Publieke Omroep maakt stap(je) voorwaarts

Vandaag was de eerste door Broadcast Magazine georganiseerde bijeenkomst van de Broadcast Business Club in 2006. Een aardig fenomeen met veelal interessante gasten en toehoorders. Deze keer werd de meestal zinnige zaken debiterende Ton F. van Dijk, netco?rdinator van Nederland 2, wat voorzichtig aan de tand gevoeld door Broadcast hoofdredacteur Jeroen te Nuijl.

Ton F. van Dijk is sinds kort voorzitter van een vierkoppige projectgroep welke over zo’n twee maanden genreschema’s klaar moet hebben voor de nieuwe indeling van drie Nederlandse netten conform het afgesproken ?programmeringsmodel’. Dit model maakt Nederland A de brede toegankelijke familiezender, Nederland B een verdiepend, zingevend netwerk en Nederland 3 een vernieuwend en relatief ‘jong’ TV kanaal (20-49 jaar). De publieke omroep moet zo luidt de opdracht meer vanuit de kijker redeneren.

Dit door de Raad van Toezicht unaniem gesteund plan moet een bezuiniging van 60 miljoen euro legitimeren en wegpoetsen zonder verlies van marktaandeel en kwaliteit. Ton F. van Dijk, verlost van het juk der omroepen na extractie van deze uit het Omroepbestuur, is zichtbaar opgebloeid in de situatie dat hij met zijn drie vakbroeders spijkers met koppen mag en moet slaan. Het is immers vijf voor twaalf voor de publieke omroep. Programmatisch en zendertechnisch gaat het ogenschijnlijk wel een stuk beter in deze nieuwe structuur. Van Dijk duidde veelal helder de doelstellingen van dit belangrijke kwartet projectmanagers. Ondanks de aanwezigheid van een aantal omroepbonzen opvallend weinig kritische geluiden of protesten uit de zaal in Hotel Jan Tabak in Bussum.

Inhoudelijk mag het dan optisch beter gaan, de uitleg voor de nieuwe strategie plausibel, qua commercie en beheersing van overheads is het nog steeds drijfzand daar op Mediapark. Een reclamevrije omroep lijkt voorlopig ook niet aan de orde als we van Dijk mogen geloven en dat doen we graag. Maar wat wel opvalt is dat er naast een politiek besluit (Paasakkoord) ook een defensieve reden aan ten grondslag ligt. Immers de tweehonderd miljoen die nu bij de Ster besteed wordt zou aanleiding zijn voor de concurrentie om nog een zender in de markt te zetten. Alsof deze zich daardoor zou laten weerhouden. Van de 2.2 miljoen euro aan reclamebestedingen op TV per dag stroomt een substanti?el bedrag, 550.000 euro, nog in de richting van de Ster. Met de verruimig van 6 naar 7 minuten reclametijd per blok komt daar zeg maar een ton aan euries per dag bij.

Enfin, de nieuwe opzet voor Nederland 1, 2 en 3 betekend feitelijk een zenderstaffel waarbij het BBC model gehanteerd lijkt te worden. Nederland 1 krijgt een echte marktaandeelopdracht, iets wat in iets mindere mate gaat gelden voor Nederland 2 en Nederland 3 kan gezien worden als een experimenteel net. Een zinvol plan dat hopelijk niet teveel weerstand krijgt vanuit de omroepen zelf en mijns zinziens naar meer smaakt…