Beste MediaMarkt, kunnen we vrienden worden?

Merkstrateeg Diederick Janssens heeft een missie: ook professionele organisaties hebben vrienden nodig, om gehoord, gezien, gewaardeerd en gesteund te worden. Wil je volgers als bedrijf, dan moeten je socialer worden. Wil je fans, dan zinniger. Voor vrienden moet je menselijk zijn. Daarom schrijft hij wekelijks een persoonlijke brief aan een bedrijf of instantie, om hun marketing en non-verbale communicatie te spiegelen aan sociaal en menselijk gedrag. De vraag aan elke organisatie: kunnen we vrienden worden?

Beste MediaMarkt,

Iemand legde me het eens uit: ‘marketing is de kunst van het verleiden’. Voor mij was meteen duidelijk: ben je een succesvol bedrijf, dan móet je wel een goede verleider zijn! Ikzelf ben er nooit zo goed in geweest, maar sindsdien wist ik door wie ik me moest laten inspireren. Dus ik ging op pad en probeerde het eens op een andere manier.

Eerst deed ik het met jouw woorden. Ik stapte op een meisje af en schreeuwde in kapitalen: “Kom toch bij mij, want je bent toch niet gek?” Ik weet niet hoe het jou altijd lukte, maar bij mij had het geen succes. Ik probeerde het nog eens met “Nergens vind je iemand goedkoper dan ik”, maar het mocht niet baten. En ik had me nog wel zo mooi gekleed in onderscheidend rood-zwart met witte naden. Maar ik gaf niet op.

“Hoe doe je dat toch, mensen verleiden met schreeuwende slogans?”

Ik stelde me bij een andere vrouw voor met “Diederick: keihard de lekkerste!” Geen succes. Ik probeerde het met “Ik: het meest veelzijdige stukje vlees, ik” en met “Diederick, er is geen betere!” en “Ik geef je vleugels”. Ik stelde me voor met “Steeds verrassend, altijd voordelig” en als “De man waar Brabant trots op is”, maar niks sloeg aan. “Een beetje vreemd, maar wel lekker” leek wel te lukken, maar toen ik doorpakte met “Retteketet naar mijn bed”, “Haal eruit wat erin zit”, “MMM van mij” en “Ik zeg: doen!”, kraste ze me weg met ‘ongeschikt’.

Maar nu zie ik dat jij het ook anders bent gaan doen. Veel genuanceerder. Veel gelikter. Dat moet verleidend zijn! Met nieuwe inspiratie ging ik weer de kroeg in. “Wil jij eens met me mee naar mijn wow-centrum?” vroeg ik aan een dame die er alleen aan de bar zat. “Ik ben er dag en nacht op zoek naar de wow van jou”, vervolgde ik. “In mijn wow-centrum neem ik geen genoegen met een simpele glimlach. Daarom ga ik verder waar anderen stoppen.” Ik zei het net als jij. Ook fluisterde ik subtiel steeds weer zachtjes ‘wow’ tussen mijn woorden door, met een warme zucht tegen haar oorlelletje. Ik ging weer alleen naar huis.

Ik wil je bedanken voor je inspiratie. Ik weet zeker dat veel vrouwen me zullen herinneren. Ze zullen aan me denken als ze morgen met hun vriendinnen praten. Ik heb gewerkt aan mijn bekendheid, ik was als jij, maar heb niemand weten te verleiden. Hoe kan dat toch? Als het jou ook niet meer lukt mensen te verleiden, zullen we dan gewoon vrienden worden? We zien wel waar het eindigt…

Met vriendelijke groet,

Diederick