Voor anonieme bedrijven, op deze Valentijnsdag

Ook professionele organisaties hebben vrienden nodig, om gehoord, gezien, gewaardeerd en gesteund te worden. Wil je als bedrijf volgers, dan moet je socialer worden. Wil je fans, dan zinniger. Voor vrienden moet je menselijk zijn. Daarom: een persoonlijke brief aan bedrijven of instanties, om hun marketing te spiegelen aan sociaal en menselijk gedrag. Deze keer een vraag aan Valentijn, want wie is toch die stille aanbidder? Of is het een stalker?

Lieve Valentijn,

Volgens mij is er iemand die me heel erg leuk vind. Hij stuurt me allerlei berichtjes, maar ik heb geen idee wie het is.

Hij schuift briefjes door mijn brievenbus. Hij doet me mooie aanbiedingen via de mail. Hij stuurt me mooie boodschappen als ik televisie kijk. Ik weet dat het steeds dezelfde is, want ik herken ‘m aan zijn stijl. Hij gebruikt altijd dezelfde kleur en signeert steeds met hetzelfde logo. Maar wie het toch is, ik heb geen idee. Zijn briefjes laat hij bezorgen door de postbode. Op televisie laat hij acteurs uitbeelden wat hij me wil zeggen. Ik weet dat hij met die acteur, die speelt dat hij zo blij verrast is, mij bedoelt. Zo’n toneelstukje is zijn manier om te zeggen dat hij mij blij wil maken. Een beetje raar, maar volgens mij bedoelt hij het lief. Maar wie is hij dan toch?

Laatst knipoogde hij naar me vanaf een website. Ik klikte terug. Toen dacht ik dat ik hem gevonden had: een website in dezelfde stijl als alle eerdere berichtjes. En ja: ik zag ook zijn logo, waar hij alles mee signeert. Ik keek mijn ogen uit: hij had me nog zoveel te bieden. Maar eerst moest ik weten, wie mijn stille aanbidder toch was. Bij ‘Over ons’ hoopte ik het eindelijk te achterhalen, maar ik stuitte op een aantal stockfoto’s. Er was geen persoonlijk gezicht te vinden. Geen oprecht verhaal, geen hint van iets menselijks. Er was geen telefoonnummer om te bellen, en geen naam om te mailen.

“Wie is toch dat geniepige karakter dat zich verschuilt achter stockfoto’s en reclame-acteurs?”

Ik moet zeggen dat ik daar eigenlijk best wel van ben geschrokken. Vooral omdat sinds ik op zijn plek ben geweest, hij me nóg meer verleidende berichtjes stuurt dan eerst, nu écht vanaf elke website die ik bezoek. Hij volgt me overal en wordt steeds opdringeriger, maar houdt zichzelf zorgvuldig onbekend. Ik vind hem inmiddels een beetje eng geworden. Wie is toch dat geniepige karakter dat zich verschuilt achter stockfoto’s, reclame-acteurs, productaanbod en een nietszeggende website? Waarom speelt hij zo met me, vanuit zijn heimelijke ontastbaarheid? Waarom weet hij zoveel van mij, maar ik niets over hem? Is ie wel zo lief als hij zich voordoet?

Lieve Valentijn, wat moet ik doen? Op deze manier is het een kwelling. Moet ik me openstellen voor deze anonieme liefde of ben ik dan naïef? Heb ik te maken met een berekenende engerd? Kan ik ‘m beter gewoon negeren? Moet ik misschien zelfs maatregelen tegen hem nemen: een nee/nee-sticker, bel-me-niet-verordening, adblockers? Of moet ik blijven hopen dat hij zichzelf ooit laat zien, die duistere aanbidder van me?

Denk je dat we ooit vrienden worden?

Liefs,

Anoniempje