Hanna Verboom (Cinetree): “Als Netflix een warenhuis is, zijn wij een boetiek”

Hoewel er online meer mogelijkheden zijn om films te zien dan ooit te voren, wil dat niet zeggen dat de keuze altijd even makkelijk is. “Wij geloven in de kracht van een goeie film, maar we hebben zelf ook ervaren dat je vandaag de dag door de bomen het bos niet meer ziet en je dus niet meer weet waar je de goeie films kunt vinden. Op Cinetree kiezen bekende en onbekende filmliefhebbers die film voor je uit”, aldus initiatiefneemster en actrice Hanna Verboom. Het gaat daarbij om een groep wisselende curatoren als onder andere Jelle Brand Corstius, Femke Halsema en Halina Reijn. Leden krijgen altijd toegang tot 10 films en het aanbod wordt om de drie dagen ververst.

“We hebben vooraf een beetje onderzoek gedaan: wat is nu een goeie film? En we kwamen er achter dat het antwoord altijd is: dat is een film die me raakt. Dus het gaat voorbij aan een genre, een vorm of cinematografie, het raakt je. Om die reden hebben we mensen die we interessant vinden gevraagd naar de films die hen raakten waarvan zij zeggen die moet iedereen zien. En die films hebben we gebundeld op Cinetree.”

Leden betalen 4,95 per maand voor een doorlopend lidmaatschap en een euro meer wanneer ze maandelijks willen kunnen opzeggen. Om te kunnen blijven bestaan, zijn minimaal 10.000 abonnee’s nodig. Wanneer 20.000 mensen zich aansluiten wordt er voldoende geld verdiend om daarmee zelf lowbudget productie te gaan maken. “Mijn doel is echt een fonds creëren waar we met jonge makers films of documentaires kunnen gaan maken.”

“Heel erg community-orientated”

Belangrijk struikelpunt voor veel initiatieven zijn vaak de rechten. Verboom zegt die keurig te hebben geregeld. “Je hebt Netflix en Videoland en die kopen in grote hoeveelheid films in, maar wij kopen echt per film in. Dus wordt er ook per film achter de rechten aan gegaan. De ene keer is dat makkelijk en de andere keer zijn we echt maanden aan het bellen voor een obscure Russische film van Jelle Brand Corstius. Dat maakt het heel erg leuk en zorgt ervoor dat je ook echt een bijzondere collectie kunt aanbieden. Soms bekende films en titels, maar ook titels die soms nog niet eens online te vinden zijn.”

Verboom hoopt dat Cinetree zich ontwikkelt tot een keurmerk. “Wat wij willen doen is middels ons eigen platform een brand bouwen en uitbouwen en vervolgens ook curatie aanbieden op andere platforms. Cinetree als een soort genre, een soort merklabel”

Maar zo ver is het nog niet. Het platform is pas drie weken actief. “We hebben best wel een actieve groep leden waar we een interessante dialoog mee hebben. We krijgen heel veel feedback. Zo is het ook opgezet: je kop boven het maaiveld uitsteken en vervolgens met je community door ontwikkelen. Dus we zijn nog dingen aan het aanpassen: de userflow wordt beter. We bekijken hoe er meer interactie kan zijn en of je een specifieke curator kunt volgen.”

“We zitten nu nog qua curatoren in een bepaalde hoek, maar volgend jaar moet dat breder. Ook een keer een bekende voetballer of de bioscoopeigenaar op Vlieland. We zijn ook een soort bioscoopje aan het bouwen. Heel erg community-orientated.”

“We staan erg open voor samenwerking ook met bestaande instanties”

Samenwerken met anderen sluit Verboom in de toekost zeker niet uit, maar op dit moment geldt dat focus het belangrijkste is. “Dus het beter krijgen van ons platform en de groei van onze community. Maar we zien het als een open platform en staan dus heel erg open voor samenwerking, ook met bestaande instanties.”

Dat de site in het Engels is, duidt niet direct op internationale ambities. “We zijn een startup van drie weken oud. We werken met een klein budget dus we richten we ons eerst op Nederland. Maar het leent zich zeker voor uitbreiding naar het buitenland.” Maar eerst dus beter en groter. Iets waar de toch tamelijk elitaire groep curatoren mee lijkt te botsen. Wat dat betreft hinkt Verboom ook een beetje op twee gedachten. Aan de ene kant zou ze graag een breed platform neer zetten, maar aan de andere kant is een beetje opvoeden haar ook niet vreemd.

“Ik geloof echt heel erg in de kracht van een goede film. Dit is echt mijn persoonlijke motivatie. Ik doe dit niet om er zelf rijk van te worden. Ik doet dit omdat ik weet hoe het is om anderhalf uur in het donker in de bioscoop te zitten en meegenomen te worden naar een wereld waar je anders nooit zou komen, met mensen die je nooit zal spreken. En ineens ga je de dingen net wat anders zien en geeft het stof tot nadenken of word je geïnspireerd of heel boos over iets. En dat is belangrijk dat we dat blijven beleven. Dat zijn wel het soort films waarvan ik zou willen dat ze een steeds groter publiek bereiken.”