten kunnen zijn, maar daarna meteen weer weg zouden moeten gaan om plaats te maken voor anderen. Een creatieve oplossing voor dit probleem dat via zijn technieken is bedacht is mensen gratis onbeperkt te laten parkeren, zolang ze maar hun lichten laten branden. Mensen zullen er dan alles aan doen om snel terug te zijn, zodat hun accu niet leeg is.

Conclusie

De Bono blijft een fenomeen. Hij gaat snel door zijn presentatie, maar het feit dat hij bijna dezelfde presentatie hield op ECCI ´96 (!) speelt daar zeker in mee. Ditzelfde geldt voor zijn theorieën, die opvallend, goed doordacht en onderbouwd zijn, maar in hoofdlijnen niet fundamenteel veranderd zijn de afgelopen 10 à 20 jaar. Enkel spijtig dus dat hij geen moeite genomen heeft om zijn technieken te verduidelijken aan de hand van recentere voorbeelden, of de voorbeelden duidelijker linked aan zijn theorie.

De Bono’s theorieën zijn naar onze mening, hoewel aan wat slijtage onderhevig, nog steeds zeer boeiend en de moeite van het verkennen waard. Dus indien je interesse hebt in het onderwerp, lees dan een van zijn 63 (!) boeken, want in een presentatie zul je niet meteen wijzer worden.

Deze blog schreef ik samen met Ben Joossen van Mouseover.be.