Kiloknallen met vleesvervangers

Wij zijn het enige blog in Nederland waar we geen part time voedingsgeleerden zijn, dus verlaten we ons op de wijze adviezen van het Voedingscentrum: Af en toe vis en af en toe ‘plant based’ schijnt gezonder. Dat moet maar eens onder de aandacht worden gebracht bedacht een hele lading producenten, supers, actiegroepen en gezelliger genootschappen. En dus volgde er deze afgelopen week massale bijval voor een Nationale Week Zonder Vlees & Zuivel of – als het aan Unilever-stiefdochter De Vegetarische Slager ligt – wordt dat ‘de Nationale Weeck Zonder Vleesch & Zuivel’ genoemd.

Waarmee ook maar direct wordt geïllustreerd dat het voor merken, producenten en retailers een weeck wordt waarin weer wat aan te haken valt. En hoewel het fenomeen dus sinds 2018 bestaat, viel het de redactie op dat er vooral dit jaar stevig actie wordt gevoerd in de supermarkten. De redactiemailbox ontving ook nog wat persberichten, PR-bureau Coebergh belde ons namens Vivera (lees ook: Vivera laat koeien alarm slaan voor beter klimaat) en bij een rondje door de super-folders sprong het prijsstunten echt op: De harde discounter met het zachte karakter Lidl gooide zelfs ál zijn dertig vleesvervangers op 99 cent.

De P van Prijs

En daarmee wordt feitelijk ook een nieuw marketingelement aan de slepende vleeskwestie toegevoegd: voor het eerst werden vleesvervangers of veganistische producten breed aangeprezen als een weliswaar gezond & lekker, maar soms ook als veel voordeliger alternatief voor dierlijke producten. Zelfs voor wie geen enkele schroom voelt om de big agri van Nederland aan woekerwinsten te helpen kan ‘prijs’ een argument zijn om zo nu en dan uit te wijken naar plantaardige alternatieven. Dat lijkt in tijden van recessie en verlies van koopkracht een hele nieuwe dimensie toe te voegen aan de overweging. Of het ook zo werkt in de hoofden van consumenten weten we niet, maar check die back cover van de Zjerman prijsvecht-folder:

Da’s even een andere insteek dan de decennialange positionering als duur, onaantrekkelijk en bovenal niet te vreten natuurlijk.

Want idealistisch of niet, money talks. Altijd. Net als smaak. Ergens vinden we het op de redactie wat jammer – en gemakkelijk – dat de discussie in nieuwsmedia zich afgelopen weken weer wat toespitste op de vermeende ongezondheid van vegetarische hamburgers. En dat die week zonder vlees ook weer gelijk zonder zuivel moet. En ook gelijk helemáál zonder vlees. Je zou zeggen dat er een wereld gewonnen is als álle Nederlanders een paar dagen vlees wel genoeg zouden vinden. Maar goed, nieuwsgierig als we zijn doken we zelf een weekje onder in marketingcommunicatie over een week. Een greep uit wat acties, bij elkaar geresearchd door onze drie dagen stagelopende Marketingfactsitariër:

Verder noteerden we dus veel twee voor één, álles 99 cent, Tot 63% korting, Vega(n) Week – en zelfs ‘Nergens goedkoper!’ (echt, die noteerden we weer bij onze kruidenierende Oosterburen) en natuurlijk veel ‘kies-random-merken-vleesvervangers-voor-aanbieding’. We hebben zelfs gepoogd eens in kaart te brengen wát je dan tegenwoordig neerlegt voor een vegetarisch broodje bal, maar eerlijk is eerlijk: dat blijft een beetje appels met kipstuckjes vergelijken.

Al met al durven we te denken dat het Isabel-de-bedenker er een mooie week aan beleefd moet hebben, dat er een he-le-boel is uitgeprobeerd dezer dagen en dat er nu een hele generatie doordrongen raakt van het feit dat een broodje vega-shoarma echt net zo f*cking lekker kán zijn als een dood schaapje aan de pin van een snackbar.

En dat het weer een onsje meer mag zijn, want ook buiten het actieseizoen blijft de prijs van een spinazie-kaasrondo of bak falafel zakken in de winckel en die van een speklap stijgen. Daar kan geen boze boer iets aan veranderen.