Facebook, sans bullshit en design door computers – De Wasstraat #38
In De Wasstraat rijden Peet Sneekes en Vasilis van Gemert in een oude Mercedes – je raadt het al – naar en door de wasstraat. Soms met een gast, vaak ook met z’n tweeën. Ondertussen praten zij elkaar en jou bij over de ontwikkelingen op het gebied van internet en design. In de nieuwste editie praten ze over publiceren op Facebook, over design-blogs die zichzelf free online webapp noemen en over de toekomst van menselijk werk in een robotwereld.
Dit is weliswaar de eerste aflevering van De Wasstraat op Marketingfacts, maar alweer de 38e aflevering overall. Benieuwd naar de eerdere afleveringen, kijk dan onderaan deze blogpost een van de klassiekers uit hun archief of check de website!
Een paar dagen voor de opnames van deze editie op 1 april jl. was er een groot congres van Facebook waarin ze hun nieuwe ideeën en producten toonden. Een van de tools die ze lieten zien, was de mogelijkheid voor mediabedrijven om direct op Facebook publiceren in plaats van te linken naar materiaal op de eigen site. We vragen ons af of dat nu wel zo’n goed idee is. Wordt je dan niet te afhankelijk van één bron? Facebook mag nu dan wel betrouwbaar lijken en een gestage stroom aan bezoekers genereren, maar blijft dat wel zo? Misschien kan je die stroom bezoekers beter als een leuk extraatje beschouwen.
Sans Bullsit Sans zou het standaardfont op de computer van elke marketeer moeten zijn.
Peet gebruikt het woord targeten en daardoor kunnen we mooi linken naar het lettertype Sans Bullshit Sans, dat als standaard-font bij elke marketeer geïnstalleerd zou moeten zijn. Er zou geen zin meer geschreven worden in marketingland.
1 april
Vasilis dacht tijdens de rit dat er bekend zou worden gemaakt dat de nieuwe muziekdienst Tidal een 1-aprilgrap was. Hij had de perconferentie gezien en had sinds 1950 niet zo’n bizar surrealistisch werk meer gezien. Het was zo krankzinnig dat hij nu begon te denken dat deze superrijke artiesten een goed gevoel voor humor zouden hebben. Dat het begrip zelfspot ze niet onbekend zou zijn. Het bleek anders te zijn. De antipiraten hebben de interface van Spotify gekopieerd in hun strijd tegen kopiëren. Als ze nou een paar muzikanten op het podium hadden gezet die daadwerkelijk fulltime moeten werken om rond te komen, had Tidal wellicht op wat sympathie kunnen rekenen. Het bleek dus geen grap te zijn.
Automatisering
Vasilis dacht altijd dat functies als front-end development snel weggeautomatiseerd zouden worden. Robots zijn nu eenmaal netter, consistenter en ze leren makkelijker. Maar nu begint hij te vermoeden dat bepaalde werkzaamheden van vormgevers eerder vervangen zullen worden door robots. Robots blijken best creatief te kunnen zijn volgens de makers van de korte documentaire Humans Need Not Apply.
Maar wat is dan de toekomst van de grafische ontwerper? In de iets langere documentaire Het Nieuwe Ontwerplandschap probeert een aantal designers en design-theoretici antwoord te vinden op die vraag. Het komt erop neer dat een designer niet meer blijft wachten op een opdracht, maar zelf opdrachtgevers zoekt om samen ideeën mee uit te werken.
De video is interessant, maar er zitten toch ook wel wat verwarrende dingen in. Zo zouden designers niet meer gewoon vakspecialisten moeten zijn, maar gaat het veel meer om samenwerking. Maar met wie dan, vragen wij ons af. Als er alleen maar mensen samen leuke dingen bedénken, wie voert ze dan uit? Daar heb je toch specialisten voor nodig? Of zou een robot het werk kunnen doen? De documentaire gaat over de top van de Nederlandse designers, hoe zit het met die enorme hoeveelheid matige bureaus?
Klassieke Nederlandse productontwerpers snappen echt geen enkele fuck van digitale media.
Een rant
Tot slot windt Vasilis zich enorm op over het structurele gebrek aan inzicht over digitale media bij de klassieke Nederlandse productontwerpers. Als voorbeeld daarvan kraakt hij het online platform Dutch Design Daily af. Dat blog (want dat is het) noemde zich tot vlak vóór de uitzending nog een “free online webapp”, een krankzinnige, lege marketingterm. In het blog wordt er geschreven over prima Nederlandse ontwerpen, maar het ontwerp van de site zelf is idioot slecht.
Geen van de ontwerpers die zichzelf heeft verbonden aan dit initiatief zou zo’n waardeloos product accepteren als het om een boek of een magazine ging. Dat ze zo’n waardeloos blog accepteren bewijst dat ze digitale media niet snappen. Elke robot zou dit beter kunnen doen. En dat is erg.
Luisteren
Je kunt deze aflevering ook beluisteren via Soundcloud.
Eerdere edities
Als kennismaking voor Marketingfacts-lezers hieronder 4 klassiekers uit het archief van De Wasstraat.
Jeroen Verkroost en het model van twee dingen (januari 2015)
Astrid Poot en de waarde van andere waarden dan geld (april 2014)
Het twintigjarige web (mei 2013)