Dave Coplin over “the humanization of the web”

Gisteren en vandaag ben ik in Londen te gast bij Imagine London 2011. Het evenement staat in het teken van (digital) storytelling. Wat kunnen we als merken leren van Disney, Pixar and the likes? Na het programma van dinsdag had ik de kans om Dave Coplin (@dcoplin), zelf-benoemd Search Evangelist bij Microsoft Bing UK. In deze blog zijn visie over de toekomst van search en de vermenselijking van het internet.

Als je “inventor of pretentious job titles” in iemand’s Twitter bio ziet staan, dan moét je daar als beetje journalist natuurlijk naar vragen. Binnen Microsoft zijn ze nogal van de fancy titels waarvan niemand weet wat ze betekenen. Dus heeft Coplin zichzelf omgedoopt tot Search Evangelist. Naar aanleiding van @ThE_ED ’s tweet vraag ik hem wat een zoekevangelist nu eigenlijk doet? “It is what I do today; I’ld like to think about the consumerization of the web and how we as people use technologies.”

The humanization of the web

Tijdens zijn bevlogen presentatie (met de juiste dosis humor, die ik hier niet kan overbrengen) heeft Coplin het over de vermenselijking van het internet. Gedurende het afgelopen decennium heeft het web zich voornamelijk op technologisch vlak ontwikkeld. Met de opkomst van sociale media zie je dat de ontwikkeling verschuift naar de gebruiker. “Social media are humanizing the web”, aldus Copler. Hoe kan het internet jou als gebruiker, als persoon, empoweren?

De mens zal hierbij dus steeds centraler komen te staan. Met de smartphone ben je always connected; tel daar social bij op en je kunt zoveel meer relevantie aanbieden. “When I search for an Italian restaurant I get 10 results. But what does it tell me? I don’t know them. I want to know which one is the best. Which one is the cheapest? Which one has free seats tonight? And: which restaurant do my friend recommend?”.

Data centraal

Data is en zal hierbij van levensbelang zijn. “Data is everthing”, aldus Coplin. “Just by studying the data of a few hundred smartphone users, data analysts have been able to predict their future location with an accuracy of about 90%!.”

Privacy

Privacy zal hierbij steeds vaker punt van discussie zijn. In het gesprek haalt Coplin de Engelse gezondheidszorg aan. Het is een bijna 1 op 1 verhaal van de Elektronisch Patentiendossier in Nederland. “People often say that the youth doesn’t understand the value of privacy”, legt Coplin uit. Echter, zij zijn juist degene die er wel bewust van zijn: “Privacy is the currency of the web”. Belangrijk is wel dat je als bedrijf hier open en transparant in zijn, en de controle aan de gebruiker geeft.

Mensen hebben er geen zich op wat er gebeurt met je gegevens in zo’n elektronisch dossier. Zelf heeft Coplin diabetes. Drie maal per dag moet hij zijn bloedsuikerspiegel meten. Een ontzettend belangrijke stroom van informatie. Zowel voor hemzelf, maar ook zeker voor zijn dokter. Als je zou kunnen aangeven om die bewuste informatie te delen zou dat voor hem ontzettend waardevol zijn. Zolang het maar duidelijk is wat er met de informatie gebeurd, en dat je er als gebruiker controle over hebt.

Voor seamless sharing geldt voor Dave hetzelfde. Er is op dit moment veel discussie, of dit nu werkelijk delen is of dat het voornamelijk je contacten spamt. Of je het nu delen wilt noemen of niet, Coplin gelooft zelf dat dit wel de toekomst is. Uiteindelijk gaat al deze gedeelde informatie jou als gebruiker ten goede komen. Diensten, service en informatie kunnen aangepast worden op jouw gedrag en interesses. Het kan allemaal zoveel slimmer. Coplin verduidelijkt dit met een voorbeeld: Nadat hij een audioset had gekocht op internet, werd hij nog maanden geretarget, terwijl zij eigenlijk gewoon moeten weten dat hij de aankoop al heeft gedaan.

Terug naar search vraag ik Coplin naar zijn visie over de waarde van serendipiteit:

Relevancy vs. Serendipity

Een interessante afweging die Coplin hierbij aanhaalt is die van serendipiteit. Een complex thema. Als zoekmachine wil je in principe relevante resultaten aanleveren. Er moet wel sprake zijn van een balans, aldus Coplin. Als individu wil je niet continue gestuurd worden naar content die door een groot publiek gewaardeerd wordt (following the herd). Het mooie van mensen is juist dat iedereen uniek is, en iedereen een eigen smaakt heeft. Ik vroeg Coplin hoe je hier als search engine hier nu mee omgaat. Coplin maakt de vergelijking met de BBC. De BBC zendt voor een belangrijk gedeelte ook uit wat de mensen willen. Echter, zo nu en dan zenden ze ook zaken uit waarvan zij vinden dat belangrijk is dat mensen het kijken/weten. Op basis van data, patronen en trends kun je dit ook (beter) doen.

Waarschijnlijk mis ik nog wat elementen in Coplin’s verhaal, het is een lange dag geweest hier in Londen. Ik zou je vooral aanraden om Dave op Twitter te volgen (@dcoplin). Een andere aanrader van vandaag is de serie “The secret of superbrands” op de BBC te bekijken. Presentator Alex Riley vertelde vandaag zelf zijn verhaal.Meer info: http://www.bbc.co.uk/programmes/b011cr8h