Free Our Data

Data management. Lifestreams. Big Data. De Data “Firehose” – wat de woorden ook zijn, ze geven aan: data zijn steeds belangrijker in ons leven. We produceren er meer van, websites combineren onze data met die van vrienden en kijken naar metadata om voor ons relevante trends te ontdekken. Maar het merendeel van relevante data zit vast. Tot nu toe werden deze data keurig netjes bewaard, zoals we al eeuwen doen: in opbergkasten of hun moderne versie: op servers of harde schijven. Bewaard door instanties, die altijd moesten zorgen voor de kwaliteit en de integriteit van de data. Die niet moeten denken om deze data, of zelfs geanonimiseerde metadata, vrij te geven: iemand zou er eens misbruik van kunnen maken.

Data zijn relaties

En dat is zonde, zegt bijvoorbeeld Sir Tim Berners-Lee. Hij is een voorstander van “Linked data” – een idee, waarbij data zelf (en niet de documenten of websites waar ze in zitten) met elkaar kunnen linken. Het heeft daarom ook een relatie met het idee van het semantische web. In 2009 kwam hij naar TED om het idee uit te leggen. Een jaar later kon hij al vertellen over de voortgang van het concept. Hij geeft als voorbeeld http://www.openstreetmap.org, waar in korte tijd vrijwilligers de wereld in kaart brengen.

Zijn idee is dat we ruwe data vrij moeten laten. En een mooie: “Data are relations” : data vertellen niet alleen wat ze zijn, maar ook waar ze aan gelinked zijn. En data bouwt verder op andere data. Die combinatie geeft vaak een nieuwe rijkdom aan inzicht, aan relevantie en belang. Kortom: ook hier een netwerk-effect, waarbij meer connecties meer waarde opleveren – wat we ook van het huidige internet kennen.

Data vrijlaten is moeilijk

Voor internet liefhebbers zijn de toepassingen van zijn ideeën niet moeilijk om te zien: als je eenmaal een mashup hebt ervaren, begrijp je dat onze wereld interessanter wordt, als je meerdere lagen data combineert tot een nieuw inzicht. Dus: iedereen enthousiast en de ladenkasten van bedrijven, instanties en overheden vliegen open? Ehm….nee. Dat gaat nog even duren, denk ik. Veel van onze “brick”-instanties ontlenen nog prestige aan het feit dat zij de gegevens voor zich houden. En dus krijg je vrij bizarre situaties als het bestaan van de Kamer van Koophandel, waar je voor een paar euro informatie krijgt, die je sinds tijden kan vinden op Google Maps of Google.

De Britse overheid laat data wel vrij

In Groot Brittannië zijn ze goed bezig. Daar houdt bijvoorbeeld de krant The Guardian een blog bij over Free Our Data, waar je prachtige voorbeelden kan zien van de UK overheid, die meer en meer informatie openbaart. Die data werd snel opgepakt en verwerkt in een overzicht waaraan overheids geld wordt besteed. Kijk op het bijbehorende blog en je krijgt bijna het idee dat The Guardian een revolutie wil ontketenen: de bevrijding van data van gemeentes, fietspaden, busroutes en meer.

Het resultaat van de bevrijdingsactie is spectaculair: de vrijgave van “COINS” een gedetailleerd overzicht van alle overheidsuitgaven van de UK. Met als gevolg dat lezers van the Guardian de kostendeclaraties van parlementsleden konden checken – met pijnlijke gevolgen.

Hebben wij niet zoiets in Nederland? Toch wel: Opendatanederland.nl, maar deze is sinds kort in de revisie. Bij het initiatief Ambternaar 2.0 wordt er gesproken over open data en Misdaadkaart.nl combineert locatie met persberichten van Nederlandse politiekorpsen. Maar daar blijft het wel bij.

Bedrijven en Open Data

Voor bedrijven zou het interessant zijn als onze overheid hetzelfde zou doen als in de UK: de data van een partij, die zo’n grote rol heeft in onze economie, moet wel interessante info opleveren. Helemaal als die overheid verantwoordelijk is voor het in stand houden van hele branches, zoals: Cultuur, Onderwijs, Verkeer & Waterstaat en Defensie, om maar een paar te noemen. Ook waakhonden als de OPTA en AFM moeten beschikken over geweldige informatie. Een overzicht van waar alle subsidies terecht komen lijken mij ook boeiend voor bedrijven: het wordt duidelijker of een bedrijf in aanmerking komt voor een subsidie – of dat de concurrentie er al mee vandoor is gegaan. (dan krijg je direct een beter idee van subsidie-misbruik, bijvoorbeeld).

Denk verder aan alle informatie, waar de overheid over moet beschikken:

• data van verkeersongelukken door de jaren heen en een verzekeraar kan een app bouwen, die je waarschuwt bij een gevaarlijk verkeerspunt.
• data van alle files, waardoor je file voorspellingen kan geven – waardoor je spreiding van verkeer bevordert (handig voor de transport sector).
• de data van de hoeveelheid regen, stof, gevaarlijke stoffen op een locatie (voor de milieuconsultants, de bouw, de transport sector).
• alle nieuwbouwprojecten (voor winkeliers en Ikeas), verbouwingsaanvragen (hypotheekverstrekkers en milieudiensten), visvergunningen, jachtvergunningen, rioolrechten, WOZ-niveaus; volgens mij zijn zelfs de hoeveelheden weggepompt water door de waterschappen boeiend voor bedrijven!

Zijn bevrijde data boeiend voor marketeers?

Dat lijkt mij wel: denk aan marktonderzoek – we willen dolgraag weten wat onze klanten beweegt. Met de bevrijde en gelinkte data krijgen we weer wat beter beeld van (trends van) klantgedrag. En als ons dit niet over de streep trekt, kijk dan naar het belang dat bedrijven als Twitter, Facebook en Google hechten aan grote hoeveelheden data van hun klanten.

Een wat cynisch einde van deze post: wat doen dus partijen zoals Facebook? Ze trekken ouderwetse muren op – om te voorkomen dat andere partijen hun data kunnen gebruiken! (zucht….)