Alles wordt een meme
De Metagids #52 - Als alles een meme wordt, wat moet je daar dan mee als marketeer?
“Als je het eenmaal hebt gezien, kun je het niet meer ontzien.” Deze zin heeft zich als een oorwurm in mijn hoofd genesteld, sinds ik ben blootgesteld aan de zogeheten #borzoimeme. Een Barzoi of Borzoi is een Russische windhond. Het beest staat hoog op zijn poten en heeft lange haren. Kenmerkend zijn zijn lange smalle hoofd met hangende, naar achteren gevouwen oren.
Een sok met oogjes
Het is uiteraard deze lange snuit die omarmd wordt door sociale media. Door deze neus uit te vergroten met een groothoek lens, werd de “Long Face Dog” rond 2018 populair op Instagram. Op korte filmpjes platform TikTok kreeg de meme pas later een groot publiek. Rond 2020 kreeg de hond Esper aka “Little Russian Lady” (@esperborzoi) tractie. Esper die helaas begin vorig jaar is overleden, was de hond van de acteur Jacob Chattman. Hij noemde de beestjes “hose goats” of “sneep snorps“.
Pas nadat mensen een sok met oogjes erop gebruikten om de hond te persifleren, kreeg ik de meme in mijn tijdlijn in het vizier. Helemaal hilarisch werd het toen een liedje van Miss Piggy (“Underwhelming“) onder filmpjes van de honden werd gezet. En nu lijkt het wel alsof iedereen een duet met de honden maakt. De ene keer gaat het om een potlood met ogen erop, de andere keer om een deurstopper, om een banaan of een pizzapunt.
Hoe maak je van iets kleins iets viraals?
Interessant vind ik om te zien hoe de meme steeds opnieuw leven in wordt geblazen en hoe deze in de loop der tijd steeds meer mensen weet te bereiken en dus op te schalen. Door simpelweg de meme continu te remixen. Eerst was het een groothoek lens die van de Long Face Dog een meme maakte. Toen was het een sok met oogjes. Vervolgens een nummer van Miss Piggy. En nu maakt iedereen zijn eigen duet met de hond, waardoor opeens ieder voorwerp de potentie heeft om te veranderen in deze meme. De #borzoimeme is was dat betreft een perfecte marketing les.
Hoe maak je van iets kleins, iets viraals? Of, anders verwoord, hoe zorg je ervoor dat alles een meme kan worden?
M3GAN omarmd op social door maffe dansjes
En dit laatste zie je nu overal gebeuren. Hiervoor hoeven we alleen maar naar de afgelopen week gepubliceerde film M3GAN te kijken. Nog voordat de film in de bioscopen te zien was, werd ze al omarmd door sociale media. En dat heeft alles te maken met het maffe dansje dat de moordlustige pop uitvoert voordat ze weer bij iemand zijn levenslampje uitblaast. Ook dit probeert iedereen na te doen. Zelfs de pop van Squid Game.
Wat doe je als alles een meme wordt, marketeer?
Ook muziekartiesten weten dit. Live concerten worden voortaan zo geproduceerd dat ook hier weer memes van zijn te maken. Zo zegt Tobias Rylander, de persoon die de tour van de band The 1975 vormgaf, in een interview met kwaliteitskrant The Guardian dat hij altijd iets probeert te maken met het internet in zijn achterhoofd: “a show that reads well on social media”.
Zijn ontwerpen moeten “Instagram-ready” zijn. Zo maakte hij al eerder gebruik van verticale schermen als decorstukken, waardoor mensen hun telefoon op een natuurlijke manier konden vasthouden waardoor ze nog mooiere plaatjes konden schieten. Hij probeert zelfs zijn decors zo te ontwerpen dat wanneer mensen zoeken op oude shows ze aan de kleur van de thumbnail kunnen zien in welk jaar deze plaatsvond.
Vraag is natuurlijk hoe je als marketeer met deze wetenschap omgaat? Als alles een meme wordt, hoe ga jij daar dan mee om?
Sander Duivestein is professioneel spreker, trendwatcher, internetondernemer, adviseur, auteur en columnist over de impact van nieuwe technologie op mens, bedrijf en maatschappij. In dienst van VINT (het Verkennings Instituut Nieuwe Technologie van ICT-dienstverlener Sogeti) heeft hij aan meerdere onderzoeken meegewerkt. In de afgelopen jaren schreef hij meerdere boeken en rapporten over Bitcoin, Internet of Things, Wearables, Big Data, Social Media, Mobile, Cloud en de economische crisis. Sander is veel in de traditionele media terug te vinden. Regelmatig wordt hij gevraagd om zijn opinie in dag- en weekbladen, op de radio en op televisie te delen. Zo was hij onder andere te gast in Pauw en Witteman, Brandpunt en Nieuwsuur.