Vergeet de concurrent!
Kathy Sierra brengt op Creating passionate users een bekend fenomeen onder de aandacht. Gedreven door het feit dat de concurrent een bepaalde feature wel heeft, proberen we zo snel mogelijk het te kopieren zonder ons af te vragen of de eindgebruiker er wel behoefte aan heeft.
In plaats van de focus op de eindgebruiker te houden, kijken we naar de concurrent; als de concurrent het heeft, dan zal de gebruiker het wel willen. En als gebruikers alle functionaliteiten checken, kan het niet zo zijn dat wij iets niet hebben. De bekende valkuil waar we we nog weleens willen invallen. De opmerking “Now I can’t even do the ONE SIMPLE THING I bought this for…” is dan ook heel herkenbaar!
Marketingprofessional met ruime ervaring in diverse internetprojecten in de financiële dienstverlening. Passie voor social media en internet in het algemeen. Stond aan de wieg van het ING Webcare Team in 2009 en gaf er 1,5 jaar leiding aan. Was daarna één van de drivers van de social media strategie voor ING Nederland in 2012 resulterend in een nummer 1 notering in de Social Media Monitor van Social Embassy. Werkzaam geweest bij Corporate Communications van ING Groep en van daaruit betrokken bij social media op internationaal niveau. Momenteel Product owner chatbot bij ING. Blogt op persoonlijke titel bij Marketingfacts en van 2004-2014 ook op de achtergrond actief geweest voor Marketingfacts o.a. bij de techniek en de redactie.
-> Focus op klanten -> dus ontvangergericht ipv zendergeorienteerd acteren, daar draait het idd om.
-> teveel bedrijven laten zich dagelijks gek maken door producten en diensten van de concurrent. Zeer herkenbaar, maar niet nodig.
-> Probeer zo vroeg mogelijk in te stappen in het (strategisch bedrijfs)proces van het bedrijf, daarmee creeer je binding en wordt je een echte teamplayer / (strategische) sparringspartner van je klant. Als je dat weet te bereiken doet de concurrent er helemaal niet meer toe. Dat is ook wat wij onze klanten proberen duidelijk te maken.
-> Dat is overigens ook ons onderscheidend vermogen, zonder dat we daarvoor naar de concurrent hoeven te kijken 😉
Beste Erik,
Een mooi praktijkvoorbeeld: “Wie herrinnert zich nog de hype rond de UMTS-licenties?”
Het Financieele Dagblad hierover:
Veel bedrijven, vooral in de telecom en automatisering, hadden eind jaren negentig, begin 2000 hun zakken gevuld met goedkope schuld en dit vervolgens met miljarden tegelijk uitgegeven aan dure overnames en nog duurdere umts -licenties. Terwijl beleggers in de eerste jaren van deze eeuw niets te maken wilden hebben met de aandelen en obligaties van deze kredietjunkies, zetten de bedrijven zelf alles op alles om hun balans weer op orde te krijgen (bron:www.fd.nl).
Groet,
Arnoud
Dit fenomeen wordt ‘feature fatigue’ genoemd. Het blijkt dat mensen *voordat* ze iets kopen andere dingen belangrijk vinden (veel features) dat *nadat* ze het gekocht hebben (usability). Dus kortzichtige consumenten houden risico-averse producenten in stand. Ik heb hier laatst een stukje over geschreven.
Beste Rutger,
Je schrijft op de weblog van Magnus. Kun je me uitleggen hoe dit zit. Op de laatste aandeelhoudersvergadering, waar ik overigens onder de indruk was van het enthousiaste van enkele medewerkers die ik daar mocht spreken, is de naam van het bedrijf veranderd in QURIUS.
Lopen jullie met de naam van je weblog achter de feiten aan? Of heb je niets met dit bedrijf te maken?
Ben benieuwd naar je reactie.
Groet,
Arnoud
@Arnoud (en off-topic voor de rest van de lezers): Ik werk bij Magnus Management Consultants. Wij zitten niet meer in de holding van Qurius doordat er een management buy-out is geweest. Magnus is dus onafhankelijk en niet meer beurs genoteerd. Als onafhankelijk adviesbureau schrijven wij ons blog.
Beste Rutger,
In het artikel staat: “In plaats van de focus op de eindgebruiker te houden, kijken we naar de concurrent; als de concurrent het heeft, dan zal de gebruiker het wel willen”.
Met mijn voorbeeld heb ik dit verschijnsel in een bredere context willen plaatsen. Het is een algemeen voorkomend verschijnsel.
Groet,
Arnoud
Rutger,
Je verwijzing, http://www.van-waveren.nl/blog/2005/12/14/mimetic-isomorphism/, is een mooie beschrijving van emotionele processen die in de hoofden van mensen kunnen ontstaan. Je noemt het terecht `door druk in de omgeving´. De angst om de boot te missen kan één van de drijfveren zijn! In het artikel van Erik wordt de angst om ´minder functionaliteiten dan de concurrent aan te bieden´ genoemd als mogelijke drijfveer
Blijft bestaan dat we ons soms, naar aanleiding van het artikel van Erik, de volgende vragen kunnen stellen. Deze zijn;
Wat gebeurt er?
Wat voel ik?
Wat wil ik ermee?
Wat kan ik ermee?
Wat kan de klant ermee?
Bedankt voor je theoretische aanvulling.
Trouwens, ik vond het op de aandeelhoudersvergadering goed om te ervaren dat de medewerkers van Magnus en Qurius op een respectvolle manier met elkaar omgingen.
Groet,
Arnoud
Je moet inderdaad niet kijken naar je concurrent, dat gaat gegarandeerd fout. Zoek een eigen unieke propositie en maak daarbij, indien nodig, gebruik van het idee van je concurrent, maar neem nooit het idee van je concurrent als uitgangspunt.
@Rutger/Arnoud: Bedankt voor de aanvullingen. Term ‘Mimetic Isomorphism’ was nieuw voor mi. Weer wat geleerd.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!