Social ten koste van je vrienden?

Een week geleden introduceerde Facebook een aantal nieuwe features tijdens het F8 developerscongres. Veranderingen die naar verwachting van een aantal experts de nodige impact zal hebben. Diverse gebruikers gaven aan moeite te hebben met de wijzigingen wegens aantasting van hun privacy. Maar dat is eigenlijk nog niets. Een van de initiatieven die maximaal gebruik maakt van deze nieuwe features is de Washington Post Social Reader. Tijd om daar eens wat dieper in te duiken en wat dit betekent voor jou en je vrienden.

Vorige week sprak Robert Scoble met Don Graham van de Washington Post over hun nieuwe Social Reader. Het geheel lijkt in eerste instantie op Flipboard of Zite, maar gaat een stap verder. Technieken van personal news service Trove, de content van Washington Post en jouw persoonlijke connecties binnen Facebook leveren een op jouw netwerk afgestemde nieuwsdienst. De artikelen die veel van jouw vrienden lezen komen meer onder de aandacht dan andere artikelen.

Jouw persoonlijke leesgedrag scherpt dat alles nog eens aan voor jezelf maar ook voor jouw vrienden. Alles wat je doet binnen de Social Reader wordt namelijk niet alleen op de achtergrond gebruikt om jouw ervaringen te verbeteren, maar ook dat van je vrienden. En die worden daar ook uitgebreid van op de hoogte gehouden, omdat elk artikel van de Washington Post dat je langer dan zo’n 30 seconden in beeld hebt ook meteen geshared wordt op op facebook met jouw vrienden. Niet alleen in de facebookticker aan de rechterzijde, maar ook gewoon op je eigen wall. Hoe langer je de app gebruikt, hoe beter het nieuws voor je wordt geselecteerd, aldus de makers. Robert Scoble is enthousiast, maar natuurlijk zit ook aan dit alles een keerzijde.

The magnitude of Amazon’s opportunity

Ander voorbeeld. Amazon ontwikkelde Silk, een hybride browser voor hun Kindle Fire. Vanochtend werd ik via GigaOm op een posting van Chris Espinosa gewezen met daarin dit over Silk:

(..) The “split browser” notion is that Amazon will use its EC2 back end to pre-cache user web browsing, using its fat back-end pipes to grab all the web content at once so the lightweight Fire-based browser has to only download one simple stream from Amazon’s servers. But what this means is that Amazon will capture and control every Web transaction performed by Fire users. Every page they see, every link they follow, every click they make, every ad they see is going to be intermediated by one of the largest server farms on the planet. People who cringe at the data-mining implications of the Facebook Timeline ought to be just floored by the magnitude of Amazon’s opportunity here.

Amazon now has what every storefront lusts for: the knowledge of what other stores your customers are shopping in and what prices they’re being offered there. What’s more, Amazon is getting this not by expensive, proactive scraping the Web, like Google has to do; they’re getting it passively by offering a simple caching service, and letting Fire users do the hard work of crawling the Web. In essence the Fire user base is Amazon’s Mechanical Turk, scraping the Web for free and providing Amazon with the most valuable cache of user behavior in existence. (..)”

Kortom via Silk leert Amazon nog beter het gedrag van hun gebruikers, zelfs als je bij de concurrent shopt.

Je vrienden betalen de rekening

Feitelijk betaal je voor dit alles, via het ten gelde maken van je social netwerken en het delen van je persoonlijk klik- en leesgedrag. Vanwege de samenwerking met facebook en het delen van je leesgedrag, bereikt Washington Post voor elke gebruiker gemiddeld zo’n 130 vrienden. Natuurlijk kun je als gebruiker na autorisatie de rechten van de applicatie veranderen zodat niet al je vrienden meer je leesgedrag kunnen volgen, maar niet elke gebruiker gaat dat meteen doen. Plat gezegd en wat negatief gesteld: omdat jij graag dit soort services wil, betalen je vrienden binnen je sociale netwerk een deel van de rekening.

En ook jij betaalt de rekening

Het mag duidelijk zijn dat de nieuwe features van facebook en de Social Reader je privacy beperken; Een journalist die continu artikelen leest over fraudezaken in combinatie met bedrijf X, is blijkbaar iets aan het onderzoeken voor een artikel. Tegen je baas roepen dat je het erg druk hebt en vervolgens uitgebreid de Social Reader doorspitten terwijl dit niet relevant is voor je werk, is ook niet handig. Tot slot geef je met je klik en leesgedrag de mogelijkheid aan zowel Facebook als de Washington Post om gericht(er) advertenties aan te bieden binnen het platform en langs die weg voor extra inkomsten te zorgen. Bij Silk is de situatie vergelijkbaar.

De toekomst?

WSJ Social en AOL gingen Washington Post al voor met min of meer vergelijkbare initiatieven. Ik ben geen online publishing expert, maar ‘t is duidelijk dat het verdienmodel van die industrie aan het veranderen is. Dat daarbij onze privacy (soms) wordt aangetast, is deels ook onze eigen schuld. We zijn vaak niet bereid te betalen voor extra online diensten met gevolg dat bedrijven op andere wijze de kosten voor de veranderingen moeten compenseren. Paywithatweet liet al zien dat jouw social netwerk een waarde heeft die je ten gelde kan maken. De Social Reader van Washington Post is paywithatweet maar dan in het kwadraat en Silk mag je op dat vlak zelf beoordelen 😉

Balans is hier het sleutelwoord. En da’s eigenlijk niks nieuws; Een vriend die aannemer is en bij elk bezoek met een offerte komt om je huis te verbouwen, zal vermoedelijk niet lang je vriend blijven. Terwijl je, als je van plan bent je huis te verbouwen, juist blij bent met hem als vriend. Het is geven en nemen in de offline wereld, maar ook in de online wereld. Sommige partijen zullen het netjes en sociaal doen, anderen zullen je asociaal misbruiken. Gelukkig zijn we zelf en onze vrienden (behoorlijk) in controle. To be continued…