Waarom is het RFID-weblog van Emerce geen succes?
Ik volg nu al een geruime tijd het RFID-weblog, een weblog in mei van dit jaar opgezet door Emerce. Initieel werd het weblog bijgehouden door Anton van Elburg (hoofdredacteur Emerce) en vanaf eind juni door Ronald Rovers (freelance journalist?).
Het weblog voldoet aan alle voorwaarden van een succesvol weblog. Er wordt regelmatig een bericht geplaatst (soms meerdere per dag), het biedt de mogelijkheid om reacties te plaatsen, het laat de laatste reacties op de homepage zien, maakt gebruik van permalink en trackback, biedt een zoekmogelijkheid en heeft met een directe link op de homepage van Emerce ook niet te klagen over aanloop van bezoekers.
Waarom is het RFID-weblog naar mijn mening dan toch geen succes?
Omdat de weblog één cruciale succesfactor mist en dat is passie. Met alle respect voor de auteurs maar ik zie geen passie voor het onderwerp. De berichten worden geschreven als ware het journalistieke berichten, op de spaarzame reacties van bezoekers wordt niet gereageerd door de auteurs en ik zie geen enkele integratie in de blogosfeer. Nu zijn deze criteria niet DE succescriteria van een zakelijke weblog maar wat mij betreft zijn het wel BELANGRIJKE criteria voor het succes.
Uiteraard ben ik benieuwd naar jullie mening!
Oprichter/partner Upstream, Marketingfacts, Arnhem Direct, SportNext, TravelNext, RvT VPRO, Bestuur Luxor Live, social business, onderwijs, fotografie en vader!
Ik kan alleen namens mezelf spreken en melden dat ik het weblog twee keer heb bezocht. Een keer bij de start en zojuist om te kijken hoe het er mee staat. Ik heb niets met RFID. Net zomin als ik iets heb met Sun, dus ik lees Jonathan Schwarz’s weblog ook niet.
Ik kan dus ook niet echt oordelen of het wel of geen succes is. Wat een interessante vraag is, is of de auteurs zelf het een succes vinden en hoe ze dat meten? Aantal bezoekers? Inkomende links?
Een weblog die journalistiek wordt geschreven hoeft niet per definitie geen succes te zijn.
Het weblog voelt een beetje aan als een Furl-categorie (een wat? Kom dan donderdag maar naar Outlook 2005 :-)) over RFID. De persoonlijke touch ontbreekt. Maar om dan te concluderen dat het geen succes is? Lijkt me wat voorbarig
Nu ga ik weer snel aan het werk. Heb nog een presentatie af te maken 🙂
Naar de Outlook 2005? Ik wil wel, maar die zit al sids het weekend helemaal vol. Geen kaartje meer te krijgen 🙁
Iemand die mij een kaartje kan doorpasen/verkopen?
Oh ja, en die Outlook 2005? Ben ik niet aanwezig, doordat ik op geen mogelijkheid contact kan krijgen met Emerce. Mijn abonnementsaanvraag lijkt ergens halverwege van een virtuele klif gedonderd te zijn, men reageert niet op e-mails en plots sloot de inschrijving… Ik denk dat ik me maar vermom als iemand van de catering en zo probeer binnen te komen. Als je iemand met een schaal plastic bitterballen zien staan, weet je in ieder geval wie je voor je hebt 😉
Interessante vraag, wanneer is een businessblog een succes? Ben het daarbij eens met Frank, dit zou de auteur (of iniatiefnemer) zelf moeten beoordelen. Ben dus benieuwd of Emerce het zelf een succes vindt.
En voor wat betreft Outlook2005, volgens mij hadden ze het event minimaal twee keer kunnen uitverkopen. Volgend jaar toch weer naar beurs van berlage?
Dank voor de commentaren op de RFID-log.
Het is inderdaad jammer dat er nauwelijks wordt gediscussieerd op de RFID-log. Wellicht dat het komt omdat de log niet is opgezet als een personality-log, maar als een zakelijke informatiebron over één bepaald onderwerp.
Aan de andere kant is het zo dat de traffic stijgt. Het zijn geen overdonderende aantallen, maar dat kan met de onbekendheid van het onderwerp te maken hebben.
Voor mij is het meest interessante dat de bezoekers ook alleen maar afkomen op dat ene onderwerp. De traffic die we krijgen komt via de doorgeplaatste headlines op Emerce.nl of via Google. De gebruikte zoektermen in Google zijn voor het grootste gedeelte direct gerelateerd aan RFID. De log is als het ware een magneet die bezoekers op één specifiek onderwerp aantrekt. Op deze manier blijken we dus op een eenvoudige manier niche doelgroepen te kunnen bedienen, en in die zin kun je de RFID-log geslaagd noemen.
Ik denk dat Anton gelijk heeft. Als zakelijke informatiebron vindt ik de RFID weblog geslaagd. Alleen zou misschien niet het worod “weblog” hadden moeten worden gebruikt.
Marco, wat ik me nu in het verlengde hiervan afvraag, is wat nu precies het verschil is tussen sites met betaalde redacteurs, zoals emerce en webwereld, en een site als deze. Zeker als ik zie dat er hier ook al 2000 bezoekers per dag komen. Ik heb het gevoel dat in de toekomst dit soort scheidslijnen dunner gaan worden. Ik zou zelfs durven stellen dat adverteerders net zo goed op mediafact als op emerce terecht kunnen. Wat zijn jouw gedachten daarover?
Mijn mening is dat een businesslog, of eigenlijk ieder log, succesvol is wanneer bezoekers terugkeren. Of ze nou reageren doet eigenlijk niet teveel ter zake. Ik lees emerce zelf dagelijks, maar reageer alleen op berichten die echt binnen mijn vak- of interessegebied vallen, en dan vaak ook alleen op reacties die bij mij een reactie oproepen. Maargoed, zoals Anton ook al aangeeft: een log over één specifiek onderwerp heeft natuurlijk sowieso een smaller publiek dan een retecool, en ook nog eens een publiek dat minder snel een reactie zal achterlaten.
Ik heb mijn stelling bewust wat ongenuanceerd gekozen omdat ik een reactie wilde uitlokken op de vraag wanneer een weblog een succes is.
Het RFID-weblog van Emerce is een mooi voorbeeld waarbij het technisch en organisatorisch allemaal perfect is georganiseerd. Een mooi voorbeeld hoe bedrijven het zouden kunnen opzetten dus. Vergeet niet dat de overige businessblogs (zoals ook marketingfacts) vaak zijn opgezet in avonduren en vanuit individuele interesse. Dat is moeilijk te vertalen naar een concreet kosten- en organisatieplaatje.
De volgende vraag is: wanneer is een weblog succesvol? Is dat inderdaad alleen als het een persoonlijk element heeft (met passie), de blogger aktief is in de blogosfeer en er een interactie is met de bezoekers (dat vaak afhankelijk is van de eerste twee)? Als dat namelijk de kritische succesfactoren zouden zijn (wat ik eigenlijk in mijn stelling beweer), is het dan voor een bedrijf uberhaupt wel mogelijk om een weblog te starten? Want hoe ga je dit soort zaken opnemen in de begroting? Hoe druk je passie en betrokkenheid uit in uren of in geld? De suggestie van John, om het in dat geval geen weblog te noemen, is wellicht nog niet eens zo’n slecht idee.
Persoonlijk vind ik overigens bezoekersaantallen minder interessant omdat dit sterk afhankelijk is van het onderwerp. Het is niet zo moeilijk om tienduizenden bezoekers per dag naar een weblog te trekken. Post dagelijks wat leuke plaatjes en je komt een heel eind. Waar het natuurlijk om gaat is de kwaliteit van het bezoek. In dat kader wil ik ook wel het hoge aantal bezoekers van dit weblog (inderdaad boven de 2000 per dag) nuanceren. Een groot deel daarvan (ik schat dat zelf op 25-50%; zeker ’s avonds en in het weekend) komt af op berichten die zijn geplaatst in de categorie bier, sex en reclame. Leuk, maar van kwalitatieve bezoekers is natuurlijk geen sprake. Wel kan het een effect hebben op discussies die eerder worden geinitieerd, linkpopulariteit (en dus zoekmachinepositionering) en wellicht dat er af en toe ook een verdwaalde marketeer tussen zit en blijft hangen. Ik schat het kwalitatieve bezoek van marketingfacts op ca. 1000 bezoekers per dag. Nog steeds een interessant aantal en zeker geschikt voor betaalde advertising. Maar zoals gezegd, dat zal op dit weblog niet zo snel gebeuren. Ik zoek liever een samenwerking met content- of techniekleveranciers die in ruil voor geleverde diensten of producten op dit weblog onder de aandacht worden gebracht.
Alles op een rijtje zettend was mijn vraag(stelling) wellicht verkeerd en had ik beter de vraag kunnen stellen of het RFID-weblog een weblog is ja of nee.
Tuurlijk is het RFID-weblog een weblog. Interessanter is inderdaad de vraag hoe je passie en betrokkenheid gaat invullen (garanderen?) vanuit een bedrijf. Kan volgens mij niet. Bedrijven zouden dan zelf ook geen weblog moeten starten maar zouden eerder moeten kijken naar sponsormogelijkheden.
De Emerce RFID-publicatie zij qua techniek en opzet wel een weblog (chronologische structuur, mogelijkheden voor commentaar etc etc), maar in de praktijk is het eigenlijk gewoon een nieuwssite. De site vormt een eilandje en heeft voor zover ik kan zien nauwelijks aansluiting met andere sites in hetzelfde genre. Ik kan echter geen ‘harde maatstaf’ bedenken wanneer een site nu wel of wanneer een site nu niet als weblog beschouwd moet worden.
Waarschijnlijk gaan er een hoop mensen nu denken “waar maken jullie je druk om”, maar ik vind het wel een interessante vraag. The medium is nog steeds de message, dus de manier waarop iets gepresenteerd wordt heeft wel degelijk invloed op de interpretatie van de ontvangers.
“De Emerce RFID-publicatie zij qua techniek” gelieve te lezen als “de Emerce RFID-publicatie IS qua techniek”
Blijft merkwaardig hoe alles maar in een hokje gestopt moet worden. Is het een weblog, is het geen weblog, maakt dat eigenlijk uit? Ongeacht welk naam het beestje heeft, de vraag die er toe doet is of het succesvol is.
En succes, waar meten we dat aan af?
Aan de mate waarin het aan de doelstellingen voldoet
🙂
Waar ik overigens erg benieuwd naar ben is hoe Ronald Rovers nu aankijkt tegen het schrijven voor een dagblad of tijdschrift vs het schrijven voor een professionele weblog.
Ronald ik neem aan dat je de discussie een beetje volgt dus ik hoop dat je wilt reageren.
Zijn er wellicht meerdere journalisten die tegen betaling webloggen? Uiteraard ben ik ook benieuwd naar jullie mening!
Of de RFID log een weblog is of niet, vind ik minder interessant.
De vraag naar ‘passie’ is interessanter hoewel ik benieuwd ben naar wat de schrijver hier precies mee bedoelt.
Ik schrijf in de eerste plaats als journalist over deze techniek, niet als liefhebber. Ik probeer op de log alle kanten van het onderwerp te laten zien – dat doen andere weblogs naar mijn weten nauwelijks, of ze kopieren alle berichten letterlijk – en ik probeer ridicuul nieuws ook met een kwinkslag te brengen. Dat is volgens mij hoever het ‘persoonlijke element’ waar Marco over praat, moet gaan. Ik probeer – namens Emerce – een overzicht te geven van alle discussies – en technische details – die in RFID-land spelen, ik probeer mensen niet te overtuigen van de voor- of nadelen. Dat doe ik van een afstand. Want wat hebben jullie er aan als ik alleen vanuit mijn eigen overtuiging over RFID schrijf? Dan blijven alleen die lezers over die het met me eens zijn.
Kan iemand aangeven hoe een passionele, journalistieke weblog eruit moet zien? En voorbeelden noemen?
Trouwens, over de reacties op postings van lezers. Ik reageer incidenteel via mail als iemand me een vraag stelt. Veel vaker wordt geen vraag gesteld en wordt ook niet een discussie uitgelokt. Het is meer een ‘zo-denk-ik-erover’-bericht. Ik sta open voor discussie, bijvoorbeeld over de vraag waarom RFID door de Nederlandse overheid compleet genegeerd wordt?
Ronald, dank voor je reactie! Vooral interessant is je volgende statement “ik probeer mensen niet te overtuigen van de voor- of nadelen. Dat doe ik van een afstand.” Ik denk dat daar ook de rol en kracht van een journalist zit. Dit in tegenstelling tot de meeste webloggers die vanuit een eigen overtuiging dingen opschrijven (passie?) en daarmee een discussie sneller uitlokken.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijzelf daarin nog veel te neutraal opstel. Mag eigenlijk nog wel duidelijker naar buiten komen met mijn visie en niet alleen met feitelijke informatie. Mooi streven voor 2005!
“Ik probeer een overzicht te geven van alle discussies – en technische details – die in RFID-land spelen.” Dat lukt op een goede manier volgens mij. Het instrument weblog is daar uitermate geschikt voor. Dat wil nog niet direct zeggen dat je ook het als medium weblog moet benaderen. Met andere woorden, moet je altijd gepassioneerd zijn om gebruik te maken van het instrument weblog? Interessante vraag, ik denk dat dat niet altijd nodig is. Ik kan Blogger, Pivot, etc perfect gebruiken om een Knowledge Base op te zetten.
Mag je dan het woord weblog niet gebruiken bij een dergelijk gebruik? Mja…ach…dat laat ik dan in het midden. Mijn gevoel zegt van niet maar wie ben ik om anderen te verbieden hun ding een weblog te noemen?
Anton’s commentaar vind ik trouwens erg treffend: “We krijgen zeer specialistisch bezoek op de site, we bedienen een niche. Daarmee is het voor ons succesvol.” Daar kan ik me wel in vinden. Een weblog hoeft niet succesvol te zijn met 1000-en bezoekers per dag. Het aantal reacties valt nu nog tegen wordt er ook gezegd. Ik kan me voorstellen bij een dergelijke gespecialiseerd onderwerp voor een kleine groep dat het aantal reacties ook stukken minder is dan bij een gemiddelde populaire weblog. Wat ik nog graag wil weten van Ronald is wat hij als succesvol ervaart?
Wat succes in termen van aantal bezoekers is, weet ik niet. Het is zoals Anton zegt: een niche. Het lijkt me wel dat de interesse in het onderwerp de komende jaren groeit.
Behalve aantal bezoekers lijkt mij succes ook dat bezoekers terugkeren, dat ik RFID boeiend kan maken door de stijl van schrijven, dat ik bezoekers op nieuwe dingen wijs. Dat ik inderdaad discussie uitlok.
Beste mensen,
Ik vraag me af of iemand nog steeds van mening is dat het log geen succes is. Nieuwe meningen?
Hi Ronald,
ik kwam toevallig van de week nog op het weblog en moest, toen ik zag dat er per week maar een stuk of 2 reacties worden geplaatst, meteen weer aan dit artikel denken.
Ik ken de bezoekersaantallen niet – voor hetzelfde geld zit half IT-managend Nederland dagelijks even op het RFID-weblog te lurken zonder te reageren – maar zo op het oog kan ik het geen succes noemen. Een weblog staat of valt naar mijn mening met een levendige discussie.
Natuurlijk zijn er ook weblogs waar reacties niet aan de orde zijn (bieslog, gerrit zalm, hanneke groenteman) maar ik heb niet de indruk dat Emerce zo’n opzet in gedachten had. Mocht dat wel het geval zijn en Emerce vooral een informatiebron hebben willen zijn dan hadden ze beter een andere aanpak kunnen kiezen dan/naast een weblog, en meer een naslagfunctie moeten nastreven. Een plek waar mensen snel de gewenste data kunnen vinden. Wanneer RFID over een, twee jaar wel doorbreekt in Europa gaat immers niemand twee jaargangen RFID-weblog doorspitten, hoewel daar toch heel wat interessante informatie in staat. Nogmaals, ik ken de huidige bezoekcijfers niet, maar het lijkt me op dit moment heel veel moeite voor niks/weinig.
Wat vraag ik me af in hoeverre op opmerking van Marco nog steeds standhoudt: het ontbreken van passie. Uit de volharding van het weblog ondanks uitblijven van reacties spreekt toch ook een zekere vorm van betrokkenheid, en je (Ronald) reageert adequaat en snel op reacties die wel worden geplaatst. Ik krijg meer en meer het gevoel dat RFID simpelweg een nog te kleine en te onbekende niche is om de tongen los te krijgen.
Het aantal reacties is inderdaad beperkt. Maar ik kan je zeggen dat het met de bezoekcijfers zeker de goede kant op gaat. RFID is nog steeds een niche en ik denk dat veel mensen de log vooral gebruiken om te kijken wat er speelt.
Over passie: mee eens. Maar ik vraag me toch af wat dat dan moet zijn bij een onderwerp als RFID. Zoals ik al eerder schreef: op de eerste plaats is de log een nieuwssite, ondanks incidentele speelse berichten. Ik denk dat het feit dat we het nu al bijna een jaar doen, ook iets over onze betrokkenheid zegt. Zoals je zelf al suggereert.
Privacybescherming is een onderwerp waar bezoekers best ‘ns hun mening over kunnen geven. De discussie daarover wordt nauwelijks gevoerd. Deze log is bij uitstek een plek voor zo’n gesprek. Ik stimuleer dat door regelmatig berichten daarover te plaatsen. Maar het initiatief ligt verder – lijkt mij – bij de sitebezoekers.
Begrijp me goed, hoe meer bezoekers hoe beter, maar ten opzichte van vorig jaar is het bezoek aanzienlijk gegroeid.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!